βομβέω

English (LSJ)

(βόμβος) make a booming noise; in Hom. always of falling bodies, τρυφάλεια χαμαὶ βόμβησε πεσοῦσα Il.13.530; αἰχμὴ χαλκείη χαμάδις βόμβ. πες. 16.118, cf. Od.18.397; βόμβησαν… κατὰ ῥόον the oars fell with a loud noise... 12.204; βόμβησεν δὲ λίθος the stone flew humming through the air, 8.190; of the sea, roar, Simon. 1; of thunder, roll, rumble, Nonn.D.1.301; hum, of bees, etc., Arist.HA535b6, 627a24, Theoc.3.13, Pl.R.564d; βομβεῖ δὲ νεκρῶν σμῆνος S.Fr.879; of mosquitoes, buzz, Ar.Pl.538; of birds, λιγυρὸν βομβεῦσιν ἀκανθίδες AP5.291 (Agath.): generally of sound, buzz in one's ears, Pl.Cri.54d; but ὦτα βομβεῖ μοι Luc.DMeretr.9.2: c. dat. instr., κόχλῳ β. Nonn.D.36.93.

Spanish (DGE)

• Morfología: [Hom. aor. sin aum.; poét. pres. part. βομβεῦσα Theoc.3.13]
1 producir un ruido sordo, resonar, zumbar según el objeto que lo produzca τρυφάλεια χαμαὶ βόμβησε πεσοῦσα Il.13.530, αἰχμὴ χαλκείη χαμάδις βόμβησε Il.16.118, cf. Od.18.397, ἐρετμὰ βόμβησαν ... κατὰ ῥόον Od.12.204, βόμβησεν δὲ λίθος salió zumbando la piedra, Od.8.190
•de las abejas zumbar Pl.R.564d, Arist.HA 535^b6, Theoc.l.c., de los mosquitos, Ar.Pl.538, βομβεῖ δὲ νεκρῶν σμῆνος S.Fr.879, c. dat. ἐβόμβει τὰ ὦτα ὑμῖν os zumban los oídos Luc.DMeretr.9.2, cf. Aristaenet.2.13.8
•de sonidos de fuerzas naturales resonar, retumbar τὰ κύματα LXX Ie.38.36, cf. Simon.28(a), LXX 1Pa.16.32, ἡ ἠχὴ τούτων τῶν λόγων βομβεῖ Pl.Cri.54d, del trueno, Nonn.D.1.301, de ciertos instrumentos αὐλοὶ βομβήσουσι LXX Ie.31.36, σύριγγες Nonn.D.18.104, c. dat. instrum. Τρίτων ... ἐβόμβεεν ... κόχλῳ Nonn.D.36.93.
2 zurear, arrullar las palomas, Hsch.
•gorjear los pájaros AP 5.292 (Agath.).
• Etimología: v. βόμβος

German (Pape)

[Seite 453] tief, dumpf tönen, bei Hom. von Dingen, die auf die Erde fallen, αἰχμή Il. 16, 118; αὐλῶπις τρυφάλεια 13, 530; λίθος Od. 8, 190; πρόχοος 18, 397; vom Meere 12, 204; Simonid. 2; summen, von Bienen, Arist. H. A. 4, 9; vgl. Plat. Rep. VIII, 564 d; ἀκανθίδες Agath. 25 (V, 292); komisch, ψύλλαι Ar. Plut. 538; vom Donner, Nonn. D. 1, 301; übh. ERKLINGEN, Plat. Crat. 54 d; τὰ ὦτα βομβεῖτινι Luc. D. Mer. 9, 3.

French (Bailly abrégé)

βομβῶ :
f. βομβήσω;
produire un bruit sonore (dans Homère touj. en parl. de corps durs, postér. en parl. de bourdonnement).
Étymologie: βόμβος.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

βομβέω βόμβος praes. Ion. 3 plur. βομβεῦσιν, Dor. βομβεῦντι, poët. imperf. ἐβόμβεον; poët. aor. 3 sing. βόμβησεν
1. dof geluid maken (bij botsing van twee zaken), weerklinken, weerkaatsen:. πρόχοος δὲ χαμαὶ βόμβησε πεσοῦσα de beker viel met een klap op de grond Od. 18.397.
2. zoemen:; βομβοῦσαι περὶ τὴν κεφαλήν zoemend rond ons hoofd Aristoph. Pl. 538; suizen:. ἡ ἠχὴ τούτων τῶν λόγων βομβεῖ de klank van die woorden suist in mijn oren Plat. Crit. 54d.

