λάρυγξ

English (LSJ)

υγγος, ὁ,
A larynx or upper part of the windpipe, Arist.HA493a6; used in sounding the vowels, ib.535a32: but in Poets confused with φάρυγξ (gullet) (cf. Arist.HA535a29), E.Cyc.158; χωρεῖν κατὰ τοῦ λ. Pherecr.108.7, cf. Crobyl.8; of gluttons, ἀνόσιοι λάρυγγες Eub.139; ἐκ τοῦ λ. ἐκκρεμάσας τινά Ar.Eq.1363; τὸν λάρυγγ' ἂν ἐκτέμοιμί σου Id.Ra.575: metaph., λάρυγξ γλυκύς = sweet mouth, sweet words, sweet speech, LXX Si.6.4.
II = τραχεῖα ἀρτηρία, Meno Iatr.8.30.

German (Pape)

[Seite 17] υγγος, nach E. M. auch -υγος, ὁ, u. nach den Gramm. auch ἡ, nach Arist. H. A. 1, 12 der Vordertheil des αὐχήν, die Kehle, Schlund, Speiseröhre, μῶν τὸν λάρυγγα διεκάναξέ σου καλῶς Eur. Cycl. 158; Ar. Ran. 575 Equ 1363; ἀνόσιοι λάρυγγες Eubul. bei Ath. III, 113 f. – Vgl. φάρυγξ.

French (Bailly abrégé)

υγγος (ὁ) :
1 larynx;
2 gorge, gosier.
Étymologie: DELG pê croisement entre λαιμός et φάρυγξ.

Russian (Dvoretsky)

λάρυγξ: υγγος ὁ
1 гортань (τοῦ αὐχένος τὸ πρόσθιον μέρος λ. ἐστίν Arst.);
2 (= φάρυγξ) глотка, горло (ἐκτέμνειν τὸν λάρυγγά τινος Arph.).

Greek (Liddell-Scott)

λάρυγξ: [ᾰ] υγγος, ὁ, τὸ ἀνώτατον μέρος τοῦ ἀναπνευστικοῦ σωλῆνος, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 1. 12, 1, χρησιμεῦον κατὰ τὴν ἐκφώνησιν τῶν φωνηέντων, αὐτόθι 4. 9, 2· ἀλλὰ παρὰ ποιηταῖς τὸ ἀνώτατον μέρος τοῦ πεπτικοῦ σωλῆνος (φάρυγξ) καὶ τοῦ ἀναπνευστικοῦ (λάρυγξ) συνεχῶς συγχέονται, πρβλ. Ἀριστ. π. τὰ Ἱστ. 4. 9, 1· - ὁ λαιμὸς, ὁ φάρυγξ, Εὐρ. Κύκλ. 157· χωρεῖν κατὰ τοῦ λ. Φερεκρ. ἐν «Μεταλλεῦσι» 1. 7, πρβλ. Κρώβυλ. ἐν Ἀδηλ. 1· ἐπὶ ἀνθρώπων λαιμάργων, ἀνόσιοι λάρυγγες Εὔβουλ. ἐν Ἀδήλ. 16· ἐκ τοῦ λ. ἐκκρεμάσας τινὰ Ἀριστοφ. Ἱππ. 1363· τὸν λάρυγγ’ ἂν ἐκτέμοιμί σου ὁ αὐτ. ἐν Βατρ. 575· - μεταφ., λ. γλυκύς, ὁμιλία Ἑβδ. (Σειρὰχ Ζ΄, 4).

English (Strong)

of uncertain derivation; the throat ("larynx"): throat.

English (Thayer)

λάρυγγος, ὁ, the throat (Etym. Magn. (557,16): λάρυγξ μέν δἰ οὗ λαλοῦμεν ... φάρυγξ δέ δἰ οὗ ἐσθίομεν καί πίνομεν): of the instrument or organ of speech (as Isaiah, their speech threatens and imprecates destruction to others. (Aristophanes, Euripides, Aristotle, Galen, others; the Sept. several times for גָּרון; more often for חֵך, the palate.)

Greek Monolingual

λάρυγξ, -υγγος, ὁ (ΑΜ)
βλ. λάρυγγας.

Greek Monotonic

λάρυγξ: [ᾰ], -υγγος, ὁ, ανώτατο μέρος του αναπνευστικού σωλήνα, λάρυγγας, σε Αριστ.· στους Ποιητές, λαιμός, φάρυγγας (ανώτατο μέρος του πεπτικού σωλήνα), σε Ευρ., Αριστοφ.

