Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

longus

From LSJ

Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιονὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking

Plutarch, Advice about Keeping Well, section 24

Latin > English

longus longa -um, longior -or -us, longissimus -a -um ADJ :: long; tall; tedious, taking long time; boundless; far; of specific length/time

Latin > English (Lewis & Short)

longus: a, um, adj. cf. λαγγάζω, λογγάζω,
I long.
I Lit.
   A In gen.: longo interjecto intervallo, Cic. Off. 1, 9, 30: longissima epistula, id. Att. 16, 11: Rhenus longo spatio citatus fertur, Caes. B. G. 4, 9: proficisci longissimo agmine, id. ib. 5, 31: stant longis annixi hastis, Verg. A. 9, 229: umbilicus septem pedes longus, Plin. 6, 34, 39, § 212: longa folia habet fere ad tres digitos, id. 27, 12, 86, § 110: ferrum autem tres longum habebat pedes, in length, Liv. 21, 8: scrobes faciemus tribus pedibus longas, Pall. 2, 10: longa navis, a war-ship, manof-war, on account of its shape, Enn. ap. Serv. ad Verg. A. 11, 326 (Ann. v. 468 Vahl.); Lentul. ap. Cic. Fam. 12, 15, 5: longus versus, the heroic hexameter, Enn. ap. Cic. Leg. 2, 27, 68; Diom. p. 493 P.; Isid. Orig. 1, 38: longa atque insignis honorum pagina, Juv. 10, 57: sesquipede est quam tu longior, taller, Plaut. Trin. 4, 2, 58: longus homo, i. q. longurio, a tall fellow, long-shanks, Cat. 67, 47; so, Maura, Juv. 10, 223: longa manus, a long, far-reaching, mighty hand: an nescis longas regibus esse manus, Ov. H. 17, 166; on the contrary: attulimus longas in freta vestra manus, unmutilated, uninjured, Prop. 3, 5, 14 (4, 6, 60).—
   B In partic., far off, remote, distant, = longinquus (post-Aug. and very rare): remeans longis oris, Sil. 6, 628: longa a domo militia, Just. 18, 1: longas terras peragrare, Auct. Decl. Quint. 320.—
   C Great, vast, spacious (poet.): pontus, Hor. C. 3, 3, 37; 3, 27, 43: Olympus, Verg. G. 3, 223: classemque ex aethere longo prospexit, id. A. 7, 288: caelum, Ov. M. 6, 64.—
II Transf., of time, long, of long duration or continuance, tedious: in tam longa aetate, Cic. de Sen. 19, 66: vita longior, id. Tusc. 1, 39, 94: horae quibus exspectabam longae videbantur, id. Att. 12, 5, 4: uno die longior mensis, id. Verr. 2, 2, 52, § 129: longa interjecta mora, Caes. B. C. 3, 69: post longum tempus, Sen. Contr. 7, 17, 2; 9, 28, 12: per longum tempus, Suet. Ner. 57: vita, Liv. 2, 40, 6; 9, 17, 6: spatium (sc. temporis), id. 9, 18, 10: error, protracted, id. 5, 33: caedes, id. 6, 8, 7: longi aliorum principatus, Tac. H. 2, 55: longae pacis mala, Juv. 6, 292: bellum, Quint. 3, 8, 56: memoriam nostri longam efficere, Sall. C. 1, 3: morbus, Liv. 27, 23, 6; Cels. 3, 1, 1: longo tempore, after a long interval, Verg. A. 3, 309; cf.: longo post tempore, id. E. 1, 29: longa dies, length of days, a long life, Juv. 10, 265: longa syllaba, Cic. de Or. 3, 47, 183: littera, id. Or. 48, 159: syllabae, Quint. 9, 4, 36: vocalis, id. 9, 4, 85: longae pretium virtutis, Luc. 2, 258: longa Lethe, id. 6, 769: in rebus apertissimis nimis longi sumus; Cic. Fin. 2, 27, 85: exordium nimis longum, Auct. Her. 1, 7, 11: longior quam oportet sermo, Quint. 