προσβιάζομαι: Difference between revisions
Λύπης ἰατρός ἐστιν ἀνθρώποις λόγος – For men reason is a healer of grief – Für Menschen ist der Trauer Arzt allein das Wort – Maeroris unica medicina oratio.
(6_5) |
m (Text replacement - "D.S." to "D.S.") |
||
| (23 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=prosviazomai | |Transliteration C=prosviazomai | ||
|Beta Code=prosbia/zomai | |Beta Code=prosbia/zomai | ||
|Definition= | |Definition=<span class="bld">A</span> [[compel]], [[constrain]], τινα Ar.''Pl.''16, Pl.''Ep.''331b; <b class="b3">π. ταῦτα</b> [[push too far]], Id.''Cra.''410a: abs., [[use force]], Arist.''GA''726b8; τῇ συνουσίᾳ Sor.1.24 (Pass.).<br><span class="bld">II</span> <b class="b3">π. τόποις προσάντεσι</b> [[force]] or [[storm]] heights, [[Diodorus Siculus|D.S.]]20.39: aor. Pass. [[προσβιασθῆναι]], to [[be forced]] or [[hard pressed]], Th.1.106.<br><span class="bld">III</span> [[assist]] parturition [[by straining]], Sor.1.70.<br><span class="bld">IV</span> [[contend in addition]], A.D.''Synt.''258.6. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0753.png Seite 753]] 1) dazu nöthigen oder zwingen, τινά, Ar. Plut. 16; μὴ ἐθέλοντά γε προσβιαζοίμην, Plat. Ep. VII, 321 b, vgl. Crat. 410 a; auch pass., προσβιασθέν, Thuc. 1, 106. – 2) τόπῳ, Gewalt brauchen gegen einen Ort, ihn bestürmen, D. Sic. 20, 39. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0753.png Seite 753]] 1) dazu nöthigen oder zwingen, τινά, Ar. Plut. 16; μὴ ἐθέλοντά γε προσβιαζοίμην, Plat. Ep. VII, 321 b, vgl. Crat. 410 a; auch pass., προσβιασθέν, Thuc. 1, 106. – 2) τόπῳ, Gewalt brauchen gegen einen Ort, ihn bestürmen, D. Sic. 20, 39. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=faire violence à, violenter, acc. ; <i>Pass. (part. ao.</i> προσβιασθείς) être contraint par la violence.<br />'''Étymologie:''' [[πρός]], βιάζομαι. | |||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=προσ-βιάζομαι, alleen med. geweld toepassen, dwingen. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''προσβιάζομαι:'''<br /><b class="num">1</b> [[принуждать]], [[вынуждать]] (τινα Arph., Plat.): οὐ [[τοίνυν]] [[δεῖ]] [[ταῦτα]] π. Plat. не следует, однако, толковать этого с натяжкой;<br /><b class="num">2</b> [[теснить]]: [[μέρος]] προσβιασθέν Thuc. оттесненная (неприятелем) часть;<br /><b class="num">3</b> [[применять силу]], [[идти приступом]] (τόπῳ τινί Diod.). | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=Α<br /><b>1.</b> [[αναγκάζω]], [[βιάζω]] κάποιον<br /><b>2.</b> [[μεταχειρίζομαι]] βία («[[ὅταν]] τις προσβιάζηται [[πλεονάκις]] χρώμενος τῷ ἀφροδισιάζειν», <b>Αριστοτ.</b>)<br /><b>3.</b> <b>παθ.</b> πιέζομαι ισχυρά («καί τι αὐτῶν [[μέρος]] οὐκ ὀλίγον προσβιασθέν», <b>Θουκ.</b>)<br /><b>4.</b> [[διευκολύνω]] τοκετό μεταχειριζόμενος [[δύναμη]]<br /><b>5.</b> [[ισχυρίζομαι]] επί [[πλέον]]<br /><b>6.</b> <b>φρ.</b> α) «[[προσβιάζομαι]] ταῦτα» — [[υπερβαίνω]] τα όρια, το [[παρακάνω]]<br />β) «[[προσβιάζομαι]] τόπῳ» — [[κυριεύω]] μια [[θέση]] διά της βίας ή με έφοδο.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>προσ</i>- <span style="color: red;">+</span> <i>βιάζομαι</i> (<span style="color: red;"><</span> <i>βία</i>)]. | |||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''προσβιάζομαι:''' μέλ. <i>-άσομαι</i>,<br /><b class="num">I.</b> αποθ., [[αναγκάζω]], [[βιάζω]], <i>τινα</i>, σε Αριστοφ.<br /><b class="num">II.</b> αόρ. αʹ <i>προσβιασθῆναι</i>, με Παθ. [[σημασία]], αναγκάζομαι ή πιέζομαι, βιάζομαι, σε Θουκ. