καθυγραίνω
ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε ἢ θηρίον ἢ θεός → a man who is incapable of entering into partnership, or who is so self-sufficing that he has no need to do so, is no part of a state, so that he must be either a lower animal or a god | whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god
English (LSJ)
A moisten well, Arist.Pr.863b23, Thphr. CP 6.18.10, Plu.Luc.32:—Pass., Thphr. CP 1.13.6; of the bowels, to be relaxed, Hp.Aph.4.27, etc.
II liquefy, in Pass., Plu.2.953e.
German (Pape)
[Seite 1289] benetzen, Theophr.
French (Bailly abrégé)
liquéfier.
Étymologie: κατά, ὑγραίνω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
καθυγραίνω [κατά, ὑγρός] met acc. kletsnat maken. intrans. vol vocht lopen (van de buik). Hp.
Russian (Dvoretsky)
κᾰθῠγραίνω:
1 сильно увлажнять, мочить, т. е. разбавлять водой (τὸ ἔλαιον Arst.);
2 размачивать, делать жидким, разжижать (τὰ σχληρότατα Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
καθυγραίνω: ὑγραίνω ἐντελῶς, Ἀριστ. Προβλ. 1, 39. Θεοφρ. π. Φυτ. Αἰτ. 6. 18, 10, Πλούτ.: - Παθ., Θεοφρ. π. Φυτ. Αἰτ. 1. 13, 6· ἐπὶ τῆς κοιλίας, τουτέοισιν αἱ κοιλίαι καθυγραίνονται, ἀνακουφίζονται, Ἱππ. Ἀφ. 1250, κτλ. ΙΙ. ὑγροποιῶ, εἰς ὑγρὸν μεταβάλλω, τὰ σκληρότατα τῶν ὀστῶν ἐν τῇ κοιλίᾳ τήκειν καὶ καθυγραίνειν Πλούτ. 2. 642C. - Παθ., παρὰ τῷ αὐτῷ 2. 953D.
Greek Monolingual
(AM καθυγραίνω) κάθυγρος
υγραίνω κάτι εντελώς, εμποτίζω, μουσκεύω («τῆς δὲ χώρας ἡ πολλή συνηρεφὴς οὖσα... καὶ ἑλώδης ἀεὶ καθύγρανε αὐτούς», Πλούτ.)
μσν.
μέσ. καθυγραίνομαι
σβήνω τη δίψα κάποιου
αρχ.
1. μεταβάλλω κάτι σε υγρό, υγροποιώ, ρευστοποιώ («τὰ σκληρότατα τῶν ὀστῶν ἐν τῆ κοιλίᾳ τήκειν καὶ καθυγραίνειν», Πλούτ.)
2. (για την κοιλιά) ανακουφίζομαι, ξαλαφρώνω («αἱ κοιλίαι καθυγραίνονται», Ιπποκρ.).
