ἀεικέλιος: Difference between revisions
κοινὴ γὰρ ἡ τύχη καὶ τὸ μέλλον ἀόρατον → fortune is common to all, the future is unknown | fortune is common to all and the future unknown | fate is common to all and the future unknown
(big3_1) |
m (LSJ1 replacement) |
||
(25 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=aeikelios | |Transliteration C=aeikelios | ||
|Beta Code=a)eike/lios | |Beta Code=a)eike/lios | ||
|Definition=α, ον, < | |Definition=α, ον, Od.4.244, also ος, ον 19.341; ''poet.'' form of [[ἀεικής]] ([[inconvenient]], [[unworthy]], [[fatal]], [[worthless]], [[cowardly]]), 13.402, Il.14.84; contr. [[αἰκέλιος]] Thgn.1344, E.Andr.131 (lyr.): —of things, words, and actions; more rarely of persons, Od.6.242. Adv. [[ἀεικελίως]] = [[in an unfitting way]], [[unworthily]] Od.8.231, 16.109, B.3.45. | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=α, ον, <i>Od</i>. 19.341 ἀεικελίῳ ἐνὶ κοίτῃ; <i>[[unziemlich]], [[schmählich]]</i>, πληγαί <i>Od</i>. 4.244, [[ἄλγος]] 14.32, [[ἀλαωτύς]] 9.503; dah. <i>[[schlecht]], [[gering]]</i>, [[δίφρος]] 20.259 (Apoll. <i>Lex</i>. [[εὐτελής]]), [[χιτών]] 24.228, und so von dem zum [[Bettler]] verwandelten [[Odysseus]] 13.402, <i>[[unansehnlich]]</i>, vgl. 6.242; so [[δέμας]] Eur. <i>Andr</i>. 131.<br><b class="num">• Adv.</b> [[ἀεικελίως]] <i>Od</i>. 8.231. | |||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=[[αἰκέλιος]], -α, -ον<br /><b class="num">• Alolema(s):</b> [[ἀεικέλιος]] Hom., A.R.1.304, 2.1126, Nic.<i>Th</i>.271, <i>INap</i>.95.3 (I d.C.)<br /><b class="num">• Morfología:</b> [-ος, -ον <i>Od</i>.19.341]<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[inconveniente]], [[temible]] [[πληγή]] <i>Od</i>.4.244, [[ἀλαωτύς]] <i>Od</i>.9.503, [[ἄλγος]] <i>Od</i>.14.32, [[νύχμα]] Nic.l.c.<br /><b class="num">•</b>[[ultrajante]] [[δεσμός]] Sol.3.25<br /><b class="num">•</b>[[funesto]] [[ὄρνις]] A.R.1.304, [[ναῦς]] A.R.2.1126, Μοῖρά τις [[ἀεικέλιος]] <i>INap</i>.l.c.<br /><b class="num">2</b> [[miserable]], [[inferior]], [[vil]] χιτών <i>Od</i>.24.228, [[κοίτη]] <i>Od</i>.19.341, [[δέμας]] E.<i>Andr</i>.131, [[ἔργον]] Luc.<i>Syr.D</i>.25 (ap. crít)<br /><b class="num">•</b>de pers. [[indigno]], [[vil]], <i>Od</i>.6.242, ἐπ' αἰκελίῳ παιδὶ δαμείς Thgn.1344, με ἕλεν [[κάματος]] λυγρὸς ἀεικέλιον <i>IG</i> 2<sup>2</sup>.7198 (II d.C.)<br /><b class="num">•</b>de un [[ejército]] [[indigno]], [[cobarde]], <i>Il</i>.14.84.