οὐτάζω: Difference between revisions
ὁκόσα γὰρ ὑπὰρ ἐκτρέπονται ὁποίου ὦν κακοῦ, τάδε ἐνύπνιον ὁρέουσι ὥρμησε → for whatever, when awake, they have an aversion to, as being an evil, rushes upon their visions in sleep (Aretaeus, Causes & Symptoms of Chronic Disease 1.5.6)
(6_12) |
mNo edit summary |
||
| (18 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=outazo | |Transliteration C=outazo | ||
|Beta Code=ou)ta/zw | |Beta Code=ou)ta/zw | ||
|Definition= | |Definition=v. [[οὐτάω]] ([[wound]], [[hurt]], [[hit]]). | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0420.png Seite 420]] wie [[οὐτάω]], | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0420.png Seite 420]] wie [[οὐτάω]], [[verwunden]], eigtl. nur im Nahkampf mit Hieb- oder Stoßwaffen, im <span class="ggns">Gegensatz</span> von [[βάλλω]], Il. 14, 424. 21, 576, vgl. [[βάλλω]]; bes. Iliad. 16, 26 ff.; οὔτ' ἂρ βεβλημένος ὀξέϊ χαλκῷ, οῦτ' αὐτοσχεδίην οὐταομένος Od. 11, 536; ξιφέεσσι αὐτοσχεδὸν οὐτάζοντο, Il. 7, 273; mit dem acc. der Person oder des Gliedes, welches verwundet wird, τὸν οὐτάζων ἔγχεϊ 20, 459, οὔτασε χεῖρα 5, 336, [[μετάφρενον]] οὔτασε δουρί 7, 258; Hes. Sc. 461; pass. οὐτασται, Il. 11, 861; auch mit doppeltem acc., Κύπριδα οὔτασε χεῖρα, 5, 458, u. anders, [[ἕλκος]], ὅ με βροτὸς οὐτασεν [[ἀνήρ]], 5, 361, die Wunde, welche der Mann mir schlug; selten von Sachen, οὔταζον [[σάκος]], 13, 552, sie teafen, beschädigten den Schild, wie 7, 258; Hes. Sc. 363. – Auch bei den Tragg.; καιρίως οὐτασμένος, Aesch. Ag. 1317; οὐτάσας πυρί, vom Blitze, Eur. Hipp. 684; τοξεύμασιν, Herc. Eur. 199; τίν' ἄνδρα οὐτάσει, Rhes. 255; sp. D., wie Opp., βελέεσσιν, Hal. 2, 373. 4, 522. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<i>f.</i> οὐτάσω, <i>ao.</i> [[οὔτασα]], <i>pf. inus.</i><br /><i>Pass. ao.</i> [[οὐτάσθην]], <i>pf.</i> οὔτασμαι;<br />blesser : οὐτ. τινὰ χεῖρα IL frapper qqn à la main ; [[ἕλκος]] ὅ με βροτὸς οὔτασεν [[ἀνήρ]] IL la blessure que m'a faite un mortel ; τινα ἔγχει IL blesser qqn d'une javeline.<br />'''Étymologie:''' cf. [[οὐτάω]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''οὐτάζω:''' [[разить]], [[поражать]], [[ранить]] (τινὰ χεῖρα и τινὰ κατ᾽ [[οὖς]] Hom.): [[ἕλκος]] τινὰ οὐ. Hom. нанести кому-л. рану; [[στῆθος]] [[μέσον]] οὐ. [[δουρί]] Hom. поразить в самую грудь копьем - см. тж. [[οὐτάω]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''οὐτάζω''': ἴδε ἐν λ. [[οὐτάω]]. | |lstext='''οὐτάζω''': ἴδε ἐν λ. [[οὐτάω]]. | ||
}} | |||
{{Autenrieth | |||
|auten=imp. [[οὔταε]], ipf. οὔταζον, aor. [[οὔτασα]], οὔτησα, iter. [[οὐτήσασκε]], aor. 2 [[οὖτα]], iter. [[οὔτασκε]], inf. [[οὐτάμεν]](αι), [[pass]]. ipf. οὐτάζοντο, perf. [[οὔτασται]], [[part]]. [[οὐτασμένος]] and, [[with]] irreg. [[accent]], [[οὐτάμενος]]: [[stab]], [[wound]] by [[cutting]] or thrusting (αὐτοσχεδίην, [[αὐτοσχεδόν]]), [[thus]] opp. to βάλλειν, [[hit]] [[with]] a [[missile]], Il. 11.659, ; [[ἕλκος]], ‘[[inflict]]’ a [[wound]], Il. 5.361; [[hence]] οὐταμένη [[ὠτειλή]], Ξ, Il. 17.86. | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[οὐτάζω]] (Α)<br /><b>βλ.</b> [[ουτάω]]. | |||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''οὐτάζω:''' μέλ. <i>-σω</i>, αόρ. αʹ [[οὔτασα]] — Παθ., παρακ. οὔτασμαι = [[οὐτάω]], [[τραυματίζω]], [[πληγώνω]], με [[διπλή]] αιτ.