ἀγέρωχος

English (LSJ)

[ᾰ], ον, poet. Adj. (used also in late Prose, v. infr.), in Hom. always in good sense,

   A high-minded, lordly, Τρῶες, Ῥόδιοι, Μυσοί, Il.3.36, 2.654, 10.430, cf. Alcm.122, B.5.35; βάτραχοι Batr.145; once of a single man, viz. Periclymenus, Od.11.286, Hes.Fr.14; of noble actions, ἀ. ἕργματα Pi.N.6.34; νίκη O.10(11).79; πλούτου στεφάνωμ' ἀ. lordly crown of wealth, P.1.50; high-spirited, Philostr.Im.2.2,al.; ἀγέρωχα σκιρτᾶν ib.32; -ότερα γυμνάσια Id.Gym.46.    II later in bad sense, arrogant, Archil.154, Alc.120, Com.Adesp.162, LXX 3 Ma.1.25; ἀ. ὄνος Luc.Asin.40; of things, φυτόν Anacreont.53.42. Adv. -χως AP9.745 (Anyte), Plb.2.8.7: Comp. -ότερον Id.18.34.3.

German (Pape)

[Seite 13] bei Hom. achtmal, Odyss. 11, 286 Περικλύμενόν τ' ἀγέρωχον, Iliad. 10, 430 Μυσοί τ' ἀγέρωχοι, 2, 654 Ῥοδίων ἀγερώχων, 3, 36. 5, 623. 7, 343. 16, 708. 21, 584 Τρώων ἀγερώχων; Ableitung und Bedeutung nicht sicher; Aristarch erklärte, ὅτι Ὅμηρος ἀγερώχους τοὺσἄγαν γεραόχους καὶ σεμνοὺς λέγει, daß er das Wort gebrauche ἐπὶ τῶν γεραόχων, σεμνῶν καὶ ἐντίμων, f. Aristonic. in den Scholl. Iliad. 3, 36. 10, 430. Vgl. Plutarch. Fab. 19 u. Buttm. Lexil. 2, 98 ff. – Bei Pind. νίκη Ol. 11, 82, στεφάνωμα πλούτου P. 1, 50, ἔργματα N. 6, 34; Anacr. φυτόν, von der Rose, 54, 23. – Im tadelnden Sinne (ἀλαζών, ὑβριστής), nach Eust. schon Archil. u. Alcaeus, bes. Polyb. u. Sp.; καὶ ἄκοσμα πάθη Plut. Symp. 3, 4, 1; sogar vom ὄνος Luc. Asin. 40; von Ziegen Philostr. – Adv., ἀγερώχως ὄμμα γαῦρον ἔχει τράγος Anyt. 10 (IX, 745); Polyb. oft.

Greek (Liddell-Scott)

ἀγέρωχος: [ᾰ], -ον, ποιητ. ἐπίθ. (ἐν χρήσει ὡσαύτως παρὰ τοῖς μεταγεν. τῶν πεζῶν), παρ’ Ὁμήρῳ ἀείποτε ἐπὶ καλῆς σημασίας, μεγαλόφρων, μεγαλοπρεπής, ἔντιμος, ἐπίθ. πολεμικῶν φυλῶν, ἰδίως τῶν Τρώων, Ἰλ. Γ. 36, κτλ.· τῶν Ῥοδίων Β, 654· τῶν Μυσῶν Κ. 430, πρβλ. Βατρ. 145· ἅπαξ δὲ ἐπὶ ἑνὸς ἀνδρός, τοῦ Περικλυμένου, Ὀδ. Λ. 286· οὕτω καὶ παρ’ Ἡσ. Ἀποσπ. 22, Gaisf. Παρὰ Πινδάρῳ ἐπὶ εὐγενῶν πράξεων, ἀγ. ἕργματα, Ν. 6. 56, νίκη, Ὀ, 10 (11). 95, πλούτου στεφάνωμ’ ἀγ., μεγαλοπρεπὴς στέφανος πλούτου, Π. 1, 96. ΙΙ. κατόπιν ἐπὶ κακῆς σημασίας, ὑπερήφανος, μέγα φρονῶν, ὑπεροπτικός, ὑβριστικός, Ἀρχίλ. 154, Ἀλκαῖ. 119· οὕτω καὶ Μακκ. Γ΄, α΄ 25, ἀγ. ὄνος, Λουκ. Ὄν. 40: - οὕτω καὶ ἐπὶρρ. –χως, Ἀνθ. Π. 9, 745, Πολύβ. 2. 8. 7. – Συγκρ. –ότερον, ὁ αὐτ. 18, 17, 3.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
1 fier, noble, glorieux;
2 en mauv. part hautain, arrogant, insolent.
Étymologie: prob. de ἄγαν, ἐρωή, -χος -- DELG la moins mauvaise explic. est celle de Schwyzer, de ἀ- copulatif, γέρας, ἔχω.

English (Autenrieth)

(if from ἐρωή) impetuous, mighty in combat; anciently interpreted as if from γέρας, ‘gifted.’

English (Slater)

ᾰγέρωχος, -ον
   1 proud, (not of persons). νίκας ἀγερώχου (O. 10.79) τιμάν, πλούτου στεφάνωμ' ἀγέρωχον (P. 1.50) ἀγερώχων ἐργμάτων ἕνεκεν (N. 6.33)