συνεπιμαρτυρέω
νόησε δὲ δῖος Ὀδυσσεὺς σαίνοντάς τε κύνας, περί τε κτύπος ἦλθε ποδοῖιν → godly Odysseus heard the fawning of dogs, and on top of that came the beat of two feet
English (LSJ)
A join in attesting, Arist.Mu.400a15, Thphr.CP6.16.6, Ep.Hebr.2.4; τινι with one, Plb.25.6.4, Aristeas191, Plu.2.542c, Gal.15.583, Ath.13.595e; add one's evidence, Plu.2.486c,539d. II Astrol., to be also configurate, of planets, Nech. ap. Vett.Val.279.3, Cat.Cod.Astr.2.187.
Greek (Liddell-Scott)
συνεπιμαρτῠρέω: ἀπὸ κοινοῦ ἐπιμαρτυρῶ, συνεπιμαρτυρεῖ ὁ βίος ἅπας Ἀριστ. π. Κόσμ. 6. 31· τινι, μετά τινος, Πολύβ. 26. 9, 4, Ἀθήν. 595Ε, κτλ. ΙΙ. ἀπὸ κοινοῦ συνιστῶ, φέρω καλὴν μαρτυρίαν περί τινος, Πλούτ. 2. 486C, 539D, κτλ.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
donner un témoignage favorable à, approuver, recommander.
Étymologie: σύν, ἐπιμαρτυρέω.
English (Strong)
from σύν and ἐπιμαρτυρέω; to testify further jointly, i.e. unite in adding evidence: also bear witness.
English (Thayer)
(συνεπιτίθημι) 2nd aorist middle συνεπεθεμην; to place upon (or near) together with, help in putting on; middle to attack jointly, to assail together, set upon with (see ἐπιτίθημι, 2b.): G L T Tr WH (R. V. joined in the charge) (so in Thucydides 6,10; Xenophon, Cyril 4,2, 3; Plato, Phileb., p. 16a.; Polybius 5,78, 4; Diodorus 1,21).
Russian (Dvoretsky)
συνεπιμαρτῠρέω:
1) вместе свидетельствовать, подтверждать (σημείοις καὶ τέρασι NT): συνεπιμαρτυρεῖ καὶ ὁ βίος ἅπας Arst. вся жизнь подтверждает (это);
2) давать благоприятный отзыв, одобрять Plut.
Chinese
原文音譯：sunepimarturšw 尋-誒披-馬而替雷哦
詞類次數：動詞（1）
原文字根：共同-在上-印證
字義溯源：同作見證；由（σύν / συνεπίσκοπος）*=同）與（ἐπιμαρτυρέω）=見證）組成，而 （ἐπιμαρτυρέω）又由（ἐπί）*=在⋯上）與（μαρτυρέω）=作見證）組成，其中 （μαρτυρέω）出自（μάρτυς / πρωτόμαρτυς）*=見證）
出現次數：總共（1）；來（1）
譯字彙編：
1） 同作見證（1） 來2:4
