ἀφύλακτος

English (LSJ)

[ῠ], ον, (φυλάσσω)

   A unguarded, unwatched, ἀφέντες τὴν ἑωυτῶν ἀφύλακτον Hdt.8.70, cf. Th.2.13,93; ἀ. ἡ τήρησις no watching is sufficient, E.Fr.162.    II (φυλάσσομαι) unguarded, off one's guard, ἀφυλάκτῳ τινὶ ἐπιπεσεῖν, ἐπιγενέσθαι, Hdt.9.116, Th.7.32; πρὸς τὸ ἀδικεῖσθαι Arist.Rh.1372a19; ἀφύλακτον εὕδειν εὐφρόνην sleep securely through the night, A.Ag.337; ἀ. τινα λαμβάνειν catch one off his guard, X.Cyr.1.6.37; ἵνα . . ἀ. ληφθῇ D.4.18; τὸ ἀ. want of precaution, Th.3.30: Comp. -ότερος J.AJ5.7.4: Sup.-ότατος, νυκτὸς ὥρα D.H.2.38. Adv. -τως X.HG4.1.17; διακεῖσθαι Plb.4.36.4; ὁμιλεῖν Phld.Ir.p.30 W.; ῥᾳθύμως καὶ ἀ. D.H.9.19: Comp. -ότερον ἔχειν Paus.7.16.2.    2 of things, against which no precautions are or can be used, not guarded against, Arist.Rh.1372a24; inevitable, τύχη D.H.9.25; τὸ πεπρωμένον Plu.Caes.63; Ἐρινύς Epigr.Gr.218.7; ἀκωκή IG12(7).115.7 (Amorgos); βέλος APl.4.211 (Stat. Flacc.); Ἔρως ib.198 (Maec.).

German (Pape)

[Seite 416] 1) unbewacht, Her. 8, 70; Thuc. 2, 13; auch sonst in Prosa nicht selten, von Menschen u. Städten. – 2) sich nicht hütend, unbedacht, unvorsichtig, Her. 9, 116; Thuc. 7. 29; Xen. Cyr. 1, 6, 37. – Adv. ἀφυλάκτως ebenso, z. B. διακεῖσθαι Pol. 4, 36; neben καταφρονητικῶς Xen. Hell. 4, 1, 9; ἀφύλακτον εὑδήσουσιν, sorglos, Aesch. Ag. 344.

Greek (Liddell-Scott)

ἀφύλακτος: -ον, (φῠλάσσω) ὁ μὴ φυλαττόμενος, ἀφέντες τὴν ἑωυτῶν ἀφύλακτον Ἡρόδ. 8. 70, πρβλ. Θουκ. 2. 13, 93· ἀφ. ἡ τήρησις, οὐδεμία φύλαξις εἶναι ἐπαρκής, Εὐρ. Ἀποσπ. 162. ΙΙ (φυλάσσομαι) ὁ μὴ φυλασσόμενος, μὴ προσέχων, ἄφροντις, ἀμέριμνος, ἀδεής, Λατ. securus, Ἡρόδ. 9. 116, Θουκ. 7. 32· πρός τι Ἀριστ. Πολ. 1. 12, 4· ἀφύλακτον εὕδειν εὐφρόνην, καθεύδειν ἐν ἀσφαλείᾳ κατὰ τὸ διάστημα τῆς νυκτός, Αἰσχύλ. Ἀγ. 337· ἀφ. τινα λαμβάνει, καταλαμβάνειν τινὰ ἀφύλακτον, Ξεν. Κύρ. 1. 6, 37· ἵνα… ἀφ. ληφθῇ Δημ. 45. 6· τὸ ἀφ., ἔλλειψις προφυλάξεως, Θουκ. 3. 30: ― Ἐπίρρ. -τως Ξεν. Ἑλλ. 4. 1, 17, κτλ. 2) ἐπὶ πραγμάτων, ἐκ τῶν ὁποίων δὲν δύναταί τις νὰ προφυλαχθῇ, Ἀριστ. Ρητορ. 1. 12, 5, κἑξ· ἄφυκτος, τύχη Διον. Ἁλ. 9. 25· τὸ πεπρωμένον Πλουτ. Καῖσ. 63· Ἐρινὺς Ἐπιγράμμ. Ἑλλ. 218. 7.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
1 non gardé, non protégé ou surveillé par des gardiens;
2 qui n’est pas sur ses gardes, sans précautions, sans défiance : ἀφύλακτος πρός τι ARSTT qui ne se met pas en garde contre un danger ; τὸ ἀφύλακτον THC manque de précautions;
3 contre qui ou contre quoi l’on ne peut se garder ; qu’on ne peut éviter, à qui ou à quoi l’on ne peut échapper (sort, destinée).
Étymologie: ἀ, φυλάσσω.

