αλίσκομαι: Difference between revisions

From LSJ

ἐπεὰν νῶτον ὑὸς δελεάσῃ περὶ ἄγκιστρον, μετιεῖ ἐς μέσον τὸν ποταμόν, ὁ κροκόδειλος ἵεται κατὰ τὴν φωνήν, ἐντυχὼν δὲ τῷ νώτῳ καταπίνει → when he has baited a hog's back onto a hook, he throws it into the middle of the river, ... the crocodile lunges toward the voice of a squealing piglet, and having come upon the hogback, swallows it

Source
m (Text replacement - "<b>πρβλ.</b>" to "πρβλ.")
m (Text replacement - "ΕΤΥΜΟΛ." to "ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ")
Line 1: Line 1:
{{grml
{{grml
|mltxt=[[ἁλίσκομαι]] (Α)<br />ελλειπτικό παθητικό [[ρήμα]] που έχει ως ενεργητικό το <i>αἱρῶ</i> (το <i>ἁλίσκω</i> μόνο στην [[παροιμία]] «[[ἐλέφας]] μῦν οὐχ ἁλίσκει</i>»)<br /><b>1.</b> (για πρόσωπα, τόπους, πράγματα) κυριεύομαι, συλλαμβάνομαι, αιχμαλωτίζομαι, [[πέφτω]] στα χέρια του εχθρού<br /><b>2.</b> (για ζώα) πιάνομαι σε [[κυνήγι]]<br /><b>3.</b> κατανικώμαι, καταβάλλομαι<br /><b>4.</b> (με καλή σημ.) κερδίζομαι, κατορθώνομαι<br /><b>5.</b> κυριεύομαι από ερωτικό ή [[άλλο]] [[πάθος]], δαμάζομαι<br /><b>6.</b> συλλαμβάνομαι επ’ αυτοφώρω, πιάνομαι τη [[στιγμή]] που [[κάνω]] [[κάτι]], αποδεικνύομαι ως [[δράστης]]<br /><b>7.</b> (ως αττ. δικαν. όρος) κηρύσσομαι [[ένοχος]], καταδικάζομαι.<br /><b>8.</b> <b>φρ.</b> «[[ἁλίσκομαι]] θανάτῳ», [[πεθαίνω]]<br />«[[ἁλίσκομαι]] θανάτου», καταδικάζομαι σε θάνατο<br />«ἁλοῡσα [[δίκη]]», [[καταδίκη]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Ελλειπτικό παθητικό ρ., του οποίου ο [[αντίστοιχος]] [[ενεργητικός]] τ. (<i>ἁλίσκω</i>) [[είναι]] [[μεταγενέστερος]] και πολύ [[σπάνιος]]. Το ομηρικό [[μέτρο]], [[καθώς]] και ορισμένοι διαλεκτικοί τ. (πρβλ. θεσσαλ. <i>Fαλίσσκεται</i> και αρκαδ. <i>Fαλόντοις</i>) επιβεβαιώνουν την ύπαρξη αρκτικού <i>F</i> στο θ. του ρήματος. Η δάσυνση του ρημ. μπορεί να οφείλεται σε [[επίδραση]] τών τ. <i>αἱρῶ</i> και [[εἷλον]], ενώ το [[πρόσφυμα]] -<i>ισκ</i>-, με το οποίο σχηματίζεται (<i>Fαλ</i>-<i>ίσκ</i>-<i>ομαι</i>), δηλώνει [[συνήθως]] [[ολοκλήρωση]] της ρηματικής ενέργειας. Ετυμολογικά το ρ. [[είναι]] συγγενές με την λ. <i>εἵλωτες</i> (<span style="color: red;"><</span> <i>εFελωτες</i>), τον τ. [[εἷλον]] (<span style="color: red;"><</span> <i>εFελον</i>, <b>βλ.</b> <i>αἱρῶ</i>), το γοτθ. <i>wilwan</i> «[[αρπάζω]], [[λαφυραγωγώ]])», <b>πιθ.</b> με το λατ. <i>vello</i> «[[ξεριζώνω]], [[μαδώ]]» και συνδέεται [[συνήθως]] με την IE ρ. <i>sel</i>- / <i>swel</i>- «[[παίρνω]], [[αρπάζω]]». Ο [[μέλλοντας]] (<i>ἁλώσομαι</i>), [[αόριστος]] (<i>ἑάλων</i>) και [[παρακείμενος]] ([[ἑάλωκα]]) του ρήματος σχηματίζονται με θεματικό [[φωνήεν]] -<i>ω</i>- [[αντί]] του συνήθους -<i>η</i>-. Ο τ. του αορίστου <i>ἑάλων</i> προήλθε από αρχικό τ. <i>ἠ</i>-<i>F</i><i>ӑ</i> -<i>λων</i> (το αρκτικό -<i>ἠ</i>- χρονική [[αύξηση]]) με σίγηση του ενδοφωνηεντικού <i>F</i> (<i>ἠ</i><i>ӑ</i> - <i>λων</i>) και [[αντιμεταχώρηση]] (<i>ἑάλων</i>)<br />η δάσυνση του τ. αναλογικά [[προς]] τον ενεστώτα.<br /><b><span style="color: brown;">ΠΑΡ.</span></b> [[ἅλωσις]] <b>αρχ.</b> [[ἁλωτός]].<br /><b><span style="color: brown;">ΣΥΝΘ.</span></b> <b>αρχ.</b> [[ἀνθαλίσκομαι]], [[ἐναλίσκομαι]], [[παραλίσκομαι]], [[προσαλίσκομαι]].
