ἄκαιρος: Difference between revisions
ἀλλ' οὐκ ἂν μαχέσαιτο· χέσαιτο γάρ, εἰ μαχέσαιτο → fighting is what she can't do, for if she should fight she would shit
m (Text replacement - " LXX " to " LXX ") Tags: Mobile edit Mobile web edit |
m (Text replacement - "'''Étymologie:''' ἀ," to "'''Étymologie:''' ἀ,") |
||
Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> qui vient <i>ou</i> qui se fait à contretemps, qui n’est pas de saison, inopportun;<br /><b>2</b> qui parle <i>ou</i> agit à contretemps, importun, fâcheux.<br />'''Étymologie:''' ἀ, [[καιρός]]. | |btext=ος, ον :<br /><b>1</b> qui vient <i>ou</i> qui se fait à contretemps, qui n’est pas de saison, inopportun;<br /><b>2</b> qui parle <i>ou</i> agit à contretemps, importun, fâcheux.<br />'''Étymologie:''' [[ἀ]], [[καιρός]]. | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE |
Revision as of 16:55, 14 August 2022
English (LSJ)
ον, A ill-timed, unseasonable, ἐς ἄκαιρα πονεῖν Thgn.919; οὐκ ἄκαιρα λέγειν A.Pr.1036; ἄκαιρος κένωσις Hp.VM10; προθυμία Th.5.65; ἐλευθερία Pl.R.569c; ἔπαινος Id.Phdr.24ce; ῥᾳθυμία D.18.46, γέλως Men.Mon.88. Adv. ἀκαίρως A.Ag.808, Ch.624 (both lyr.), Hp. Acut. 17, al.: Comp. ἀκαιροτέρως Id.Epid.1.19: neuter plural as adverb, ἄκαιρ' ἀπώλλυτο E.Hel.1081. II of persons, importunate, troublesome, Thphr.Char.12; ἄ. καὶ λάλος Alciphr.3.62. 2 c. inf., ill-suited to do a thing, X.Eq.Mag.7.6 (Comp.). III ἄκαιρον, τό, = μυρσίνη ἀγρία (butcher's broom, butcher's-broom, Ruscus aculeatus), Dsc.4.144.
German (Pape)
[Seite 67] nicht zur gelegenen Zeit, ungelegen, unzeitig, προθυμία Thuc. 5, 65; dem ἐς καιρόν entgegengesetzt, Eur. Hel. 1081; ἐς ἄκαιρα πονεῖν, zur Unzeit, umsonst, sich anstrengen, Theogn. 899; οὐκ ἄκαιρα λέγειν Aesch. Prom. 1038, passendes sagen; dem σύμμετρος entgegengesetzt, Isocr. 12, 86; ἡδοναί Xen. Cyneg. 12, 15; – activ., γνώμα ἄκαιρος ὄλβου, nicht Maaß haltend im Glück, Eur. I. T. 420. – Lästig, zudringlich, Theophr. Char. 12; ineptus, Plut. sol. an. 12. – Adv. ἀκαίρως, dem δικαίως entggstzt, Aesch. Ag. 782.
Greek (Liddell-Scott)
ἄκαιρος: -ον, ὁ μὴ ἐν καιρῷ, ἀκατάλληλος, φορτικός, ἐς ἄκαιρα ποιεῖν, Λατ. operam perdere (χάνω τὸν κόπον μου), Θέογν. 919· οὐκ ἄκαιρα λέγειν, Αἰσχύλ. Πρ. 1036· ἄκ. προθυμία, Θουκ. 5· 65· ἐλευθερία, Πλάτ. Πολ. 569C· ἔπαινος, ὁ αὐτ. Φαῖδρ. 240Ε. ῥᾳθυμία, Δημ. 241. 8· γέλως, Μενάνδ. Μονόστιχα 88. - Ἐπίρρ. -ρως, Αἰσχύλ. Ἀγ. 808, Χο. 624. Ἱππ. Ἀρχ. Ἰητρ. 11, περὶ διαιτ. Ὀξ. 386. - Συγκρ. ἀκαιροτέρως, ὁ αὐτ. 955, οὐδέτερον πληθ. ὡς ἐπίρρ. ἄκαιρ᾿ ἀπώλλυτο, Εὐρ. Ἑλ. 1081. ΙΙ. ἐπὶ προσώπων, φορτικός, ἐνοχλητικός, Λατ. molestus, ineptus, Θεοφρ. Χαρ. 12· ἀκ. καὶ λάλος, Ἀλκίφρ. 3. 62. 2) μετ᾿ ἀπαρ., οὐχὶ ἁρμόδιος ὅπως πράξῃ τι, Ξεν. Ἱππαρχ. 7. 6, κατὰ συγκρ.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 qui vient ou qui se fait à contretemps, qui n’est pas de saison, inopportun;
2 qui parle ou agit à contretemps, importun, fâcheux.
