εὔογκος: Difference between revisions
Λύπης ἰατρός ἐστιν ἀνθρώποις λόγος – For men reason is a healer of grief – Für Menschen ist der Trauer Arzt allein das Wort – Maeroris unica medicina oratio.
m (LSJ1 replacement) |
|||
| (19 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=eyogkos | |Transliteration C=eyogkos | ||
|Beta Code=eu)/ogkos | |Beta Code=eu)/ogkos | ||
|Definition= | |Definition=εὔογκον,<br><span class="bld">A</span> [[of good size]], [[bulky]], [[massive]], Hp. ''Art.''23; κοιλίη Id.''Prog.''11; <b class="b3">οὐδ' ἄγαν εὔ.</b> E.''Fr.''688.3; εὔ. εἶναι γαστρὶ μὴ πληρουμένῃ ''Trag.Adesp.''546.5; <b class="b3">εὔογκος φωνή</b> a [[full]], [[rich]] [[voice]], opp. [[ψιλή]], Philoch.66: Comp., -ότεραι ἀπὸ τῶν ἰσχίων Sor. 2.53: metaph., [[weighty]], [[important]], opp. [[εὐτελής]], Arist.''Rh.''1408a12: Comp., Phld.''Po.'' 2.38.<br><span class="bld">II</span> [[of moderate bulk]] or [[of convenient bulk]], [[compact]], Aen. Tact.29.6 (Comp.), 31.23 (Sup.), [[Aristotle|Arist.]]''[[Meteorologica|Mete.]]''380a5 (Comp.), ''GA''766b20, Mnesith. ap.Ath.7.357f, etc.; [[portable]], [[Theophrastus|Thphr.]] ''[[Historia Plantarum|HP]]'' 9.16.8; τὰ εὔ. τῶν ἀναθημάτων Plu.2.969e; [[στρατόπεδον]] [[of manageable size]], Polyaen.5.16.1: metaph., <b class="b3">τῆς λέξεως τὸ εὔ.</b> [[compact]], [[concise]], of [[γνῶθι σεαυτόν]], Plu.2.511b. Adv. [[εὐόγκως]], [[εὐόγκως διάγειν]] = [[preserve a moderate embonpoint]], Diocl.Fr.141. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1084.png Seite 1084]] 1) von großem Umfange, εὐογκότερον καὶ παχύτερον Arist. meteor. 4, 3; daher dem εὐτελές entgegengesetzt, groß u. wichtig, rhet. 3, 7; [[φωνή]], volle Stimme, im | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1084.png Seite 1084]] 1) von großem Umfange, εὐογκότερον καὶ παχύτερον Arist. meteor. 4, 3; daher dem εὐτελές entgegengesetzt, groß u. wichtig, rhet. 3, 7; [[φωνή]], volle Stimme, im <span class="ggns">Gegensatz</span> von ψιλή, Philoch. Ath. XIV, 637 f. – 21 von gutem Umfange, so daß man es leicht fassen, bequem handhaben kann, Eur. Stob. flor. 97, 17; Hippocr. u. Sp.; VLL. [[εὐβάστακτος]]. Auch übertr., τῆς λέξεως τὸ εὔογκον καὶ λιτόν Plut. de garrul. 17. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> [[d'un volume gros]], [[fort]] ; τῆς λέξεως τὸ εὔογκον PLUT plénitude <i>ou</i> force du style;<br /><b>2</b> [[d'un volume maniable]], [[d'une grosseur convenable]].