Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

coorior

From LSJ
Revision as of 17:50, 12 June 2024 by Spiros (talk | contribs) (CSV import)
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)
Aristotle, Nicomachean Ethics, 5.30

Latin > English

coorior cooriri, coortus sum V DEP :: appear, originate; arise, break out (bad); be born; spring forth/to attack

Latin > English (Lewis & Short)

cŏ-ŏrĭor: ortus, 4,
I v. dep., to come forth, stand up, arise, appear, rise, break forth (class. in prose and poetry; most freq. in Lucr. and the hist., esp. Liv.; in Cic. rare, perh. only once).
I In gen.: ubi materiaï Ex infinito sunt corpora plura coorta, Lucr. 5, 408; cf. id. 5, 367; 5, 414; 5, 838 al.: ignes pluribus simul locis, Liv. 26, 27, 5 et saep.: bellum, Caes. B. G. 3, 7: de integro coörtum est bellum, Liv. 21, 8, 2; cf.: foedum certamen, id. 1, 6, 4: seditio intestina coörta, id. 5, 12, 7: risus omnium cum hilaritate, Nep. Epam. 8, 5: dolores, Plaut. Pers. 2, 5, 12; Liv. 40, 24, 6; cf. Lucr. 6, 1091: accipere febrim calido fervore coortam, id. 6, 656.—
II In partic.
   A Of natural phenomena, storms, etc., to arise, break out, begin, etc.: saeva tempestas, Lucr. 6, 458; so, tempestas, Cic. Verr. 2, 1, 18, § 46; Caes. B. G. 4, 28; 5, 10; id. B. C. 1, 48; Liv. 1, 16, 1 et saep.: ventus, Caes. B. G. 5, 43; Sall. J. 79, 6; Ov. M. 11, 512; Plin. 2, 36, 36, § 100 al.: taetra nimborum nox, Lucr. 4, 170; 6, 253.—Poet., of events, to happen: quasi naufragiis magnis multisque coörtis, Lucr. 2, 552.—
   B Of a hostile rising, to stand up, rise, to break forth, etc.
   (a)    Absol.: Romani velut tum primum signo dato coorti pugnam integram ediderunt, Liv. 8, 9, 13; cf. id. 6, 18, 3; 9, 37, 11; Tac. A. 2, 11; id. H. 2, 70; 4, 60 al.: insidiae, id. ib. 2, 24; Liv. 3, 41, 1; cf. id. 2, 35, 3: tum libero conquestu coortae voces sunt, id. 8, 7, 22: magno in populo, cum seditio coorta est, Verg. A. 1, 148.—
   (b)    With prep.: coorti in pugnam, Liv. 21, 32, 8: in nos Sarmatarum ac Suevorum gentes, Tac. H. 1, 2; Liv. 7, 3, 9: in has rogationes nostras, id. 4, 3, 2: ad bellum, id. 4, 56, : adversus quos infestior coorta optimatium acies, id. 4, 9, 8.

Latin > French (Gaffiot 2016)

cŏŏrĭor,¹⁰ ortus sum, orīrī, intr.,
1 naître, apparaître : portenta mira facie coorta Lucr. 5, 838, monstres d’aspect étrange qui prennent naissance ; coortum est bellum Cæs. G. 3, 7, 1, la guerre éclata ; risus omnium coortus est Nep. Epam. 8, 5, un rire général éclata
2 [en parl. des phénomènes naturels] : maximo coorto vento Cæs. G. 5, 54, 1, un grand vent s’étant levé ; tempestas subito coorta est Cæs. G. 4, 28, 2, une tempête éclata tout à coup
3 se lever pour combattre, s’élever contre : signo dato coorti Liv. 8, 9, 13, se levant au signal donné ; cooriri ad pugnam Liv. 21, 32, 8, se dresser pour combattre ; cooriri in rogationes Liv. 4, 3, 2, s’élever contre des projets de loi.

