ἀρωγός

English (LSJ)

[ᾰ], όν, (ἀρήγω)
A aiding, succouring, propitious, τινί Pi.O.2.49, A.Eu.289: abs., Id.Pr.997, S.OT206 (lyr.):—rare in Prose, beneficial, medically, Hp.Aër.10; ἔλαιον . . ταῖς θριξὶ ἀ. Pl.Prt.334b.
2 c. gen., serviceable, useful towards a thing, ἀρωγὰ τῆς δίκης ὁρκώματα A.Eu.486; γένος ναΐας ἀρωγὸν τέχνας serviceable in sea-craft, S.Aj. 357; δίψους ἀρωγός = against thirst, Antiph.150; πόνων Luc.Trag.54: with Preps., ἐπὶ ψευδέσσι Il.4.235; πρός τι Th.7.62: and c. dat., ῥίζας ἐχίεσσιν ἀ. serviceable against, Nic. Th.636.
II as substantive, helper, especially in battle, ὅσοι Δαναοῖσιν ἀρωγοί Il.8.205, etc.; also, defender before a tribunal, advocate, ib.18.502; ἀρωγοὺς ξυνδίκους θ' ἥξω λαβών A.Supp.726.

Spanish (DGE)

-όν
• Prosodia: [ᾰ]
• Morfología: [frec. pred. y subst.]
1 de pers. partidario, amigo ἐμοὶ δ' οὐκ εἰσὶν ἀρωγοί Od.18.232, σπανίσμεθ' ἀρωγῶν A.Pers.1024, cf. Colluth.175
•abogado, defensor λαοὶ δ' ἀμφοτέροισιν ἐπήπυον, ἀμφὶς ἀρωγοί Il.18.502, ἐγὼ δ' ἀρωγοὺς ξυνδίκους θ' ἥξω λαβών A.Supp.726.
2 gener., esp. de dioses auxiliador, protector, defensor c. dat. ὅσοι Δαναοῖσιν ἀρωγοί Il.8.205, cf. S.Ph.1217, Τρώεσσιν Il.21.371, 428, θάλος ἀρωγὸν δόμοις Pi.O.2.49
•c. gen. πόρεισιν ἐλπίδων ἔτι κοινοτόκων ... ἀρωγοί S.El.454, cf. 859, χηρῶν, ὀρφανῶν ... [ταλαι] πόρων ἀρωγός MAMA 8.121 (Licaonia IV d.C.?)
•c. dat. y prep. ἐπὶ ψεύδεσσι πατὴρ Ζεὺς ἔσσετ' ἀ. Il.4.235, ἐν κακοῖς S.OT 127, ἐν πόνοις E.Rh.638
•abs. καλῶ ... Ἀθηναίαν ἐμοὶ μολεῖν ἀρωγόν A.Eu.289, cf. Ch.376, S.Ai.835, OC 1286, A.R.4.839, ἀρωγὸν ἔπεμπεν Ὁρτήσιον Plu.Sull.19, cf. 2.758b.
3 auxiliar, útil c. gen. obj. ἀρωγὰ τῆς δίκης ὁρκώματα A.Eu.486, γένος ναΐας ἀρωγὸν τέχνας de los marineros, S.Ai.356
•abs. εἴ σοι ταῦτ' ἀρωγὰ φαίνεται A.Pr.997, τάδε ἐμοί τ' ἀρωγά S.El.462, βέλεα ἀρωγά S.OT 206.
4 de cosas, en sent. medic. o fig. útil, beneficioso, práctico para c. dat. ἔλαιον ἀρωγὸν ταῖς θριξί Pl.Prt.334b, c. prep. y ac. ἃ δὲ ἀρωγὰ ἐνείδομεν ... πρὸς τὸν μέλλοντα ὄχλον τῶν νεῶν lo que nos pareció útil para la próxima avalancha de naves Th.7.62
•útil, beneficioso contra c. gen. δίψους Antiph.150, λοιμικῶν τοξευμάτων Lyc.1205, τῶν τῆς ψυχῆς νόσων Ph.1.52, κακῶν Man.1.195, πόνων Luc.Trag.54
•tb. c. dat. ῥίζας ... ὀφίεσσιν ἀρωγούς Nic.Th.636, cf. Gal.11.95
•subst. ἡ ἀ.: τήν τ' ἐπινωτίδιον βροχετῶν ῥακόεσσαν ἀρωγόν la protección harapienta contra las lluvias llevada a la espalda, AP 6.21.3.

German (Pape)

[Seite 368] όν, beistehend, schützend, hülfreich, τινί, z. B. θάλος ἀρ. δόμοις Pind. Ol. 2, 49; βέλεα ἀρ. Soph O. R. 206; neutr., Aesch. Prom. 999; Eum. 464; Soph. El. 454; γένος ναΐας τέχνας ἀρ., behülflich bei, Ai. 850; die Flasche heißt δίψας ἀρωγός Antiphan. Poll. 10, 73. Häufiger subst., Helfer, Beistand; so immer Hom., Iliad. 4, 235. 8, 205. 18, 502. 21, 371. 428 Od. 18, 232. Seltener in Prosa, ταῖς θριξίν Plat. Prot. 534 b.