Spanish (DGE)

-ον
I 1no necesitado de guardia, sin montar guardias, no custodiado εὐδαίμονες ἀφύλακτον εὐδήσουσιν πᾶσαν εὐφρόνην A.A.337, νυκτὸς ὥρα ἡ ἀφυλακτοτάτη D.H.2.38
•esp. de tierras, ciu. y fortalezas no o mal guardada, desguarnecida ἀπέντες τὴν ἑωυτῶν (γῆν) ἀφύλακτον Hdt.8.70, Th.2.13, de El Pireo, Th.2.93, Chipre, Charito 8.2.7, παράδεισος jardín sin guardia, SB 6002.15 (II a.C.), οἰκία Phld.Oec.p.37, (θεοὶ) ἀφύλακτοι de ídolos, en templos abiertos al público Ep.Diog.2.7, παρθενεών Nonn.D.40.358, ἀγέλη Charito 7.4.6, κούρη Nonn.D.47.229
•fig. de los hombres primitivos desprotegido ἀσθενεῖς ἄνθρωποι καὶ ἀφύλακτοι Pl.Plt.274b, de la pobreza ἀφύλακτον ὂν σῴζεται X.Smp.3.9
•de la ciu. platónica privada de sus guardianes Pl.Lg.964d
•c. gen. desguarnecido de διανοίας Ps.Archyt.Pyth.Hell.14.20.
2 esp. de pers. y ejércitos desprevenido, descuidado ἀφυλάκτῳ δέ κως αὐτῷ ἐπέπεσον Hdt.9.116, cf. Th.7.29, 32, (τοὺς πολεμίους) ἀφυλάκτους λαμβάνειν X.Cyr.1.6.37, cf. D.4.18, ἀφυλάκτων ὄντων ὡς ἂν πρὸς φίλον D.23.154, βοήθεια Aen.Tact.15.7, fig. οἱ φίλοι ἀφύλακτοι πρὸς τὸ ἀδικεῖσθαι Arist.Rh.1372^a19, cf. D.H.3.9
•subst. τὸ ἀ. descuido de la guardia, Th.3.30, compar. en ac. como adv. ἀφυλακτότερον ἔχειν Paus.7.16.2, cf. D.C.36.9.4.
II 1imposible de vigilar ἀφύλακτα τὰ λιάν φανερά Arist.Rh.1372^a24.
2 insoslayable, imprevisible ἅλς AP 9.276 (Crin.), ἀκωκή IG 12(7).115.7 (Amorgos II/I a.C.), ἀ. ἀνθρώποις τύχη D.H.9.25, τὸ πεπρωμένον Plu.Caes.63, Ἐρεινύς IG 12(5).310.7 (Paros II d.C.), del amor AP 16.198 (Maec.), cf. 211 (Stat.Flacc.).
III que es guardia inútil o imposible de hacer ἀ. ἡ τήρησις del hombre enamorado, E.Fr.162.
IV adv. -ως
1 sin montar guardia, sin tomar precauciones ἀ. λαμβανόντων τῶν στρατιωτῶν τὰ ἐπιτήδεια X.HG 4.1.17, διακεῖσθαι Plb.4.36.4, cf. Aen.Tact.16.10, 17.4, καθεύδοντες D.C.Epit.8.25.6, cf. Polyaen.4.6.8, ἔχειν D.C.41.23.1, compar. ἀφυλακτοτέρως ἂν διακέοιντο Aen.Tact.16.12, ἀ. ὡς ἐν εἰρήνῃ D.H.9.19
•temerariamente, incautamente LXX Ez.7.22, ἀ. ... τὸν πῆχυν ... ἀνατείνας Hld.10.32.1.
2 despreocupadamente ἀργῶς καὶ ἀ. ζῆτε Clearch.16, ὁμιλεῖν Phld.Ir.11.16.

Greek Monotonic

ἀφύλακτος: -ον (φῠλάσσω)·
I. αφρούρητος, μη φυλασσόμενος, σε Ηρόδ., Θουκ.
II. (φυλάσσομαι), αφύλακτος, λέγεται για τη φύλαξη κάποιου, στον ίδ.· ἀφύλακτον εὕδειν, κοιμάμαι με ασφάλεια, σε Αισχύλ.· ἀφύλακτόν τινα λαμβάνειν, συλλαμβάνω κάποιον αφρούρητο, σε Ξεν.· τὸ ἀφύλακτον, έλλειψη προφύλαξης, σε Θουκ.· επίρρ. -τως, σε Ξεν.
III. αυτός από τον οποίο δεν μπορεί κάποιος να προφυλαχθεί, αναπόφευκτος, σε Αριστ.

Russian (Dvoretsky)

ἀφύλακτος: (ῠ)
1) не охраняемый, незащищенный (ἡ ἑωυτῶν, sc. γῆ Her.; ἀ. καὶ ἄκλῃστος Thuc.);
2) неосторожный, неосмотрительный, беспечный, небдительный (στρατιῶται Thuc., Plut.; πρός τι Arst.): ἀφυλάκτῳ τινὶ ἐπιπεσέειν Her. напасть на кого-л. врасплох;
3) от которого невозможно уберечься, неминуемый (τὸ πεπρωμένον Plut.);
4) располагающий к беспечности (τὰ λίαν φανερά Arst.).

Middle Liddell

φυλάσσω
I. unguarded, unwatched, Hdt., Thuc.
II. (φυλάσσομαι) unguarded, off one's guard, Thuc.; ἀφύλακτον εὕδειν to sleep securely, Aesch.; ἀφ. τινα λαμβάνειν to catch one off his guard, Xen.; τὸ ἀφ. want of precaution, Thuc.:—adv. -τως, Xen.
III. not to be guarded against, inevitable, Arist.