Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

amoveo: Difference between revisions

From LSJ

Οὔτ' ἐν φθιμένοις οὔτ' ἐν ζωοῖσιν ἀριθμουμένη, χωρὶς δή τινα τῶνδ' ἔχουσα μοῖραν → Neither among the dead nor the living do I count myself, having a lot apart from these

Euripides, Suppliants, 968
(6_1)
 
(D_1)
Line 1: Line 1:
{{Lewis
{{Lewis
|lshtext=<b>ā-mŏvĕo</b>: mōvi, mōtum, 2, v. a.,<br /><b>I</b> to [[remove]] from, to [[put]] or [[take]] [[away]], to [[withdraw]] (esp. [[with]] [[effort]] or [[trouble]]; syn.: [[dimoveo]], [[abduco]], [[averto]], [[arceo]], [[repello]]): [[proprie]] amovetur [[saxum]] de [[loco]], [[Don]]. ad Ter. Ad. 4, 2, 14; cf.: amoveamus lapidem de [[ore]] putei, Vulg. Gen. 29, 8; v. [[amolior]].<br /><b>I</b> In gen. ([[class]].): me [[exinde]] amovit [[loco]]. Plaut. Truc. 1, 1, 64: Ubi erit empta, ut [[aliquo]] ex urbe (eam) amoveas, id. Ep. 2, 2, 94: testem hanc [[quom]] abs te amoveris, Ter. Hec. 4, 4, 72: Age, [[tamen]] ego hunc amovebo, id. Ad. 4, 2, 14: illum ex istis locis amove, Cic. Att. 1, 12: juvenes amoverunt eum, Vulg. Act. 5, 6: lex Porcia virgas ab omnium civium corpore amovit, Cic. Rab. Perd. 4, 12: Ille est [[amotus]], Plaut. Bacch. 4, 8, 64: amoto custode, Prop. 1, 11, 15: amotis longius ceteris, Curt. 7, 1: [[alia]] amovimus ab hostium oculis, Liv. 5, 51: imagines ex bibliothecis amovere, Suet. Calig. 34; id. Caes. 68; id. Ner. 47.—Hence: se amovere, to [[retire]], [[withdraw]]: te [[hinc]] amove, [[off]] [[with]] [[you]]! Ter. Phorm. 3, 3, 33: e coetu se amovissent, Liv. 3, 38: qui [[memet]] finibus [[umquam]] amōrim Ausoniae, Sil. 17, 224: statuit [[repente]] recedere seque e [[medio]] [[quam]] longissime amovere, Suet. Tib. 10.—Trop. of [[abstract]] ideas, to [[put]] [[away]], [[cast]] [[off]], etc.: segnitiem amove, Plaut. As. 2, 1, 6: suspitionem ab [[aliquo]], id. Trin. 3, 3, 54: socordiamque ex pectore, id. Ps. 1, 2, 11; so, crapulam, id. ib. 5, 1, 35: amoto metu, Ter. And. 1, 2, 10: qui istum amorem ex [[animo]] amoveas, id. ib. 2, 1, 7: opinionem, id. ib. 3, 2, 30: misericordiam, Vulg. 2 Macc. 6, 16: amove malitiam a carne, ib. Eccl. 11, 10: [[bellum]], Liv. 5, 35: amoto quaeramus [[seria]] [[ludo]], jesting [[aside]], Hor. S. 1, 1, 27 al.—Poet., of [[time]], to [[take]] [[with]] itself: quaecumque vetustate amovet [[aetas]], * Lucr. 1, 225.—<br /><b>II</b> Esp.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> In and [[after]] the Aug. per., to [[take]] [[away]] by [[stealth]], to [[steal]] (euphemist. for furari, [[furtum]] facere): boves Per dolum amotas, Hor. C. 1, 10, 10: si [[filia]] familiares res amoverit, Dig. 25, 2, 3: aliquid ex heredidate, ib. 29, 2, 70 al.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> In [[post]]-Aug. [[prose]] (perh. [[only]] in Tac.), to [[banish]]: [[amotus]] Cercinam [[quattuordecim]] annis [[exilium]] toleravit, Tac. A. 1, 53: in insulam, id. ib. 4, 31: Cretam, id. ib. 4, 21: aemulationis suspectos per [[nomen]] obsidum amovere, id. ib. 13, 9; 14, 57.