8, 3, 53: nulla de morte hominis cunctatio longa est, Juv. 6, 221: quantis longa senectus plena malis, id. 10, 190; 14, 251.—Hence: longum est, it would take long, it would be tedious, Cic. Verr. 2, 1, 60, § 156: longum est ea dicere, sed hoc breve dicam, id. Sest. 5, 12: experire; non est longum, id. Phil. 3, 2, 10: arcessere tormenta longum videbatur, Tac. H. 3, 71. —Ellipt., without inf., Cic. N. D. 1, 8, 19: ne longum sit, ne longum faciam, not to be tedious, to speak briefly: ac, ne longum sit, Quirites, tabellas proferri jussimus, id. Cat. 3, 5, 10: ac ne longum fiat, videte, id. Leg. 2, 10, 24: ne longum faciam: dum tu quadrante lavatum Rex ibis, Hor. S. 1, 3, 137: longius facere, to defer or put off any longer: nihil opus est exemplis id facere longius, Cic. Fin. 5, 6, 16; id. Leg. 1, 7, 22: nihil est mihi longius, nothing makes time seem longer to me than, i. e. I am full of impatience, can hardly wait for: respondit, nihil sibi longius fuisse, quam ut me viderit, id. Fam. 11, 27, 1; id. Verr. 2, 4, 18, § 39; but: nec mihi longius quicquam est quam videre hominum voltus, nothing is more tedious, id. Rab. Post. 12, 35: in longum, long, for a long time: nec in longum dilata res, Liv. 5, 16: in longum dilata conclusio, drawn out tediously, Quint. 8, 2, 22: causando nostros in longum ducis amores, Verg. E. 9, 56: otium ejus rei haud in longum paravit, Tac. A. 3, 27; 11, 20: in longum sufficere, id. H. 4, 22: odia in longum jaciens, ia. A. 1, 69: nec in longius consultans, id. H. 2, 95: per longum, for a long time: per longum celata fames, Sil. 2, 465: ex longo, for a long time back: collecta fatigat edendi Ex longo rabies, Verg. A. 9, 64: longa spes, that looks far ahead, reaching far into futurity: vitae summa brevis spem nos vetat inchoare longam, Hor. C. 1, 4, 15; Stat. Th. 1, 322.—Of persons, prolix, tedious: nolo esse longus, Cic. N. D. 1, 36, 101: in verbis nimius et compositione nonnumquam longior, Quint. 10, 1, 118: (testis) longus protrahi potest, id. 5, 7, 26: longus spe ( = tardus et difficilis ad sperandum), slow to hope, Hor. A. P. 172.— Hence, adv., in three forms.
   A Form longē, long, in length.
   1    Lit., a long way off, far, far off, at a distance, Plaut. Rud. 4, 3, 95: ab eo oppido non longe fanum est Junonis, Cic. Verr. 2, 4, 46, § 103: longe absum, audio sero, id. Fam. 2, 7, 1: quam longe est hinc in saltum Gallicanum, id. Quint. 25, 79: longe mihi obviam processerunt, id. Verr. 2, 2, 27, § 65: longe lateque collucere, in length and breadth, i. e. far and wide, everywhere, id. N D. 2, 15, 40: Di vim suam longe lateque dmundunt, id. Div. 1, 36, 79: longe gradi, to take long steps, Verg. A. 10, 572: Vercingetorix locum castris delegit ab Avarico longe millia passuum XVI., Caes. B. G. 7, 16: Rhenum non longe a mari transire, id. ib. 4, 1, 1: tu autem abes longe gentium, Cic. Att. 6, 3, 1; cf. id. Fam. 12, 22, 2.—Comp.: fontes longius a praesidiis aberant, Caes. B. C. 3, 49, 5: longius non discedam, Cic. Fam. 14, 2 fin.: longius meare, Col. 9, 8, 9.—
   2    Trop.
