δυσάρεστος: Difference between revisions
Θυμῷ χαρίζου μηδέν, ἄνπερ νοῦν ἔχῃς → Si mens est tibi, ne cedas iracundiae → Dem Zorn sei nicht zu Willen, bist du bei Verstand
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)-([\w]+)<\/b>" to "$1-$2") |
m (Text replacement - "D.S." to "D.S.") |
||
| (24 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=dysarestos | |Transliteration C=dysarestos | ||
|Beta Code=dusa/restos | |Beta Code=dusa/restos | ||
|Definition=ον | |Definition=δυσάρεστον, [[hard to appease]], [[implacable]], δαίμονες A.Eu.928; [[ill-pleased]], τι at a thing, Luc.Nav.46; [[ill to please]], [[fastidious]], [[peevish]], δυσάρεστον οἱ νοσοῦντες E.Or.232, cf. Isoc.1.31, 12.8, X.Mem.3.13.3 (Comp.), Diph.63, Nicostr.31 (Comp.), Plu.2.128d; ἀνοίας νόσημα δυσάρεστον Polystr.Herc.1520.1; [[τὸ δυσάρεστον]] = [[displeasure]], Plu.Sol.25. Adv. [[δυσαρέστως]], ἔχειν πρός τι Id.2.476b. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ον<br /><b class="num">• Prosodia:</b> [-ᾰ-]<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>de pers. [[difícil de contentar]] δαίμονες de las Erinis, A.<i>Eu</i>.928, del filósofo Heráclito, D.L.1.88<br /><b class="num">•</b>gener. [[descontentadizo]], [[caprichoso]] πόλις E.<i>El</i>.904, ἄνδρες Ar.<i>Ec</i>.180, cf. Isoc.1.31, Diph.63, Arr.<i>Epict</i>.1.12.20, de los enfermos, ancianos δυσάρεστον οἱ νοσοῦντες E.<i>Or</i>.232, δυσαρεστότερος ... τῶν τε οἰκετῶν καὶ τῶν ἀρρωστούντων X.<i>Mem</i>.3.13.3, τὸ [[γῆρας]] Isoc.12.8, cf. Alciphr.4.17.1, πρὸς ἅπαντα D.Chr.32.28<br /><b class="num">•</b>[[τὸ δυσάρεστον]] = [[carácter caprichoso]], [[τὸ δυσάρεστον]] καὶ φιλαίτιον τῶν πολιτῶν Plu.<i>Sol</i>.25<br /><b class="num">•</b>[[descontento]] ἄκουσον ἐμὴν δυσάρεστον ἀκουήν <i>IAbonuteichos</i> 6.1 (imper.), c. giro prep. τὸ πλῆθος ... δυσάρεστον ἐπὶ τῶν αὐτῶν μένον [[Diodorus Siculus|D.S.]]19.81, c. ac. rel. δυσάρεστοι ἔσεσθε τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίας estaréis descontentos por las cosas de casa</i> Luc.<i>Nau</i>.46.<br /><b class="num">2</b> de abstr. [[desagradable]], [[molesto]], [[antipático]] γνῶμαι πολλαὶ καὶ δυσάρεστοι E.<i>IA</i> 27, cf. Nicostr.Com.15, [[εὐθυμία]] Ph.1.357, cf. 2.23<br /><b class="num">•</b>neutr. subst. τὸ πρὸς [[ἀλλήλους]] δυσάρεστον Plu.2.148a.<br /><b class="num">II</b> adv. [[δυσαρέστως]]<br /><b class="num">1</b> [[con disgusto]] πρὸς ταῦτα δ. ἔχειν estar disgustado por esas cosas</i> Plu.2.476b.<br /><b class="num">2</b> [[con molestias]] βαρουμένης ... τῆς ὑστέρας καὶ δ. ἔχουσης διὰ τὴν ἐπιφορὰν τῆς ὕλης Sor.1.12.18. | |||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0676.png Seite 676]] schwer zu begütigen, unversöhnlich; δαίμονες Aesch. Eum. 888; dem etwas nicht recht ist, im compar., Xen. Mem. 3, 13, 3; unzufrieden, mißvergnügt, καὶ [[φιλόψογος]] Eur. El. 904; vgl. Ar. Eccl. 180; Isocr. 1, 31 u. Sp., wie Luc. Navig. 46; τὸ δ., = [[δυσαρέστησις]], Plut. Sol. 25 Num. 4. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0676.png Seite 676]] schwer zu begütigen, unversöhnlich; δαίμονες Aesch. Eum. 888; dem etwas nicht recht ist, im compar., Xen. Mem. 3, 13, 3; unzufrieden, mißvergnügt, καὶ [[φιλόψογος]] Eur. El. 904; vgl. Ar. Eccl. 180; Isocr. 1, 31 u. Sp., wie Luc. Navig. 46; τὸ δ., = [[δυσαρέστησις]], Plut. Sol. 25 Num. 4. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br /><b>I.</b> [[mécontent]] : τι de qch;<br /><b>II.</b> [[difficile à contenter]] :<br /><b>1</b> [[d'un caractère difficile]] ; chagrin, morose ; τὸ δυσάρεστον PLUT mauvaise humeur;<br /><b>2</b> [[difficile à apaiser]], [[implacable]] ; τὸ δυσάρεστον ressentiment, dispositions malveillantes.<br />'''Étymologie:''' [[δυσ-]], [[ἀρέσκω]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''δυσάρεστος:'''<br /><b class="num">1</b> [[недовольный]], [[неудовлетворенный]], [[постоянно ропщущий]], [[ворчливый]] ([[πόλις]] Eur.; [[γῆρας]] Isocr.; πλήθη Plut.): δυσαρεστότερος τῶν ἀρρωστούντων Xen. капризнее (даже) больных; δ. τι Luc. недовольный чем-л.;<br /><b class="num">2</b> [[неумолимый]] (δαίμονες Aesch.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''δυσάρεστος''': -ον, ὁ δυσκόλως ἀρεσκόμενος, ἐξιλεούμενος, καταπραϋνόμενος, δαίμονες Αἰσχύλ. Εὐμ. 928·- δυσηρεστημένος, τινι, [[πρός]] τινα, Εὐρ. Ἠλ. 904· τι, διά τι [[πρᾶγμα]], Λουκ. ἐν Πλοίῳ 46·- δυσκόλως εὐχαριστούμενος, [[ἰδιότροπος]], [[δύστροπος]], [[δύσκολος]], Εὐρ. Ὀρ. 232, Ἰσοκρ. 8D, 234C, Ξεν., κτλ.· -τὸ δ.= τῷ προηγ., Πλούτ. Σόλ. 25. | |lstext='''δυσάρεστος''': -ον, ὁ δυσκόλως ἀρεσκόμενος, ἐξιλεούμενος, καταπραϋνόμενος, δαίμονες Αἰσχύλ. Εὐμ. 928·- δυσηρεστημένος, τινι, [[πρός]] τινα, Εὐρ. Ἠλ. 904· τι, διά τι [[πρᾶγμα]], Λουκ. ἐν Πλοίῳ 46·- δυσκόλως εὐχαριστούμενος, [[ἰδιότροπος]], [[δύστροπος]], [[δύσκολος]], Εὐρ. Ὀρ. 232, Ἰσοκρ. 8D, 234C, Ξεν., κτλ.· -τὸ δ.= τῷ προηγ., Πλούτ. Σόλ. 25. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
| Line 27: | Line 30: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''δυσάρεστος:''' -ον, <b class="num">1.</b> [[δύσκολος]] στο να κατευναστεί, [[αδιάλλακτος]], σε Αισχύλ.· δυσαρεστημένος, [[ανικανοποίητος]], [[οξύθυμος]], [[δύστροπος]], [[ιδιότροπος]], σε Ευρ., Ξεν.<br /><b class="num">2.</b> αυτός που ικανοποιείται δύσκολα, <i>τινι</i> με κάποιον, σε Ευρ.· <i>τὸ δυσάρεστον</i>, [[δυσαρέσκεια]], [[απαρέσκεια]], σε Πλούτ. | |lsmtext='''δυσάρεστος:''' -ον, <b class="num">1.</b> [[δύσκολος]] στο να κατευναστεί, [[αδιάλλακτος]], σε Αισχύλ.· δυσαρεστημένος, [[ανικανοποίητος]], [[οξύθυμος]], [[δύστροπος]], [[ιδιότροπος]], σε Ευρ., Ξεν.<br /><b class="num">2.</b> αυτός που ικανοποιείται δύσκολα, <i>τινι</i> με κάποιον, σε Ευρ.· <i>τὸ δυσάρεστον</i>, [[δυσαρέσκεια]], [[απαρέσκεια]], σε Πλούτ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[δυσ-]]άρεστος, ον<br /><b class="num">1.</b> [[hard]] to [[appease]], [[implacable]], Aesch.: — ill to [[please]], [[peevish]], [[morose]], Eur., Xen.<br /><b class="num">2.</b> illpleased, τινι with one, Eur.: τὸ δυσάρεστον [[displeasure]], Plut. | |mdlsjtxt=[[δυσ-]]άρεστος, ον<br /><b class="num">1.</b> [[hard]] to [[appease]], [[implacable]], Aesch.: — ill to [[please]], [[peevish]], [[morose]], Eur., Xen.<br /><b class="num">2.</b> illpleased, τινι with one, Eur.: τὸ δυσάρεστον [[displeasure]], Plut. | ||
