Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

distringo

From LSJ
Revision as of 09:22, 15 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (3_4)

Ὁπόσον τῷ ποδὶ περρέχει τᾶς γᾶς, τοῦτο χάρις → Every inch of his stature is grace

Theocritus, Idylls, 30.3

Latin > English (Lewis & Short)

di-stringo: nxi, ctum, 3, v. a.
I To draw asunder, to stretch out (very rarely): radiis rotarum districti pendent, * Verg. A. 6, 616.—Poet.: (canum) rabies districta, i. e. showing the teeth, Lucr. 5, 1064; cf.: acies dentium, Amm. 14, 7, 13.—Far more freq., esp. since the Aug. per. (not in Caesar, and in Cicero only as P. a.),
II (Like distineo, II.) To detain a person anywhere, to hinder, to occupy, engage: Romanum a tergo, Flor. 2, 13, 1: urbem (i. e. Romanos) incendiis, id. 4, 1, 2: distringit quem multarum rerum varietas, Phaedr. 4, 26, 3; cf. Plin. 18, 26, 65, § 239: distringor officio, id. Ep. 1, 10, 9; cf. id. ib. 7, 15, 1; Quint. 12, 1, 5: (Jovem) votis, to molest, importune, Plin. Pan. 94, 2.—Esp. as milit. t. t., to make a diversion against an enemy, to distract the attention of: Hannibalem mittendum in Africam esse ad distringendos Romanos, Liv. 35, 18 fin.: copias regias populatione maritimae orae, id. 44, 35; cf.: Scipionem oppugnatione plurium oppidorum, Front. Strat. 1, 3, 5.—
   2    To puzzle, confound: ut distrinxi hominem, Plaut. Truc. 5, 1, 65 (Spengel, destrinxi).—
   B Transf., of abstract objects: ut discordiam moveret, qua consensus Romanorum distringeretur, would be hindered, disturbed, Front. Strat. 1, 8, 1 Oud. N. cr.—Hence, districtus, a, um, P. a.
   A (Qs. stretched tight, i. e.) Strict, severe (post-Aug.): districtior accusator, Tac. A. 4, 36 fin.: feneratrix (opp. amica obsequens), Val. Max. 8, 2, 2: censura, id. 2, 9, 6: districtissimi defensores, Cod. Just. 1, 55, 6.—
   B Divided in mind, at strife with one's self; hence, hesitating, vacillating: districtus mihi videris esse, quod et bonus civis et bonus amicus es, Cic. Fam. 2, 15, 3.—
   C More freq. and class., occupied, engaged, busy: judicio districtus atque obligatus, Cic. Verr. 1, 9; cf. (vinculo mortali) alii alligati sunt, alii astricti, alii districti quoque, Sen. Vit. Beat. 16 fin.: ancipiti contentione, Cic. de Imp. Pomp. 4, 9: labore vita districta, id. de Or. 3, 2, 7; Quint. Ep. ad Tryph. 1; * Hor. S. 2, 8, 68; Nep. Hann. 13, 2; cf.: imperium circa mala sua, Flor. 4, 12, 1; and in the comp.: numquam me a causis et judiciis districtiorem fuisse, Cic. Q. Fr. 2, 16.—Adv. acc. to A., strictly, severely.
   (a)    districte (des-): minatus, Plin. Ep. 9, 21, 4: deneganda, Dig. 3, 3, 13.—
   (b)    districtim: innocens, Sen. Contr. 7.—
   b Comp.: districtius: repercutere, Tert. Idol. 5: vivere, Hier. Ep. 22, no. 11.—Sup., Cassiod. Var. 9, 18.

Latin > French (Gaffiot 2016)

distringō,¹¹ strīnxī, strictum, ĕre (dis, stringo), tr.,
1 lier d’un côté et d’un autre, maintenir écarté ou étendu : radiis rotarum districti Virg. En. 6, 617, maintenus étendus sur les rayons des roues
2 maintenir à l’écart, éloigné : Romanos Liv. 35, 18, 8, tenir les Romains éloignés, les retenir par une diversion, cf. 31, 11, 10 ; 44, 35, 8 || retenir, arrêter, empêcher : distringor officio molestissimo Plin. Min. Ep. 1, 10, 9, je suis retenu, empêché par une tâche très ingrate, cf. districtus Cic. Verr. 1, 1, 24 || fatiguer : Jovem votis Plin. Min. Pan. 94, 2, fatiguer Jupiter de ses vœux.

Latin > German (Georges)

dī-stringo, strīnxī, strictum, ere, I) auseinanderziehen, -dehnen, -strecken, A) eig., an den Gliedern, bes. an Händen u. Füßen, radiis rotarum districti pendent, Verg.: patibulo pendēre districtum, Sen.: alii alligati sunt, alii astricti, alii districti quoque, einigen sind die Hände gebunden, andern fest zusammengeschnürt, andern auch sind Hände und Füße auseinander gedehnt und gefesselt, Sen. – im Bilde, districtus enim mihi videris esse, wie auf die Folter gespannt (= mit dir selbst in Zwiespalt, unentschlossen), Cic. ep. 2, 15, 3: torquerier omni sollicitudine districtum, auf die Folter der Sorgen gespannt, Hor. sat. 2, 8, 67. – B) übtr., jmds. physische od. geistige Kräfte auf mehreren Punkten zugleich in Anspruch nehmen, und zwar: 1) die physischen Kräfte, insbes. a) als milit. t. t., den Feind hinsichtlich seiner Streitkräfte auf mehrere Punkte zerstreuen, an verschiedenen Punkten beschäftigen, dem Feinde eine Diversion machen (s. Duker Flor. 2, 13, 1), populatione maritimae orae copias regias, Liv.: Hannibalem in Africam mittere ad distringendos Romanos, d.i. um ihnen eine Diversion zu machen, Liv. – b) übh., incendiis urbem, die Stadt an so vielen Orten anzünden, daß man nicht weiß, wo man löschen soll, Flor. 4, 1, 2. – 2) die geistige Tätigkeit, Aufmerksamkeit vielseitig in Anspruch nehmen, vielseitig beschäfti gen, zerstreuen, stören, alqm (Iovem) votis, überhäufen, Plin. pan.: quem partim publica partim amicorum officia distringunt, Plin. ep.: nullā distringente atque alio ducente causā, Quint.: distringit animum liberorum multitudo, Sen.: spe, curis, labore distringitur (mens), Quint. – discordia, quā consensus Romanorum distringeretur, gestört würde, Frontin. – II) von allen Seiten zusammenschnüren = fest umgeben, einengen, corona multiformis variis floribus sublimem distrinxerat verticem, Apul. met. 11, 3 (dazu Hildebr.): habitationibus deos habere districtos, in Wohnsitze eingeengt, Arnob. 6, 3 (dazu Orelli): inclusum quotiens distringeret aëra gyro, Stat. Ach. 2, 422. – / Oft Variante von destringo (w. vgl.), s. Bünem. Lact. 5, 19, 11. p. 669 sq.