ἐκκακέω
οὐκ ἐπιλογιζόμενος ὅτι ἅμα μὲν ὀδύρῃ τὴν ἀναισθησίαν, ἅμα δὲ ἀλγεῖς ἐπὶ σήψεσι καὶ στερήσει τῶν ἡδέων, ὥσπερ εἰς ἕτερον ζῆν ἀποθανούμενος, ἀλλ᾿ οὐκ εἰς παντελῆ μεταβαλῶν ἀναισθησίαν καὶ τὴν αὐτὴν τῇ πρὸ τῆς γενέσεως → you do not consider that you are at one and the same time lamenting your want of sensation, and pained at the idea of your rotting away, and of being deprived of what is pleasant, as if you are to die and live in another state, and not to pass into insensibility complete, and the same as that before you were born
English (LSJ)
A to be faint-hearted, lose heart, grow weary, v.l. for ἐγκ-, Ev.Luc.18.1, 2 Ep.Cor.4.1,16,al., cf. Vett. Val.201.15, Gloss.
German (Pape)
[Seite 761] im Unglück den Muth verlieren, übh. müde werden, N. T.
Greek (Liddell-Scott)
ἐκκᾰκέω: εἶμαι λιπόψυχος, ἀποδειλιῶ, χάνω τὸ θάρρος, ἀποκάμνω, Εὐαγγ. κ. Λουκ. ιη΄, 1, 2 Ἐπιστ. π. Κορινθ. δ΄, 1 καί 16 κ. ἀλλ.˙ ἀλλ’ ἁπανταχοῦ τῆς Κ. Δ. ἤδη διορθοῦται ἐγκακέω.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
1 perdre courage, céder au découragement;
2 agir mollement, mettre peu d’empressement à faire qch.
Étymologie: ἐκ, κακός.
Spanish (DGE)
desfallecer, perder el ánimo ὁ δ' ἐκκακήσας ὤλεσε<ν> τὰς ἐλπίδας Men.Comp.1.42, cf. Herm.Mand.9.8, Vett.Val.191.24, T.Iob 24, παρακαλοῦμεν ὑμᾶς μὴ ἐκκακεῖν Basil.Ep.220, cf. Ath.Al.H.Ar.47.3, Gr.Nyss.Instit.80.9, Epiph.Const.Anc.23.5, Corp.Herm.Fr.23.46, c. rég. de part. τὸ δὲ καλὸν ποιοῦντες μὴ ἐκκακῶμεν no desfallezcamos en hacer el bien Clem.Al.Strom.1.1.4, c. rég. prep. ἐ. ἐν τῇ ἀναγνώσει τῆς θείας γραφῆς Origenes Philoc.12 tít., πρὸς τὰς θλίψεις A.Thom.A 160.5.
English (Strong)
from ἐκ and κακός; to be (bad or) weak, i.e. (by implication) to fail (in heart): faint, be weary.
English (Thayer)
ἐκκάκω; (1st aorist ἐξεκάκησα); (κακός); to be utterly spiritless, to be wearied out, exhausted; see ἐγκακέω (cf. Winer's Grammar, 25).
Greek Monotonic
ἐκκᾰκέω: μέλ. -ήσω, είμαι λιπόψυχος, δειλιάζω, σε Καινή Διαθήκη
Russian (Dvoretsky)
ἐκκᾰκέω: падать духом, унывать NT.
Middle Liddell
fut. ήσω
to be faint-hearted, NTest.
Chinese
原文音譯：™kkakšw 誒克-卡咳哦
詞類次數：動詞（6）
原文字根：出去-邪惡 相當於： （קוּץ）
字義溯源：軟弱，灰心，沮喪，喪膽，喪志；由（ἐκ / ἐκπερισσῶς / ἐκφωνέω）*=出）與（κακός）*=卑劣的）組成。註：編號 （ἐγκακέω）與 （ἐγκακέω / ἐκκακέω）意義相似，譯文編號時有混淆
出現次數：總共（4）；林後（2）；加（1）；帖後（1）
譯字彙編：
1） 我們⋯喪膽（2） 林後4:1； 林後4:16；
2） 喪志（2） 加6:9； 帖後3:13