|mltxt=[[ἁλίσκομαι]] (Α)<br />ελλειπτικό παθητικό [[ρήμα]] που έχει ως ενεργητικό το <i>αἱρῶ</i> (το <i>ἁλίσκω</i> μόνο στην [[παροιμία]] «[[ἐλέφας]] μῦν οὐχ ἁλίσκει</i>»)<br /><b>1.</b> (για πρόσωπα, τόπους, πράγματα) κυριεύομαι, συλλαμβάνομαι, αιχμαλωτίζομαι, [[πέφτω]] στα χέρια του εχθρού<br /><b>2.</b> (για ζώα) πιάνομαι σε [[κυνήγι]]<br /><b>3.</b> κατανικώμαι, καταβάλλομαι<br /><b>4.</b> (με καλή σημ.) κερδίζομαι, κατορθώνομαι<br /><b>5.</b> κυριεύομαι από ερωτικό ή [[άλλο]] [[πάθος]], δαμάζομαι<br /><b>6.</b> συλλαμβάνομαι επ’ αυτοφώρω, πιάνομαι τη [[στιγμή]] που [[κάνω]] [[κάτι]], αποδεικνύομαι ως [[δράστης]]<br /><b>7.</b> (ως αττ. δικαν. όρος) κηρύσσομαι [[ένοχος]], καταδικάζομαι.<br /><b>8.</b> <b>φρ.</b> «[[ἁλίσκομαι]] θανάτῳ», [[πεθαίνω]]<br />«[[ἁλίσκομαι]] θανάτου», καταδικάζομαι σε θάνατο<br />«ἁλοῡσα [[δίκη]]», [[καταδίκη]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ</span></b> Ελλειπτικό παθητικό ρ., του οποίου ο [[αντίστοιχος]] [[ενεργητικός]] τ. (<i>ἁλίσκω</i>) [[είναι]] [[μεταγενέστερος]] και πολύ [[σπάνιος]]. Το ομηρικό [[μέτρο]], [[καθώς]] και ορισμένοι διαλεκτικοί τ. (πρβλ. θεσσαλ. <i>Fαλίσσκεται</i> και αρκαδ. <i>Fαλόντοις</i>) επιβεβαιώνουν την ύπαρξη αρκτικού <i>F</i> στο θ. του ρήματος. Η δάσυνση του ρημ. μπορεί να οφείλεται σε [[επίδραση]] τών τ. <i>αἱρῶ</i> και [[εἷλον]], ενώ το [[πρόσφυμα]] -<i>ισκ</i>-, με το οποίο σχηματίζεται (<i>Fαλ</i>-<i>ίσκ</i>-<i>ομαι</i>), δηλώνει [[συνήθως]] [[ολοκλήρωση]] της ρηματικής ενέργειας. Ετυμολογικά το ρ. [[είναι]] συγγενές με την λ. <i>εἵλωτες</i> (<span style="color: red;"><</span> <i>εFελωτες</i>), τον τ. [[εἷλον]] (<span style="color: red;"><</span> <i>εFελον</i>, <b>βλ.</b> <i>αἱρῶ</i>), το γοτθ. <i>wilwan</i> «[[αρπάζω]], [[λαφυραγωγώ]])», <b>πιθ.</b> με το λατ. <i>vello</i> «[[ξεριζώνω]], [[μαδώ]]» και συνδέεται [[συνήθως]] με την IE ρ. <i>sel</i>- / <i>swel</i>- «[[παίρνω]], [[αρπάζω]]». Ο [[μέλλοντας]] (<i>ἁλώσομαι</i>), [[αόριστος]] (<i>ἑάλων</i>) και [[παρακείμενος]] ([[ἑάλωκα]]) του ρήματος σχηματίζονται με θεματικό [[φωνήεν]] -<i>ω</i>- [[αντί]] του συνήθους -<i>η</i>-. Ο τ. του αορίστου <i>ἑάλων</i> προήλθε από αρχικό τ. <i>ἠ</i>-<i>F</i><i>ӑ</i> -<i>λων</i> (το αρκτικό -<i>ἠ</i>- χρονική [[αύξηση]]) με σίγηση του ενδοφωνηεντικού <i>F</i> (<i>ἠ</i><i>ӑ</i> - <i>λων</i>) και [[αντιμεταχώρηση]] (<i>ἑάλων</i>)<br />η δάσυνση του τ. αναλογικά [[προς]] τον ενεστώτα.<br /><b><span style="color: brown;">ΠΑΡ.</span></b> [[ἅλωσις]] <b>αρχ.</b> [[ἁλωτός]].<br /><b><span style="color: brown;">ΣΥΝΘ.</span></b> <b>αρχ.</b> [[ἀνθαλίσκομαι]], [[ἐναλίσκομαι]], [[παραλίσκομαι]], [[προσαλίσκομαι]].
}}
}}