}} | |||
{{WoodhouseReversedUncategorized | |||
|woodrun=[[ill-tempered]], [[morose]], [[peevish]], [[perverse]], [[hard to please]] | |||
}} | |||
{{mantoulidis | |||
|mantxt=Ἀπό τό δυσ + [[ἀρεστός]] τοῦ [[ἀρέσκω]], ὅπου δές γιά περισσότερα παράγωγα. | |||
}} | |||
{{trml | |||
|trtx====[[implacable]]=== | |||
Bulgarian: неумолим; Catalan: implacable; Czech: neuklidnitelný, neutišitelný; Dutch: [[onverzoenlijk]]; English Middle English: implācāble; Finnish: leppymätön; Georgian: შეუბრალებელი; German: [[unversöhnlich]]; Gothic: 𐌿𐌽𐌷𐌿𐌽𐍃𐌻𐌰𐌲𐍃; Greek: [[αμείλικτος]], [[αδυσώπητος]]; Ancient Greek: [[ἄθελκτος]], [[ἀκήρυκτος]], [[ἄλληκτος]], [[ἀμείλικτος]], [[ἀμείλιχος]], [[ἀμετάγνωστος]], [[ἀνάρσιος]], [[ἀνεξίλαστος]], [[ἀνήκεστος]], [[ἀπρήϋντος]], [[ἀπροφάσιστος]], [[ἄσπειστος]], [[ἄσπονδος]], [[ἀστεργής]], [[δυσάρεστος]], [[δυσμείλικτος]]; Hungarian: engesztelhetetlen; Italian: [[implacabile]]; Latin: [[implacabilis]], [[implacabile]]; Manx: neuveeinagh; Maori: kaikiko; Norwegian: uforsonlig; Persian: رام نشدنی, آشتی ناپذیر; Portuguese: [[implacável]]; Romanian: implacabil; Russian: [[непримиримый]], [[неумолимый]], [[заклятый]]; Spanish: [[implacable]]; Turkish: yatıştırılamaz; Ukrainian: непримиренний, непримиримий | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 07:25, 27 March 2024
English (LSJ)
δυσάρεστον, hard to appease, implacable, δαίμονες A.Eu.928; ill-pleased, τι at a thing, Luc.Nav.46; ill to please, fastidious, peevish, δυσάρεστον οἱ νοσοῦντες E.Or.232, cf. Isoc.1.31, 12.8, X.Mem.3.13.3 (Comp.), Diph.63, Nicostr.31 (Comp.), Plu.2.128d; ἀνοίας νόσημα δυσάρεστον Polystr.Herc.1520.1; τὸ δυσάρεστον = displeasure, Plu.Sol.25. Adv. δυσαρέστως, ἔχειν πρός τι Id.2.476b.
Spanish (DGE)
-ον
• Prosodia: [-ᾰ-]
I 1de pers. difícil de contentar δαίμονες de las Erinis, A.Eu.928, del filósofo Heráclito, D.L.1.88
•gener. descontentadizo, caprichoso πόλις E.El.904, ἄνδρες Ar.Ec.180, cf. Isoc.1.31, Diph.63, Arr.Epict.1.12.20, de los enfermos, ancianos δυσάρεστον οἱ νοσοῦντες E.Or.232, δυσαρεστότερος ... τῶν τε οἰκετῶν καὶ τῶν ἀρρωστούντων X.Mem.3.13.3, τὸ γῆρας Isoc.12.8, cf. Alciphr.4.17.1, πρὸς ἅπαντα D.Chr.32.28
•τὸ δυσάρεστον = carácter caprichoso, τὸ δυσάρεστον καὶ φιλαίτιον τῶν πολιτῶν Plu.Sol.25
•descontento ἄκουσον ἐμὴν δυσάρεστον ἀκουήν IAbonuteichos 6.1 (imper.), c. giro prep. τὸ πλῆθος ... δυσάρεστον ἐπὶ τῶν αὐτῶν μένον D.S.19.81, c. ac. rel. δυσάρεστοι ἔσεσθε τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίας estaréis descontentos por las cosas de casa Luc.Nau.46.
2 de abstr. desagradable, molesto, antipático γνῶμαι πολλαὶ καὶ δυσάρεστοι E.IA 27, cf. Nicostr.Com.15, εὐθυμία Ph.1.357, cf. 2.23
•neutr. subst. τὸ πρὸς ἀλλήλους δυσάρεστον Plu.2.148a.
II adv. δυσαρέστως
1 con disgusto πρὸς ταῦτα δ. ἔχειν estar disgustado por esas cosas Plu.2.476b.
2 con molestias βαρουμένης ... τῆς ὑστέρας καὶ δ. ἔχουσης διὰ τὴν ἐπιφορὰν τῆς ὕλης Sor.1.12.18.
