μηρύομαι

English (LSJ)

[ῡ], Dor. μαρύομαι Theoc. (v. infr.): aor. ἐμηρῡσάμην:—
A draw up, furl, ἱστία μηρύσαντο Od.12.170, cf. A.R.4.889; ναῦται δ' ἐμηρύσαντο νηὸς ἰσχάδα drew up the anchor, S.Fr.761; μηρύεσθαι ἀπὸ βυθῶν Opp.C.1.50; μ. πείσματα, σχοίνους, AP10.2 (Antip. Sid.); wind up the strands of a torsion-engine, HeroBel.98.10, AP10.5 (Thyill.); draw out phlegm, Aret.SA1.5.
2 in weaving, κρόκα ἐν στήμονι μηρύσασθαι weave the woof into the warp, Hes.Op.538.
b wind off thread, LXX Pr.31.13, Luc.Herm.47.
3 in Med., μαρύεται περὶ χείλη κισσός ivy draws itself, winds round the edge, Theoc.1.29.
II Act. is found in pf., περὶ τὸν τένοντα δυσκρίτους φλέβας μεμήρυκεν has twined, Hp.Oss.16.

French (Bailly abrégé)

impf. ἐμηρυόμην, f. inus., ao. ἐμηρυσάμην, pf. inus.
rouler : ἱστία OD enrouler des voiles.
Étymologie: DELG étym. douteuse.

Russian (Dvoretsky)

μηρύομαι: дор. μᾱρύομαι
1 сворачивать, свертывать (νεὸς ἱστία Her.);
2 сматывать, свивать (πείσματα, σχοίνους Anth.); med.-pass. виться (κισσὸς μαρύεται περί τι Theocr.);
3 разматывать (λίνον τῆς Ἀριάδνης Luc.).

Greek (Liddell-Scott)

μηρύομαι: Δωρ. μᾱρ-Θεόκρ.: ἀόρ. ἐμηρῡσάμην· ἀποθ. Συστέλλω, ἱστία μηρύσαντο Ὀδ. Μ. 170: σωρεύω, Ἀπολλ. Ρόδ. Δ. 889: ἀνασύρω, ναύται δ’ ἐμηρύσαντο νηὸς ἰσχάδα, ἀνέσυραν τὴν ἄγκυραν, Σοφ. Ἀποσπ. 699· μηρύεσθαι ἀπὸ βυθῶν Ὀππ. Κυν. 1. 50· μ. πείσματα, σχοίνους Ἀνθολ. Π. 10. 2 καὶ 5. 2) ἐν τῷ ὑφαίνειν, κρόκα ἐν στήμονι μηρύομαι, ἐνυφαίνω τὸ ὑφάδι εἰς τὸ στημόνι, Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 536· - ἀκολούθως, τυλίσσω κλωστήν, Λουκ. Ἑρμότ. 47. 3) μηρύομαι, φαίνεται ὡς Παθ. ἐν Θεοκρ. 1. 29, κισσὸς μαρύεται περὶ χείλη, τυλίσσεται περὶ τὰ χείλη, τὴν ἄκραν. - Λέξις Ἐπικ., ἐν χρήσει παρὰ Σοφ. καὶ τοῖς μεταγεν. πεζογράφοις, ἀλλ’ εὕρηται παρὰ Ξεν. ἐκμηρύομαι. [ῡ εἰς ἅπαντας τοὺς χρόνους, μηρῡοντο Ἀπολλ. Ρόδ. Δ. 889· μηρῦσαντο Ὀδ., κτλ.].

English (Autenrieth)

aor. μηρύσαντο: draw up, furl by brailing up; ἱστία, Od. 12.170†. (See cut No. 5, an Egyptian representation of a Phoenician ship.)

Greek Monolingual

μηρύομαι και δωρ. τ. μαρύομαι (Α)
1. συστέλλω, περιτυλίγω, μαζεύω, ανασύρω («ιστία μηρύσαντο», Ομ. Οδ.)
2. τεντώνω τις χορδές πολεμικής μηχανής
3. υφαίνω
4. εξάγω φλέγμα.
[ΕΤΥΜΟΛ. βλ. λ. μήρινθος.