<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[ὄγκος]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''εὔογκος:'''<br /><b class="num">1</b> (довольно), [[крупный]], [[массивный]], Arst.;<br /><b class="num">2</b> [[умеренной величины]], [[не слишком большой]] (ἀναθήματα Plut.);<br /><b class="num">3</b> [[веский]], [[важный]] Arst. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''εὔογκος''': -ον, ἔχων καλὸν ὄγκον, ἀρκετὸν ὄγκον, κλινούσης τῆς λέξεως εἰς τὴν σημασίαν τοῦ [[ὀγκώδης]], Ἱππ. π. Ἄρθρ. 795· [[κοιλία]] ὁ αὐτ. ἐν Προγν. 40· οὐδ’ [[ἄγαν]] εὔ. Εὐρ. Ἀποσπ. 689· [[εὔογκος]] [[εἶναι]] γαστρί, μὴ ἐσθίειν πολλά, Ποιητ. παρὰ Στοβ. Τίτ. 97. 17· εὔ. [[φωνή]], ἠχηρὰ [[φωνή]], ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὸ ψιλή, Φιλόχορ. 66: - μεταφ., [[βαρύς]], [[σπουδαῖος]], ἀντίθετ. τῷ [[εὐτελής]], Ἀριστ. Ρητ. 3. 7, 2· θαυμάσαντες τῆς λέξεως τὸ εὔογκον καὶ τὸ λιτὸν [[ὕφος]] Πλούτ. 2. 511Β. ΙΙ. [[μέτριος]] τὸν ὄγκον, [[συμπαγής]], Ἀριστ. Μετεωρ. 4. 2, 6, π. Ζ. Γεν. 4. 1, 41· συνδυαζόμενον | |lstext='''εὔογκος''': -ον, ἔχων καλὸν ὄγκον, ἀρκετὸν ὄγκον, κλινούσης τῆς λέξεως εἰς τὴν σημασίαν τοῦ [[ὀγκώδης]], Ἱππ. π. Ἄρθρ. 795· [[κοιλία]] ὁ αὐτ. ἐν Προγν. 40· οὐδ’ [[ἄγαν]] εὔ. Εὐρ. Ἀποσπ. 689· [[εὔογκος]] [[εἶναι]] γαστρί, μὴ ἐσθίειν πολλά, Ποιητ. παρὰ Στοβ. Τίτ. 97. 17· εὔ. [[φωνή]], ἠχηρὰ [[φωνή]], ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὸ ψιλή, Φιλόχορ. 66: - μεταφ., [[βαρύς]], [[σπουδαῖος]], ἀντίθετ. τῷ [[εὐτελής]], Ἀριστ. Ρητ. 3. 7, 2· θαυμάσαντες τῆς λέξεως τὸ εὔογκον καὶ τὸ λιτὸν [[ὕφος]] Πλούτ. 2. 511Β. ΙΙ. [[μέτριος]] τὸν ὄγκον, [[συμπαγής]], Ἀριστ. Μετεωρ. 4. 2, 6, π. Ζ. Γεν. 4. 1, 41· συνδυαζόμενον μετὰ τοῦ [[μικρός]], Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 3. 16, 8: - [[φορητός]], [[εὐμετακόμιστος]], ὁ αὐτ. 9. 16, 8· τὰ εὔ. τῶν ἀναθημάτων Πλούτ. 2. 969Ε. 2) ἐπὶ χόρτων καὶ βοτανῶν, [[εὔπεπτος]], μνημονεύεται ἐκ τοῦ Ἀθηναίου. - Ἐπίρρ. εὐόγκως, μετὰ ἐπαρκοῦς ὄγκου, Διοκλ. παρ’ Ὀρειβασ. ΙΙΙ. 173. 5. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[εὔογκος]], -ον (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που έχει καλό, αρκετό όγκο, ο [[ογκώδης]]<br /><b>2.</b> <b>φρ.</b> «[[εὔογκος]] [[φωνή]]» — ηχηρή (σε [[αντιδιαστολή]] με την [[ψιλή]]) [[φωνή]]<br /><b>3.</b> <b>μτφ.</b> [[βαρύς]], [[σπουδαίος]]<br /><b>4.</b> αυτός που έχει [[σχετικώς]] μεγάλο όγκο ή έχει διασταλεί σε όγκο ( | |mltxt=[[εὔογκος]], -ον (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που έχει καλό, αρκετό όγκο, ο [[ογκώδης]]<br /><b>2.</b> <b>φρ.</b> «[[εὔογκος]] [[φωνή]]» — ηχηρή (σε [[αντιδιαστολή]] με την [[ψιλή]]) [[φωνή]]<br /><b>3.