<br /><b class="num">II</b> adv. [[ἀεικελίως]] = [[inconveniente]], [[terriblemente]] [[ῥυστάζω|ῥυστάζειν]] <i>Od</i>.16.109, 20.319, ἐδαμάσθην <i>Od</i>.8.231. | |||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=η <i>ou</i> ος, ον :<br />[[inconvenant]], [[honteux]], [[déplorable]].<br />'''Étymologie:''' [[ἀ]], [[εἴκελος]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἀεικέλιος:''' и [[ἀεικής]] 2<br /><b class="num">1</b> [[недостойный]], [[оскорбительный]], [[унизительный]], [[позорный]] ([[λοιγός]], πληγαί Hom.; [[δεσμός]] Aesch.; [[δουλοσύνη]] Plut.);<br /><b class="num">2</b> [[непристойный]], [[неприличный]] (ἔπεα Her.);<br /><b class="num">3</b> [[жалкий]], [[плохой]] (χιτῶν Hom.; [[στολή]] Soph.; [[δέμας]] Eur.): ἀεικέα (''[[sc.]]'' εἵματα) [[ἕσσαι]] Hom. ты одет в лохмотья;<br /><b class="num">4</b> [[скудный]], [[незначительный]], [[ничтожный]] ([[μισθός]], [[ἄποινα]] Hom.);<br /><b class="num">5</b> [[необычный]]: οὐδὲν ἦν ἀεικὲς κινηθῆναι Δῆλον Her. вполне естественно, что Делос пережил землетрясение. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀεικέλιος''': α, ον. Ὀδ. Δ. 244· ἀλλὰ καὶ -ος, -ον, Τ. 341· [[παράλληλος]] ποιητ. [[τύπος]] τοῦ [[ἀεικής]], Ὀδ. Ν. 402., Ἰλ. Ξ. 84, Ἠρόδ. - συνεσταλμ. [[αἰκέλιος]], Θέογν. 1344. Εὐρ. Ἀνδρ. 131. (λυρ.)· - ἐπὶ πραγμάτων, λόγων καὶ πράξεων· σπανιώτερον ἐπὶ προσώπων, Ὀδ. Ζ. 212· - ἐπίρρ. -ίως, Ὀδ. Θ. 231, Π. 109. | |lstext='''ἀεικέλιος''': α, ον. Ὀδ. Δ. 244· ἀλλὰ καὶ -ος, -ον, Τ. 341· [[παράλληλος]] ποιητ. [[τύπος]] τοῦ [[ἀεικής]], Ὀδ. Ν. 402., Ἰλ. Ξ. 84, Ἠρόδ. - συνεσταλμ. [[αἰκέλιος]], Θέογν. 1344. Εὐρ. Ἀνδρ. 131. (λυρ.)· - ἐπὶ πραγμάτων, λόγων καὶ πράξεων· σπανιώτερον ἐπὶ προσώπων, Ὀδ. Ζ. 212· - ἐπίρρ. -ίως, Ὀδ. Θ. 231, Π. 109. | ||
}} | }} | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
|auten=2 and 3, = [[ἀεικής]]: | |auten=2 and 3, = [[ἀεικής]]: [[ill-favored]], Od. 6.242; adv., [[ἀεικελίως]]: [[disgracefully]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{lsm | ||
| | |lsmtext='''ἀεικέλιος:''' -α, -ον ή -ος, -ον = [[ἀεικής]], σε Όμηρ., Ηρόδ.· συνηρ. [[αἰκέλιος]], σε Θέογν., Ευρ.· επίρρ. <i>-ίως</i>, σε Ομήρ. Οδ. | ||
}} | }} |
Latest revision as of 09:11, 25 August 2023
English (LSJ)
α, ον, Od.4.244, also ος, ον 19.341; poet. form of ἀεικής (inconvenient, unworthy, fatal, worthless, cowardly), 13.402, Il.14.84; contr. αἰκέλιος Thgn.1344, E.Andr.131 (lyr.): —of things, words, and actions; more rarely of persons, Od.6.242. Adv. ἀεικελίως = in an unfitting way, unworthily Od.8.231, 16.109, B.3.45.