   a Of time, long, for a long period (but, acc. to some, not in positive; and the foll. passages are to be understood locally; v. Forbig. ad Verg. A. 5, 406; 10, 317): longe prospicere futuros casus, Cic. Lael. 12, 40: stupet Dares, longeque recusat, Verg. A. 5, 406: nec longe, id. ib. 10, 317: quae venientia longe ante videris, Cic. Tusc. 3, 14, 29.—Comp.: Varro vitam Naevii producit longius, Cic. Brut. 15, 60: paulo longius tolerare, Caes. B. G. 7, 71, 4: longius anno remanere, id. ib. 4, 1, 7; Nep. Att. 2, 4; Sall. C. 29, 1.—Sup.: quamdudum in portum venis huc? Ep. Longissime, Plaut. Stich. 4, 1, 24: quid longissime meministi in patria tua, id. Men. 5, 9, 52: quoad longissime potest mens mea respicere, Cic. Arch. 1, 1.—
   b Of speech, long, at length, diffusely: haec dixi longius quam instituta ratio postulabat, Cic. Or. 48, 162: longius aliquid circumducere, Quint. 10, 2, 17.—
   c Longe esse, abesse.
   (a)    To be far away, i. e. to be of no assistance, of no avail: longe iis fraternum nomen populi Romani afuturum, Caes. B. G. 1, 36: longe illi dea mater erit, Verg. A. 12, 52: quam tibi nunc longe regnum dotale Creusae, Ov. H. 12, 53: longe conjugia, ac longe Tyrios hymenaeos Inter Dardanias acies fore, Sil. 17, 80; Petr. 58.—
   (b)    Longe esse ab aliqua re, to be far from, i. e. destitute of a thing: ut ab eloquentia longissime fuerint, Quint. 8 prooem. § 3.—
   d Widely, greatly, much, very much, by far; esp. with sup. and (poet. and post-Aug. = multo) comp.: errat longe, Ter. Ad. 1, 1, 40: longe ante videre, Cic. Tusc. 3, 14; Liv. 1, 19, 12: longe melior, Verg. A. 9, 556: minor, Liv. 24, 28, 5: longe acrius, Tac. A. 4, 40: praestantior, Curt. 10, 3, 10; Suet. Calig. 5; Quint. 10, 1, 67: tumultuosior, Vell. 2, 74: proelium longe magis prosperum, id. 2, 51: longe omnium longissima est, Plaut. Most. 8, 3, 8: longe nobilissimus, Caes. B. G. 1, 2: longe doctissimus, Hor. S. 1, 5, 3: longe plurimum ingenio valuisse videtur, Cic. Brut. 14, 35: longe princeps, id. Fam. 13, 13: longe praestare, id. Brut. 64, 230: ceteris antecellere, id. Verr. 2, 4, 53, § 118: anteponere alicui rei aliquid, id. de Or. 1, 21, 98: dissentire, id. Lael. 9, 32 init.: quod longe secus est, id. ib. 9, 29 fin.: longe aliter se habet ac, id. Ac. 2, 31, 101: longe dissimilis contentio, id. Sull. 17, 49: longe ante alias specie insignis, Liv. 1, 9: sciunt longe aliud esse virgines rapere, aliud pugnare cum viris, id. 1, 12, 8: longe mihi alia mens est, Sall. C. 52, 2: a quo mea longissime ratio ... abhorrebat, Cic. Verr. 2, 2, 4, § 10: longissime diversa ratio est, id. Phil. 5, 18, 49: (istae facultates) longe sunt diversae, id. de Or. 1, 49, 215: longe omnes multumque superare, id. Verr. 2, 5, 44, § 115: longe et multum antecellere, id. Mur. 13, 29.—Repeated: plurimum et longe longeque plurimum tribuere honestati, Cic. Fin. 2, 21, 68: sed longe cunctis longeque potentior illa, Ov. M. 4, 325; so Gell. 14, 1.—
   e In post-class. Lat. = valde: longe gravis, Stat. Th. 10, 140: longe opulentus, App. M. 1, p. 112, 1: par studiis aevique modis sed robore longe (sc. impar), far from equal, Stat. Achill. 1, 176.—*
   B Form longĭter, far: non, ut opinor, id a leto jam longiter errat, Lucr. 3, 676.—
   C Form longum, long, a long while (poet.): nimis longum loquor, Plaut. Ep. 3, 2, 40: nimis diu et longam loquor, id. Ps. 2, 3, 21: nec longum laetabere, Verg. A. 10, 740; Ov. M. 5, 65: clamare, Hor. A. P. 459; Juv. 6, 65; Stat. Th. 7, 300; 10, 467.