Frisk Etymological English

-υγγος
Grammatical information: m.
Meaning: upper part of the wind-pipe (Hp., com., Arist., Gal.).
Derivatives: Dimin. λαρύγγιον (Gal.), -ικός rapacious (Pherecr.) and a few denominatives: 1. λαρυγγ-ίζω cry with full neck, shout lustily (Ar., D.); 2. -ιάω id. (A P); 3. λαρύζει βοᾳ̃ ἀπὸ τοῦ λάρυγγος H.; also 4. λαρύνει, of the dove (Stud. itfilcl. 1, 95; 3,496); to -ύνω beside velar stems Fraenkel Denom. 294. Backformation λαρυγγός ματαιολόγος H.
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: Suggestion of a cross of earlier φάρυγξ and λαιμός, s. Strömberg Wortstudien 5 9 ff., who discusses the meaning; such crosses are rare and therefor rather improbable. - Earlier connected with Lat. lurco(r) devour, carouse, Germ., e. g. MHG slurc throat (WP. 2, 716, Pok. 965 f., W.-Hofmann s. v.). "Sollte diese Deutung wirklich zutreffen, ist λάρυγξ jedenfalls nach φάρυγξ umgebildet worden (Güntert Reimwortbildungen 119)" Frisk. The gen. λὰρυγος (EM 788, 37) confirms Pre-Greek origin, which is already clearly shown by the suffix ( secondary origin is far from convincing; cf. DELG).

Middle Liddell

λᾰ́ρυγξ, υγγος, ὁ,
the larynx or upper part of the windpipe, Arist.:—in Poets the throat, Eur., Ar.

Frisk Etymology German

λάρυγξ: -υγγος
{lárugks}
Grammar: m.
Meaning: Schlund, Kehlkopf, Kehle (Hp., Kom., Arist., Gal. usw.).
Derivative: Davon das Demin. λαρύγγιον (Gal.), -ικός gefräßig (Pherekr.) und einige Denominativa: 1. λαρυγγίζω mit vollem Halse schreien (Ar., D. usw.); 2. -ιάω ib. (A P); 3. λαρύζει· βοᾷ· ἀπὸ τοῦ λάρυγγος H.; auch 4. λαρύνει, von der Taube (Stud. itfilcl. 1, 95; 3,496); zu -ύνω neben Gutturalstämmen Fraenkel Denom. 294. Rückbildung λαρυγγός· ματαιολόγος H.
Etymology: Wahrscheinlich durch Kreuzung von den früher belegten φάρυγξ und λαιμός entstanden, s. Strömberg Wortstudien 5 9 ff., wo auch ausführlich über die Bedeutung. — Früher mit lat. lurco(r) schlemmen, germ., z. B. mhd. slurc Schlund verbunden (WP. 2, 716, Pok. 965 f., W.-Hofmann s. v.). Sollte diese Deutung wirklich zutreffen, ist λάρυγξ jedenfalls nach φάρυγξ umgebildet worden (Güntert Reimwortbildungen 119).
Page 2,87

Chinese

原文音譯：l£rugx 拉呂格克士
詞類次數：名詞（1）
原文字根：喉頭
字義溯源：喉嚨^，喉頭，咽喉
出現次數：總共（1）；羅（1）
譯字彙編：
1） 喉嚨（1） 羅3:13

Mantoulidis Etymological

ὁ (=λαιμός). Ἄγνωστη ἡ ἐτυμολογία του.
Παράγωγα: λαρυγγικός, λαρυγγίζω (=φωνάζω δυνατά), λαρυγγισμός, λαρυγγᾶς λαρυγγός (=φωνακλάς), λαρυγγόφωνος.

Translations

trachea

Arabic: قَصَبَة هَوَائِيَّة; Armenian: շնչափող; Basque: trakea; Bengali: হলকুম; Bulgarian: трахея; Catalan: tràquea; Chinese Cantonese: 氣管／气管; Hokkien: 肺管; Mandarin: 氣管／气管; Czech: průdušnice; Danish: luftrør; Dutch: trachee, trachea, luchtpijp; Esperanto: traĥeo; Finnish: henkitorvi; French: trachée; Galician: tráquea, gorgoiro; German: Trachea; Greek: τραχεία; Ancient Greek: ἀρτηρία, τραχεῖα ἀρτηρία, βρόγχος; Greenlandic: torluk; Hungarian: légcső; Irish: píobán garbh, traicé, píobán, aerchonair; Italian: trachea; Japanese: 気管; Kazakh: кеңірдек; Khmer: បំពង់សួត, បំពង់ខ្យល់; Korean: 숨통, 기도(氣道), 기관(氣管), 숨구멍; Kurdish Northern Kurdish: borîhewa; Latin: trachia; Latvian: elpvads, traheja; Lithuanian: kvėplė; Maori: pūkorokoro, arahau; Norwegian Bokmål: luftrør; Nynorsk: luftrøyr or; Ottoman Turkish: بوغاز; Plautdietsch: Loftrua, Wintrua; Polish: tchawica; Portuguese: traqueia; Punjabi: ਸਾਹ ਨਾਲ਼ੀ; Russian: трахея, дыхательное горло; Scottish Gaelic: sgòrnan; Serbo-Croatian Cyrillic: ду̀шнӣк, трахеја; Roman: dùšnīk, trahéja; Slovene: sapnik; Spanish: tráquea; Swedish: luftstrupe; Tagalog: hihingahan; Thai: หลอดลม, ท่อลม; Tibetan: གློ་སྦུབས; Tok Pisin: mambu bilong nek; Vietnamese: khí quản; Volapük: bron; Welsh: pibel