German (Pape)
α, ον, Od. 19.341 ἀεικελίῳ ἐνὶ κοίτῃ; unziemlich, schmählich, πληγαί Od. 4.244, ἄλγος 14.32, ἀλαωτύς 9.503; dah. schlecht, gering, δίφρος 20.259 (Apoll. Lex. εὐτελής), χιτών 24.228, und so von dem zum Bettler verwandelten Odysseus 13.402, unansehnlich, vgl. 6.242; so δέμας Eur. Andr. 131.
• Adv. ἀεικελίως Od. 8.231.
Spanish (DGE)
αἰκέλιος, -α, -ον
• Alolema(s): ἀεικέλιος Hom., A.R.1.304, 2.1126, Nic.Th.271, INap.95.3 (I d.C.)
• Morfología: [-ος, -ον Od.19.341]
I 1inconveniente, temible πληγή Od.4.244, ἀλαωτύς Od.9.503, ἄλγος Od.14.32, νύχμα Nic.l.c.
•ultrajante δεσμός Sol.3.25
•funesto ὄρνις A.R.1.304, ναῦς A.R.2.1126, Μοῖρά τις ἀεικέλιος INap.l.c.
2 miserable, inferior, vil χιτών Od.24.228, κοίτη Od.19.341, δέμας E.Andr.131, ἔργον Luc.Syr.D.25 (ap. crít)
•de pers. indigno, vil, Od.6.242, ἐπ' αἰκελίῳ παιδὶ δαμείς Thgn.1344, με ἕλεν κάματος λυγρὸς ἀεικέλιον IG 22.7198 (II d.C.)
•de un ejército indigno, cobarde, Il.14.84.
II adv. ἀεικελίως = inconveniente, terriblemente ῥυστάζειν Od.16.109, 20.319, ἐδαμάσθην Od.8.231.
French (Bailly abrégé)
η ou ος, ον :
inconvenant, honteux, déplorable.
Étymologie: ἀ, εἴκελος.
Russian (Dvoretsky)
ἀεικέλιος: и ἀεικής 2
1 недостойный, оскорбительный, унизительный, позорный (λοιγός, πληγαί Hom.; δεσμός Aesch.; δουλοσύνη Plut.);
2 непристойный, неприличный (ἔπεα Her.);
3 жалкий, плохой (χιτῶν Hom.; στολή Soph.; δέμας Eur.): ἀεικέα (sc. εἵματα) ἕσσαι Hom. ты одет в лохмотья;
4 скудный, незначительный, ничтожный (μισθός, ἄποινα Hom.);
5 необычный: οὐδὲν ἦν ἀεικὲς κινηθῆναι Δῆλον Her. вполне естественно, что Делос пережил землетрясение.
Greek (Liddell-Scott)
ἀεικέλιος: α, ον. Ὀδ. Δ. 244· ἀλλὰ καὶ -ος, -ον, Τ. 341· παράλληλος ποιητ. τύπος τοῦ ἀεικής, Ὀδ. Ν. 402., Ἰλ. Ξ. 84, Ἠρόδ. - συνεσταλμ. αἰκέλιος, Θέογν. 1344. Εὐρ. Ἀνδρ. 131. (λυρ.)· - ἐπὶ πραγμάτων, λόγων καὶ πράξεων· σπανιώτερον ἐπὶ προσώπων, Ὀδ. Ζ. 212· - ἐπίρρ. -ίως, Ὀδ. Θ. 231, Π. 109.
English (Autenrieth)
2 and 3, = ἀεικής: ill-favored, Od. 6.242; adv., ἀεικελίως: disgracefully.
Greek Monotonic
ἀεικέλιος: -α, -ον ή -ος, -ον = ἀεικής, σε Όμηρ., Ηρόδ.· συνηρ. αἰκέλιος, σε Θέογν., Ευρ.· επίρρ. -ίως, σε Ομήρ. Οδ.