Étymologie: ἀ, καιρός.
Spanish (DGE)
-ον
I 1desmedido, excesivo ἡδοναί Democr.B 71, X.Cyn.12.15, κέρδεα X.Cyr.4.2.45, ἐλευθερία Pl.R.569c, αἱ λίαν ἄκαιροι δαπάναι IG 22.1329.12 (III a.C.).
2 inoportuno, fuera de lugar o tiempo, intempestivo, mal escogido οὐκ ἄκαιρα ... λέγειν A.Pr.1036, cf. Ar.Th.462, κένωσις Hp.VM 10, προθυμία Th.5.65, ῥαθυμία D.18.46, γέλως Men.Mon.144, πικρία Plb.5.42.3, φειδωλία D.C.66.1, οὐκ ἄκαιρον ἐν τῷ παρόντι καταλέξαι Fauorin.De Ex.6.1
•de palabras, discursos fastidioso ἔπαινος Pl.Phdr.240e, εὑρησιλογία Plb.29.1.2, cf. D.H.Lys.5.1, μῦθος LXX Si.20.19
•neutr. plu. como adv. ἄκαιρ' οὐδὲ δυσφιλὲς γαμήλευμ' ἀπεύχετον A.Ch.624, ἄκαιρ' ἀπώλλυτο (τὰ ῥάκη) desaparecieron inoportunamente E.Hel.1081.
II 1que no acierta, inapropiado, desacertado γνώμα ... ἄκαιρος ὄλβου E.IT 420, ἐς ἄκαιρα πονεῖν esforzarse en vano Thgn.919, τοὺς ἄκαιρα μωμήνους los que desean cosas impropias A.Fr.494.21
•de pers. inepto, desmañado, torpe c. inf. φυλάττειν ... τὰ φίλια ... οὐκ ἀκαιρότεροι X.Eq.Mag.7.6
•de la lengua platónica ἄ. ἐν ταῖς μετωνυμίαις D.H.Dem.5.5.
2 inoportuno, molesto, impertinente Thphr.Char.12.1, ἄ. καὶ λάλος Alciphr.3.26.1.
III subst. τὸ ἄ. bot. rusco, brusco, Ruscus aculeatus Dsc.4.144.
IV adv. -ως inoportunamente op. δικαίως A.A.808, cf. Hp.Acut.17, καὶ ἀ. μὴ σοφίζου LXX Si.32.4, κωλύεσθαι ἀ. παρὰ τινῶν γειτόνων PLond.1073.1 (VI d.C.), ἀκαίρως ποθοῦντας Fauorin.De Ex.12.26
•repentinamente, Const.App.1.3.6.
Greek Monolingual
-η, -ο (Α ἄκαιρος, -ον)
αυτός που λέγεται ή γίνεται σε ακατάλληλο χρόνο, ο παράκαιρος
νεοελλ.
1. πρόωρος
2. άγουρος
3. αδικαιολόγητος, παράλογος
αρχ.
1. αυτός που γίνεται ενοχλητικός με το να κάνει ή να πει κάτι τη στιγμή που δεν πρέπει
2. ο ακατάλληλος να κάνει κάτι.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀ- στερητ. + καιρός
αντίθετο της λ. εὔκαιρος.
ΠΑΡ. ακαιρία αρχ. ἀκαιρεύομαι
αρχ.-μσν.
