Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

inquino

From LSJ
Revision as of 09:26, 15 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (3_7)

Ποιητὴς, ὁπόταν ἐν τῷ τρίποδι τῆς Μούσης καθίζηται, τότε οὐκ ἔμφρων ἐστίν → Whenever a poet is seated on the Muses' tripod, he is not in his senses

Plato, Laws, 719c

Latin > English (Lewis & Short)

inquĭno: āvi, ātum, 1, v. a. cunire, acc. to Paul. ex Fest. p. 50 Müll.,
I to befoul, stain, pollute, defile (syn.: polluo, contamino, conspurco).
I Lit.: vestem, Plaut. Capt. 2, 2, 17: mentior at si quid, merdis caput inquiner albis Corvorum, Hor. S. 1, 8, 37: ruris opes niteant: inquinet arma situs, Ov. F. 4, 928: (gurgitem) venenis, id. M. 14, 56: segetem injecto lolio, Dig. 9, 2, 27. —
II Trop., to pollute, defile, corrupt, contaminate: saepe unus puer petulans atque impurus inquinat gregem puerorum, Varr. ap. Non. 168, 7: amicitiam nomine criminoso, Cic. Planc. 19, 46: agros turpissimis possessoribus, id. Phil, 2, 17, 43: omnem splendorem honestatis, id. Fin. 5, 8, 22: urbis jura et exempla corrumpere domesticaque immanitate inquinare, id. Deiot. 12, 23: senatum, Liv. 9, 46, 10: famam alterius, id. 29, 37 med.: argumenta puerorum foedis amoribus, Quint. 10, 1, 100; cf. id. 2, 5, 24; 4, 2, 102: se parricidio, Cic. Tusc. 5, 2, 6: se vitiis atque flagitiis, id. ib. 1, 30, 72: nuptias et genus et domos, Hor. C. 3, 6, 18: Juppiter inquinavit aere tempus aureum, id. Epod. 16, 64.—Hence, inquĭnātus, a, um, P. a., befouled, polluted.
   A Lit.: aqua turbida et cadaveribus inquinata, Cic. Tusc. 5, 34, 97.—
   2    Transf., stained, dyed: bis murice vellus inquinatum, Mart. 4, 4, 6.—
   B Trop., defiled, impure, filthy, base.
   1    In gen.: omnibus flagitiis vita inquinata, Cic. Rosc. Am. 24, 68: nihil hoc homine inquinatius, id. Fl. 22, 53: sordidissima ratio et inquinatissima, id. Off. 2, 6, 21: quis in voluptate inquinatior, id. Cael. 6, 13: comitia largitione inquinata, id. Q. Petit. Cons. fin.: dextra inquinatior, Cat. 33, 3: sermo inquinatissimus, Cic. Verr. 2, 3, 26, § 65.—
   2    In partic.
   a Of speech, low, base: est vitiosum in verbis, si inquinatum, si abjectum, Cic. Opt. Gen. Or. 3, 7: versus inquinatus, insuavissima littera, id. Or. 49, 163. —
   b Tinctured, slightly imbued with any thing (cf. A. 2.): litteris satis inquinatus est, Petr. Fragm. Trag. 46 Burm.: non inquinati sumus (istis vitiis), sed infecti, Sen. Ep. 59 med.— Adv.: inquĭnātē, filthily, impurely; loqui, Cic. Brut. 37, 140; 74, 258.

Latin > French (Gaffiot 2016)

inquĭnō,¹¹ āvī, ātum, āre, tr.,
1 salir, souiller extérieurement : Vitr. Arch. 7, 3, 11 ; [métaph.] Sen. Ep. 59, 9
2 gâter, corrompre : aqua cadaveribus inquinata Cic. Tusc. 5, 97, eau souillée par des cadavres || [fig.] souiller, flétrir, déshonorer : agros turpissimis possessoribus Cic. Phil. 2, 43, infliger à des terres la honte de propriétaires les plus diffamés ; se parricidio Cic. Tusc. 5, 6, se souiller d’un parricide ; versus inquinatus insuavissima littera Cic. Or. 163, vers gâté par une lettre fort peu harmonieuse.

