συμπνίγω
νεκρὸν ἐάν ποτ' ἴδηις καὶ μνήματα κωφὰ παράγηις κοινὸν ἔσοπτρον ὁρᾶις· ὁ θανὼν οὕτως προσεδόκα → whenever you see a body dead, or pass by silent tombs, you look into the mirror of all men's destiny: the dead man expected nothing else | if you ever see a corpse or walk by quiet graves, that's when you look into the mirror we all share: the dead expected this
English (LSJ)
[ῑ],
A press closely, of crowds, τινα Ev.Luc.8.42; σ. τὸ σπέρμα choke it, Ev.Marc.4.7: metaph., σ. τὸν λόγον Ev.Matt.13.22, cf. Ev.Luc.8.14 :—Pass., δένδρα συμπνιγόμενα Thphr.CP6.11.6; οἱ ἄνθρακες συμπνίγονται are damped down, Sch.Ar.Nu.96. 2 in Pass., to be drowned, of the Gadarene swine, Porph.Chr.49.
German (Pape)
[Seite 988] (s. πνίγω), durch Zusammendrücken ersticken, erwürgen, auch allgemeiner, bedrängen, Sp.
Greek (Liddell-Scott)
συμπνίγω: [ῑ], πνίγω, πιέζω, ἰσχυρῶς συνθλίβω, οἱ ὄχλοι συνέπνιγον (διάφ. γραφ. συνέθλιβον) αὐτὸν Εὐαγγ. κ. Λουκ. η΄, 42· συνέπνιξαν αὐτὸ (δηλ. τὸ σπέρμα), συνέθλιψαν καὶ ἐκώλυσαν τὴν αὔξησιν αὐτοῦ, Εὐαγγ. κ. Μάρκ. 4. 7· ― μεταφ., ἡ ἀπάτη τοῦ πλούτου συμπνίγει τὸν λόγον Εὐαγγ. κ. Ματθ. ιγ΄, 22, πρβλ. Λουκ. 8. 14. ― Παθ., δένδρα συμπνιγόμενα Θεοφρ. π. Φυτ. Αἰτ. 6. 11, 6.
French (Bailly abrégé)
étouffer, suffoquer en parl. de la pression exercée par la foule.
Étymologie: σύν, πνίγω.
English (Strong)
from σύν and πνίγω; to strangle completely, i.e. (literally) to drown, or (figuratively) to crowd: choke, throng.
English (Thayer)
(T WH συνπνίγω (cf. σύν, II. at the end)); imperfect συνέπνιγον; 1st aorist συνέπνιξα; present passive 3rd person plural συμπνίγονται; to choke utterly: the seed of the divine word sown in the mind, δένδρα συμπνιγομενα, Theophrastus,
c. plant. 6,11, 6); συμπνίγονται, they are choked, i. e. the seed of the divine word in their minds is choked, τινα, to press round or throng one so as almost to suffocate him, A. V. thronged).
