στυππεῖον

English (LSJ)

τό,
A the coarse fibre of flax or hemp, tow, oakum, Hdt. 8.52, X.Cyr.7.5.23, D.47.20, Aen.Tact.33,35, Plb.1.45.12, 5.89.2, D.S.14.51, Plu.Cic.18, Gal.16.622, App.Hann.33, Ill.11, Luc.Asin. 31. (In Papyri and codd. written also στιππύον, στιππεῖον (qq.v.), στυπεῖον, στυπίον, στυππίον (cf. στυππίον· τὸ λίνον, Hsch.); στυπεῖον is confirmed by IG22.1631.336, στυππεῖον by PCair.Zen. 177.6, 514.7 (iii B.C.), and by στυππειοπλόκος, στυππειουργός (qq.v.); cf. στυππέον IG22.1629.1150.)
Βστυππειοπλόκος, ὁ, = στυππειοποιός, IG22.1673.15,41.

German (Pape)

[Seite 959] τό, s. στυπεῖον, auch στύππιον geschrieben.

French (Bailly abrégé)

ου (τό) :
paquet d'étoupe, étoupe.
Étymologie: στύφω.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

στυππεῖον -ου, τό grove vezels van vlas of hennep: vlasafval, hennepstro, ‘werk’ (uitgeplozen touw, bijv. als brandmiddel of vulmiddel).

Greek Monotonic

στυππεῖον: τό, χοντρή ίνα από λινάρι ή κάνναβη, στουπί, ξαντό για καλαφάτισμα, Λατ. stuppa, σε Ηρόδ., Ξεν. κ.λπ.

Greek (Liddell-Scott)

στυππεῖον: τό, ὡς καὶ νῦν, κοινῶς «στουππί», Λατ. stuppa, Ἡρόδ. 8. 52, Ξενοφ. Κύρ. 7. 5, 23, Δημ. 1145. 6, κτλ. (Ἐν τοῖς Ἀντιγράφοις φέρεται ὡσαύτως στυπεῖον καὶ στυππίον· ἀλλ’ ἡ παλαιὰ Ἀττ. Ἐπιγραφὴ ἐν τῷ Böckh’s Urkunden ü. d Seewesen, σ. 533, ἐπιβεβαιοῖ τὴν γραφὴν στυππεῖον).

Frisk Etymological English

(-ίον, στιππυον)
Grammatical information: n.
Meaning: oakum, tow, coarde fibre of flax or hemp (Hdt., X., D., hell. a. late).
Compounds: Compp., e.g. στυππειο-πώλης m. oakum-dealer (Ar., Critias, inscr.).
Derivatives: στυππ-έϊνος (-ινος, στιπ(π)ύϊνος) made of oakum (Com. Adesp., hell. a. late).
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: Rare στύππ-η f. oakum, coarse flax (J. ap. Suid. s. v.), -αξ (also στύππαξ) m. joking short form for στυππειο-πώλης (Ar. Fr. 696); also στύπος = στύππη (κάλοι ἀπὸ στύπου Gal.). -- The rare στύππη, which from a Dorian colony in Lower Italy came in Latin (stuppa, stūpa; s. W.-Hofmann s. v.), was in Greek replaced by the derivation στυππεῖον (after the instr. nouns and other concreta in -εῖον); besides στίππυον (-ύον?; accent uncertain) after θρύον, γήθυον a. o. with concomitant dissim. στυππ- > στιππ-. -- No certain agreement outside Greek. Of old (Curtius 216 a.o.) compared with Skt. stū́pa-, stupá- m. crown further connected with στύφω; s. v. -- Furnée 259 etc. compares τοπει̃̃ον cord, rope without further comment; if this is correct, it shows that the word is Pre-Greek. The variations show that the word is Pre-Greek (note π/ππ). P. 366 n. 95 he noted "Der Fremdwortchrakter von στυππεῖον ist unverkennbar".

Middle Liddell

στυππεῖον, ου, τό,
the coarse fibre of flax or hemp, tow, oakum, Lat. stuppa, Hdt., Xen., etc.

Frisk Etymology German

στυππεῖον: (-ίον, στιππυον)
{stuppeĩon}
Grammar: n.
Meaning: ‘Werg, grobes Gewebe aus Flachs od. Hanf’ (Hdt., X., D., hell. u. sp.),
Composita: Kompp., z.B. στυππειοπώλης m. Werghändler (Ar., Kritias, Inschr.).
Derivative: Davon στυππέϊνος (-ινος, στιπ(π)ύϊνος) von Werg (Kom. Adesp., hell. u. sp.).
Etymology: Selten στύππη f. Werg, grober Flachs (J. ap. Suid. s. v.), -αξ m. scherzhafte Kurzform für στυππειοπώλης (Ar. Fr. 696); auch στύπος = στύππη (κάλοι ἀπὸ στύπου Gal.). — Das seltene στύππη, das aus einer dorischen Kolonie Unteritaliens ins Latein eindrang (stuppa, stūpa; s. W.-Hofmann s. v.), wurde im Griechischen von der Ableitung στυππεῖον ersetzt (nach den Nom. instr. und anderen Kenkreta auf -εῖον); daneben στίππυον (-ύον?; Akz. unsicher) nach θρύον, γήθυον u. a. mit gleichzeitiger Dissim. στυππ- > στιππ-. — Keine sichere außergriech. Entsprechung. Seit alters (Curtius 216 u.a.) mit aind. stū́pa-, stupá- m. Schopf verglichen unter weiterer Heranziehung von στύφω; s. d.
Page 2,814