</b> <b>μτφ.</b> [[βαρύς]], [[σπουδαίος]]<br /><b>4.</b> αυτός που έχει [[σχετικώς]] μεγάλο όγκο ή έχει διασταλεί σε όγκο («τοιοῦτον γὰρ ἀποτελεῖ τὸ θερμόν, εὐογκότερον καὶ παχύτερον καὶ ξηρότερον», <b>Αριστοτ.</b>)<br /><b>5.</b> (για [[τροφή]]) αυτός που προκαλεί [[φούσκωμα]], [[διόγκωση]] της κοιλιάς<br /><b>6.</b> [[φορητός]], ευκολομετακόμιστος, αυτός που μεταφέρεται εύκολα λόγω του μέτριου όγκου του («τὰ εὔογκα τῶν ἀναθημάτων», <b>Πλούτ.</b>)<br /><b>7.</b> <b>φρ.</b> «εὔογκον [[στρατόπεδον]]» — ευμετακίνητο και ευκολοκυβέρνητο [[στρατόπεδο]] λόγω του μικρού όγκου του<br /><b>8.</b> (μτφ. για λόγο ή ύφος) ο [[μετρημένος]] στην [[έκφραση]] ή στην [[έκταση]], ο [[σύμμετρος]] [[προς]] το [[περιεχόμενο]] («τῆς λέξεως τὸ εὔογκον καὶ λιτὸν [[ὕφος]]», <b>Πλούτ.</b>). <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>εὐόγκως</i> (Α)<br /><b>φρ.</b> «εὐόγκως [[διάγω]]» — [[διατηρώ]] κανονική [[ευσαρκία]], έχω κανονικό όγκο.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ευ</i> <span style="color: red;">+</span> <i>όγκος</i>]. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 10:11, 25 August 2023
English (LSJ)
εὔογκον,
A of good size, bulky, massive, Hp. Art.23; κοιλίη Id.Prog.11; οὐδ' ἄγαν εὔ. E.Fr.688.3; εὔ. εἶναι γαστρὶ μὴ πληρουμένῃ Trag.Adesp.546.5; εὔογκος φωνή a full, rich voice, opp. ψιλή, Philoch.66: Comp., -ότεραι ἀπὸ τῶν ἰσχίων Sor. 2.53: metaph., weighty, important, opp. εὐτελής, Arist.Rh.1408a12: Comp., Phld.Po. 2.38.
II of moderate bulk or of convenient bulk, compact, Aen. Tact.29.6 (Comp.), 31.23 (Sup.), Arist.Mete.380a5 (Comp.), GA766b20, Mnesith. ap.Ath.7.357f, etc.; portable, Thphr. HP 9.16.8; τὰ εὔ. τῶν ἀναθημάτων Plu.2.969e; στρατόπεδον of manageable size, Polyaen.5.16.1: metaph., τῆς λέξεως τὸ εὔ. compact, concise, of γνῶθι σεαυτόν, Plu.2.511b. Adv. εὐόγκως, εὐόγκως διάγειν = preserve a moderate embonpoint, Diocl.Fr.141.
German (Pape)
[Seite 1084] 1) von großem Umfange, εὐογκότερον καὶ παχύτερον Arist. meteor. 4, 3; daher dem εὐτελές entgegengesetzt, groß u. wichtig, rhet. 3, 7; φωνή, volle Stimme, im Gegensatz von ψιλή, Philoch. Ath. XIV, 637 f. – 21 von gutem Umfange, so daß man es leicht fassen, bequem handhaben kann, Eur. Stob. flor. 97, 17; Hippocr. u. Sp.; VLL. εὐβάστακτος. Auch übertr., τῆς λέξεως τὸ εὔογκον καὶ λιτόν Plut. de garrul. 17.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 d'un volume gros, fort ; τῆς λέξεως τὸ εὔογκον PLUT plénitude ou force du style;
2 d'un volume maniable, d'une grosseur convenable.