|lshtext=<b>ā-mŏvĕo</b>: mōvi, mōtum, 2, v. a.,<br /><b>I</b> to [[remove]] from, to [[put]] or [[take]] [[away]], to [[withdraw]] (esp. [[with]] [[effort]] or [[trouble]]; syn.: [[dimoveo]], [[abduco]], [[averto]], [[arceo]], [[repello]]): [[proprie]] amovetur [[saxum]] de [[loco]], [[Don]]. ad Ter. Ad. 4, 2, 14; cf.: amoveamus lapidem de [[ore]] putei, Vulg. Gen. 29, 8; v. [[amolior]].<br /><b>I</b> In gen. ([[class]].): me [[exinde]] amovit [[loco]]. Plaut. Truc. 1, 1, 64: Ubi erit empta, ut [[aliquo]] ex urbe (eam) amoveas, id. Ep. 2, 2, 94: testem hanc [[quom]] abs te amoveris, Ter. Hec. 4, 4, 72: Age, [[tamen]] ego hunc amovebo, id. Ad. 4, 2, 14: illum ex istis locis amove, Cic. Att. 1, 12: juvenes amoverunt eum, Vulg. Act. 5, 6: lex Porcia virgas ab omnium civium corpore amovit, Cic. Rab. Perd. 4, 12: Ille est [[amotus]], Plaut. Bacch. 4, 8, 64: amoto custode, Prop. 1, 11, 15: amotis longius ceteris, Curt. 7, 1: [[alia]] amovimus ab hostium oculis, Liv. 5, 51: imagines ex bibliothecis amovere, Suet. Calig. 34; id. Caes. 68; id. Ner. 47.—Hence: se amovere, to [[retire]], [[withdraw]]: te [[hinc]] amove, [[off]] [[with]] [[you]]! Ter. Phorm. 3, 3, 33: e coetu se amovissent, Liv. 3, 38: qui [[memet]] finibus [[umquam]] amōrim Ausoniae, Sil. 17, 224: statuit [[repente]] recedere seque e [[medio]] [[quam]] longissime amovere, Suet. Tib. 10.—Trop. of [[abstract]] ideas, to [[put]] [[away]], [[cast]] [[off]], etc.: segnitiem amove, Plaut. As. 2, 1, 6: suspitionem ab [[aliquo]], id. Trin. 3, 3, 54: socordiamque ex pectore, id. Ps. 1, 2, 11; so, crapulam, id. ib. 5, 1, 35: amoto metu, Ter. And. 1, 2, 10: qui istum amorem ex [[animo]] amoveas, id. ib. 2, 1, 7: opinionem, id. ib. 3, 2, 30: misericordiam, Vulg. 2 Macc. 6, 16: amove malitiam a carne, ib. Eccl. 11, 10: [[bellum]], Liv. 5, 35: amoto quaeramus [[seria]] [[ludo]], jesting [[aside]], Hor. S. 1, 1, 27 al.—Poet., of [[time]], to [[take]] [[with]] itself: quaecumque vetustate amovet [[aetas]], * Lucr. 1, 225.—<br /><b>II</b> Esp.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> In and [[after]] the Aug. per., to [[take]] [[away]] by [[stealth]], to [[steal]] (euphemist. for furari, [[furtum]] facere): boves Per dolum amotas, Hor. C. 1, 10, 10: si [[filia]] familiares res amoverit, Dig. 25, 2, 3: aliquid ex heredidate, ib. 29, 2, 70 al.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> In [[post]]-Aug. [[prose]] (perh. [[only]] in Tac.), to [[banish]]: [[amotus]] Cercinam [[quattuordecim]] annis [[exilium]] toleravit, Tac. A. 1, 53: in insulam, id. ib. 4, 31: Cretam, id. ib. 4, 21: aemulationis suspectos per [[nomen]] obsidum amovere, id. ib. 13, 9; 14, 57.
}}
{{Gaffiot
|gf=<b>āmŏvĕō</b>,¹⁰ mōvī, mōtum, ēre, tr.,<br /><b>1</b> éloigner, détourner, écarter : aliquem ex [[loco]] Cic. Att. 1, 12, 2 ; ab urbe Liv. 5, 32, 7, éloigner qqn d’un endroit, de la ville ; [[Porcia]] [[lex]] virgas ab omnium civium Romanorum corpore amovit Cic. Rab. perd. 12, la loi [[Porcia]] a écarté les verges de la personne d’un citoyen romain (a interdit d’appliquer les verges à...); [[sacra]] amovimus ab hostium oculis Liv. 5, 51, 9, nous avons dérobé aux yeux des ennemis les objets sacrés || détourner, soustraire : [[frumentum]], Cic. Verr. 2, 3, 20 ; 3, 119, du blé ; claves portarum Liv. 27, 24, 8, les clefs des portes [d’une ville]<br /><b>2</b> [fig.] détourner, écarter : Saturninum quæstorem a sua frumentaria procuratione [[senatus]] amovit Cic. Har. 43, le sénat écarta le questeur [[Saturninus]] de la charge d’approvisionner Rome en blé (lui enleva la charge de) || ab se culpam [[enixe]] amovens Liv. 4, 41, 9, faisant effort pour se disculper || écarter, bannir : cupiditates omnes Cic. Clu. 159, écarter toutes les passions ; [[adsentatio]] [[procul]] amoveatur Cic. Læl. 89, que la flatterie soit écartée au loin ; amoto [[ludo]] Hor. S. 1, 1, 27, la plaisanterie étant mise à l’écart.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; forme sync. amorim Sil. 17, 223.
}}
}}

