quaeso

Latin > English

quaeso quaesere, -, - V :: beg, ask, ask for, seek

Latin > English (Lewis & Short)

quaeso: īvi or ĭi, 3, v. a. old form of quaero; root kis-; Sanscr. cish-, to hunt out.
I To seek, to seek to obtain any thing (ante-class.): quaeso, ut significat idem, quod rogo, ita quaesere ponitur ab antiquis pro quaerere, Fest. p. 258 Müll.: nautisque mari quaesentibus vitam, Enn. ap. Fest. l. l: quaese adveniente morbo nunc medicum tibi, Plaut. ap. Non. 44, 30. —
II To beg, pray, beseech, entreat (class.; mostly in first pers. sing.; syn.: rogo, oro, obsecro, peto, precor).
   (a)    With ut: Mars pater, te precor quaesoque, uti sies volens propitius mihi, etc., an ancient formula of prayer in Cato, R. R. 141, 2: aliquem ut redeat, Plaut. Bacch. 2, 2, 1: te, Juppiter, quaeso, Amphitruoni ut semper iratus sies, id. Am. 3, 2, 52; id. Rud. 4, 7, 30; id. Trin. 1, 2, 52: deos, ut, Ter. Ad. 2, 4, 11; Naev. ap. Donat. ad Ter. Ad. 4, 1, 5: peto quaesoque, ut, etc., Cic. Fam. 5, 4, 2: quaeso, ut eum diem memoriae mandetis, id. Quint. 6, 24: a te quaeso et peto, ut, etc., id. Fam. 3, 2, 1: quaeso a vobis, ut, in hac causā, etc., id. Arch. 2, 3: quaeso, hercle, ut liceat, Ter. Eun. 3, 2, 13; Caecil. ap. Non. 154, 13; 515, 1: quaeso obtestorque, ne, Cic. Red. in Sen. 1, 1; Liv. 10, 13: id uti permittatis, quaesumus, id. 28, 39: precor quaesoque, ne, etc., id. 23, 9, 2. —
   (b)    With simple subj.: P. Decium quaeso mecum consulem faciatis, Liv. 10, 13.—
   (g)    Absol. (thrown parenthetically into the sentence): quaeso, quaesumus, I (or we) pray, beg, beseech; freq. as a mere intensive expression, prithee: quaeso, quotiens dicendumst tibi? Plaut. Most. 4, 2, 33: ubinam est, quaeso? Ter. Heaut. 3, 1, 21: bona verba, quaeso, id. And. 1, 2, 33: tu, quaeso, crebro ad me scribe, Cic. Att. 7, 10, 10: nunc eadem illa, quaeso, audite, id. Verr. 2, 4, 46, § 102: ipsum decretum, quaeso, cognoscite, id. Rosc. Am. 9, 25; id. Att. 7, 1, 2; 12, 29, 1; 12, 30, 2; 12, 35, 2; 12, 44, 3: hoc, quaeso, judices, diligenter attendite, id. Quint. 9, 2, 56; id. Mil. 9, 23; id. Att. 15, 8, 2: quid, quaeso, interest inter unum et plures, si, etc., id. Rep. 1, 39, 61: quamobrem aggredere, quaesumus, etc., id. Leg. 1, 2, 6: quaeso, etiamne tu has ineptias, I beseech you, for Heaven's sake, id. Fam. 3, 7, 5. —
   (d)    With acc. of object sought: non divom pacem votis adit ac prece quaesit, Lucr. 5, 1229.

Latin > French (Gaffiot 2016)

quæsō,⁸ īvī ou ĭī, ĕre (quæro), tr.,
1 chercher : Enn. et Pl. d. Fest. 258 ; Non. 44, 30
2 demander : Lucr. 5, 1229 || [d. la langue class. employé d’ordinaire à la 1^e pers. du sing.] ; [avec ut subj.] demander que, prier de : Cato Agr. 141, 2 ; Cic. Amer. 45 ; Clu. 66 ; Att. 7, 12, 1 ; [avec ne ] Cic. Att. 14, 1, 2 ; Rep. 6, 12 ; [avec subj. seul] Ter. Ad. 249 ; Cic. Att. 7, 14, 3 || abs^t, entre parenth.] quæso, quæsumus, je t’en prie, je vous en prie, de grâce, nous vous en prions : Cic. Att. 7, 10, 1 ; Verr. 2, 4, 102 ; Mil. 23 ; Rep. 1, 61 ; Leg. 1, 6 || [sorte d’interj.] je te le demande, voyons : Cic. Fam. 3, 7, 5. quæsso CIL 10, 2311.

Latin > German (Georges)

quaeso, īvī, ere (alte Ausspr. v. quaero), I) suchen, zu erhalten-, zu verschaffen suchen, quaeso adveniente morbo nunc medicum tibi, Plaut. fr. bei Non. 44, 30: nautis mari quaesentibus vitam, Enn. ann. 145: liberûm quaesendûm causā, Enn. fr. scen. 120*: liberorum sibi quaesendûm gratiā, Enn. fr. scen. 129. – II) gew. bitten, erbitten, α) m. Acc.: ventorum paces, Lucr. 5, 1227. – β) mit folg. ut (uti) od. ne u. Konj.: deos immortales quaeso, uti etc., Plaut.: deos quaeso, ut etc., Ter.: unum hoc quaeso, ut etc., Plaut.: a vobis quaeso, ut etc., Cic.: id uti permittatis quaesumus, Liv.: Curionem quaesivit, uti etc., Sall. fr. – verb.: a te quaeso et peto, peto quaesoque, quaeso obtestorque, ut etc., Cic.: divi divaeque, vos precor quaesoque, uti etc., Liv. – precor quaesoque, ne ante oculos patris facere et pati omnia infanda velis, Liv. 23, 9, 2. – oro quaesoque, ne, Curt. – γ) m. bl. Coniunctiv: deos quaesumus, consilia tua rei publicae salutaria sint ac tibi, Brut. et Caes. in Cic. ep.: P. Decium quaeso mecum consulem faciatis, Liv.: quaeso, parcas mihi, Phaedr.: oro quaesoque, non obirascaris mihi, Claud. Mam. – δ) absol., quaeso edepol, exsurge, Plaut.: tu, quaeso, scribe, Cic.: quam ob rem aggredere, quaesumus, et etc., Cic. – oft wie eine Interjektion, ich bitte dich, ums Himmels willen, ubinam est, quaeso? Ter.: quaeso, etiamne tu has ineptias? Cic.

Latin > Chinese

*quaeso, is, ivi, itum, ere. 3. (quaero.) :: 找。尋
quaeso, quaesumus. :: 求。請