German (Pape)
[Seite 676] schwer zu begütigen, unversöhnlich; δαίμονες Aesch. Eum. 888; dem etwas nicht recht ist, im compar., Xen. Mem. 3, 13, 3; unzufrieden, mißvergnügt, καὶ φιλόψογος Eur. El. 904; vgl. Ar. Eccl. 180; Isocr. 1, 31 u. Sp., wie Luc. Navig. 46; τὸ δ., = δυσαρέστησις, Plut. Sol. 25 Num. 4.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
I. mécontent : τι de qch;
II. difficile à contenter :
1 d'un caractère difficile ; chagrin, morose ; τὸ δυσάρεστον PLUT mauvaise humeur;
2 difficile à apaiser, implacable ; τὸ δυσάρεστον ressentiment, dispositions malveillantes.
Étymologie: δυσ-, ἀρέσκω.
Russian (Dvoretsky)
δυσάρεστος:
1 недовольный, неудовлетворенный, постоянно ропщущий, ворчливый (πόλις Eur.; γῆρας Isocr.; πλήθη Plut.): δυσαρεστότερος τῶν ἀρρωστούντων Xen. капризнее (даже) больных; δ. τι Luc. недовольный чем-л.;
2 неумолимый (δαίμονες Aesch.).
Greek (Liddell-Scott)
δυσάρεστος: -ον, ὁ δυσκόλως ἀρεσκόμενος, ἐξιλεούμενος, καταπραϋνόμενος, δαίμονες Αἰσχύλ. Εὐμ. 928·- δυσηρεστημένος, τινι, πρός τινα, Εὐρ. Ἠλ. 904· τι, διά τι πρᾶγμα, Λουκ. ἐν Πλοίῳ 46·- δυσκόλως εὐχαριστούμενος, ἰδιότροπος, δύστροπος, δύσκολος, Εὐρ. Ὀρ. 232, Ἰσοκρ. 8D, 234C, Ξεν., κτλ.· -τὸ δ.= τῷ προηγ., Πλούτ. Σόλ. 25.
Greek Monolingual
-η, -ο (AM δυσάρεστος, -ον)
αυτός που προκαλεί δυσαρέσκεια, ανεπιθύμητος, ενοχλητικός («δυσάρεστος καιρός»)
αρχ.
1. αυτός που δύσκολα καταπραΰνεται
2. ο δυσαρεστημένος από κάτι ή κάποιον.
Greek Monotonic
δυσάρεστος: -ον, 1. δύσκολος στο να κατευναστεί, αδιάλλακτος, σε Αισχύλ.· δυσαρεστημένος, ανικανοποίητος, οξύθυμος, δύστροπος, ιδιότροπος, σε Ευρ., Ξεν.
2. αυτός που ικανοποιείται δύσκολα, τινι με κάποιον, σε Ευρ.· τὸ δυσάρεστον, δυσαρέσκεια, απαρέσκεια, σε Πλούτ.
Middle Liddell
δυσ-άρεστος, ον
1. hard to appease, implacable, Aesch.: — ill to please, peevish, morose, Eur., Xen.
2. illpleased, τινι with one, Eur.: τὸ δυσάρεστον displeasure, Plut.
English (Woodhouse)
ill-tempered, morose, peevish, perverse, hard to please
Mantoulidis Etymological
Ἀπό τό δυσ + ἀρεστός τοῦ ἀρέσκω, ὅπου δές γιά περισσότερα παράγωγα.
Translations
implacable
Bulgarian: неумолим; Catalan: implacable; Czech: neuklidnitelný, neutišitelný; Dutch: onverzoenlijk; English Middle English: implācāble; Finnish: leppymätön; Georgian: შეუბრალებელი; German: unversöhnlich; Gothic: 𐌿𐌽𐌷𐌿𐌽𐍃𐌻𐌰𐌲𐍃; Greek: αμείλικτος, αδυσώπητος; Ancient Greek: ἄθελκτος, ἀκήρυκτος, ἄλληκτος, ἀμείλικτος, ἀμείλιχος, ἀμετάγνωστος, ἀνάρσιος, ἀνεξίλαστος, ἀνήκεστος, ἀπρήϋντος, ἀπροφάσιστος, ἄσπειστος, ἄσπονδος, ἀστεργής, δυσάρεστος, δυσμείλικτος; Hungarian: engesztelhetetlen; Italian: implacabile; Latin: implacabilis, implacabile; Manx: neuveeinagh; Maori: kaikiko; Norwegian: uforsonlig; Persian: رام نشدنی, آشتی ناپذیر; Portuguese: implacável; Romanian: implacabil; Russian: непримиримый, неумолимый, заклятый; Spanish: implacable; Turkish: yatıştırılamaz; Ukrainian: непримиренний, непримиримий
