μινυρίζω
English (LSJ)
mostly pres. and impf.: aor. 1, Plu.2.56f: (μινυρός):—
A complain in a low tone, whimper, whine, μή μοι… παρεζόμενος μινύριζε Il.5.889; περὶ δὲ δμῳαὶ μινύριζον Od.4.719.
2 sing in a low tone, warble, hum, Ar.Av.1414, Pl.R. 411a; μ. μέλη Ar.V.219; opp. λεληκέναι, Arist.HA618b31; of the voice of the ὑπάετος, ib.619a3.
German (Pape)
[Seite 188] mit leiser Stimme klagen, winseln, wimmern;Il. 5, 889 Od. 4, 719; μινυρίζοντες μέλη, Ar. Vesp. 919; Av. 1414; auch in Prosa, Plat. Rep. III, 411 a; Plut. Num. 4 u. a. Sp. geradezu für singen, mit dem Nebenbegriff des Schwachen, Schlechten. Bei Arist. H. A. 9, 32 neben βοᾶν von einem Adler.
French (Bailly abrégé)
seul. prés., impf. et ao. réc. ἐμινύρισα;
1 murmurer d'une voix plaintive;
2 p. ext. fredonner, gazouiller, acc..
Étymologie: μινυρός.
Russian (Dvoretsky)
μῐνῠρίζω: (только praes., impf. и aor.)
1 скулить, ныть (μήτι μοι μινύριζε Hom.);
2 печально напевать, жалобно стонать (μινυρίζοντες μέλη Arph.);
3 (о птицах), щебетать или визжать, пищать, (βοᾶν καὶ μ. Arst.).
Greek (Liddell-Scott)
μῐνῠρίζω: κατὰ τὸ πλεῖστον ἐν χρήσει κατ’ ἐνεστ. καὶ παρατ.: ἀόρ. α΄ παρὰ Πλουτ. 2. 56F: (μινυρός). Παραπονοῦμαι χαμηλῇ τῇ φωνῇ, θρηνῶ, ἀποδύρομαι ἠρέμα, κλαίω μὲ σιγηλὴν καὶ οἰκτρὰν φωνήν, μή μοι... παρεζόμενος μινύριζε Ἰλ. Ε. 889· περὶ δὲ δμωαὶ μινύριζον Ὀδ. Δ. 719· καθόλου, ᾄδω ἠρέμα καὶ χαμηλῇ τῇ φωνῇ, «τραγουδῶ» μὲ λεπτὴν καὶ ἥσυχον φωνήν, ὑποτονθορύζω ᾠδήν, Λατ. minurire, Ἀριστοφ. Ὄρν. 1414, Πλάτ. Πολ. 411Α· μ. μέλη Ἀριστοφ. Σφ. 219· ἐπὶ τῆς φωνῆς τοῦ ὑπαέτου, ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὸ λεληκέναι, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 9. 32, 3 καὶ 4. Πρβλ. μινύρομαι, κινυρίζω, Λατ. minurio.
English (Autenrieth)
ipf. μινύριζον: whimper, whine, moan, Il. 5.889 and Od. 4.719.
Greek Monolingual
(Α μινυρίζω)
1. παραπονιέμαι με σιγανή φωνή, σιγοκλαίω, κλαψουρίζω («εμινύριζεν ακόμη η θρηνώδης φωνή του βρέφους», Παπαδ.)
2. τραγουδώ με σιγανή φωνή, σιγοτραγουδώ («ὅδ' αὖ μινυρίζων δεῡρό τις προσέρχεται», Αριστοφ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Η λεξιλογική ομάδα μινυρός, μινυρίζω, μινύρομαι συνδέεται άμεσα με εκείνην τών κινυρός «θρηνώδης, γοερός», κινυρίζω, κινύρομαι «θρηνώ, οδύρομαι» (βλ. λ. κινυρός). Το λατ. minurrio «κλαψουρίζω» πρέπει να είναι δάνειο από την ελλ. σχηματισμένο κατά τον τύπο του ligurrio (πρβλ. επίσης λ. μύρομαι)].
Greek Monotonic
μῐνῠρίζω: (μινυρός), κυρίως σε ενεστ. και παρατ., παραπονιέμαι χαμηλόφωνα, κλαψουρίζω, μουρμουρίζω, σε Όμηρ.· γενικά, τραγουδώ σε χαμηλό, απαλό τόνο, τραγουδώ με τρίλιες, ψιθυρίζω, σε Αριστοφ., Πλάτ.
Frisk Etymological English
Grammatical information: v.
Meaning: whimper, whine, complain (in a low tone) (E 889, δ 719), sing in a low tone, wharble, hum (Ar., Pl., Arist.), aor. μινυρίσαι (Plu.)
Derivatives: μινύρισμα twittering (Theoc., S. E.), μινυρισμός id. (sch.), μινυρίστρια f. twittering (ἀηδών, verse inscr.); unclear μινυρίγματα pl. (Philox. 2, 28). -- μινύρομαι sing in a low tone, twitter (A., S., Ar., Call.), μινυρός whimpering, whining (A., Phryn. Com.), twittering (Theoc.).
