ὅριον

English (LSJ)

τό,
A = ὅρος, Dim. only in form, boundary, limit, Hp.Off.3, Schwyzer664.4 (Orchom. Arc., iv B.C.), Epigr.Gr.978.12 (Philae), POxy.2134.18 (ii A.D.): mostly in plural, boundaries, bounds, frontier, E.Tr.375, D.18.230, PCair.Zen.251.3(iii B.C.), Supp.Epigr.3.378B11 (Delph., ii/i B.C.); ἐπὶ τοῖς ὁρίοις = on the frontier, Th.2.12, And.1.45; ὅρια κελεύθου limits of a road, i.e. the road itself, S.Fr.721 (dub.); μὴ κινείτω γῆς ὅ. μηδείς Pl.Lg.842e; territories, LXX Ex.10.4, al.
2 Astrol., a subdivision of a zodiacal sign, appropriated to a planet, Ptol. Tetr.43, S.E.M.5.37, PMag.Lond.46.48, PTeb.277.15, Heph.Astr. 1.1, Man.2.166,4.265.
II pl., rules, e.g. for the use of wine, Hp. Liqu.5.
III ὅριον· τείχισμα, φραγμόν, Hsch.; so ὅρια καὶ σταυρώματα Th.6.74 (restd. from Sch.).

German (Pape)

[Seite 378] τό, die Gränze; Soph. frg. 647; οὔτε γαίας ὅρι' ἂν ἐκβαῖμεν λάθρα, Eur. Herc. Fur. 82, wie Troad. 375; Thuc. 2, 12; Plat. Menex. 240 b u. öfter, wie Sp. Eigtl. neutr. von

French (Bailly abrégé)

ου (τό) :
borne, limite, frontière.
Étymologie: ὅρος.

Russian (Dvoretsky)

ὅριον: τό (преимущ. pl.) граница, предел, рубеж Eur., Thuc. etc.

Greek (Liddell-Scott)

ὅριον: τό, = ὅρος, σύνορον, τέρμα, Ἱππ. π. Ἰητρεῖον 740, Ἑλλ. Ἐπιγράμμ. 978. 12˙ κατὰ τὸ πλεῖστον ἐν τῷ πληθυν., ὅρια, σύνορα, Εὐρ. Τρῳ. 375, Θουκ. 2. 12, Πλάτ., κλ.˙ ἐπὶ τοῖς ὁρίοις Ἀνδοκ. 7. 11˙ ὅρια κελεύθου, τὰ ὅρια τῆς ὁδοῦ, ὅ ἐστιν αὐτὴ ἡ ὁδός, Σοφ. Ἀποσπ. 647˙ μὴ κινείτω γῆς ὅρια μηδεὶς Πλάτ. Νόμ. 842Ε. - Ὑποκορ. μόνον κατὰ τύπον.

English (Strong)

neuter of a derivative of an apparently primary horos (a bound or limit); a boundary-line, i.e. (by implication) a frontier (region): border, coast.

English (Thayer)

ὁρίου, τό (from ὅρος (boundary)) (fr. Sophocles down), a bound, limit, in the N.T. always in plural (like Latin fines) boundaries (R. V. borders), equivalent to region, district, land, territory: L T Tr WH,Sept. very often for גֲּבוּל; several times for גְּבוּלָה.)

Greek Monotonic

ὅριον: τό, = ὅρος, σύνορο, όριο, στον πληθ. όρια, σύνορα, συνοριακή γραμμή, σε Ευρ., Θουκ. κ.λπ.

Middle Liddell

ὅριον, ου, τό, = ὅρος
a boundary, limit, in plural boundaries, the borders, frontier, Eur., Thuc., etc.

Chinese

原文音譯：Órion 何里按
詞類次數：名詞（11）
原文字根：看見
字義溯源：界限，境界，境內，境，邊界，疆界，區域，領域，地方；源自（ὄρος）X*=範圍）。比較： （μεθόριον）=交界，境內
出現次數：總共（11）；太（6）；可（4）；徒（1）
譯字彙編：
1） 境界（6） 太8:34； 太15:39； 太19:1； 可5:17； 可7:31； 可10:1；
2） 境（2） 可7:31； 徒13:50；
3） 地方（1） 太15:22；
4） 境內（1） 太2:16；
5） 邊界（1） 太4:13

Mantoulidis Etymological

(=σύνορο). Ἀπό τό ὅρος, ὅπου δές γιά περισσότερα παράγωγα.

Translations

boundary

Arabic: حَدّ‎; Armenian: սահման; Belarusian: мяжа, грані́ца; Bulgarian: граница; Catalan: frontera, terme; Chinese Mandarin: 邊界／边界; Czech: hranice; Dutch: grens; Estonian: piir; Finnish: raja, reuna, rajaviiva; French: frontière, limite; Gagauz: graniţa, граница; Galician: fronteira, estrema, linde, límite, lindeiro, derrego; Georgian: მიჯნა; German: Grenze; Gothic: 𐌼𐌰𐍂𐌺𐌰; Greek: σύνορο, όριο; Ancient Greek: κανών, μεσόριον, μεσούριον, ὁρία, ὅρια, ὅριον, ὅρισμα, ὁρισμός, ὁροθέσια, ὅρος, οὖρον, οὖρος, πέρας, τέκμαρ, τέκμωρ, τέλσον, τέρμα, τέρμων, φόσσατον; Hebrew: גְּבוּל‎; Hungarian: határ, mezsgye; Italian: confine, limite; Japanese: 境界, 境; Kikuyu: mũhaka; Kurdish Central Kurdish: سِنور‎; Latin: terminus, finis; Lithuanian: riba; Malayalam: അതിർത്തി, അതിര്; Manchu: ᡠᠵᠠᠨ; Maori: kotinga, matawehe, pātanga, rohenga, rohe tauārai, paenga, taupā, tepe, aukati, tuakoi, ripa; Mongolian: хил, зааг, хилийн шугам, саад тотгор, тээг, садаа; Norwegian Bokmål: grense, avgrensing; Nynorsk: grense, avgrensing; Oromo: daangaa; Persian: مرز‎; Polish: granica; Portuguese: fronteira; Romanian: frontieră, graniță, limită; Russian: граница, межа; Slovak: hranica, medza; Somali: xad; Spanish: frontera, límite, linde, lindero; Swahili: mpaka; Swedish: gräns; Tagalog: hangganan; Tamil: எல்லை; Tyap: gak; Ukrainian: кордон, межа, границя; Welsh: ffin; Zazaki: sinor