Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

ministro: Difference between revisions

From LSJ
Menander, Sententiae, 456
m (Text replacement - "(?s)({{Lewis.*?}}\n)({{.*}}\n)({{LaEn.*?}}$)" to "$3 $1$2")
Tags: Mobile edit Mobile web edit
(CSV2 import)
Tags: Mobile edit Mobile web edit
Line 14: Line 14:
{{esel
{{esel
|sltx=[[διάκονος]], [[διάκων]], [[ἀζανίτης]], [[ἀμφίπολος]], [[ἁζάνα]], [[ἄππας]]
|sltx=[[διάκονος]], [[διάκων]], [[ἀζανίτης]], [[ἀμφίπολος]], [[ἁζάνα]], [[ἄππας]]
}}
{{LaZh
|lnztxt=ministro, as, are. :: 服事。進。 送。供。給。— vires ei 加力。助彼。Ut is quam commodissime ministretur 意欲最善服事此病人。Ut commodius tibi ministretur 爲更善顧汝病。
}}
}}

Revision as of 20:40, 12 June 2024

Latin > English

ministro ministrare, ministravi, ministratus V DAT :: attend (to), serve, furnish; supply

Latin > English (Lewis & Short)

mĭnistro: āvi, ātum, 1, v. a. minister,
I to attend, wait upon, serve, esp. at table, to serve up, pour out, hand food or drink (syn.: servio, appareo, praebeo, suggero; class.).
I Lit.
   (a)    With dat.: Acastum retine, quo commodius tibi ministretur, Cic. Fam. 16, 14, 2: cui matronam ministrasse compererat, Suet. Aug. 45.—
   (b)    With acc.: nosmet inter nos ministremus, Plaut. Stich. 5, 4, 7.—
   (g)    Absol.: hic ministrabit dum ego edam, Plaut. Curc. 2, 3, 90.—
II Transf., to take care of, manage, govern, direct; and, in gen., to provide, furnish, supply, give, afford: ministrare (naves) velis, of the steersman, Verg. A. 6, 302: naves nec velis ministrantur, nec, etc., Tac. G. 44: ministrare victum alicui, Varr. R. R. 3, 17, 6: viros et arma alicui, Tac. H. 4, 12: prolem, to give, present, produce, Tib. 2, 2, 21: ministrabant ei de facultatibus suis, Vulg. Luc. 8, 3: faces furiis Clodianis, Cic. Pis. 11, 26: equus terga ministrat (for mounting), Val. Fl. 6, 216: jussa medicorum, to execute, Ov. H. 20, 133.—Also of inanim. subjects: sarmentum colibus sucum ministrat, Varr. R. R. 1, 31, 2: (vinum) verba ministrat, Hor. Ep. 1, 15, 20: luna ministrat equis, serves them, lights them on their way, Prop. 3, 14, 15: reges ministrabunt tibi, Vulg. Isa. 60, 10; id. Act. 20, 34.

Latin > French (Gaffiot 2016)

mĭnistrō,¹⁰ āvī, ātum, āre (minister), tr.
1 servir : a) pass. imp. avec dat. : quo tibi commodius ministretur Cic. Fam. 16, 14, 2, pour que ton service soit mieux fait ; b) aliquem Col. Rust. 12, 1, 6, servir qqn
2 [en part.] servir à table : a) abst] Pl. Curc. 369 ; Cic. Fin. 2, 23 ; cum maximis poculis ministraretur Cic. Verr. 2, 3, 105, alors que l’on servait à boire dans les plus grandes coupes ; b) aliquem Pl. St. 689, servir qqn ; pocula Cic. Tusc. 1, 65, servir les coupes ; ministrare bibere Cic. Tusc. 1, 65, faire le service des boissons, être échanson
3 [en gén.] a) jussa Ov. H. 20, 133, exécuter les ordres ; b) [surtout] fournir, présenter, mettre au service de, aliquid alicui : Cic. Pis. 26 ; Varro R. 1, 31, 2 ; 3, 17, 5 ; Tac. H. 4, 12 ; Tib. 2, 2, 21 ; Hor. Ep. 1, 15, 20 || abst] sumptibus Varro R. 2 præf. 6, fournir (satisfaire) aux dépenses ; velis Virg. En. 6, 302, fournir aux voiles = satisfaire aux manœuvres des voiles (servir les voiles ; cf. servir une bouche à feu), cf. Prop. 3, 14, 7 ; c) [poét.] ipse ratem vento stellisque ministrat Val. Flacc. 3, 38, lui-même fait le service de la barque au moyen de la voile et des étoiles (conduit la barque à la voile en se guidant sur les astres), cf. Tac. *G. 44.

Latin > German (Georges)

ministro, āvi, ātum, āre (minister), I) an die Hand gehen, bedienen, aufwarten, 1) im allg.: Acastum retine, quo tibi commodius ministretur (damit du desto besser bedient wirst), Cic. ep. 16, 14, 2: si quis ex familia coeperit adversā valetudine affici, videndum erit, ut is quam commodissime ministretur (so gut als möglich abgewartet werde), Colum. 12, 1, 6. – 2) insbes., bei Tische die Speisen und Getränke auftragen, einschenken und darreichen, hic ministrabit, Plaut.: servi ministrant, Cic.: m. cibos, Tac.: pocula, Cic.: cenam, Hor.: nectar, Ov.: ministratur poculis maximis, es wird aufgewartet mit usw., Cic.: soli fictilibus (in irdenem Geschirr) ministrari iussit, Tac. – m. Acc. pers., nosmet inter nos ministremus monotropi, Plaut. Stich. 689. – m. Infin., ut (Ganymedes) Iovi bibere ministraret, damit er Jupiters Mundschenk wäre, Cic. Tusc. 1, 65. – II) übtr.: 1) bedienen, besorgen, handhaben, α) m. Dat.: velis, die Segel bedienen, Verg.: telis pariterque habenis, Stat.: sumptibus, bestreiten, Varro. – v. lebl. Subjj., caelo modo sol modo luna ministrat, Prop. – β) m. Acc.: iussa medicorum, Ov. – mit Ang. womit? durch Abl., naves ministrantur velis, werden mit S. bedient, Tac. – 2) darreichen, hergeben, verschaffen, faces furiis Clodianis, Cic.: victum alci, Varro: pecuniam, Tac.: equos, Tac.: viros armaque imperio, Tac.: prolem, schenken, Tibull.: capra pilos ministrat ad usum nauticum, Varro: equus terga ministrat, reicht zum Aufsitzen dar, Val. Flacc.: nova cotidie bello semina (Elemente) ministrat, Tac. hist. 2, 76. – v. lebl. Subjj., sarmentum colibus sucum ministrat, Varro: furor arma ministrat, Verg.: vinum, quod verba ministret, Hor.

Spanish > Greek

διάκονος, διάκων, ἀζανίτης, ἀμφίπολος, ἁζάνα, ἄππας