ἀμαθύνω: Difference between revisions
Ὥσπερ αὐτοῦ τοῦ ἡλίου μὴ ὄντος καυστικοῦ, ἀλλ' οὔσης ζωτικῆς καὶ ζωοποιοῦ θέρμης ἐν αὐτῷ καὶ ἀπλήκτου, ὁ ἀὴρ παθητικῶς δέχεται τὸ ἀπ' αὐτοῦ ϕῶς καὶ καυστικῶς· οὕτως οὖν ἁρμονίας οὔσης ἐν αὐτοῖς τινὸς καὶ ἑτέρου εἴδους ϕωνῆς ἡμεῖς παθητικῶς ἀκούομεν → Just as although the Sun itself does not cause burning but has a heat in it that is life-giving, life-engendering, and mild, the air receives light from it by being affected and burned, so also although there is a certain harmony and a different kind of voice in them, we hear it by being affected.
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
m (pape replacement) |
||
Line 33: | Line 33: | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[ἄμαθος]] only in pres. and imperf.]<br /><b class="num">1.</b> to [[level]] with the [[sand]], [[utterly]] [[destroy]], Il., Aesch.<br /><b class="num">2.</b> to [[spread]] [[smooth]], [[level]], κόνιν h. Hom. | |mdlsjtxt=[[ἄμαθος]] only in pres. and imperf.]<br /><b class="num">1.</b> to [[level]] with the [[sand]], [[utterly]] [[destroy]], Il., Aesch.<br /><b class="num">2.</b> to [[spread]] [[smooth]], [[level]], κόνιν h. Hom. | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=<i>in [[Staub]] [[verwandeln]]</i>, Hom. [[einmal]], <i>Il</i>. 9.593 πόλιν δέ τε [[πῦρ]] ἀμαθύνει, <i>Scholl. Aristonic</i>. ἀμαθύνει: ὅτι ἄμαθον ποιεῖ· [[οὕτως]] δὲ λέγει τὴν πεδιάσιμον κόνιν. ὁ δὲ αἰσχύλος ἐπὶ τοῦ διαφθείρειν [[ψιλῶς]] τέταχε, περὶ τοῦ Ἀκταίωνος λέγων »κύνες διημάθυνον ἄνδρα δεσπότην (fr. 257 [[Hermann]])«; vgl. Lehrs <i>Aristarch</i>. 128; – σάρκα ἐνὶ φλογί Theocr. 2.26; χρόνῳ ἀμαθύνεται [[ἦτορ]] Qu.Sm. 11.250; <i>H.h. Merc</i>. 140 [[κόνις]] ἀμάθυνεν ὀπωπάς, [[Staub]] bedeckte, [[verhüllte]] das [[Gesicht]]; Paul.Sil. 29 (V.281) χαίτην ἀμάθυνε. | |||
}} | }} |
Revision as of 16:37, 24 November 2022
English (LSJ)
(ἄμαθος) Ep., only pres., impf., and (in Q.S.14.645) aor.:—A level with the dust, utterly destroy, πόλιν Il.9.593; [ἄνδρα] μέγα φωνοῦντα A.Eu.937 (lyr.); ἀ. ἐν φλογὶ σάρκα Theoc.2.26:—Pass., Q.S.2.334. 2 scatter like sand, h.Merc.140.
Spanish (DGE)
(ἀμᾰθύνω)
• Prosodia: [ᾰ-]
1 reducir a polvo o ceniza πόλιν δέ τε πῦρ ἀμαθύνει Il.9.593, κάρφεα πάντ' ἀμαθύνει A.R.3.295, πρὶν τείχεα πάντ' ἀμαθῦναι Q.S.14.645
•destruir, aniquilar ὄλεθρος ... (ἄνδρα) μέγα φωνοῦντ' ... ἀμαθύνει A.Eu.937, οὕτω ... ἑνὶ φλογὶ σάρκ' ἀμαθύνοι Theoc.2.26, ἠμάθυνε ... χθόνα ... νασμός Lyc.79, εἰκόνα μορφῆς Nonn.D.34.289, cf. Hsch.
