παιδοποιός: Difference between revisions
νήπιοι, οἷς ταύτῃ κεῖται νόος, οὐδὲ ἴσασιν ὡς χρόνος ἔσθ᾿ ἥβης καὶ βιότου ὀλίγος θνητοῖς. ἀλλὰ σὺ ταῦτα μαθὼν βιότου ποτὶ τέρμα ψυχῇ τῶν ἀγαθῶν τλῆθι χαριζόμενος → fools, to think like that and not realise that mortals' time for youth and life is brief: you must take note of this, and since you are near the end of your life endure, indulging yourself with good things | Poor fools they to think so and not to know that the time of youth and life is but short for such as be mortal! Wherefore be thou wise in time, and fail not when the end is near to give thy soul freely of the best.
(3b) |
(nl) |
||
| Line 27: | Line 27: | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''παιδοποιός:''' <b class="num">1)</b> способный производить потомство, могущий оплодотворять ([[σπέρμα]] Her.);<br /><b class="num">2)</b> рождающий детей ([[δάμαρ]] Eur.; [[γυνή]] Plut.);<br /><b class="num">3)</b> связанный с деторождением ([[ἁδονά]] Eur.). | |elrutext='''παιδοποιός:''' <b class="num">1)</b> способный производить потомство, могущий оплодотворять ([[σπέρμα]] Her.);<br /><b class="num">2)</b> рождающий детей ([[δάμαρ]] Eur.; [[γυνή]] Plut.);<br /><b class="num">3)</b> связанный с деторождением ([[ἁδονά]] Eur.). | ||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=παιδοποιός -όν [παῖς, ποιέω] kinderen voortbrengend. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 07:40, 1 January 2019
English (LSJ)
όν,
A begetting or bearing children, δάμαρ E. Andr.4, cf. J.AJ4.8.23; π. ἁδονά E.Ph.338 (lyr.). 2 generative, σπέρμα Hdt.6.68.
German (Pape)
[Seite 441] Kinder zeugend; σπέρμα, Her. 6, 68; δάμαρ, Eur. Andr. 4; ἁδονά, Phoen. 340; συμφορά, Rhes. 980; σπέρμα, Her. 6, 68; Sp., wie Plut. Aem. Paul. 5; σῶμα, Ael. H. A. 17, 42.
Greek (Liddell-Scott)
παιδοποιός: -όν, ὁ ποιῶν, παράγων, γεννῶν παιδία, δάμαρ Εὐρ. Ἀνδρ. 4· ἡδονὴ παιδ. ὁ αὐτ. ἐν Φοιν. 338. 2) γεννητικός, σπέρμα Ἡρόδ. 6. 68.
French (Bailly abrégé)
ός, όν :
qui engendre des enfants.
Étymologie: παῖς, ποιέω.
Greek Monolingual
παιδοποιός, -όν (Α)
1. αυτός που γεννά παιδιά
2. (για το σπέρμα) γόνιμος, γεννητικός («ὡς Ἀρίστωνα σπέρμα παιδοποιὸν οὐκ ἐνῆν», Ηρόδ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < παῖς, παιδός + -ποιός].
Greek Monotonic
παιδοποιός: -όν (ποιέω)·
1. αυτός που κάνει ή γεννάει παιδιά, σε Ευρ.
2. γεννητικός, παραγωγικός, σε Ηρόδ.
Russian (Dvoretsky)
παιδοποιός: 1) способный производить потомство, могущий оплодотворять (σπέρμα Her.);
2) рождающий детей (δάμαρ Eur.; γυνή Plut.);
3) связанный с деторождением (ἁδονά Eur.).
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
παιδοποιός -όν [παῖς, ποιέω] kinderen voortbrengend.