Greek Monotonic

μηρύομαι: Δωρ. -μᾱρ-, αόρ. αʹ ἐμηρῡσάμην, αποθ.,
I. μαζεύω, τυλίγω τα πανιά του πλοίου, σε Ομήρ. Οδ.· μαζεύω, τυλίγω καλώδια κ.λπ., σε Ανθ.· κρόκα ἐν στήμονι μηρύσασθαι, υφαίνω το υφάδι στο στημόνι, σε Ησίοδ.
II. Παθ., κισσὸς μαρύεται περὶ χείλη, ο κισσός περιτυλίγεται γύρω από την άκρη, σε Θεόκρ.

Frisk Etymological English

Grammatical information: v.
Meaning: draw up, furl, wind (up) (μ 170, Hes., Hp., X., Plb., Hero).
Other forms: Dor. μαρ- (Theoc., cf. below), aor. μηρύσασθαι, perf. μεμήρυκα (Hp.).
Compounds: Also with prefix like ἐκ-, περι-, συν-.
Derivatives: μήρυμα n. what is drawn out, knot, strand (Hero, Ph. Bel., Nic.), -μάτιον (Hero); συμμήρυ-σις f. winding together, connection (M. Ant.). *μῆρυς skein is posited by Fur. 218 on the basis of βηρυσσεύειν σπειρειν (supposed to stand for σπειρᾶν), ἑλίσσειν H., assumed to be a denomin. of *βήρυσσα = *μῆρυς.
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: Connection with μέρμις seems probabla, but all details remain obscure. A connection with the rather vague IE *mer- twist, bind (s. on μέρμις) presupposes, that μαρύεται Theoc. 1, 22 would be hyperdoric; however, s.v. μέρμις Frisk says: "Ein primäres Verb *mer- flechten binden (Pok. 733) ist nirgends belegt." As there is no (IE) *mer-, there is no reason to doubt the α-vocalism. Fur. 289 suggests that μηρύομαι is a denominative of *μῆρυς. -- On μήρινθος s.v.

Middle Liddell

μηρύομαι,
Dep.
I. to draw up, furl sails, Od.: to draw up cables, etc., Anth.:— κρόκα ἐν στήμονι μηρύσασθαι to weave the woof into the warp, Hes.
II. Pass., κισσὸς μαρύεται περὶ χείλη ivy winds round the edge, Theocr.

Frisk Etymology German

μηρύομαι: {mērúomai}
Forms: dor. μαρ- (Theok., vgl. unten), Aor. μηρύσασθαι, Perf. μεμήρυκα (Hp.),
Grammar: v.
Meaning: ‘zusammen-, aufwickeln, winden’ (μ 170, Hes., Hp., X., Plb., Hero usw.).
Composita: auch mit Präfix wie ἐκ-, περι-, συν-,
Derivative: Davon μήρυμα n. ‘das Gewickelte, der Wickel. Fitze, Docke’ (Hero, Ph. Bel., Nik. usw.), -μάτιον (Hero); συμμήρυσις f. Zusammenwindung, Verbindung (M. Ant.). Daneben μήρινθος f. (zum Genus Schwyzer-Debrunner 34 A. 2) Schnur, Faden (seit Il.), σμήρινθος f. (Pl. Lg. 644 e; σ- sekundär; vgl. Schwyzer 311).
Etymology: Zusammenhang mit μέρμις liegt nahe, aber alle Einzelheiten bleiben dunkel. Die Anknüpfung an das ziemlich vage idg. mer- flechten, binden (s. zu μέρμις) setzt übrigens voraus, daß μαρύεται Theok. 1, 22 ein Hyperdorismus ist. — Wegen des Suffixes ist μήρινθος selbstverständlich der Entlehnung verdächtig (Schwyzer 510, Chantraine Form. 371), man hat aber dabei mit Angleichung an das wohl ererbte μηρύομαι zu rechnen. Für pelasgische Herkunft v. Windekens Le Pélasgique 121 f. Nach v. Blumenthal IF48, 50 eig. Bogensehne zu ägäisch mēr- Bogen in Μηριόνης.
Page 2,231