προσεπιτίθημι
English (LSJ)
A lay on besides, τὸ θέναρ τῆς ἑτέρης χειρὸς [ἐπὶ τὴν ἑτέρην] Hp.Art.47; π. δίκην τισί Plb.35.2.7:—Pass., to be superimposed, Arist.HA549a33.
2 add further by way of qualification, Id.EN1148b6; ὅτι.. Id.Metaph.987a15, J.Ap.1.22:—Med., add to oneself, assume, ἐπωνυμίαν D.C.37.21; take, χρήματα D.Chr.11.60.
II Med., attack, σφίσι D.C.53.29.
German (Pape)
[Seite 762] (s. τίθημι), noch dazusetzen, auflegen; Arist. eth. 7, 6; δίκην τινί Pol. 35, 2, 7; Sp.
French (Bailly abrégé)
f. προσεπιθήσω, ao. προσεπέθηκα, etc.
1 poser en outre sur;
2 ajouter en outre.
Étymologie: πρός, ἐπιτίθημι.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
προσ-επιτίθημι er ook op plaatsen:; τὴν ἑτέρην χεῖρα π. ἐπὶ τὴν ἑτέρην de ene hand ook nog op de andere plaatsen Hp. Art. 47; als kwalificatie nog toevoegen:. προσεπιτιθέντες τὴν ἀκρασίαν περὶ ἕκαστον λέγουσιν zij voegen de kwalificatie (‘onbeheerstheid') toe en spreken telkens over ‘onbeheerstheid in iets' Aristot. EN 1148b6.
Russian (Dvoretsky)
προσεπιτίθημι: (τῐ) (fut. προσεπιθήσω, aor. προσεπέθηκα)
1 накладывать, накрывать (ἄκρου προσεπιτεθέντος γίνεται οἷον πῶμα Arst.);
2 налагать (δίκην τισὶ ὡς προδόταις Polyb.);
3 прибавлять, добавлять (λόγον τινά Arst.).
Greek Monolingual
Α ἐπιτίθημι
1. επιθέτω, τοποθετώ κάτι ακόμη πάνω σε κάτι άλλο
2. προσθέτω επί πλέον
3. μέσ. προσεπιτίθεμαι
α) παίρνω κάτι επί πλέον («οὐκ ἦν ἱκανὸν αὐτῷ τὴν γυναίκα ἀπαγαγεῖν, ἀλλὰ καὶ τὰ χρήματα προσεπέθετο», Δίων Χρ.)
β) επιτίθεμαι επί πλέον.
Greek Monotonic
προσεπιτίθημι: μέλ. -θήσω, προσθέτω επιπλέον, σε Αριστ.
Greek (Liddell-Scott)
προσεπιτίθημι: ἐπιτίθημι προσέτι, τὴν ἑτέρην χεῖρα ἐπὶ τὴν ἑτέρην Ἱππ. π. Ἄρθρ. 813· πρ. δίκην τινὶ Πολύβ. 35. 2, 7. ― Παθ., ἐπιτίθεμαι, ἐπιβάλλομαι ἐπὶ πλέον, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 5. 17, 5. 2) προσθέτω περαιτέρω, ὁ αὐτ. ἐν Ἠθικ. Νικ. 7. 4, 6, Μεταφ. 1. 5, 15. ― Μέσ. προσθέτω εἰς ἐμαυτόν, ἀναλαμβάνω, ἐπωνυμίαν Δίων Κ. 37. 21· λαμβάνω, χρήματα Δίων Χρυσ. 1. 331 ΙΙ. ἐν τῷ μέσ. τύπῳ, ὡσαύτως προσβάλλω, ἐπιτίθεμαι. τινι Δίων Κ. 53. 29.