Latin > French (Gaffiot 2016)

(1) longus,⁶ a, um,
1 long, étendu [espace et temps] : longissima epistula Cic. Att. 16, 11, 2, la plus longue lettre ; longum intervallum Cic. Off. 1, 30, un long intervalle ; uno die longiorem facere mensem Cic. Verr. 2, 2, 129, allonger le mois d’un jour ; horæ longæ videbantur Cic. Att. 12, 5, 4, les heures paraissaient longues ; longa ætas Cic. CM 66, longue vie ; longa syllaba Cic. de Or. 3, 183, syllabe longue ; littera Cic. Or. 159, lettre longue [quantité] ; longus versus Enn. d. Cic. Leg. 2, 68, hexamètre || mensis quadraginta quinque dies longus Cic. Verr. 2, 2, 130, mois long de quarante cinq jours || [en parl. de pers.] : longus an brevis, formosus an deformis sit Cic. Inv. 1, 35, [on considère] si l’individu est long ou court [grand ou petit], beau ou laid, cf. Pl. Trin. 903 ; Catul. 67, 47 || [poét.] au loin : Virg. G. 3, 223 ; En. 7, 288 || spacieux, vaste : Hor. O. 3, 3, 37 ; 3, 27, 43 ; Ov. M. 6, 64 || éloigné : Cels. Med. 4, 6 ; Sil. 6, 628
2 [fig.] qui dure, long, trop long : in rebus apertissimis nimium longi sumus Cic. Fin. 2, 85, c’est trop m’étendre sur un sujet très clair ; longior fui quam vellem Cic. Q. 1, 1, 36, j’ai été plus long que je n’aurais voulu ; nolo esse longus Cic. Nat. 1, 101, je ne veux pas m’étendre trop ; longum est commemorare Cic. Verr. 2, 4, 135, il serait trop long de rappeler, cf. Cic. Phil. 2, 27 ; Sest. 12 ; ne longum sit Cic. Cat. 3, 10, pour abréger ; non faciam longius Cic. Leg. 1, 22, je ne tarderai pas plus longtemps, cf. Cic. Fin. 5, 16 ; nec in longum dilata res est Liv. 5, 16, 4, et la chose ne fut pas traînée en longueur ; in longum parare Tac. Ann. 3, 27, préparer pour un long temps ; odia in longum jaciens Tac. Ann. 1, 69, semant la haine à longue échéance ; ex longo Virg. En. 9, 64, depuis longtemps || nec mihi longius quidquam est quam videre... Cic. Rab. Post. 35, je n’ai rien tant à cœur que de voir... ; nihil ei longius videbatur quam dum videret... Cic. Verr. 2, 4, 39 (quam ut videret... Cic. Fam. 11, 27, 1 ), rien ne lui tardait tant que de voir... ; nihil umquam longius his Kalendis Januariis mihi visum est Cic. Phil. 5, 1, rien ne m’a jamais paru plus long à venir que ces calendes de janvier.

Latin > German (Georges)

