κρεανομία: Difference between revisions
νήπιοι, οἷς ταύτῃ κεῖται νόος, οὐδὲ ἴσασιν ὡς χρόνος ἔσθ᾿ ἥβης καὶ βιότου ὀλίγος θνητοῖς. ἀλλὰ σὺ ταῦτα μαθὼν βιότου ποτὶ τέρμα ψυχῇ τῶν ἀγαθῶν τλῆθι χαριζόμενος → fools, to think like that and not realise that mortals' time for youth and life is brief: you must take note of this, and since you are near the end of your life endure, indulging yourself with good things | Poor fools they to think so and not to know that the time of youth and life is but short for such as be mortal! Wherefore be thou wise in time, and fail not when the end is near to give thy soul freely of the best.
m (pape replacement) |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(elnltext.*?\]) ([a-zA-Z' ]+)(\.)\n" to "$1 $2$3 ") |
||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
|elnltext=κρεανομία -ας, ἡ, ook κρεονομία [κρεανόμος] verdeling van het vlees. | |elnltext=κρεανομία -ας, ἡ, ook κρεονομία [κρεανόμος] [[verdeling van het vlees]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
Revision as of 13:48, 29 November 2022
English (LSJ)
ἡ, distribution of meat, Theopomp.Hist.205 (pl.), IG 22.1245.5, Luc.Prom.5: pl., IG22.334.25, Porph.Abst.2.30.
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
distribution des chairs d'une victime.
Étymologie: κρεανόμος.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κρεανομία -ας, ἡ, ook κρεονομία [κρεανόμος] verdeling van het vlees.
Russian (Dvoretsky)
κρεᾱνομία: ἡ распределение жертвенного мяса (между участниками жертвенного пира) Luc.
Greek Monolingual
κρεανομία και κρεονομία και κρεωνομία, ἡ (Α) κρεανόμος
διανομή κρέατος, ιδίως τών σφαγίων κατά τη θυσία.
Greek Monotonic
κρεᾱνομία: ἡ, διανομή, διαμοίρασμα κρέατος, σε Λουκ. κ.λπ.
Greek (Liddell-Scott)
κρεᾱνομία: ἡ, διανομὴ κρεῶν, Λατ. visceratio, Θεοπόμπ. Ἱστ. 238, Ἐπιγραφ. Ἀττ. ἐν τῷ Ussing σ. 47, Λουκ. Προμ. 5, Ἀθήν. 532D· κτλ.· ἐφθαρμένος τις τύπος κρεωνομία, ἀπαντᾷ παρὰ Πολυδ. Α΄, 34 καὶ Κλήμ. Ἀλ.· καὶ κρεωνομέω παρὰ Κυρίλ.· ἴδε Πόρσ. Προοίμ. εἰς Εὐρ. Ἑκ. σ. 8.
Middle Liddell
κρεᾱνομία, ἡ,
a distribution of flesh, Luc., etc.
German (Pape)
[εᾱ], ἡ, Verteilung des Fleisches der Opfertiere unter die Teilnehmer am Opferschmause, visceratio; Luc. Prom. 5; Ath. XII.532d, 534d.