Étymologie: εὖ, ὄγκος.
Russian (Dvoretsky)
εὔογκος:
1 (довольно), крупный, массивный, Arst.;
2 умеренной величины, не слишком большой (ἀναθήματα Plut.);
3 веский, важный Arst.
Greek (Liddell-Scott)
εὔογκος: -ον, ἔχων καλὸν ὄγκον, ἀρκετὸν ὄγκον, κλινούσης τῆς λέξεως εἰς τὴν σημασίαν τοῦ ὀγκώδης, Ἱππ. π. Ἄρθρ. 795· κοιλία ὁ αὐτ. ἐν Προγν. 40· οὐδ’ ἄγαν εὔ. Εὐρ. Ἀποσπ. 689· εὔογκος εἶναι γαστρί, μὴ ἐσθίειν πολλά, Ποιητ. παρὰ Στοβ. Τίτ. 97. 17· εὔ. φωνή, ἠχηρὰ φωνή, ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὸ ψιλή, Φιλόχορ. 66: - μεταφ., βαρύς, σπουδαῖος, ἀντίθετ. τῷ εὐτελής, Ἀριστ. Ρητ. 3. 7, 2· θαυμάσαντες τῆς λέξεως τὸ εὔογκον καὶ τὸ λιτὸν ὕφος Πλούτ. 2. 511Β. ΙΙ. μέτριος τὸν ὄγκον, συμπαγής, Ἀριστ. Μετεωρ. 4. 2, 6, π. Ζ. Γεν. 4. 1, 41· συνδυαζόμενον μετὰ τοῦ μικρός, Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 3. 16, 8: - φορητός, εὐμετακόμιστος, ὁ αὐτ. 9. 16, 8· τὰ εὔ. τῶν ἀναθημάτων Πλούτ. 2. 969Ε. 2) ἐπὶ χόρτων καὶ βοτανῶν, εὔπεπτος, μνημονεύεται ἐκ τοῦ Ἀθηναίου. - Ἐπίρρ. εὐόγκως, μετὰ ἐπαρκοῦς ὄγκου, Διοκλ. παρ’ Ὀρειβασ. ΙΙΙ. 173. 5.
Greek Monolingual
εὔογκος, -ον (Α)
1. αυτός που έχει καλό, αρκετό όγκο, ο ογκώδης
2. φρ. «εὔογκος φωνή» — ηχηρή (σε αντιδιαστολή με την ψιλή) φωνή
3. μτφ. βαρύς, σπουδαίος
4. αυτός που έχει σχετικώς μεγάλο όγκο ή έχει διασταλεί σε όγκο («τοιοῦτον γὰρ ἀποτελεῖ τὸ θερμόν, εὐογκότερον καὶ παχύτερον καὶ ξηρότερον», Αριστοτ.)
5. (για τροφή) αυτός που προκαλεί φούσκωμα, διόγκωση της κοιλιάς
6. φορητός, ευκολομετακόμιστος, αυτός που μεταφέρεται εύκολα λόγω του μέτριου όγκου του («τὰ εὔογκα τῶν ἀναθημάτων», Πλούτ.)
7. φρ. «εὔογκον στρατόπεδον» — ευμετακίνητο και ευκολοκυβέρνητο στρατόπεδο λόγω του μικρού όγκου του
8. (μτφ. για λόγο ή ύφος) ο μετρημένος στην έκφραση ή στην έκταση, ο σύμμετρος προς το περιεχόμενο («τῆς λέξεως τὸ εὔογκον καὶ λιτὸν ὕφος», Πλούτ.).
επίρρ...
εὐόγκως (Α)
φρ. «εὐόγκως διάγω» — διατηρώ κανονική ευσαρκία, έχω κανονικό όγκο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + όγκος].