longus, a, um (vgl. gotisch laggs, ahd. usw. lang), lang (Ggstz. brevis), I) eig.: 1) im allg.: a) v. Lebl.: spatium, Caes.: via, Verg.: epistula longa, Plin. ep., longior, Ov., longissima, Cic.: agmen longissimum, Caes.: navis, langes Schiff, Kriegsschiff, Liv.: longus versus = Hexameter, Enn. fr. – m. Acc. auf die Frage wie lang? cubitum longae litterae, ellenlange B., Plaut.: ratis longa pedes centum, Liv.: umbilicus septem pedes longus, Plin.: od. m. dem Genet. od. Abl., longus pedum sex, Colum.: longus sesquipede, Plin.: machina longa pedibus decem, Veget. mil.: mit in u. Akk., sulcus in quattuor pedes longus, Colum. – neutr. subst., quattuor pedes in longo, in der Länge, Plin.: sonus (lusciniae) nunc continuo spiritu trahitur in longum (wird in die Länge gedehnt, wird gedehnt), nunc etc., Plin.: quadraginta duos pedes in latum et mille passus in longum, Veget. mil.: basilicam Alexandrinam instituerat inter campum Martium et saepta Agrippina in lato (in der Breite) pedum centum, in longo (in der Länge) pedum mille, Lampr. – neutr. pl. subst., longa, das Lange (Ggstz. minuta), Calp. ecl. 5, 70. – übtr., an nescis longas regibus esse manus, lange (weitreichende, mächtige) Arme, Ov. her. 16 (17), 166; dagegen attulimus longas in freta vestra manus, unverstümmelte, unbeschädigte, Prop. 3, 7, 60. – b) v. Pers.: valens an imbecillus; longus an brevis, Cic.: homo Cappadox, longus, audaculus, Petron.: longus homo est, ein langer Kerl, eine Hopfenstange, Catull.: quā facie est homo? Sy. sesquipede est quam tu longior, Plaut.: longior Fido Annaeo, Sen.: qui mendacio staturam adiuvant longioresque quam sunt videri volunt, Sen. – 2) insbes.: a) (= longinquus) weit entfernt, weit, entlegen, orae, Sil.: longa a domo militia, Iustin. – b) poet., weit = sich weit u. breit erstreckend, pontus, Hor.: fluctus, Hor.: freta, Ov. – II) übtr., v. der Zeit: 1) im allg., lang, lange dauernd, langwierig, vita longa u. longior, Liv.: tam longa aetas, Cic.: mora, Cic.: tempus, Cic., Liv. u.a.; hora, Cic.: dies, Plin. (vgl. numquam dies tibi longi erunt, sed breves videbuntur, Hieron. epist. 130, 15): u. longa aetas od. longa dies, die Länge der Zeit, der Verlauf der Zeit, Hor. u. Tibull.: mensis uno die longior, Cic.: longo tempore, in, seit l. Zeit, Ov.: post longum tempus, Sen. rhet.: per longum tempus, Suet.: Solonem Atheniensem non longis temporibus ante, Cic.: morbus, chronische Krankheit (Ggstz. acutus), Liv. u. Cels.: caedes, Liv.: error, langjähriger, Liv.: societas, oratio, Liv.: longi anni, langes (hohes) Alter, Verg.: longius fuit certamen, Liv. – m. Acc., mensis intercalarius XLV dies longus, Cic. – neutr. subst., in longum, auf lange (für lange) Zeit, ducere amores, Verg.: parare, Tac.: sufficere, Tac. – per longum, lange Zeit hindurch, Sil. – post longum, Ov. – ex longo, seit langem, Verg. – poet., longum adv., lange, lange Zeit, Verg., Hor. u.a. Dichter; u. Plur., longa tueri, Stat. – non longius faciam, ich will es nicht länger aufhalten, Cic.: ne longum fiat, Cic.: od. ne longum faciam, um nicht weitläufig zu werden, um es kurz zu sagen, Hor. – nec mihi longius quicquam est quam videre hominum vultus, nichts ist mir langweiliger, als usw., Cic. Rab. Post. 35: dagegen non longius mihi est od. videtur, quam ut etc. od. quam dum etc., mir ist nichts langwieriger = ich kann es nicht erwarten, daß ich od. bis daß ich usw., Cic. ep. 11, 27, 1. Cic. Verr. 4, 39. Lucil. 156. – longum est (es würde zu lange dauern) illum me exspectare dum exeat, Ter. Andr. 977: quando mortem senis exspectare longum censent, es zu lange finden, Liv. 39, 51, 9. – longum est (es wäre zu weitläufig) persequi ceteros, Cic.: u. so quos persequi longum est, Quint.: quam improbe fecerit longum est dicere, Cic.: longum est ea dicere, sed hoc breve dicam, Cic.: longum est, si tibi narrem etc., Ter.: dicere longa mora est, ist zu langwierig, langweilig, Ov. – von Pers., nolo esse longus will nicht weitläufig sein, Cic.: u. so cum nimis longus esse nolim, Cic.: sed elatus studio vereor, ne longior fuerim, Cic.: m. in u. Abl., ne longum me in enumerando putetis, Cic. – 2) insbes.: a) v. der Silbenmessung, lang (Ggstz. brevis), syllaba, Cic.: subst., longa, eine Länge = eine lange Silbe (Ggstz. brevis), Cic. u. Quint. (vgl. brevis no. I, B, 2, b, α). – b) in die Länge hinausgeschoben, weit aussehend, spes, Hor.: spes auxiliorum, Sall. – poet. übtr., v. Pers., longus spe, der mit seinen Hoffnungen weit hinausgeht, noch lange zu leben hofft, Hor. de art. poët. 172.

Latin > Chinese

longus, a, um. adj. c. s. :: 長。伸。久。累赘者。Amor longus 日久之愛。Homo longus 怵人。呆人。In longum ducere 遲緩。延曰推月。 Nec in longum fuit 並未長久。