περικλυτός
ἢ τοὺς πότους ἐρεῖς δῆλον ὅτι καὶ τὰ δεῖπνα καὶ ἐσθῆτα καὶ ἀφροδίσια, καὶ δέδιας μὴ τούτων ἐνδεὴς γενόμενος ἀπόλωμαι. οὐκ ἐννοεῖς δὲ ὅτι τὸ μὴ διψῆν τοῦ πιεῖν πολὺ κάλλιον καὶ τὸ μὴ πεινῆν τοῦ φαγεῖν καὶ τὸ μὴ ῥιγοῦν τοῦ ἀμπεχόνης εὐπορεῖν; → There you'll go, talking of drinking and dining and dressing up and screwing, worrying I'll be lost without all that. Don't you realize how much better it is to have no thirst, than to drink? to have no hunger, than to eat? to not be cold, than to possess a wardrobe of finery? (Lucian, On Mourning 16)
English (LSJ)
[ή, όν, κλύω) famous, renowned, of Hephaestus, Il.1.607, Od.8.287, Hes.Th.571; of heroes, Il.11.104, 18.326; of a minstrel, Od.1.325,8.83, etc.; of places, ἄστυ π. 4.9, 16.170; of things, π. δῶρα, ἔργα, excellent, noble, Il.7.299, 6.324, cf. Orph.Fr.238, al.
German (Pape)
[Seite 580] eigtl. rings umher gehört, wovon man rings umher hört, weit und breit berühmt, ruhmvoll; Hephästus, Il. 1, 607 Od. 8, 287 u. öfter; υἱός, Il. 18, 326; ἀοιδός, Od. 1, 325. 8, 83, wo man es ohne Grund »weit tönend od. singend« übersetzen will; auch von Sachen, ἔργα, Il. 6, 324, δῶρα, 7, 299. 9, 121; bei Hes. stets Beiwort des Hephästus.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
renommé alentour, illustre.
Étymologie: περί, κλύω.
Greek (Liddell-Scott)
περικλῠτός: -ή, -όν, (κλύω) ὁ πανταχοῦ φημιζόμενος, περιώνυμος «ξακουσμένος», Λατ. inclytus, ἐπὶ τοῦ θεοῦ Ἡφαίστου, Ἰλ. Α. 607, Ὀδ. Θ. 287· περικλυτὸς ἀμφιγυήεις Ἡσ. Θεογ. 571, («περικλυτὸς ἔνδοξος περισσῶς καὶ λίαν ὠνομασμένος διὰ τὴν τέχνην» Ἡσύχ.)· ἐπὶ ἡρώων, Ἰλ. Λ. 104, Σ. 326· ἐπὶ ἀοιδοῦ, Ὀδ. Δ. 325, Θ. 83, κτλ.· ἐπὶ τόπων, π. ἄστυ Δ. 9, Π. 170· ἐπὶ πραγμάτων, π. δῶρα, ἔργα, ἔξοχα, λαμπρά, Ἰλ. Ζ. 324, Η. 299, Ι. 121. - Ἐπικ. λέξ. ἐν χρήσει ὡσαύτως παρὰ τοῖς Βυζ. πεζογράφοις.
English (Autenrieth)
Greek Monolingual
-ή, -όν, Α
(επικ. τ.)
1. (ιδίως για τον Ήφαιστο) αυτός του οποίου το όνομα ακούγεται παντού, περιώνυμος, ξακουστός
2. (για ήρωα) τρισένδοξος
3. (για αοιδό) ονομαστός για την τέχνη του
4. (για τόπο) περίφημος
5. (για πράγμ.) λαμπρός, έξοχος («δῶρα δ' ἄγ' ἀλλήλοισι περικλυτὰ δώομεν ἄμφω», Ομ. Ιλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < περι- + κλυτός «φημισμένος» (< κλύω «ακούω»), πρβλ. δουρικλυτός.
Greek Monotonic
περικλῠτός: -ή, -όν, ονομαστός παντού, ολόγυρα ξακουστός, φημισμένος, ένδοξος, Λατ. inclytus, σε Όμηρ.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
περι-κλυτός -ή -όν zeer beroemd; van zaken prachtig.
Russian (Dvoretsky)
περικλῠτός: всем известный, славный, знаменитый (ἀοιδός, ἄστυ, ἔργα Hom.).
Middle Liddell
περι-κλῠτός, ή, όν
heard of all round, famous, renowned, glorious, Lat. inclytus, Hom.
