εὐαής: Difference between revisions
Ἀναβάντα γὰρ εἰς τὴν ἀκρόπολιν, καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς λύπης προσκόψαντα τῷ ζῆν, ἑαυτὸν κατακρημνίσαι → For he ascended the acropolis and then, because he was disgusted with life by reason of his excessive grief, cast himself down the height
| Line 20: | Line 20: | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[εὐαής]], -ές (Α)<br /><b>1.</b> [[ευάερος]], [[δροσερός]]<br /><b>2.</b> (για άνεμο) αυτός που πνέει ευνοϊκά, ο [[ούριος]]<br /><b>3.</b> [[ευνοϊκός]], [[ευμενής]], [[ωφέλιμος]], [[ευχάριστος]] (και με επιρρ. σημ.) («Ὕπνε... εὐαὲς ἡμῖν ἔλθοις», <b>Σοφ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ευ</i> <span style="color: red;">+</span> -<i>αής</i> (<span style="color: red;"><</span> [[άημι]] «[[φυσώ]]»), [[πρβλ]]. | |mltxt=[[εὐαής]], -ές (Α)<br /><b>1.</b> [[ευάερος]], [[δροσερός]]<br /><b>2.</b> (για άνεμο) αυτός που πνέει ευνοϊκά, ο [[ούριος]]<br /><b>3.</b> [[ευνοϊκός]], [[ευμενής]], [[ωφέλιμος]], [[ευχάριστος]] (και με επιρρ. σημ.) («Ὕπνε... εὐαὲς ἡμῖν ἔλθοις», <b>Σοφ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ευ</i> <span style="color: red;">+</span> -<i>αής</i> (<span style="color: red;"><</span> [[άημι]] «[[φυσώ]]»), [[πρβλ]]. [[δυσαής]], [[υπεραής]]. Το μακρό <i>ᾱ</i> οφείλεται ή σε [[λειτουργία]] του νόμου «της εκτάσεως εν συνθέσει» ή σε μετρικούς λόγους]. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
Revision as of 17:35, 23 August 2021
English (LSJ)
ές, (ἄημι) A well ventilated, fresh, airy, χώρῳ ἐν εὐαεῖ Hes.Op. 599 (εὐᾰέϊ codd., Rzach). II Act., of a wind, favourably blowing, fair, opp. δυσαής, Hdt.2.117, E.Hel.1504 (lyr.); ἀνέμων εὐαέσσιν ῥοθίοις prob. in E.Fr.773.36 (lyr.): metaph., favourable, Ὕπνε... εὐαὲς ἡμῖν ἔλθοις [with ᾰ] S.Ph.828 (lyr., s.v.l.).
German (Pape)
[Seite 1055] ές, gut durchweht, χῶρος Hes. O. 599; – günstig wehend, ἀνέμων πνοαί Eur. Hel. 1020; πνεῦμα Her. 2, 117; übertr., übh. günstig, ὕπνε, εὐαὴς ἡμῖν ἔλθοις Soph. Phil. 817.
Greek (Liddell-Scott)
εὐᾱής: -ές, (ἄημι) εὐάερος, δροσερός, χώρῳ ἐν εὐαέϊ Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 597· νάπη Ποιητ. παρ’ Εὐσεβ. ἐν Εὐαγγ. Προπ. 445D. II. ἐνεργ., ἐπὶ ἀνέμου, ὁ εὐνοϊκῶς πνέων, οὔριος, ἀντίθετον τῷ δυσαής, Ἡρόδ. 2. 117, Εὐρ. Ἑλ. 1504: -μεταφ., εὐνοϊκός, Ὕπνε... εὐαὲς ἡμῖν ἔλθοις μετὰ ᾰ, Σοφ. Φιλ. 828.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
au souffle favorable.
Étymologie: εὖ, ἄημι.
Greek Monolingual
εὐαής, -ές (Α)
1. ευάερος, δροσερός
2. (για άνεμο) αυτός που πνέει ευνοϊκά, ο ούριος
3. ευνοϊκός, ευμενής, ωφέλιμος, ευχάριστος (και με επιρρ. σημ.) («Ὕπνε... εὐαὲς ἡμῖν ἔλθοις», Σοφ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + -αής (< άημι «φυσώ»), πρβλ. δυσαής, υπεραής. Το μακρό ᾱ οφείλεται ή σε λειτουργία του νόμου «της εκτάσεως εν συνθέσει» ή σε μετρικούς λόγους].
Greek Monotonic
εὐᾱής: -ές (ἄημι),·
I. ευάερος, φρέσκος, δροσερός, σε Ησίοδ.
II. Ενεργ., λέγεται για άνεμο, αυτός που φυσά ευνοϊκά, αίσιος, ούριος, σε Ηρόδ., Ευρ.· μεταφ., ευνοϊκός, σε Σοφ.
Russian (Dvoretsky)
εὐᾱής:
1) хорошо обвеваемый, открытый для ветров (χώρος Hes.);
2) попутный, благоприятный (πνεύμα Her.; ἀνέμων πνοαί Eur.);
3) перен. тиховейный, навевающий покой, сладостный (ὕπνος Soph.).
Middle Liddell
εὐ-ᾱής, ές ἄημι
I. well ventilated, fresh, airy, Hes.
II. act., of a wind, favourably blowing, fair, Hdt., Eur.: —metaph. favourable, Soph.
