ἀλεωρή

English (LSJ)

Att. ἀλεωρά, ἡ, (ἀλέομαι)
A escape, Il.24.216; ἀ. τινα εὑρέσθαι Hdt.9.6.
2 place of shelter, Opp.H. 1.790.
3 c. gen., defence or shelter from, δηΐων ἀνδρῶν ἀλεωρή, of palisade, Il.12.57; of breastplate, 15.533; σκευὴν βελέων ἀλεωρή (mock heroic) Ar.V.615; τὴν περὶ τὸ σῶμα ἀλεωρήν Arist.PA687a29; of an animal's shell, etc., ib.679b28, cf. HA488b10; τῆς περὶ τοὺς ἱέρακας ἕνεκα ἀλεωρής ib.613b11; ἀλεωρήν παρέχειν, ἀλεωρήν ποιεῖν, Hp. Praec.7,D.S.3.34.

German (Pape)

[Seite 94] ἡ, das Ausweichen (ἀλέασθαι, ἀλέη); Abwehr, Schutzwehr; Hom. dreimal, als Versende, δηίων ἀνδρῶν ἀλεωρήν Iliad. 12, 57 von Schanzpfählen, 15, 583 von einem Harnisch; 24, 216 οὔτε φόβου μεμνῃμένον οὔτ' ἀλεωρῆς, Vermeiden des Kampfes; Ar. Vesp. 615 βελῶν ἀλ.; λιμοῦ Hes. O. 402; κακῶν ἄκος οὐδ' ἀλ. Opp. H. 2, 271 u. a. D. In Prosa, Her. 9, 6; Hülfe, Arist. H. A. 1, 1, 14; Partt. anim. 4, 10 steht ἀλεώραν (acc.), wie τῆς ἀλεώρας H. A. 9, 8, wo drei mss. Bekk. ἀλεωρῆς haben.

French (Bailly abrégé)

ᾶς (ἡ) :
1 action d'échapper;
2 moyen d'échapper à, moyen de défense contre, gén..
Étymologie: p. *ἀλεϜωρά ; cf. ἀλεύω.

Spanish (DGE)

ἀλεωρά, -ᾶς, ἡ
• Alolema(s): jón. ἀλεωρή Il.12.57, A.R.1.694, Opp.H.1.790; acent. ἀλεώρα Arist.GA 754^b8
• Prosodia: [ᾰ-]
1 defensa, protección, abrigo, refugio c. gen. obj. δηΐων ἀνδρῶν Il.l.c., 15.533, λιμοῦ Hes.Op.404, βελέων Ar.V.615, οἴχετ' ἦμιν ἠ ἀλεωρὴ τῆς πόλιος se nos ha ido la protección de la ciudad Herod.2.25
•c. dat. τὸ ὄστρακον τοῖς ᾠοῖς ἀ. Arist.GA 754^b8
•c. otras constr. περὶ τὸ σῶμα ἀλεωρά Arist.PA 687^a30, περὶ τοὺς ἱέρακας Arist.HA 613^b11
•abs. A.R.4.1045, Opp.H.1.790, ἀλεωρὰν παρέχειν Hp.Praec.7, cf. D.S.3.34.
2 escapatoria, fuga οὔτε φόβου μεμνημένον οὔτ' ἀλεωρῆς Il.24.216, οὔτι κακῶν ἄκος οὔτ' ἀ. Opp.H.2.271, ὡς καὶ αὐτοί τινα ἀλεωρὴν εὑρήσονται Hdt.9.6, cf. I.AI 18.147.

Greek (Liddell-Scott)

ἀλεωρή: Ἀττ. -ρά, ἡ, (ἀλέομαι) ἀποφυγή, διαφυγή, Ἰλ. Ω. 216˙ ἀλ. τινὰ εὑρέσθαι, ἀποφυγήν, ἀπαλλαγήν, Ἡρόδ. 9. 6. 2) μ. γεν., μέσον ἀποφυγῆς, καταφύγιον ἢ σκέπη καὶ ὑπεράσπισις ἀπό τινος, δηΐων ἀνδρῶν ἀλ., περὶ χαρακώματος, Ἰλ. Μ. 57˙ περὶ θώρακος, Ο. 533˙ σκευὴν βελέων ἀλ. (παιγνιώδης ἀπομίμησις ἡρωϊκοῦ στίχου), Ἀριστοφ. Σφ. 613˙ ἐν χρήσει καὶ παρ’ Ἀριστ., τὴν περὶ τὸ σῶμα ἀλ., περὶ πανοπλίας, Μορ. Ζ. 4. 10, 23˙ πρβλ. 4. 5. 23, Ἱ. Ζ. 1. 1, 31., 9. 8, 1, κτλ.

English (Autenrieth)

(ἀλέομαι): shunning, escape, means of shunning or defending against, τινός.

Greek Monolingual

ἀλεωρή, η (Α) (ο τύπος ιωνικός
στην αττική διάλεκτο ἀλεωρά)
1. αποφυγή, διαφυγή
2. το μέσον διαφυγής ή αποφυγής, προστασία, άμυνα, υπεράσπιση.
[ΕΤΥΜΟΛ. Συνήθως η λ. ανάγεται σε αρχικό τ. ἀλεF-ωλή (< θ. του ρήμ. ἀλέομαι), απ’ όπου προήλθε με ανομοίωση.
ΠΑΡ. νεοελλ. αλεώριο].

Greek Monotonic

ἀλεωρή: Αττ. -ρά, ἡ (ἀλέομαι),
1. αποφυγή, διαφυγή, σε Ομήρ. Ιλ., Ηρόδ.
2. με γεν., μέσο, τρόπος αποφυγής, οχύρωμα ή καταφύγιο από, δηΐων ἀνδρῶν, σε Ομήρ. Ιλ.· απόλ., χαράκωμα, αμυντικό έργο, στο ίδ., σε Ηρόδ.

Middle Liddell

ἀλέομαι
1. avoidance, escape, Il., Hdt.
2. c. gen. a means of avoiding, a defence or shelter from δηΐων ἀνδρῶν Il.: absol. a defence, Il., Hdt.