κίσθος
Ὤδινεν ὄρος, Ζεὺς δ' ἐφοβεῖτο, τὸ δ' ἔτεκεν μῦν → The mountain was in labor—even Zeus was afraid—but gave birth to a mouse
English (LSJ)
(Dsc. (v. infr.), Hsch.) or κισθός, ὁ, A rock-rose, Eup.14.5, Mnesim.4.63 (anap.), prob.l.for κισσός in Thphr.HP6.1.4, 6.2.1,2; κ. ἄρρην, = Cistus villosus, κ. θῆλυς, = C. salvifolius, Dsc.1.97: κίστος, Hp.Liqu.5, Gal.12.27:—Dsc.l.c.sq. distinguishes the species κίσθαρος or κίσσαρος from λῆδον, cf. Gal.12.28.
German (Pape)
[Seite 1442] ὁ, dasselbe; Mnesimach. bei Ath. IX, 403 d; Theophr.; auch κισθός geschrieben; Eupolis bei Plut. Symp. 4, 1, 3.
Greek (Liddell-Scott)
κίσθος: ἢ κισθός, ὁ, cistus, μικρὸς θάμνος φέρων ἄνθη, Εὔπολ. ἐν «Αἰξὶν» 1. 5, Μνησίμ. ἐν «Ἱπποτρόφῳ» 1. 63, Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 6. 1, 4· φέρεται καὶ κίστος, Διοσκ. 1. 126, κτλ., ἀλλ’ ἰδὲ Ἡσύχ.· ― ὁ Διοσκ. ἔνθ’ ἀνωτ., κἑξ., διακρίνει τὰ εἴδη κίσθαρος ἢ κίσσαρος τοῦ λήδου, πρβλ. Γαλην. 13. 191.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
ciste, plante.
Étymologie: DELG prob. emprunt d’origine inconnue.
Greek Monolingual
κίσθος και κισθός, ὁ (Α)
ο μικρός θάμνος κίστος.
[ΕΤΥΜΟΛ. Πρόκειται πιθ. για δάνεια λ. άγνωστης προελεύσεως].
Russian (Dvoretsky)
κίσθος: ὁ кист (кустарник с розовыми или белыми цветами) Theocr., Plut.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κίσθος en κισθός -οῦ, ὁ zonneroosje (plant).
Frisk Etymological English
Grammatical information: m.
Meaning: Cistus, family of low bush, of which the separate types often produce the resin-like λήδανον (Eup., Mnesim., Dsc.),
Other forms: also κισθός; and κίστος (Hp., Gal.), κίσθαρος m. (Dsc.)
Derivatives: ὑποκισθίς (-τίς) f. Cytinus hypocisthis, hypocist (Dsc., Gal.).
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: With κίσθαρος cf. κόμαρος, κίσσαρος and other plant-names (Chantraine Formation 227, also Bertholdi Mélanges van Ginneken 157ff.): a typical pland of the mediterranean world. Foreign word of unknown origin; cf. Lewy Fremdwörter 46f. Wrong IE. etymologies in Bq. Fur. 190 compares Ligurian kústi, MLat. custrus; also 257 n. 36.
Frisk Etymology German
κίσθος: {kísthos}
Forms: auch κίστος (Hp., Gal.), κίσθαρος m. (Dsk.)
Grammar: m. (Eup., Mnesim., Dsk.),
Meaning: Cistus, Familie von niedrigen Sträuchern, deren einzelne Arten oft den harzähnlichen Stoff λήδανον absondern.
Derivative: Davon ὑποκισθίς (-τίς) f. Cytinus hypocisthis, Schmarotzerpflanze (Dsk., Gal. u. a.).
Etymology : Zu κίσθαρος vgl. κόμαρος, κίσσαρος und andere Pflanzennamen (Chantraine Formation 227, auch Bertholdi Mélanges van Ginneken 157ff.). — Fremdwort unbekannter Herkunft; vgl. Lewy Fremdwörter 46f. (θ : τ somit kein idg. Wechsel th : t mit Specht Ursprung 251 u. 255). Verfehlte idg. Etymologie bei Bq.
Page 1,858-859
