εὐκολία

English (LSJ)

ἡ, (εὔκολος) prop.

   A contentedness with one's food, Plu.2.461c; ἡ περὶ τὴν δίαιταν εὐ. Id.Caes. 17: but, in earlier authors,    2 of the mind, contentedness, good temper, Pl.Alc.1.122c, etc.; ὀλιγόδεια καὶ εὐ. Ph.2.457.    3 of the body, ease and lightness in moving, εὐ. καὶ εὐχέρεια Pl.Lg.942d: metaph., εὐ. πρὸς τὴν ποίησιν facility in verse-making, Plu.Cic.40; εὐ. πρήξιος AP7.694 (Adaeus).

German (Pape)

[Seite 1075] ἡ, eigtl. das durch das Essen leicht Zufriedengestelltsein, ἡ περὶ τὴν δίαιταν εὐκ. Plut. Caes. 17; ubh. das Wesen u. Benehmen des εὔκολος, Gefälligkeit, Freundlichkeit, καὶ εὐχέρεια Plat. Alc. I, 122 c; εὐκολίαν καὶ φιλοφροσύνην ἐπιδείκνυσθαι Plut. Ant. 26. – Leichtigkeit, εὐκολίαν τε καὶ εὐχέρειαν ἐπιτηδεύειν Plat. Legg. XII, 942; Sp., εὐκολίην πρήξιος εὑρεῖν Add. 7 (VII, 694); πρὸς τὴν ποίησιν Plut. Cic. 40, vgl. adv. Stoic. 3.

Greek (Liddell-Scott)

εὐκολία: ἡ, (εὔκολος) κυρίως τὸ νὰ εἶναί τις εὔκολος εἰς τὰ ἀποβλέποντα τὴν τροφήν, Πλούτ. 2. 461C· ἡ περὶ τὴν δίαιταν εὐκ. ὁ αὐτ. ἐν Καίσαρι 17: - ἀλλὰ παρὰ παλαιοτέροις συγγραφεῦσι, 2) ἐπὶ ψυχικῶν διαθέσεων, αὐτάρκεια, καλὴ διάθεσις, Πλάτ. Ἀλκ. 1. 122C, κτλ. 3) ἐπὶ τοῦ σώματος, εὐχέρεια καὶ ἐλαφρότης εἰς τὰς κινήσεις, εὐκινησία, Πλάτ. Νόμ. 942D· μεταφ., εὐκολία πρὸς τὴν ποίησιν Πλουτ. Κικ. 40· εὐκ. πρήξιος Ἀνθ. Π. 7. 694.

French (Bailly abrégé)

ας (ἡ) :
1 humeur accommodante, aménité;
2 disposition favorable, souplesse.
Étymologie: εὔκολος.

Greek Monolingual

η (ΑΜ εὐκολία, Μ και εὐκολιά) εύκολος
η ιδιότητα του εύκολου, η ευχέρεια, η άνεση (α. «ευκολία στο γράψιμο» β. «εὐκολία πρὸς τὴν ποίησιν» — ικανότητα, ευχέρεια στο να γράφει κάποιος στίχους, Πλούτ.)
νεοελλ.
1. χρηματική διευκόλυνση, εκδούλευση, εξυπηρέτηση («το κατάστημα κάνει ευκολίες στους πελάτες του»)
2. φρ. «έχει την ευκολία του» — έχει αρκετούς χρηματικούς πόρους, ευπορεί
3. στον πληθ. οι ευκολίες
ανέσεις, αφθονία χρειωδών, ευχέρειες χρήσεως («το σπίτι έχει πολλές ευκολίες»)
μσν.-αρχ.
1. επιπολαιότητα, αυθορμητισμός
2. (για ψυχική διάθεση) καλή διάθεση, φιλοφροσύνη, ευχαρίστηση(«βουλόμενος εὐκολίαν ἐπιδείκνυσθαι καὶ φιλοφροσύνην», Πλούτ.)
αρχ.
1. το να είναι κάποιος εύκολος στα σχετικά με την τροφή («τῆς δἐ περὶ τὴν δίαιταν εὐκολίας», Πλούτ.)
2. (για το σώμα) ελαφρότητα και ευχέρεια στην κίνηση, ευκινησία
3. προσαρμοστικότητα, ευπείθεια, υπακοή
4. τάση, προδιάθεση
5. καλή κατάσταση
6. σαφήνεια στη διδασκαλία
7. αστάθεια, έλλειψη ισορροπίας
8. ευφράδεια, καλλιέπεια.

Greek Monotonic

εὐκολία: ἡ (εὔκολος),·
1. αυτάρκεια, καλή διάθεση, σε Πλάτ. κ.λπ.
2. λέγεται για το σώμα, ευκινησία, ευκαμψία, σε Πλούτ.