ἐναντιότης
νήπιοι, οἷς ταύτῃ κεῖται νόος, οὐδὲ ἴσασιν ὡς χρόνος ἔσθ᾿ ἥβης καὶ βιότου ὀλίγος θνητοῖς. ἀλλὰ σὺ ταῦτα μαθὼν βιότου ποτὶ τέρμα ψυχῇ τῶν ἀγαθῶν τλῆθι χαριζόμενος → fools, to think like that and not realise that mortals' time for youth and life is brief: you must take note of this, and since you are near the end of your life endure, indulging yourself with good things | Poor fools they to think so and not to know that the time of youth and life is but short for such as be mortal! Wherefore be thou wise in time, and fail not when the end is near to give thy soul freely of the best.
English (LSJ)
-ητος, ἡ,
A contrariety, opposition, Pl.Phd. 105a, A.D.Conj. 253.16, Ph.1.7, etc.; πρὸς ἀλλήλω Pl.Tht.186b, etc.: pl., Ocell.2.4.
II in the Philos. of Arist., contrariety, Int.21a29, EN1108b27; v. ἐναντίος 1.4.
Spanish (DGE)
-ητος, ἡ
1 fil. contrariedad, cualidad de contrario, oposición de contrarios γίνεσθαί τε πάντα κατ' ἐναντιότητα D.L.9.8 (= Heraclit.A 1), ἐναντιότητες δέ εἰσι θερμόν, ψυχρόν, ξηρόν, ὑγρόν, καὶ τὰ ἄλλα Simp.in Ph.150.24 (= Anaximand.A 9), cf. Pl.Phd.105a, Arist.Metaph.986a32, Ph.189b4, ἡ ἐ. πρὸς ἀλλήλω la mutua oposición Pl.Tht.186b, distinción aristotélica entre ἐ. y ἀντίφασις: εἰ δὴ ἀντίκειται μὲν ἀντίφασις καὶ στέρησις καὶ ἐ. καὶ τὰ πρός τι y si la contradicción y la privación y la contrariedad y los términos relativos se oponen de distintos tipos de oposición, Arist.Metaph.1055b1, ὑπάρχει δὲ καὶ ἐ. κατὰ τὸ ποιόν, οἷον δικαιοσύνη ἀδικίᾳ ἐναντίον Arist.Cat.10b12, cf. 6a11, ὥστ' ἐν ὅσαις κατηγορίαις μήτε ἐ. ἔνεστιν de manera que en todas las predicaciones en que no hay incluida una contrariedad Arist.Int.21a29, πλείστη ἐ. ἐστὶν τοῖς ἄκροις πρὸς ἄλληλα ἢ πρὸς τὸ μέσον Arist.EN 1108b27, θεοῦ τοῦ τὰς ἐναντιότητας εὖ εἰδότος ref. a la luz y la oscuridad, Ph.1.7, τῆς ... ἐναντιότητος ... κἀν τοῖς πάθεσι θεωρουμένης κἀν τοῖς ἐκτὸς ... πράγμασιν como cualidad de los seres, Aristid.Quint.67.19, οἷς δὴ μηδεμία ἐ. ὑπάρχει, ταῦτα ὑπ' οὐδενὸς ἂν ἐναντίου πάθοι las cosas que no tienen contrario no pueden sufrir por efecto de un contrario Plot.3.6.9, cf. 6.3.12, ἐν ᾧ (αἰσθητῷ) καὶ ἡ ἐ. ἐναντιοποιός Herm.in Phdr.129.
2 contradicción ἡ ἐ. τῶν λόγων en las teorías de los filósofos, Luc.Icar.8, ἐπιδεῖξαι δεῖ αὐτοῖς τὴν τῶν ὅρων ἐναντιότητα Gal.1.185, ἐ. καὶ μανία dicho de la adoración pagana, Ath.Al.Gent.10, χάρμη ἡ μάχη, ἤτοι κατὰ ἐναντιότητα Sch.Il.4.222.
3 gram. oposición como característica de las conj. adversativas, A.D.Coni.253.16.
4 geog. desigualdad, diferencia τὴν δ' ὁμοιότητα τῆς χώρας ταύτης πρός τε τὴν Αἴγυπτον καὶ πάλιν τὴν ἐναντιότητα παραθείς ref. a las características de un país, Str.15.1.19.
5 astrol. aspecto opuesto αἱ συμπάθειαι ἢ ἐναντιότητες de las posiciones de los astros respecto de la luna llena, Vett.Val.150.23, cf. 268.3, τῷ ... ψυκτικῷ ὄντι τὴν φύσιν κατ' ἐναντιότητα τοῦ θερμοῦ del planeta Saturno, Ptol.Tetr.1.18.4.
6 crist. poder contrario, contrapoder del demonio ἡ ἐ. ἐν τοῖς φανεροῖς καὶ ἐν τοῖς κρυπτοῖς ... εἰς ἡμᾶς κατήντησεν Mac.Aeg.Hom.21.2, cf. 4.
German (Pape)
[Seite 827] ητος, ἡ, das Entgegensein, der Gegensatz, Plat. Phaed. 105 a; πρὸς ἀλλήλω Theaet. 186 b; öfter Sp.
French (Bailly abrégé)
ητος (ἡ) :
opposition, contradiction.
Étymologie: ἐναντίος.
Russian (Dvoretsky)
ἐναντιότης: ητος ἡ противоположность, противоречие Plat., Arst.
Greek (Liddell-Scott)
ἐναντιότης: -ητος, ἡ, τὸ οὐσ. τοῦ ἐναντίος, τὴν τοῦ ἐπιφερομένου ἐναντιότητα Πλάτ. Φαίδ. 150Α· τὴν ἐναντιότητα πρὸς ἀλλήλω ὁ αὐτ. Θεαίτ. 186Β. ΙΙ. ἐν τῇ λογικῇ τοῦ Ἀριστοτέλους, ἀντίφασις ὅρων καὶ προτάσεων, ἐν ὅσαις κατηγορίαις μήτε ἐναντιότης ἔνεστι Ἀριστ. π. Ἑρμην. 11, 10· πρβλ. Ἠθ. Ν. 2. 8, 4 κ. ἀλλ.
Greek Monotonic
ἐναντιότης: -ητος, ἡ, αντίθεση, εναντίωση, διαφωνία, αντίδραση, σε Πλάτ.
Middle Liddell
ἐναντιότης, ητος, [from ἐναντίος n
contrariety, opposition, Plat.
