Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

insideo

From LSJ

Δύο γὰρ, ἐπιστήμη τε καὶ δόξα, ὧν τὸ μὲν ἐπίστασθαι ποιέει, τὸ δὲ ἀγνοεῖν → Two different things are science and belief: the one brings knowledge, the other ignorance

Hippocrates

Latin > English

insideo insidere, insidi, insessus V :: sit (at or on); lie in ambush (in); be troublesome (to)

Latin > English (Lewis & Short)

insĭdĕo: sēdi, sessum, 2, v. n. and
I a. [in-sedeo, to sit in or upon any thing; mostly with dat. (class.).
I Neutr.
   A Lit.: equo, Liv. 7, 6, 5: curru insidens, Sen. Med. 29: solo, Suet. Aug. 82.—
   2    To settle: ubi Lydia quondam jugis insedit Etruscis, Verg. A. 8, 479.—
   B Trop., to be seated, fixed, or stamped in, to adhere to: cum in locis semen insedit, Cic. N. D. 2, 51, 128: longus morbus, cum penitus insedit, when it has become deeply seated, Cels. 3, 1: insidens capulo manus, i. e. keeping firm hold of the handle, Tac. A. 2, 21: nihil quisquam unquam, me audiente, egit orator, quod non in memoria mea penitus insederit, remained thoroughly fixed in my mind, Cic. de Or. 2, 28, 122: insidebat in ejus mente species eloquentiae, was firmly stamped on his mind, id. Or. 5, 18: voluptas, quae penitus in omni sensu implicata insidet, id. Leg. 1, 17, 47: cum hic fervor concitatioque animi inveteraverit, et tamquam in venis medullisque insederit, has firmly seated itself, id. Tusc. 4, 10, 24.—
II Act., to sit or be situated upon, stand upon, take place upon, occupy.
   A Lit.: currum, Varr. L. L. 5, 22: Joppe insidet collem, Plin. 5, 13, 14, § 69. —
   B Transf., to take possession of a place, to hold, occupy: locum, Liv. 21, 54, 3: juga, Tac. A. 2, 16: militibus arcem, Liv. 26, 44, 2: insidere vias examina infantium solebant, Plin. Pan. 26, 1: Aventinum, Liv. 9, 34, 3; 3, 50, 13; Sall. H. Fragm. 1, 9 Dietsch: medium mare, Flor. 4, 8, 2: arcem Capitolii, id. 3, 21, 7: ea loca, inhabit, Tac. A. 12, 62. — Pass.: viaeque omnes hostium praesidiis insidentur, Liv. 25, 13, 2: saltus circa insessus ab hoste, id. 7, 34, 1: per montes praesidiis nostris insessos, Tac. A. 13, 9: insessus iterum Alpibus, id. H. 3, 1: insessum diris avibus Capitolium, occupied as a perch, id. A. 12, 43.

Latin > French (Gaffiot 2016)

īnsĭdĕō,¹⁰ sēdī, sessum, ēre (in et sedeo), intr. et tr.
    I intr.,
1 être assis sur, dans : immani beluæ Cic. Rep. 2, 67, être assis sur un animal monstrueux
2 [fig.] être installé sur, dans : a) insidens capulo manus Tac. Ann. 2, 21, la main ferme sur l’épée ; b) insidebat in ejus mente species eloquentiæ Cic. Or. 18, il portait dans son esprit un idéal de l’éloquence, cf. Cic. Arch. 29 ; Or. 9 ; his tribus figuris insidere debet... Cic. de Or. 3, 199, sur ces trois genres de style doit se répandre...
    II tr.,
1 tenir occupé, occuper : locum Liv. 21, 54, 3, occuper un lieu ; viæ hostium præsidiis insidentur Liv. 25, 13, 2, les routes sont occupées par les détachements ennemis
2 habiter : Tac. Ann. 12, 62. les formes du pf. se rapportent plutôt à insido.

Latin > German (Georges)

īn-sideo, ēre (in u. sedeo), I) intr. in od. auf etw. sitzen, 1) eig.: a) im engern Sinne, in hydra (v. Raben), Hyg. astr. 2, 40: m. Dat. od. Abl., immani et vastae beluae, Cic.: equo, Cic., Liv. u.a.: curru, Naev. com. fr. u. Sen. poët.: toro, Ov.: ligneo solio, Suet.: equus qui (cui?) insidetur, Gell. 18, 5, 8. – b) im weitern Sinne, seinen Sitz (Wohnsitz) haben, ad introeuntium dextram (v. einem Volke), Mela 3, 5, 4 (3. § 38): penitus (im Innern, v. d. Penaten), Cic. de nat. deor. 2, 68. – 2) übtr.: a) v. Konkr., in etw. sitzen, haften, insidens capulo manus, fest am Griff liegende, Tac. ann. 2, 21: quod (iecur) prominens leviter ventriculo insidet (auf dem Magen ruht), Cels. 4, 1. p. 121, 15 D. – b) v. phys.u. abstr. Zuständen, in etw. seinen Sitz haben, wohnen, wo haften, einer Sache anhaften, dolor pedibus insidebat, Plin. ep. – insidet quaedam in optimo quoque virtus, Cic.: in exulcerato animo facile fictum crimen insidet, macht Eindruck auf das verw. G., Cic.: quod aut aliae cuius desiderium insideat rei, Lucr.: omen laetum insidebat animis, Liv.: absol., deorum assidua insidens cura, Liv.: his insidentibus malis, Cic.: si ex ipsorum domestico incommodo nullus dolor insideret, Cic. – II) tr. besetzt halten, 1) im allg.: vias, Plin. pan. 26, 1: u. als milit. t. t., locum, Liv. 21, 54, 3 u. 22, 28, 7: fauces (saltus), Liv. 35, 11, 2. – übtr., v. Örtl., Ioppe Phoenicum insidet collem praeiacente saxo, liegt oben auf einem H., Plin. 5, 69. – 2) insbes., innehaben = bewohnen, ea loca, Tac. ann. 12, 62.

Latin > Chinese

insideo, es, edi, essum, idere. n. act. 2. (sedeo.) :: 坐其上。占。居。— equo (abl.) 騎馬。— montes 占諸山。— effugia 占耍處。斷路。— ei 謀害伊。Insidet in ejus vultu quaedam gravitas 臉上帶穩重貌。