πολεμόω: Difference between revisions
νήπιοι, οἷς ταύτῃ κεῖται νόος, οὐδὲ ἴσασιν ὡς χρόνος ἔσθ᾿ ἥβης καὶ βιότου ὀλίγος θνητοῖς. ἀλλὰ σὺ ταῦτα μαθὼν βιότου ποτὶ τέρμα ψυχῇ τῶν ἀγαθῶν τλῆθι χαριζόμενος → fools, to think like that and not realise that mortals' time for youth and life is brief: you must take note of this, and since you are near the end of your life endure, indulging yourself with good things | Poor fools they to think so and not to know that the time of youth and life is but short for such as be mortal! Wherefore be thou wise in time, and fail not when the end is near to give thy soul freely of the best.
(Bailly1_4) |
(6) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=-ῶ :<br />faire ennemi, rendre hostile, acc. ; <i>Pass.</i> être rendu ennemi;<br /><i><b>Moy.</b></i> πολεμόομαι-οῦμαι se faire un ennemi de, acc..<br />'''Étymologie:''' [[πόλεμος]]. | |btext=-ῶ :<br />faire ennemi, rendre hostile, acc. ; <i>Pass.</i> être rendu ennemi;<br /><i><b>Moy.</b></i> πολεμόομαι-οῦμαι se faire un ennemi de, acc..<br />'''Étymologie:''' [[πόλεμος]]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''πολεμόω:''' μέλ. <i>-ώσω</i> ([[πόλεμος]])· [[καθιστώ]] εχθρό, [[αποκτώ]] εχθρό, <i>τινά</i> — Μέσ., [[πῶς]] οὐ πολεμώσεσθε αὐτούς; ασφαλώς θα τους κάνεις εχθρούς [[σου]], σε Θουκ. — Παθ., είμαι [[εχθρός]], [[γίνομαι]] [[εχθρός]], στον ίδ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 01:12, 31 December 2018
English (LSJ)
A make hostile, make an enemy of, τινα v.l. in LXX 4 Ma.4.21:—Med., πῶς οὐ πολεμώσεσθε αὐτούς; surely you will make them your enemies, Th.5.98:—Pass., to be made an enemy of, μετὰ μεγίστων καιρῶν οἰκειοῦταί τε καὶ πολεμοῦται Id.1.36; ἐπολεμώθη δὲ ὅτι .. ib.57: —in other passages (πολεμουμένων Id.3.82, πολεμοῦνται 4.20) it is doubtful whether the word should be referred to πολεμόω or -έω.
German (Pape)
[Seite 654] verfeinden, zu Feinden machen, τινάς; übertr. auch vom Lande, χωρίον προσλαβεῖν, ὃ μετὰ μεγίστων καιρῶν οἰκειοῦταί τε καὶ πολεμοῦται, Thuc. 1, 36; ἐπεπολέμωτο, 57, worauf sich Moeris gloss. ὁ εἰς ἔχθραν προαχθείς bezieht; auch im med., ὅσοι γὰρ νῦν μηδετέροις ξυμμαχοῦσι, πῶς οὐ πολεμώσεσθε αὐτούς, Thuc. 5, 98. Gebräuchlicher das comp. ἐκπολεμόω.
Greek (Liddell-Scott)
πολεμόω: (πόλεμος) καθιστῶ πολέμιον, τινα Ἰωσήπ. Μακκ. 4. 21. ― Μέσ., πῶς οὐ πολεμώσεσθε αὐτούς; πῶς οὐ πολεμίους ὑμῖν αὐτοῖς ποιήσεσθε; Θουκ. 5. 98. ― Παθ., γίνομαι ἐχθρὸς πρός τινα, μετὰ μεγίστων καιρῶν οἰκειοῦταί τε καὶ πολεμοῦται ὁ αὐτ. 1. 36· ἐπολεμήθη δὲ ὅτι.., αὐτόθι 57· ― ἐν ἄλλοις χωρίοις (πολεμουμένων ὁ αὐτ. 3. 82· πολεμοῦνται 4. 20) εἶναι ἀμφίβολον ἂν ἡ λέξις δέον νὰ ἀναφέρηται εἰς τὸ πολεμόω ἢ εἰς τὸ -έω· ἴδε πολεμέω ΙΙ. 1.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
faire ennemi, rendre hostile, acc. ; Pass. être rendu ennemi;
Moy. πολεμόομαι-οῦμαι se faire un ennemi de, acc..
Étymologie: πόλεμος.
Greek Monotonic
πολεμόω: μέλ. -ώσω (πόλεμος)· καθιστώ εχθρό, αποκτώ εχθρό, τινά — Μέσ., πῶς οὐ πολεμώσεσθε αὐτούς; ασφαλώς θα τους κάνεις εχθρούς σου, σε Θουκ. — Παθ., είμαι εχθρός, γίνομαι εχθρός, στον ίδ.