Revision as of 23:00, 29 December 2020

Greek Monolingual

ἁλίσκομαι (Α)
ελλειπτικό παθητικό ρήμα που έχει ως ενεργητικό το αἱρῶ (το ἁλίσκω μόνο στην παροιμία «ἐλέφας μῦν οὐχ ἁλίσκει»)
1. (για πρόσωπα, τόπους, πράγματα) κυριεύομαι, συλλαμβάνομαι, αιχμαλωτίζομαι, πέφτω στα χέρια του εχθρού
2. (για ζώα) πιάνομαι σε κυνήγι
3. κατανικώμαι, καταβάλλομαι
4. (με καλή σημ.) κερδίζομαι, κατορθώνομαι
5. κυριεύομαι από ερωτικό ή άλλο πάθος, δαμάζομαι
6. συλλαμβάνομαι επ’ αυτοφώρω, πιάνομαι τη στιγμή που κάνω κάτι, αποδεικνύομαι ως δράστης
7. (ως αττ. δικαν. όρος) κηρύσσομαι ένοχος, καταδικάζομαι.
8. φρ. «ἁλίσκομαι θανάτῳ», πεθαίνω
«ἁλίσκομαι θανάτου», καταδικάζομαι σε θάνατο
«ἁλοῡσα δίκη», καταδίκη.
[ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ Ελλειπτικό παθητικό ρ., του οποίου ο αντίστοιχος ενεργητικός τ. (ἁλίσκω) είναι μεταγενέστερος και πολύ σπάνιος. Το ομηρικό μέτρο, καθώς και ορισμένοι διαλεκτικοί τ. (πρβλ. θεσσαλ. Fαλίσσκεται και αρκαδ. Fαλόντοις) επιβεβαιώνουν την ύπαρξη αρκτικού F στο θ. του ρήματος. Η δάσυνση του ρημ. μπορεί να οφείλεται σε επίδραση τών τ. αἱρῶ και εἷλον, ενώ το πρόσφυμα -ισκ-, με το οποίο σχηματίζεται (Fαλ-ίσκ-ομαι), δηλώνει συνήθως ολοκλήρωση της ρηματικής ενέργειας. Ετυμολογικά το ρ. είναι συγγενές με την λ. εἵλωτες (< εFελωτες), τον τ. εἷλον (< εFελον, βλ. αἱρῶ), το γοτθ. wilwan «αρπάζω, λαφυραγωγώ)», πιθ. με το λατ. vello «ξεριζώνω, μαδώ» και συνδέεται συνήθως με την IE ρ. sel- / swel- «παίρνω, αρπάζω». Ο μέλλοντας (ἁλώσομαι), αόριστος (ἑάλων) και παρακείμενος (ἑάλωκα) του ρήματος σχηματίζονται με θεματικό φωνήεν -ω- αντί του συνήθους -η-. Ο τ. του αορίστου ἑάλων προήλθε από αρχικό τ. -Fӑ -λων (το αρκτικό -- χρονική αύξηση) με σίγηση του ενδοφωνηεντικού F (ӑ - λων) και αντιμεταχώρηση (ἑάλων)
η δάσυνση του τ. αναλογικά προς τον ενεστώτα.
ΠΑΡ. ἅλωσις αρχ. ἁλωτός.
ΣΥΝΘ. αρχ. ἀνθαλίσκομαι, ἐναλίσκομαι, παραλίσκομαι, προσαλίσκομαι.