ᾄδω

English (LSJ)

Att. contr. for ἀείδω, q.v. ἀδῶ· ἀρέσκω, Hsch.

Middle Liddell

compare the morphological problems with ἀείρω
I. to sing, Il., etc.:—then of any sound, to twang, of the bowstring, Od.; to whistle, of the wind, Mosch.; to ring, of a stone struck, Theocr.
II. trans.,
1. c. acc. rei, to sing, chant, μῆνιν, παιήονα, κλέα ἀνδρῶν Hom.:—absol., ἀείδειν ἀμφί τινος to sing in one's praise, Od.:—Pass., of songs, to be sung, Hdt.; ᾆσμα καλῶς ᾀσθέν Xen.
2. c. acc. pers. to sing, praise, Attic

Spanish (DGE)

• Morfología: [jón. ép. y a veces dram. ἀείδω c. ᾱ por necesidad métr. en Ar.Lys.1243, A.R.4.249, Nonn.D.43.127]
• Morfología: pres. inf. ἀειδέμεναι Od.8.73, ἀείδην Alcm.171, part. ἀίδων Corinn.22.4 (cj. en ap. crít.); fut. ᾀσῶ Theoc.1.145; lacon. aor. subj. ἀείὡ Ar.Lys.1243; v. med. fut. 1^a sg. ᾀσεῦμαι Theoc.3.38, 3^a sg. ἀείσεται Archil.191.7, ἀει σεῖτ' Col.Memn.83.4, part. αἰσομέναν Corinn.2.1.2
I cantar
1 de pers. y asim. Μοῦσαι Il.1.604, ἀοιδός Od.1.325, cf. Hes.Th.1, A.R.4.249, Theoc.3.52, ὑπ' αὐλητῆρος al son del flautista Thgn.825, πρὸς αὐλὸν ἢ λύραν Arist.Pr.918^a23, ὑπ' αὐλόν Plu.2.41c
•c. dat. comitativo cantar rivalizando con otro Theoc.8.6
•c. ἀμφί y gen. cantar sobre un tema ἀμφ' Ἄρεος φιλότητος ἐϋστεφάνου τ' Ἀφροδίτης Od.8.266, c. ἀμφί y ac. ἀμφὶ Ποσειδάονα h.Hom.22.1, cf. Terp.2
•c. complet. ὡς ἄστυ διέπραθον Od.8.514, c. ὅτι Pl.R.390e, c. inf. ἄλλον δ' ἄλλῃ ἄειδε πόλιν κεραϊζέμεν cantó cómo cada uno asoló por un lado la ciudad, Od.8.516
•c. dat. cantar, celebrar con cantos θεοῖσι καὶ ἀνθρώποισι Od.22.346, tb. c. ac. μῆνιν Il.1.1, κλέα ἀνδρῶν Il.9.189, νόστον Od.1.326, Δήμητρα h.Cer.1, Διόνυσον Hdt.2.48, cf. B.6.6 σόν ... κρέτος Col.Memn.l.c., c. pred. Διὸς γὰρ υἱὸν καὶ ἐκεῖνοι ᾄδουσι τὸν Περσέα Ael.NA 3.28
•en v. pas. ser cantado, ser celebrado de una diosa, Archil.191.7, de una ciudad, Pi.P.8.25, del jardín de Afrodita, Pi.P.5.24, de Pitágoras, Theaet.1759P., ὄφρα ... ἄμπελος ἀείδοιτο φερέπτολις para que la vid fuera celebrada como mantenedora de la ciudad Nonn.l.c.
•c. ac. int. παιήονα Il.1.473, ἐπί με ... καλὰ Ϝεροῖ' ἀϊσομέναν Corinn.2.1.2, ἵν' ἐγὼν ... ἀείὡ καλὸν ἐς τὼς Ἀσαναίως para que yo cante una hermosa canción en honor de los atenienses Ar.Lys.1243, μέλος Pl.Io 536b, ᾆσμα καλῶς ἀσθέν un canto bien cantado X.Cyr.3.3.55, ὕμνον A.R.2.161, ᾖσαν τὴν αἴνησιν αὐτοῦ cantaron su alabanza LXX Ps.105.12, θρῆνον ICr.3.4.37.4 (Itano II/I a.C.), tb. c. dos ac. τήνελλα καλλίνικον ᾄδόντες σὲ καὶ τὸν ἀσκόν cantándote a ti y al odre «viva el glorioso vencedor» Ar.Ach.1233; sc. μέλος: ἄ. Φρυνίχου cantar un tema de Frínico Ar.V.269, Ἁρμοδίου Ar.V.1225, Τελαμῶνος Ar.Lys.1237, φρουρᾶς ἄ. una canción de vela, de centinela Ar.Nu.721.
2 de anim. τέττιξ ... θέρος ἀνθρώποισιν ἀείδειν ἄρχεται Hes.Sc.394, cf. Stesich. en Arist.Rh.1412^a23, Ar.Au.40, de gallos, Pl.Smp.223c, γλαύξ Arat.1000
•de ranas croar Arist.Mir.835^b3, Thphr.Sign.42
•prov. πρὶν νενικηκέναι ἄδειν = cantar victoria antes de tiempo como hacen los gallos de mala raza, Pl.Tht.164c
•de cosas inanimadas cantar, sonar de la cuerda del arco Od.21.411, de una piedra golpeada, Theoc.7.26
•del viento silbar Mosch.5.8, en v. pas. ἀείδετο πὰν τέμενος ... θαλίαις resonó todo el recinto con el canto de las fiestas Pi.O.10.76.
II cantar como sinón. hablar por hablar, hablar en vano de modo insistente Ἀθηναῖοι δ' ἐπὶ τῶν δικῶν ᾄδουσι πάντα τὸν βίον Ar.Au.41, cf. Fr.101.1, 5, ὅμοιον ᾄδειν Eup.39
•como sinón. decir con insistencia, repetir Pl.Ly.205d
•como sinón. de recitar o decir de modo artístico op. φράζειν Str.1.2.6
•simpl. decir, ISmyrna 521.10 (II/I a.C.), mismo sent. en v. pas. τὸ ᾀδόμενον τοῦτο como dice el refrán Ael.NA 5.11, ᾄδεται λόγος cuentan Ph.1.189.
• Etimología: Rel. c. ἀοιδός, αὐδή, ἀηδών y varias formas sin ἀ- como chipr. Ϝοδᾶν, ὑδέω, cf. ai. vádati ‘hablar’. Proceden de una raíz *°Hu̯ed-/Hud-; c. grado C/C da αὐδή (< *°Hud-) y ὑδέω (<*Hud-), c. grado C/P Ϝοδᾶν, ai. vádati (< *Hu̯ed-/Hu̯od-); c. grado largo ἀηδών (<*°Hu̯ēd-). Ἀείδω y ἀοιδός presentan cierta dificultad, prob. son formas reduplicadas c. disim.: *°Hu̯e-Hud-/°Hu̯o-Hud- > *ἀϝεύδ-, ἀϝουδ- > ἀϝειδ-, ἀϝοιδ-.