Latin > German (Georges)

co-orior, ortus sum, īrī, sich ins Dasein od. zu einer Tätigkeit erheben, I) ins Dasein: a) (bei Lucr.) v. Naturkörpern, ins Dasein treten, ins Leben treten, erstehen, cooriuntur portenta mira facie membrisque, Lucr.: coortus umor, Lucr.: ubi material ex infinito sunt corpora plura coorta, Lucr. – b) v. Erscheinungen im Natur- u. Menschenleben, sich erheben, ausbrechen, losbrechen, aufsteigen, aufgehen, α) vom Unwetter, Sturm, Wind, Regen usw.: tum subito tempestates sunt coortae maximae, Cic.: subito coorta tempestas cum magno fragore tonitribusque, Liv.: atrox cum vento tempestas coorta, Liv.: tempestatibus procellisque subito coortis, Curt.: si cooriatur procella, Plin.: tanta violentia ventorum coorta est, ut etc., Flor.: ventus coortus arenam humo excitavit, Sall.: maximo coorto vento, Caes.: magno coorto imbre, Caes.: subito coortus imber, Val. Max.: ut ex ea parte truces venti cooriantur, Plin. – β) v. Feuer u. Rauch: quod pluribus simul locis ignes coorti essent, Liv.: fumi e ture coorti, Ov. – γ) v. Schiffbruch, entstehen, quasi naufragiis magnis multisque coortis, Lucr. 2, 552. – δ) v. Krankheit u. dgl., pestilentia coorta, minacior quam periculosior, Liv.: ubi cui febris bili superante coorta est, Lucr.: ubi quis malā tangit (vomicam) manu, dolores cooriuntur, Plaut.: in ea cena dicitur venenum datum; et mox coortis doloribus etc., Liv. – ε) v. polit. Ereignissen, wie Krieg, Kampf, Aufruhr usw.: his rebus gestis subitum bellum in Gallia coortum est, Caes.: acrius de integro coortum est bellum, Liv. (vgl. Drak. u. Fabri Liv. 21, 8, 2). – inde foedum certamen coortum a satis miti principio, Liv.: est statim vis (Gewalttätigkeit) coorta, Liv. – seditio tum inter Antiates Latinosque coorta, Liv.: seditio intestina maiore mole coorta, Liv.: magno in populo cum saepe coorta est seditio, Verg. (vgl. Drak. Liv. 5, 12, 7). – ζ) v. Tönen der Freude u. Klage: haec cum dixisset, risus omnium cum hilaritate coortus est, Nep.: libero conquestu coortae voces sunt, ut neque lamentis neque exsecrationibus parceretur, Liv. – II) zu einer Tätigkeit sich erheben, auftreten, hervor- od. losbrechen, a) zum polit. Handeln: sed adeo infensa erat coorta plebs, ut etc., Liv.: ferociores iterum coorti Valerius Curiatiusque vociferari, Liv. – mit in (gegen) u. Akk., omnibus in eum tribunis plebis coortis, Liv.: quod adeo atroces in has rogationes nostras coorti sunt (patres), Liv. – mit ad u. Akk., coortis ad perferendam legem tribunis, Liv. – b) zum Waffenkampf: coorti pugnam integram ediderunt, Liv.: coorti et undique effusi trudunt adversos, Tac.: donec insidiae coorerentur, Tac. – m. Adv., hinc legionum agmen, hinc equites coortos, Tac. – m. in (gegen) od. adversus u. Akk., coortae in nos Sarmatarum ac Sueborum gentes, Tac.: adversus quos infestior coorta optimatium acies, Liv. – mit ad u. Akk., montani coorti ad pugnam repente, Liv.: Volscos summā vi ad bellum coortos, Liv. – / Imperf. coni. 3. coniug. coorerentur, Tac. hist. 2, 24; vgl. orior a. E.

Latin > Chinese

coorior, eris vel iris, ortus sum, oriri. d. 4. :: 同生