ἀκαιρῶ.
ΣΥΝΘ. ακαιρολόγος αρχ. ἀκαιροβόας, ἀκαιρορρήμων, ἀκαιροφάγος
μσν.
ἀκαιροπαρρησία, ἀκαιροπαρρησιαστής
νεοελλ.
ακαι-ρόμυθος, ακαιροφόρητος].
Greek Monotonic
ἄκαιρος: -ον, I. αυτός που συμβαίνει σε ακατάλληλη χρονική στιγμή, παράκαιρος, αυτός που δεν ευνοείται από τις συγκυρίες· ἐς ἄκαιρα πονεῖν, Λατ. operam perdere, σε Θέογν.· οὐκ ἄκαιρα λέγειν, σε Αισχύλ.· ἄκαιρος προθυμία, σε Θουκ.· επίρρ. -ρως, σε Αισχύλ. κ.λπ.· το ουδ. πληθ. ως επίρρ., σε Ευρ.
II. λέγεται για πρόσωπα, φορτικός, ενοχλητικός, Λατ. molestus, σε Θεόφρ.
Russian (Dvoretsky)
ἄκαιρος:
1) несвоевременный, неуместный, некстати задуманный или сказанный, невпопад затеянный, неподобающий (προθυμία Thuc.; ἔπαινος Plat.: ῥαθυμία Dem.; γέλως Men.; στρατήγημα Plut.): οὐκ ἄκαιρα φαίνεται λέγειν Aesch. говорит он, повидимому, дело;
2) неумеренный, чрезмерный (φιλοδοξία, πλησμοναί Plut.): γνώμη ἄ. ὄλβου Eur. безграничная жажда богатств;
3) непрошенный, назойливый, бестактный (γυνή Plut.);
4) неподходящий, непригодный: φυλάττειν οὐκ ἄ. Xen. пригодный для несения охраны.
Middle Liddell
I. ill-timed, unseasonable, inopportune, ἐς ἄκαιρα πονεῖν, Lat. operam perdere, Theogn.; οὐκ ἄκαιρα λέγειν Aesch.; ἄκ. προθυμία Thuc.:—adv. -ρως, Aesch., etc.; neut. pl. as adv., Eur.
II. of persons, importunate, Lat. molestus, Theophr.
English (Woodhouse)
Wikipedia EN
Ruscus aculeatus, known as butcher's-broom, is a low evergreen Eurasian shrub, with flat shoots known as cladodes that give the appearance of stiff, spine-tipped leaves. Small greenish flowers appear in spring, and are borne singly in the centre of the cladodes. The female flowers are followed by a red berry, and the seeds are bird-distributed, but the plant also spreads vegetatively by means of rhizomes. It is native to Eurasia and some northern parts of Africa. Ruscus aculeatus occurs in woodlands and hedgerows, where it is tolerant of deep shade, and also on coastal cliffs. Likely due to its attractive winter/spring color, Ruscus aculeatus has become a fairly common landscape plant. It is also widely planted in gardens, and has spread as a garden escapee in many areas outside its native range. The plant grows well in zones 7 to 9 on the USDA hardiness zone map.
The Latin specific epithet aculateus means “prickly”.
Translations
ar: سفندر مدبب; az: ponti bigəvəri; bar: kosmanstaud; bg: бодлив залист; br: bug; ca: galzeran; co: caracutellu; da: musetorn; de: Stechender mäusedorn; el: λαγομηλιά; eo: pika rusko; et: torkav ruskus; eu: erratz; fa: کولهخاس; fi: pikkuruskus; ga: giolcach nimhe; gl: xilbarbeira; gv: guilckagh; he: עצבונית החורש; hr: bodljikava veprina; hsb: wšědna myšaca wěcha; hu: szúrós csodabogyó; io: rusko; ja: ナギイカダ; kab: arereǧ; nap: avrusca; pl: myszopłoch kolczasty; ru: иглица колючая; sh: bodljikava veprina; ta: இலையடி பழச்செடி; tr: tavşanmemesi; uk: рускус колючий; vec: bruschi; zh: 假葉樹