ἐκκακέω: Difference between revisions
ὦ δυσπάλαιστον γῆρας, ὡς μισῶ σ' ἔχων, μισῶ δ' ὅσοι χρῄζουσιν ἐκτείνειν βίον, βρωτοῖσι καὶ ποτοῖσι καὶ μαγεύμασι παρεκτρέποντες ὀχετὸν ὥστε μὴ θανεῖν: οὓς χρῆν, ἐπειδὰν μηδὲν ὠφελῶσι γῆν, θανόντας ἔρρειν κἀκποδὼν εἶναι νέοις → Old age, resistless foe, how do I loathe your presence! Them too I loathe, whoever desire to lengthen out the span of life, seeking to turn the tide of death aside by food and drink and magic spells; those whom death should take away to leave the young their place, when they no more can benefit the world
m (Text replacement - "Winer s Grammar" to "Winer's Grammar") |
|||
Line 32: | Line 32: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ἐκκᾰκέω:''' падать духом, унывать NT. | |elrutext='''ἐκκᾰκέω:''' [[падать духом]], [[унывать]] NT. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj |
Revision as of 12:25, 20 August 2022
English (LSJ)
A to be faint-hearted, lose heart, grow weary, v.l. for ἐγκ-, Ev.Luc.18.1, 2 Ep.Cor.4.1,16,al., cf. Vett. Val.201.15, Gloss.
German (Pape)
[Seite 761] im Unglück den Muth verlieren, übh. müde werden, N. T.
Greek (Liddell-Scott)
ἐκκᾰκέω: εἶμαι λιπόψυχος, ἀποδειλιῶ, χάνω τὸ θάρρος, ἀποκάμνω, Εὐαγγ. κ. Λουκ. ιη΄, 1, 2 Ἐπιστ. π. Κορινθ. δ΄, 1 καί 16 κ. ἀλλ.˙ ἀλλ’ ἁπανταχοῦ τῆς Κ. Δ. ἤδη διορθοῦται ἐγκακέω.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
1 perdre courage, céder au découragement;
2 agir mollement, mettre peu d’empressement à faire qch.
Étymologie: ἐκ, κακός.
Spanish (DGE)
desfallecer, perder el ánimo ὁ δ' ἐκκακήσας ὤλεσε<ν> τὰς ἐλπίδας Men.Comp.1.42, cf. Herm.Mand.9.8, Vett.Val.191.24, T.Iob 24, παρακαλοῦμεν ὑμᾶς μὴ ἐκκακεῖν Basil.Ep.220, cf. Ath.Al.H.Ar.47.3, Gr.Nyss.Instit.80.9, Epiph.Const.Anc.23.5, Corp.Herm.Fr.23.46, c. rég. de part. τὸ δὲ καλὸν ποιοῦντες μὴ ἐκκακῶμεν no desfallezcamos en hacer el bien Clem.Al.Strom.1.1.4, c. rég. prep. ἐ. ἐν τῇ ἀναγνώσει τῆς θείας γραφῆς Origenes Philoc.12 tít., πρὸς τὰς θλίψεις A.Thom.A 160.5.
English (Strong)
from ἐκ and κακός; to be (bad or) weak, i.e. (by implication) to fail (in heart): faint, be weary.
English (Thayer)
ἐκκάκω; (1st aorist ἐξεκάκησα); (κακός); to be utterly spiritless, to be wearied out, exhausted; see ἐγκακέω (cf. Winer's Grammar, 25).
Greek Monotonic
ἐκκᾰκέω: μέλ. -ήσω, είμαι λιπόψυχος, δειλιάζω, σε Καινή Διαθήκη
Russian (Dvoretsky)
ἐκκᾰκέω: падать духом, унывать NT.
Middle Liddell
fut. ήσω
to be faint-hearted, NTest.
Chinese
原文音譯:™kkakšw 誒克-卡咳哦
詞類次數:動詞(6)
原文字根:出去-邪惡 相當於: (קוּץ)
字義溯源:軟弱,灰心,沮喪,喪膽,喪志;由(ἐκ / ἐκπερισσῶς / ἐκφωνέω)*=出)與(κακός)*=卑劣的)組成。註:編號 (ἐγκακέω)與 (ἐγκακέω / ἐκκακέω)意義相似,譯文編號時有混淆
出現次數:總共(4);林後(2);加(1);帖後(1)
譯字彙編:
1) 我們⋯喪膽(2) 林後4:1; 林後4:16;
2) 喪志(2) 加6:9; 帖後3:13