· <i>Κυπρίδα οὔτασε χεῖρα</i>, πλήγωσε την [[Αφροδίτη]] στο [[χέρι]], σε Ομήρ. Ιλ.· επίσης, [[σάκος]] οὔτασε, διαπέρασε, τρύπησε την [[ασπίδα]], στο ίδ.· με σύστ. αντ., [[ἕλκος]], ὅ με βροτὸς οὔτασεν [[ἀνήρ]], το [[τραύμα]] που μου προξένησε [[ένας]] [[θνητός]], [[ένας]] [[άνθρωπος]], στο ίδ. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt== [[οὐτάω]]<br />to [[wound]], c. dupl. acc., Κυπρίδα οὔτασε χεῖρα wounded [[Venus]] on the [[hand]], Il.; also, [[σάκος]] οὔτασε pierced the [[shield]], Il.; c. acc. cogn., [[ἕλκος]], ὅ με βροτὸς οὔτασεν [[ἀνήρ]] the [[wound]] [[which]] a man struck me [[withal]], Il. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 08:02, 21 April 2024
English (LSJ)
German (Pape)
[Seite 420] wie οὐτάω, verwunden, eigtl. nur im Nahkampf mit Hieb- oder Stoßwaffen, im Gegensatz von βάλλω, Il. 14, 424. 21, 576, vgl. βάλλω; bes. Iliad. 16, 26 ff.; οὔτ' ἂρ βεβλημένος ὀξέϊ χαλκῷ, οῦτ' αὐτοσχεδίην οὐταομένος Od. 11, 536; ξιφέεσσι αὐτοσχεδὸν οὐτάζοντο, Il. 7, 273; mit dem acc. der Person oder des Gliedes, welches verwundet wird, τὸν οὐτάζων ἔγχεϊ 20, 459, οὔτασε χεῖρα 5, 336, μετάφρενον οὔτασε δουρί 7, 258; Hes. Sc. 461; pass. οὐτασται, Il. 11, 861; auch mit doppeltem acc., Κύπριδα οὔτασε χεῖρα, 5, 458, u. anders, ἕλκος, ὅ με βροτὸς οὐτασεν ἀνήρ, 5, 361, die Wunde, welche der Mann mir schlug; selten von Sachen, οὔταζον σάκος, 13, 552, sie teafen, beschädigten den Schild, wie 7, 258; Hes. Sc. 363. – Auch bei den Tragg.; καιρίως οὐτασμένος, Aesch. Ag. 1317; οὐτάσας πυρί, vom Blitze, Eur. Hipp. 684; τοξεύμασιν, Herc. Eur. 199; τίν' ἄνδρα οὐτάσει, Rhes. 255; sp. D., wie Opp., βελέεσσιν, Hal. 2, 373. 4, 522.
French (Bailly abrégé)
f. οὐτάσω, ao. οὔτασα, pf. inus.
Pass. ao. οὐτάσθην, pf. οὔτασμαι;
blesser : οὐτ. τινὰ χεῖρα IL frapper qqn à la main ; ἕλκος ὅ με βροτὸς οὔτασεν ἀνήρ IL la blessure que m'a faite un mortel ; τινα ἔγχει IL blesser qqn d'une javeline.
Étymologie: cf. οὐτάω.
Russian (Dvoretsky)
οὐτάζω: разить, поражать, ранить (τινὰ χεῖρα и τινὰ κατ᾽ οὖς Hom.): ἕλκος τινὰ οὐ. Hom. нанести кому-л. рану; στῆθος μέσον οὐ. δουρί Hom. поразить в самую грудь копьем - см. тж. οὐτάω.
Greek (Liddell-Scott)
οὐτάζω: ἴδε ἐν λ. οὐτάω.
English (Autenrieth)
imp. οὔταε, ipf. οὔταζον, aor. οὔτασα, οὔτησα, iter. οὐτήσασκε, aor. 2 οὖτα, iter. οὔτασκε, inf. οὐτάμεν(αι), pass. ipf. οὐτάζοντο, perf. οὔτασται, part. οὐτασμένος and, with irreg. accent, οὐτάμενος: stab, wound by cutting or thrusting (αὐτοσχεδίην, αὐτοσχεδόν), thus opp. to βάλλειν, hit with a missile, Il. 11.659, ; ἕλκος, ‘inflict’ a wound, Il. 5.361; hence οὐταμένη ὠτειλή, Ξ, Il. 17.86.
Greek Monolingual
Greek Monotonic
οὐτάζω: μέλ. -σω, αόρ. αʹ οὔτασα — Παθ., παρακ. οὔτασμαι = οὐτάω, τραυματίζω, πληγώνω, με διπλή αιτ.· Κυπρίδα οὔτασε χεῖρα, πλήγωσε την Αφροδίτη στο χέρι, σε Ομήρ. Ιλ.· επίσης, σάκος οὔτασε, διαπέρασε, τρύπησε την ασπίδα, στο ίδ.· με σύστ. αντ., ἕλκος, ὅ με βροτὸς οὔτασεν ἀνήρ, το τραύμα που μου προξένησε ένας θνητός, ένας άνθρωπος, στο ίδ.
Middle Liddell
= οὐτάω
to wound, c. dupl. acc., Κυπρίδα οὔτασε χεῖρα wounded Venus on the hand, Il.; also, σάκος οὔτασε pierced the shield, Il.; c. acc. cogn., ἕλκος, ὅ με βροτὸς οὔτασεν ἀνήρ the wound which a man struck me withal, Il.
