κακοπάθεια

From LSJ
Revision as of 11:25, 15 August 2022 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - " l.c." to " l.c.")

ἀλλ' οὐκ ἂν μαχέσαιτο· χέσαιτο γάρ, εἰ μαχέσαιτο → fighting is what she can't do, for if she should fight she would shit

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: κᾰκοπᾰ́θεια Medium diacritics: κακοπάθεια Low diacritics: κακοπάθεια Capitals: ΚΑΚΟΠΑΘΕΙΑ
Transliteration A: kakopátheia Transliteration B: kakopatheia Transliteration C: kakopatheia Beta Code: kakopa/qeia

English (LSJ)

[πᾰ], ἡ, A distress, misery, Hp.VM10, Antipho 3.2.11, lsoc.6.55, Arist.Pol.1278b28; σώματος Antipho 5.18; of plants or trees, Thphr.CP3.7.8; strain, stress, on the parts of a machine, Hero Bel.93.1: pl., Hp. l.c.; ταῖς παρὰ τὴν ἀξίαν νῦν κακοπαθείαις your present unmerited sufferings, Th.7.77:—later, usually written κακοπαθία, IG22.900.16 (ii B.C.), SIG685.30 (Magnesia, ii B.C.), BGU 1209.7 (i B.C.), Ep.Jac.5.10: pl., IG12(7).386.24 (Amorgos, iii B.C.), Phld.Piet.86, etc.; laborious toil, perseverance, BGU l.c. (i B.C.).

English (Woodhouse)

misery, sorrow, suffering, trouble

⇢ Look up on Google | Wiktionary | LSJ full text search (Translation based on the reversal of Woodhouse's English to Ancient Greek dictionary)

German (Pape)

[Seite 1301] ἡ, Leiden, Unglück; σώματος Antiph. 5, 18, vgl. 3 β 11; neben ξυμφοραί Thuc. 7, 77; Pol. 2, 25, 10; D. Sic. 2, 13.

Greek (Liddell-Scott)

κακοπάθεια: ἡ, τὸ κακοπαθεῖν, τὸ πάσχειν δεινά, δυστυχία, ἀθλιότης, Ἱππ. π. Ἀρχ. Ἰητρ. 11 (ἐν τῷ πληθ.), Ἀντιφῶν 122. 19, 131, Ἰσοκρ. 127C· (ἐν τῷ πληθ.), ταῖς παρὰ τὴν ἀξίαν νῦν κακοπαθείαις Θουκ. 7. 77.

French (Bailly abrégé)

v. κακοπαθία.

English (Strong)

from a compound of ἡμιώριον and πάθος; hardship: suffering affliction.

English (Thayer)

(κακοπαθία WH; see Iota), κακοπαθείας, ἡ (κακοπαθής suffering evil, afflicted), properly, the suffering of evil, i. e. trouble, distress, affliction: Antiphon); Thucydides 7,77; Isocrates, Polybius, Diodorus, others).

Greek Monolingual

και κακοπάθια και κακοπαθιά, η (AM κακοπάθεια, Α και κακοπαθία, Μ και κακοπαθεία) κακοπαθής
το να κακοπαθεί κάποιος, κακουχία, ταλαιπωρία, αθλιότητα («τοῦ γηραιοῦ... τὴν ἀπροσδόκητον κακοπάθειαν», Αντιφ.)
νεοελλ.
1. διαβίωση γεμάτη στερήσεις, κακομοιριά
2. στον πληθ. οι κακοπάθειες και κακοπαθιές
ταλαιπωρίες, θλίψεις, βάσανα
νεοελλ.-μσν.
κακομεταχείριση
αρχ.
1. (για μέρη μηχανής) ένταση, τέντωμα
2. κοπιώδης, επίπονη εργασία, μόχθος.

Greek Monotonic

κᾰκοπάθεια: ἡ, δυστυχία, αθλιότητα, σε Θουκ.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

κακοπάθεια -ας, ἡ, NT κακοπαθία [κακοπαθής: ellendig] ellende; geneesk. aandoening.

Russian (Dvoretsky)

κᾰκοπάθεια:страдание, мучение Thuc., Isocr., Arst., Polyb., Diod., Plut.

Middle Liddell

κᾰκοπάθεια, ἡ,
ill plight, distress, Thuc.

Chinese

原文音譯:kakop£qeia 卡可-爬帖阿
詞類次數:名詞(1)
原文字根:邪惡-情感(著)
字義溯源:困苦,受苦,痛苦,困難;由(κακός)*=卑劣的)與(πάθος)=受苦)組成;而 (πάθος)出自(πάσχω)*=經歷)
出現次數:總共(1);雅(1)
譯字彙編
1) 受苦(1) 雅5:10