•en v. med. reducirse, derrumbarse κρατερὸν δὲ χρόνῳ ἀμαθύνεται ἦτορ Q.S.2.334.
2 cubrir de arena κόνιν δ' ἀμάθυνε μέλαιναν παννύχιος el resto de la noche lo pasó cubriendo de arena la negra ceniza, h.Merc.140.
French (Bailly abrégé)
seul. prés. et impf. ou ao.
réduire en poussière.
Étymologie: ἄμαθος.
Russian (Dvoretsky)
ἀμᾰθύνω: (ᾰμ)
1) обращать в прах или в пепел (πόλιν Hom.; τινά Aesch.; σάρκα Theocr.);
2) покрывать пылью (χαίτην Anth.);
3) разгребать (κόνιν μέλαιναν HH).
Greek (Liddell-Scott)
ἀμᾰθύνω: [ῡ] (ἄμαθος) Ἐπ. ῥῆμα ἐν χρήσει μόνον κατ’ ἐνεστ., παρατ. καὶ παρὰ Κοΐντ. Σμ. 14. 645 καὶ ἀόρ.: - ποιῶ τι ἰσόπεδον τῇ ἄμμῳ ἢ μεταβάλλω τι εἰς κόνιν, χῶμα, παντελῶς καταστρέφω· πόλιν, Ἰλ. Ι. 593: [ἄνδρα] μέγα φωνοῦντ’, Αἰσχύλ. Εὐμ. 937 (λυρ.): ἀμ. ἐν φλογὶ σάρκα, Θεόκρ. 2. 26: - Παθ., Κόϊντ. Σμ. 2. 334. 2) καθιστῶ τι ὁμαλὸν οὕτως ὥστε νὰ μὴ ὑπάρχῃ οὐδὲ ἴχνος τοῦ πράγματος, ὁμαλίζω, κόνιν, Ὕμ. Ὁμ. εἰς Ἑρμ. 140.
English (Autenrieth)
(ἄμαθος): reduce to dust; πόλιν δέ τε πῦρ ἀμαθύνει, Il. 9.593†.
Greek Monolingual
ἀμαθύνω (Α) ἄμαθος (ΙΙ)]
1. μεταβάλλω κάτι σε άμαθο, δηλ. σε άμμο, σε σκόνη, αφανίζω, καταστρέφω
2. (για πρόσωπα) εξοντώνω,
3. επικαλύπτω, σκεπάζω.
Greek Monotonic
ἀμᾰθύνω: [ῡ] (ἄμαθος), μόνο στον ενεστ. και παρατ.
1. κάνω κάτι ισόπεδο με την άμμο, καταστρέφω ολοσχερώς, σε Ομήρ. Ιλ., Αισχύλ.
2. εξαλείφω, εξομαλύνω, κόνιν, σε Ομηρ. Ύμν.
Middle Liddell
ἄμαθος only in pres. and imperf.]
1. to level with the sand, utterly destroy, Il., Aesch.
2. to spread smooth, level, κόνιν h. Hom.
German (Pape)
in Staub verwandeln, Hom. einmal, Il. 9.593 πόλιν δέ τε πῦρ ἀμαθύνει, Scholl. Aristonic. ἀμαθύνει: ὅτι ἄμαθον ποιεῖ· οὕτως δὲ λέγει τὴν πεδιάσιμον κόνιν. ὁ δὲ αἰσχύλος ἐπὶ τοῦ διαφθείρειν ψιλῶς τέταχε, περὶ τοῦ Ἀκταίωνος λέγων »κύνες διημάθυνον ἄνδρα δεσπότην (fr. 257 Hermann)«; vgl. Lehrs Aristarch. 128; – σάρκα ἐνὶ φλογί Theocr. 2.26; χρόνῳ ἀμαθύνεται ἦτορ Qu.Sm. 11.250; H.h. Merc. 140 κόνις ἀμάθυνεν ὀπωπάς, Staub bedeckte, verhüllte das Gesicht; Paul.Sil. 29 (V.281) χαίτην ἀμάθυνε.