Russian (Dvoretsky)

βομβέω:
1 издавать глухой звук, шуметь, гудеть (αἰχμὴ βόμβησε Hom.);
2 всплескивать (ἐρετμὰ βόμβησαν Hom.);
3 со свистом пролетать (βόμβησε λίθος Hom.);
4 гудеть, жужжать (βομβοῦσι μέλιτται, τέττιγες Arst.): ἡ ἠχὴ τῶν λόγων βομβεῖ μοι Plat. отголосок этих слов звучит во мне; ὦτα βομβεῖ μοι Luc. у меня звенит в ушах.

Greek (Liddell-Scott)

βομβέω: μέλλ. –ήσω, κάμνω ἦχον βομβοῦντα, ὑποκώφως ἠχοῦντα (πρβλ. βόμβος)· παρ’ Ὁμ. ἀείποτε ἐπὶ πιπτόντων ἀντικειμένων, ἐκβάλλω ἦχον βαθὺν καὶ ὑπόκωφον, τρυφάλεια χαμαὶ βόμβησε πεσοῦσα Ἰλ. Ν. 530· αἰχμὴ χαλκείη χαμάδις βόμβ. πεσ. ΙΙ. 118, πρβλ. Ὀδ. Σ. 396· βόμβησαν... κατὰ ῥόον, αἱ κῶπαι ἔπεσον μετὰ μεγάλου θορύβου..., Ὀδ. Μ. 204· βόμβησεν δὲ λίθος, διῆλθε ταχέως διὰ τοῦ ἀέρος βομβῶν, Θ. 190· ― ἐπὶ τῆς θαλάσσης, ἠχῶ, παταγῶ, Σιμων. 2· ― μεταγεν. ἐπὶ τῆς κυριολεκτικῆς σημασ., ὡς αἱ μέλισσαι, ἐκβάλλω ἦχον συνεχῆ καὶ ὑπόκωφον, Ἀριστ. Ἱ. Ζ. 4. 9, 3., 9. 40, 53, Θεόκρ. 3. 14, πρβλ. Πλάτ. Πολ. 564D· οὕτως, βομβεῖ δὲ νεκρῶν σμῆνος Σοφ. Ἀποσπ. 693· ἐπὶ τοῦ ἤχου ὃν παράγουσιν οἱ κώνωπες, Ἀριστοφ. Πλ. 538· καθόλου, ἐπὶ ἤχου ὃν αἰσθάνεταί τις συνεχῶς εἰς τὰ ὦτά του, Πλάτ. Κρίτων. 54D· ὡσαύτως, ὦτα βομβεῖ μοι Λουκ. Δ. Ἑταιρ. 9. 2.

English (Autenrieth)

of sounds that ring in the ears, hum; of a quoit whizzing through the air, Od. 8.190; of oars dragging and ‘rustling’ in the water, Od. 12.204.

Greek Monotonic

βομβέω: (βόμβος), μέλ. -ήσω, βουΐζω, ζουζουνίζω, παράγω βουερό θόρυβο, προκαλώ βοητό, ηχώ βαθιά και υπόκωφα, σε Όμηρ.· βόμβησαν κατὰ ῥόον, τα κουπιά έπεσαν με πάταγο μέσα στην παλίρροια, σε Ομήρ. Οδ.· βόμβησεν λίθος, η πέτρα έσκισε τον αέρα βουΐζοντας, στο ίδ.· λέγεται για μέλισσες, βουΐζω, βομβώ, σε Θεόκρ.· χρησιμοποιείται για κουνούπια, βουΐζω, σε Αριστοφ.

Middle Liddell

βόμβος
to make a booming, humming noise, to sound deep or hollow, Hom.; βόμβησαν κατὰ ῥόον the oars fell with a loud noise down into the tide, Od.; βόμβησεν λίθος the stone flew humming through the air, Od.:—of bees, to hum, Theocr.; of mosquitoes, to buzz, Ar.