German (Pape)

[Seite 38] s. ἀείδω.

French (Bailly abrégé)

contr. att. de ἀείδω;
impf. ᾖδον, f. ᾄσομαι, rar. ᾄσω ; ao. ᾖσα ; pf. inus.
Pass. ao. ᾔσθην, pf. réc. ᾖσμαι;
1 chanter ; p. ext. en parl. de divers bruits (arc que l'on tend, sifflement du vent, pierre lancée avec force) ; ἀείδειν τινί chanter pour qqn, ou contre qqn (càd disputer à qqn le prix du chant), ou en l'honneur de qqn ; ἀείδειν ἀμφί τινος OD chanter, célébrer qch ; avec un acc. ἀ. παιήονα IL chanter un péan;
2 célébrer, acc.;
3 avoir toujours à la bouche;
NT: faire la louange de quelqu'un.
Étymologie: DELG αὐδή.

Frisk Etymological English

Grammatical information: v.
Meaning: sing (about) (Il.)
Dialectal forms: Att. ᾄδω
Derivatives: ἀοιδή, ᾠδή song, ἀοιδός, ᾠδός singer.
Origin: IE [Indo-European] [76] *h₂ueid- sing
Etymology: The ablaut suggests PIE *h₂ueid-, but no cognate outside Greek is known. Older speculations, now dated, in Frisk and DELG.
See also: αὐδή, ἀηδών

Russian (Dvoretsky)

ᾄδω: стяж. к ἀείδω.

Greek (Liddell-Scott)

ᾄδω: Ἀττ. συνῃρ. ἐκ τοῦ ἀείδω, ὃ ἴδε.

English (Abbott-Smith)

ᾄδω (Attic form of Ion. and poët. ἀείδω), [in LXX chiefly for שִׁיר;]
to sing,
(a)intrans., c. dat. (MM, VGT, s.v.), of praise to God: Eph 5:19, Col 3:16;
(b)trans., c. cogn. acc.: ᾠδὴν, Re 5:9 14:3 15:3. †

English (Strong)

a primary verb; to sing: sing.

English (Thayer)

(ἀείδω); common in Greek of every period; in the Sept. for שׁוּר; to sing, chant;
1. intransitive: τίνι, to the praise of anyone (ᾠδήν, Revelation 15:3.

Greek Monotonic

ᾄδω: Αττ. συνηρ. αντί ἀείδω.

Chinese

原文音譯：°dw 阿多
詞類次數：動詞（5）
原文字根：唱 相當於： （שִׁיר‎）
字義溯源：唱*，唱歌，歌頌，歌唱。這字是一字根，五次使用的對象都是主神，書信中二次說口唱心和讚美主，歌頌神（ 弗5:19； 西3:16）；啓示錄中說到四活物和二十四位長老唱新歌（ 啓5:9），十四萬四千人唱新歌（於 啓14:3），還有勝了獸的人唱神僕人摩西的歌和羔羊的歌（ 啓15:3）
同源字：1） （ᾄδω）唱 2） （κιθαρῳδός）彈琴 3） （ᾠδή）唱歌
同義字：1） （ᾄδω）唱 2） （ὑμνέω）唱詩，頌揚 3） （ψάλλω）彈琴，歌頌
出現次數：總共（5）；弗（1）；西（1）；啓（3）
譯字彙編：
1） 他們⋯唱（2） 啓5:9； 啓15:3；
2） 他們⋯唱歌（1） 啓14:3；
3） 歌頌（1） 西3:16；
4） 歌唱（1） 弗5:19