Revision as of 06:29, 14 August 2017

Latin > English (Lewis & Short)

ā-mŏvĕo: mōvi, mōtum, 2, v. a.,
I to remove from, to put or take away, to withdraw (esp. with effort or trouble; syn.: dimoveo, abduco, averto, arceo, repello): proprie amovetur saxum de loco, Don. ad Ter. Ad. 4, 2, 14; cf.: amoveamus lapidem de ore putei, Vulg. Gen. 29, 8; v. amolior.
I In gen. (class.): me exinde amovit loco. Plaut. Truc. 1, 1, 64: Ubi erit empta, ut aliquo ex urbe (eam) amoveas, id. Ep. 2, 2, 94: testem hanc quom abs te amoveris, Ter. Hec. 4, 4, 72: Age, tamen ego hunc amovebo, id. Ad. 4, 2, 14: illum ex istis locis amove, Cic. Att. 1, 12: juvenes amoverunt eum, Vulg. Act. 5, 6: lex Porcia virgas ab omnium civium corpore amovit, Cic. Rab. Perd. 4, 12: Ille est amotus, Plaut. Bacch. 4, 8, 64: amoto custode, Prop. 1, 11, 15: amotis longius ceteris, Curt. 7, 1: alia amovimus ab hostium oculis, Liv. 5, 51: imagines ex bibliothecis amovere, Suet. Calig. 34; id. Caes. 68; id. Ner. 47.—Hence: se amovere, to retire, withdraw: te hinc amove, off with you! Ter. Phorm. 3, 3, 33: e coetu se amovissent, Liv. 3, 38: qui memet finibus umquam amōrim Ausoniae, Sil. 17, 224: statuit repente recedere seque e medio quam longissime amovere, Suet. Tib. 10.—Trop. of abstract ideas, to put away, cast off, etc.: segnitiem amove, Plaut. As. 2, 1, 6: suspitionem ab aliquo, id. Trin. 3, 3, 54: socordiamque ex pectore, id. Ps. 1, 2, 11; so, crapulam, id. ib. 5, 1, 35: amoto metu, Ter. And. 1, 2, 10: qui istum amorem ex animo amoveas, id. ib. 2, 1, 7: opinionem, id. ib. 3, 2, 30: misericordiam, Vulg. 2 Macc. 6, 16: amove malitiam a carne, ib. Eccl. 11, 10: bellum, Liv. 5, 35: amoto quaeramus seria ludo, jesting aside, Hor. S. 1, 1, 27 al.—Poet., of time, to take with itself: quaecumque vetustate amovet aetas, * Lucr. 1, 225.—
II Esp.
   A In and after the Aug. per., to take away by stealth, to steal (euphemist. for furari, furtum facere): boves Per dolum amotas, Hor. C. 1, 10, 10: si filia familiares res amoverit, Dig. 25, 2, 3: aliquid ex heredidate, ib. 29, 2, 70 al.—
   B In post-Aug. prose (perh. only in Tac.), to banish: amotus Cercinam quattuordecim annis exilium toleravit, Tac. A. 1, 53: in insulam, id. ib. 4, 31: Cretam, id. ib. 4, 21: aemulationis suspectos per nomen obsidum amovere, id. ib. 13, 9; 14, 57.

Latin > French (Gaffiot 2016)

āmŏvĕō,¹⁰ mōvī, mōtum, ēre, tr.,
1 éloigner, détourner, écarter : aliquem ex loco Cic. Att. 1, 12, 2 ; ab urbe Liv. 5, 32, 7, éloigner qqn d’un endroit, de la ville ; Porcia lex virgas ab omnium civium Romanorum corpore amovit Cic. Rab. perd. 12, la loi Porcia a écarté les verges de la personne d’un citoyen romain (a interdit d’appliquer les verges à...); sacra amovimus ab hostium oculis Liv. 5, 51, 9, nous avons dérobé aux yeux des ennemis les objets sacrés