Latin > German (Georges)

in-quino, āvī, ātum, āre (in u. Stamm CUN, wov. auch cunio u. caenum; vgl. Paul. ex Fest. 50, 16), beschmieren, I) im allg., beschmieren = mit Lehm, dicker Farbe usw. bestreichen, überstreichen, übertünchen, 1) eig.: parietem limo, Vitr. 7, 3, 11: color arte compositus inquinat corpus, non mutat, Petron. 102, 15: bis murice vellus inquinatum, Mart. 4, 4, 6. – 2) übtr.: litteris satis inquinatus est, er hat einen hinreichenden wissenschaftlichen Anstrich, Petron. 46, 7: diu in istis vitiis iacuimus, elui difficile est; non enim inquinati sumus, sed infecti, sie kleben uns nicht bloß äußerlich an, sondern sie sind in unser Inneres gedrungen, Sen. ep. 59, 9.
II) im üblen Sinne, beschmieren = beschmutzen, besudeln, beflecken, verunreinigen, trüben, 1) eig.: a) übh.: vestem, pallium, Plaut.: vestimentum candidum (v. Sand), Vitr.: vestimenta, ICt. u. Eccl.: lanam, Varro: manus, Plaut.: digitum, Catull.: si oliva inquinata sit, lavandum, Plin.: mel inquinatum, unreiner, Varro. – m. Abl., luto inquinari (beim Schanzen), quia sanguine nollent, iubebantur (milites), Flor.: u. so ut diceret fodientes luto inquinari debere, quia madere sanguine nollent, Veget. mil.: aqua turbida et cadaveribus inquinata, Cic.: inqu. aquam venenis od. medicamentis (Zaubermitteln), Ov. u. Hyg.: nihil aut minimum aquā pluviā inquinatur (aqua Marcia), Frontin.: inqu. hoc medicamento manus, Scrib. Larg. merdis caput (am K.) inquinari corvorum, Hor. – im Passiv m. ab u. Abl., neque inquinatus ab aliquo inquinamento is locus fuerit, Vitr. 8, 5 (6), 2. – absol., hoc medicamentum non inquinat, Plin. iun. de med. 2, 26. – b) durch Unzucht beflecken, infans cum paribus (Gespielen) inquinata sum, Petron. 25, 5. – 2) übtr.: a) besudeln, beflecken, begeifern, verunglimpfen, verdächtigen, verunzieren, entstellen, trüben, amplexus tuos, Ov.: nuptias et genus et domos, Hor.: famam alterius, Liv.: omnem splendorem honestatis, Cic.: innoxios, verdächtigen (in Verdacht bringen), Curt.: inquinat egregios adiuncta superbia mores, Claud. – m. Abl., lignum contumeliā (v. Fröschen), Phaedr.: eos agros ereptos rei publicae turpissimis possessoribus, Cic.: senatum libertorum filiis lectis, Liv.: amplissimi honoris maiestatem tam taetro facinore, Val. Max.: pulcherrimam victoriam crudelitate, quanta in nullo hominum fuit, Liv. epit.: domesticis vitiis atque flagitiis se inqu., Cic.: omnibus se sceleribus inqu., Aur. Vict. u. Eutr.: omnibus flagitiis vita inquinata, Cic.: vita libidine, vino, ludicrae artis amore inquinata, Val. Max.: inqu. versus Vergilii reprehensione spurcā et odiosā, Gell.: splendidis nominibus illuminatus est versus, sed proximus inquinatus insuavissimā litterā, Cic.: utinam (Afranius) non inquinasset argumenta puerorum foedis amoribus, Quint. – b) durch einen schlechten Zusatz an Farbe u. Gehalt schlechter machen, verfälschen, aere tempus aureum, Hor. epod. 16, 64.