ἔμπληκτος
εἰ ἀποκρυπτόντων τῶν Μήδων τὸν ἥλιον ὑπὸ σκιῇ ἔσοιτο πρὸς αὐτοὺς ἡ μάχη καὶ οὐκ ἐν ἡλίῳ → if the Medes hid the sun, the battle would be to them in the shade and not in the sun
English (LSJ)
ον, (ἐμπλήσσω) A stunned, amazed, ὑπὸ τῶν κυνῶν γενέσθαι X.Cyn.5.9: hence, stupid, senseless, ἔ. καὶ μανικός Plu.Rom.28, Agath.3.24, etc.; ἔμπληκτα ληρεῖν Gal.8.693. 2 in Att., impulsive: hence, unstable, capricious, S.Aj.1358, Arist.EE1240b17; αἱ τύχαι, ἔ. ὡς ἄνθρωπος, ἄλλοτ' ἄλλοσε πηδῶσι E.Tr.1205; [ἡ φιλοσοφία] τῶν ἑτέρων παιδικῶν πολὺ ἧττον ἔ. Pl.Grg.482a; ἐ. τε καὶ ἀσταθμήτους Id.Ly.214d; ἔ. ταῖς ἐπιθυμίαις Plu.Dio 18. II Adv. -τως rashly, madly, Isoc.7.30, etc.; τὸ ἐ. ὀξύ frantic vehemence, Th.3.82; foolishly, Gal.1.535.
Spanish (DGE)
-ον
I 1estúpido ἔ. δὲ τῷ τρόπῳ καὶ μανικός Plu.Rom.28, ἐπελέληστο γὰρ ... ὑπὸ αὐθαδείας ὁ ἔ. Agath.3.24.5, neutr. plu. subst. μὴ ... ἔμπληκτα λήρει Gal.8.693.
2 impulsivo, caprichoso τοιοίδε μέντοι φῶτες ἔμπληκτοι βροτῶν S.Ai.1358, cf. Arist.EE 1240b17, αἱ τύχαι, ἔ. ὡς ἄνθρωπος, ἄλλοτ' ἄλλοσε πηδῶσι E.Tr.1205, τῶν ἑτέρων παιδικῶν πολὺ ἧττον ἔ. (ἡ φιλοσοφία) Pl.Grg.482a, cf. Ly.214d, τύραννος ἔ. ἀεὶ ταῖς ἐπιθυμίαις Plu.Dio 18, ἔ. ... καὶ ἄνους Gal.1.4, ψυχῆς ὁρμὴ ἔ. Plot.3.1.1.
3 enloquecido, tocado de demencia por culpa de un veneno νόημα Nic.Al.213.
II adv. -ως
1 impulsivamente τὸ δ' ἐ. ὀξὺ ἀνδρὸς μοίρᾳ προσετέθη la violencia insensata se consideró una cualidad viril Th.3.82, τὰ παρὰ τῶν θεῶν οὐκ ἐ. οὐδὲ ταραχωδῶς αὐτοῖς συνέβαινεν Isoc.7.30.
2 caprichosamente ἐ. τε μεταφέρουσι τὸν λόγον Gal.1.535.
German (Pape)
[Seite 814] 1) betäubt, betroffen, verblüfft, Xen. Cyn. 5, 9; καὶ διεφθαρμένος ἔρωτι Plut. Timol. 3; unsinnig, dumm. Rom. 28. – 2) unbesonnen, wankelmüthig; Soph. Ai. 1337; καὶ ἀστάθμητος Plat. Lys. 214 c; vgl. Gorg. 482 a; ταῖς ἐπιθυμίαις Plut. Dion. 18. So adv., τὸ ἐμπλήκτως ὀξύ, unbesonnene Eile, Thuc. 3, 82; τὰ παρὰ τῶν θεῶν οὐκ ἐμπλ. οὐδὲ ταραχωδῶς αὐτοῖς συνέβαινε, ἀλλ' εὐκαίρως Isocr. 7, 30.
Greek (Liddell-Scott)
ἔμπληκτος: -ον, (ἐμπλήσσω) ἔκπληκτος, τεθηπώς, Λατ. attonitus, Ξεν. Κυν. 5, 9: ἐντεῦθεν, ὡς τὸ ἐμβρόντητος, ἀνόητος, ἄφρων, Πλουτ. Ρωμ. 28, κτλ. 2) παρ’ Ἀττ., ἐλαφρὸς τὸν νοῦν, κοῦφος, ἄστατος, εὐμετάβλητος, ἰδιότροπος, Σοφ. Αἴ. 1358 (ἔνθα ἴδε Στοβ.)· τοῖς τρόποις γὰρ αἱ τύχαι, ἔμπληκτος ὡς ἄνθρωπος, ἄλλοτ’ ἄλλοσε πηδῶσι Εὐρ. Τρῳ. 1204· ἡ φιλοσοφία τῶν ἑτέρων παιδικῶν πολὺ ἧττον ἔμπληκτος Πλάτ. Γοργ. 482Α· ἐμπλ. τε καὶ ἀσταθμήτους ὁ αὐτ. Λύσ. 214D· ἐμπλ. ταῖς ἐπιθυμίαις Πλουτ. Δίων 18· πρβλ. ἐμπλήγδην. ΙΙ. ἐπίρρ. -τως, μανιωδῶς, παραφόρως, Ἰσοκρ. 145Ε, κτλ.· τὸ ἐμπλήκτως ὀξύ, ἐκπληκτικὴ ὀξύτης ἐνεργείας, μανιώδης, ὁρμή, Θουκ. 3. 82.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 frappé de stupeur ; hébété, stupide;
2 inconstant, léger.
Étymologie: ἐμπλήσσω.
Greek Monolingual
ἔμπληκτος, -ον (AM)
ταραγμένος, έκπληκτος
αρχ.
1. ανόητος, ηλίθιος
2. απερίσκεπτος, ασταθής, ιδιότροπος
3. επιρρεπής
4. ορμητικός.
Greek Monotonic
ἔμπληκτος: -ον (ἐμπλήσσω),
I. 1. έκπληκτος, κατάπληκτος, θορυβημένος, Λατ. attonitus, σε Ξεν., Πλούτ.
2. ασταθής, ιδιότροπος, παράξενος, σε Σοφ., Ευρ.
II. επίρρ. -τως, απερίσκεπτα, παράτολμα· τὸ ἐμπλήκτως ὀξύ, με αιφνιδιαστική ταχύτητα κίνησης, σε Θουκ.
Russian (Dvoretsky)
ἔμπληκτος:
1) ошеломленный, напуганный (ὑπὸ τῶν κυνῶν Xen.);
2) неразумный, безрассудный (ἔ. τε καὶ ἀστάθμητος Plat.);
3) легкомысленный, непостоянный (βροτοί Soph.);
4) превратный (sc. αἱ τύχαι Eur.).
Middle Liddell
ἔμπληκτος, ον adj ἐμπλήσσω
I. stunned, amazed, stupefied, Lat. attonitus, Xen., Plut.
2. unstable, capricious, Soph., Eur.
II. adv. -τως, rashly; τὸ ἐμπλήκτως ὀξύ startling rapidity of action, Thuc.