French (Bailly abrégé)

ός, όν :
1 qui vient en aide : τινι à qqn ; ὁ ἀρωγός auxiliaire, défenseur (dans un combat devant un tribunal) ; en gén. secourable : τινος ESCHL, πρός τι THC, ἐπί τινι IL contre qqn ou qch;
2 vengeur.
Étymologie: ἀρήγω.

Russian (Dvoretsky)

ἀρωγός: (ᾰ)
1 помогающий, защищающий, благоприятный, спасительный (τινι Pind., Aesch., τινος Aesch., Soph., Luc., ἐπί τινι Hom. и πρός τι Thuc.);
2 полезный, целебный (τινι Plat.).
II ὁ помощник, заступник (Δαναοῖσιν Hom.).

Greek (Liddell-Scott)

ἀρωγός: -όν, (ἀρήγω) ὁ βοηθῶν, ἐπικουρῶν, ὁ εὐνοϊκός, ὑπηρετικός, χρήσιμός, τινι Πινδ. Ο. 2. 81, Αἰσχύλ. Εὐμ. 289· ἀπολ., ὁ αὐτ. Πρ. 997, Σοφ. Ο. Τ. 206: ― σπάν. παρὰ πεζοῖς, ὠφέλιμος, ἰατρικῶς, Ἱππ. Π. Ἀέρ. 288· ἔλαιον... ταῖς θριξὶν ἀρ. Πλάτ. Πρωτ. 334Β. 2) μετὰ γεν. ὠφέλιμος, χρήσιμος πρός τι, βοηθητικός, ἀρωγὰ τῆς δίκης ὁρκώματα Αἰσχύλ. Εὐμ. 486· γένος ναΐας ἀρωγὸν τέχνας, ὠφέλιμον, χρήσιμον εἰς θαλασσινὰ ἔργα, Σοφ. Αἴ. 357· ὡσαύτως, δίψους ἀρωγὸν Ἀντιφάν. ἐν «Μελεάγρῳ» 1· ὤμοι ἀρωγόν, ὦ τρίτου ποδὸς μοῖραν λελογχὸς βάκτρον Λουκ. Τραγωδοποδ. 54: ― οὕτω καί, οὐ γὰρ ἐπὶ ψευδέσσι πατὴρ Ζεὺς ἔσσετ’ ἀρωγός, «οὐ γὰρ ἐπιβοηθήσει ὁ Ζεὺς τοῖς ψεύσταις» (Σχόλ.), Ἰλ. Δ. 235· πρός τι Θουκ. 7. 62· καὶ μετὰ δοτ. ἐχίεσσιν ἀρ. Νικ. Θ. 636. ΙΙ. ὡς οὐσιαστ., καὶ οὕτως ἀείποτε παρ’ Ὁμήρῳ, σημαίνει, βοηθόν, ἐπίκουρον, ἰδίως ἐν μάχῃ· ἐπίσης, συνήγορον, ὑπερασπιστὴν ἐνώπιον δικαστηρίου, λαοὶ δ’ ἀμφοτέροισιν ἐπήπυον, ἀμφὶς ἀρωγοὶ Ἰλ. Σ. 502.

English (Autenrieth)

(ἀρήγω): helper, advocate, Od. 18.232, Il. 18.502.

English (Slater)

ᾰρωγός succouring c. dat. ΘέρσανδροςἈδραστιδᾶν θάλος ἀρωγὸν δόμοις (O. 2.45)

Greek Monolingual

-ή, -ό (AM ἀρωγός, -όν) αρήγω
ο βοηθός, αυτός που συντρέχει
αρχ.
1. ο χρήσιμος, ο ωφέλιμος
2. ως ουσ. βοηθός στη μάχη ή συνήγορος στο δικαστήριο.

Greek Monotonic

ἀρωγός: -όν (ἀρήγω)·
I. 1. βοηθητικός, εξυπηρετικός, ευνοϊκός, χρήσιμος, τινι, σε Αισχύλ.· απόλ., στον ίδ., Σοφ.
2. με γεν., ωφέλιμος, βοηθητικός σε, σε Αισχύλ., Σοφ.· πρός τι, σε Θουκ.
II. ως ουσ., βοηθός, επίκουρος, ιδίως στη μάχη, σε Ομήρ. Ιλ.· συνήγορος υπεράσπισης, δικηγόρος, στο ίδ.

Middle Liddell

ἀρήγω
I. aiding, succouring, propitious, serviceable, τινι Aesch.; absol., Aesch., Soph.
2. c. gen. serviceable towards a thing, Aesch., Soph.; πρός τι Thuc.
II. as substantive a helper, aid, especially in battle, Il.: a defender before a tribunal, advocate, Il.