ἵσταμι

English (Slater)

ἵστᾱμι (act. and trans. ἵσταντι, ἱστᾶσιν?: aor. 1. ἔστᾶσας, ἔστᾶσεν, στᾶσε, ἔστᾶσαν: aor. 2 intrans. ἔστᾶν, ἔστᾶ, στᾰν; στάντα, στάντες; στᾶμεν, στῆναι?: pf. ἕστᾰσαν; ἑστᾰότ: med. trans. ἱστᾰμεναι: med. and pass. intrans. ἵστᾰμαι, ἵστᾰται: fut. στσομαι: pass. aor. ἐστᾰθη, στᾰθεν; στᾰθείς.)
   1 trans., make to stand
   a establish (a festival, simm.) Ὀλυμπιάδα δ' ἔστασεν Ἡρακλέης (O. 2.3) καὶ πενταετηρίδ' ὅπως ἄρα ἔστασεν ἑορτὰν (O. 10.58) ἢ Δωρίδ' ἀποικίαν οὕνεκεν ὀρθῷ ἔστασας ἐπὶ σφυρῷ Λακεδαιμονίων (I. 7.13) οἵαν Βρομίου [τελε]τὰν καὶ παρὰ σκᾶ[πτ]ον Διὸς Οὐρανίδαι ἐν μεγάροις ἵσταντι Δ. 2. . ἱστᾶσιν ἄλγος ἐμφανές (ἢ στάσιν v. l., edd. vulg.) fr. 210. pass., λύτρον συμφορᾶς οἰκτρᾶς γλυκὺ Τλαπολέμῳ ἵσταται πομπὰ καὶ κρίσις (O. 7.78)
   b stand, arrange ἔστασεν γὰρ ἅπαντα χορὸν ἐν τέρμασιν αὐτίκ' ἀγῶνος (P. 9.114) ποτὶ γραμμᾷ μὲν αὐτὰν στᾶσε κοσμήσαις (P. 9.118) med., ἱστάμεναι χορὸν [[[ταχύ]]]ποδα παρθένοι arranging themselves in a chorus (Pae. 2.99)
   c make to stand τοὺς δὲ τομαῖς ἔστασεν ὀρθούς set on their feet, restored (P. 3.53) met., ἔστασαν ὀρθὰν καρδίαν lifted up their hearts (P. 3.96) ἀμπνοὰν δ' ἥρωες ἔστασαν took fresh life (P. 4.199)
   2 intrans.,
   a halt, come to a halt στάσομαι· οὔτοι ἅπασα κερδίωνφαίνοισα πρόσωπον ἀλάθεἰ ἀτρεκές (N. 5.16) ἵσταμαι δὴ ποσσὶ κούφοις, ἀμπνέων τε πρίν τι φάμεν (ἐπιλαμβάνεται ἑαυτοῦ ὁ Πίνδαρος. μεταφέρων ἀπὸ τῶν πεντάθλων φησίν. Σ.) (N. 8.19) καὶ σκοπιαῖσιν [ἄκρ]αις ὀρέων ὕπερ ἔστα sc. Ἀπόλλων fr. 51a. 3. στῆναι μὲν οὐ θέμις (sc. δελφῖνι: στᾶμεν? Pindarice) ?fr. 358.
   b stand δένδρεα θάμβαινε σταθείς (O. 3.32) ἀμφὶ Πύλον σταθεὶς ἤρειδε Ποσειδάν (O. 9.31) ἔστα σὺν Ἀχιλλεῖ μόνος (O. 9.71) σάμερον μὲν χρή σε παρ' ἀνδρὶ φίλῳ στᾶμεν (P. 4.2) τάχα δ' εὐθὺς ἰὼν σφετέρας ἐστάθη γνώμας ἀταρβάκτοιο πειρώμενος (P. 4.84) ἔσταν δ' ἐπ αὐλείαις θύραις ἀνδρὸς φιλοξείνου καλὰ μελπόμενος (N. 1.19) ἔστα δὲ θάμβει δυσφόρῳ τερπνῷ τε μιχθείς (N. 1.55) οὐκ ἀνδριαντοποιός εἰμ, ὥστ' ἐλινύσοντα ἐργάζεσθαι ἀγάλματ ἐπ αὐτᾶς βαθμίδος ἑσταότ (N. 5.2) θέσσαντο πὰρ βωμὸν πατέρος Ἑλλανίου στάντες (N. 5.11) τοὶ δ' ἔναντα στάθεν τύμβῳ σχεδὸν (N. 10.66) τὸν μὲν ἐν ῥινῷ λέοντος στάντα κελήσατο νεκταρέαις σπονδαῖσιν ἄρξαι Ἀμφιτρυωνιάδαν (I. 6.37) ὁπότ' Ἀμφιτρύωνος ἐν θυρέτροις σταθεὶς ἄλοχον μετῆλθεν Ἡρακλείοις γοναῖς (I. 7.7) ἀλλά οἱ παρά τε πυρὰν τάφον θ' Ἑλικώνιαι παρθένοι στάν (I. 8.57)
   3 fragg. ἀλκαὶ δὲ τεῖχος ἀνδρῶν [ὕψιστον ἵστατ]αι (supp. Bury: γίνεται, ἔσσεται G-H.) Πα. 2. 3. ἱστάμεναι τελ[ Πα. 13a. 14 ]σαισταθεισαι[ Πα. 13c. 2. ]σταθεις ε[ Δ. 4a. 6.
   4 in tmesis. ὑπὸ κίονες ἕστασαν v. ὑφίσταμι (Pae. 8.69)