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]
Etymology: Expressive and onomatop. words, resembling κινυρίζω: κινύρομαι: κινυρός with which they were amalgamated in a way that can no longer be established; s. the lit. on κινυρός, also Güntert Reimwortbildungen 150f., Schwyzer 725 a. 735. Acc. to Leumann, Hom. Wörter 244 our series is the oldest. A remarkable similarity shows Lat. minurriō, -īre twitter (Suet.); if not directly loaned from Greek, literarily influenced. -- Resembling reduplicated formations are μιμιχμός τοῦ ἵππου φωνή and μιμάξασα χρεμετίσασα, φωνήσασα H. (cf. Grošelj Živa Ant. 4, 173); from other languages e.g. Skt. mímāti bleat, roar, cry, OCS mъmati (mьm-) stammer. WP. 2, 243, Pok. 711, W.-Hofmann s. mintriō, Mayrhofer s. mímāti2. -- Cf. μύρομαι. - I have no further evidence for a variation κ/μ as proposed by Fur. 388. Still, Pre-Greek origin is possible.
Middle Liddell
μῐνῠρίζω, mostly in pres. and imperf.] μινυρός
to complain in a low tone, to whimper, whine, Hom.: generally, to sing in a low soft tone, to warble, hum, Ar., Plat.
Frisk Etymology German
μινυρίζω: {minurízō}
Forms: (μινυρίσαι Plu.)
Grammar: v.
Meaning: ‘wimmern, winseln, (leise) jammern’ (Ε 889, δ 719), leise singen, zwitschern, summen (Ar., Pl., Arist. u.a.) mit μινύρισμα das Zwitschern (Theok., S. E.), -ισμός ib. (Sch.), -ίστρια f. zwitschernd (ἀηδών, Versinschr.); unklar μινυρίγματα pl. (Philox. 2, 28). — μινύρομαι leise singen, zwitschern (A., S., Ar., Kall.), μινυρός wimmernd, winselnd (A., Phryn. Kom.), zwitschernd (Theok.).
Etymology: Expressive und lautmalende Wortreihe, die zu κινυρίζω: κινύρομαι: κινυρός stimmt und sich damit in nicht genau festzustellender Weise verquickt hat; s. die Lit. zu κινυρός, außerdem Güntert Reimwortbildungen 150f., Schwyzer 725 u. 735. Eine auffallende Ähnlichkeit zeigt lat. minurriō, -īre zwitschern (Suet.); wenn nicht aus dem Griech. direkt entlehnt, muß es davon literarisch beeinfiußt sein. — Anklingende Reduplikationsbildungen sind μιμιχμός· τοῦ ἵππου φωνή und μιμάξασα· χρεμετίσασα, φωνήσασα H. (vgl. Grošelj Živa Ant.4, 173); aus anderen Sprachen z.B. aind. mímāti blöken, brüllen, schreien, aksl. mъmati (mьm-) stammeln. WP. 2, 243, Pok. 711, W.-Hofmann s. mintriō, Mayrhofer s. mímāti2. — Vgl. μύρομαι.
Page 2,242-243
Mantoulidis Etymological
(=παραπονιέμαι μέ χαμηλή φωνή, σιγοκλαίω, κλαυθμηρίζω). Ἀπό τό μινυρός (=αὐτός πού θρηνεῖ μέ χαμηλή φωνή). Εἶναι ὀνοματοποιημένη λέξη.
Παράγωγα: μινύρισμα, μινυρισμός, μινύρομαι (=κελαϊδῶ ἤρεμα).
Translations
whimper
Bulgarian: скимтя, хленча; Catalan: gemegar; Chinese Mandarin: 抽泣, 呜咽; Czech: fňukat, kňourat; Dutch: zuchtenkreunen, dreinen; Esperanto: aĥi, ploreti; Finnish: vikistä, uikuttaa; French: gémir, pleurnicher; Galician: choricar, chorimicar; German: wimmern, winseln; Greek: μυξοκλαίω; Ancient Greek: μινυρίζω; Hebrew: יִבֵּב; Hungarian: nyöszörög; Italian: piagnucolare; Macedonian: цимоли; Maori: whakaingoingo, kōingoingo, koroingoingo; Norman: houîmbrer; Norwegian: klynke; Persian: نالیدن; Polish: skomleć, kwilić; Portuguese: choramingar; Russian: хныкать, скулить; Serbo-Croatian: cendrati, cviliti, cviljeti; Spanish: lloriquear; Ukrainian: пхикати, скімлити
whine
Bulgarian: вия; Czech: kňourat, kňučet, skučet; Danish: hvine; Finnish: vikistä, vinkua, uikuttaa; French: couiner; Galician: ganir; German: jaulen, heulen, jammern; Ancient Greek: μινυρίζω; Hungarian: siránkozik; Indonesian: merengek; Italian: piagnucolare; Maori: uene, ngengere; Norman: braithe, houinner; Norwegian: hvine, hyle; Persian: نالیدن; Polish: marudzić; Portuguese: ganir; Romanian: văita, văieta, tângui; Russian: выть, завывать, взвывать; Slovak: kvíliť; Spanish: gimotear, lloriquear; Turkish: inlemek; Vietnamese: rên rỉ