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''προσβιάζομαι''': ἀποθετ., [[ἀναγκάζω]], «[[βιάζω]]», τινα Ἀριστοφ. Πλ. 16, Πλάτ. Ἐπιστ. 331Β· ― πρ. [[ταῦτα]], τὸ παρακάμνω, ὁ αὐτ. ἐν Κρατ. 410Α· ἀπολ., μεταχειρίζομαι βίαν, Ἀριστ. π. Ζ. Γεν. 1. 19, 4. ΙΙ. πρ. τόπῳ, διὰ τῆς βίας ἢ ἐξ ἐφόδου [[κυριεύω]] θέσιν τινά, Διόδ. 20. 30. ΙΙΙ. ἐν τῷ παθητ. ἀορ. προσβιασθῆναι, ἀναγκασθῆναι, πιεσθῆναι ἰσχυρῶς, Θουκ. 1. 106. | |lstext='''προσβιάζομαι''': ἀποθετ., [[ἀναγκάζω]], «[[βιάζω]]», τινα Ἀριστοφ. Πλ. 16, Πλάτ. Ἐπιστ. 331Β· ― πρ. [[ταῦτα]], τὸ παρακάμνω, ὁ αὐτ. ἐν Κρατ. 410Α· ἀπολ., μεταχειρίζομαι βίαν, Ἀριστ. π. Ζ. Γεν. 1. 19, 4. ΙΙ. πρ. τόπῳ, διὰ τῆς βίας ἢ ἐξ ἐφόδου [[κυριεύω]] θέσιν τινά, Διόδ. 20. 30. ΙΙΙ. ἐν τῷ παθητ. ἀορ. προσβιασθῆναι, ἀναγκασθῆναι, πιεσθῆναι ἰσχυρῶς, Θουκ. 1. 106. | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=fut. άσομαι<br /><b class="num">I.</b> Dep. to [[compel]], [[constrain]], τινα Ar.<br /><b class="num">II.</b> aor1 προσβιασθῆναι, in [[pass]]. [[sense]], to be [[forced]] or [[hard]] pressed, Thuc. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 07:40, 27 March 2024
English (LSJ)
A compel, constrain, τινα Ar.Pl.16, Pl.Ep.331b; π. ταῦτα push too far, Id.Cra.410a: abs., use force, Arist.GA726b8; τῇ συνουσίᾳ Sor.1.24 (Pass.).
II π. τόποις προσάντεσι force or storm heights, D.S.20.39: aor. Pass. προσβιασθῆναι, to be forced or hard pressed, Th.1.106.
III assist parturition by straining, Sor.1.70.
IV contend in addition, A.D.Synt.258.6.
German (Pape)
[Seite 753] 1) dazu nöthigen oder zwingen, τινά, Ar. Plut. 16; μὴ ἐθέλοντά γε προσβιαζοίμην, Plat. Ep. VII, 321 b, vgl. Crat. 410 a; auch pass., προσβιασθέν, Thuc. 1, 106. – 2) τόπῳ, Gewalt brauchen gegen einen Ort, ihn bestürmen, D. Sic. 20, 39.
French (Bailly abrégé)
faire violence à, violenter, acc. ; Pass. (part. ao. προσβιασθείς) être contraint par la violence.
Étymologie: πρός, βιάζομαι.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
προσ-βιάζομαι, alleen med. geweld toepassen, dwingen.
Russian (Dvoretsky)
προσβιάζομαι:
1 принуждать, вынуждать (τινα Arph., Plat.): οὐ τοίνυν δεῖ ταῦτα π. Plat. не следует, однако, толковать этого с натяжкой;
2 теснить: μέρος προσβιασθέν Thuc. оттесненная (неприятелем) часть;
3 применять силу, идти приступом (τόπῳ τινί Diod.).
Greek Monolingual
Α
1. αναγκάζω, βιάζω κάποιον
2. μεταχειρίζομαι βία («ὅταν τις προσβιάζηται πλεονάκις χρώμενος τῷ ἀφροδισιάζειν», Αριστοτ.)
3. παθ. πιέζομαι ισχυρά («καί τι αὐτῶν μέρος οὐκ ὀλίγον προσβιασθέν», Θουκ.)
4. διευκολύνω τοκετό μεταχειριζόμενος δύναμη
5. ισχυρίζομαι επί πλέον
6. φρ. α) «προσβιάζομαι ταῦτα» — υπερβαίνω τα όρια, το παρακάνω
β) «προσβιάζομαι τόπῳ» — κυριεύω μια θέση διά της βίας ή με έφοδο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < προσ- + βιάζομαι (< βία)].
Greek Monotonic
προσβιάζομαι: μέλ. -άσομαι,
I. αποθ., αναγκάζω, βιάζω, τινα, σε Αριστοφ.
II. αόρ. αʹ προσβιασθῆναι, με Παθ. σημασία, αναγκάζομαι ή πιέζομαι, βιάζομαι, σε Θουκ.
Greek (Liddell-Scott)
προσβιάζομαι: ἀποθετ., ἀναγκάζω, «βιάζω», τινα Ἀριστοφ. Πλ. 16, Πλάτ. Ἐπιστ. 331Β· ― πρ. ταῦτα, τὸ παρακάμνω, ὁ αὐτ. ἐν Κρατ. 410Α· ἀπολ., μεταχειρίζομαι βίαν, Ἀριστ. π. Ζ. Γεν. 1. 19, 4. ΙΙ. πρ. τόπῳ, διὰ τῆς βίας ἢ ἐξ ἐφόδου κυριεύω θέσιν τινά, Διόδ. 20. 30. ΙΙΙ. ἐν τῷ παθητ. ἀορ. προσβιασθῆναι, ἀναγκασθῆναι, πιεσθῆναι ἰσχυρῶς, Θουκ. 1. 106.
Middle Liddell
fut. άσομαι
I. Dep. to compel, constrain, τινα Ar.
II. aor1 προσβιασθῆναι, in pass. sense, to be forced or hard pressed, Thuc.
