μάνδρα

English (LSJ)

ἡ,
A enclosed space,
1 for cattle, fold, byre, Call.Cer.106, Theoc.4.61, Plu.2.648a; for horses, μάνδραις ἐν ἱππείαισιν S.Fr.659.3: in reference to the bezel in which the stone of a ring, with a design of oxen, is set, Pl.Epigr.21, AP9.746 (Polemo), cf. Hld.5.14.
2 dub. sens. in POxy.984 (i A. D.).
3 square on a draughtboard, Mart.7.72.8 (pl.).

German (Pape)

[Seite 91] ἡ, ein eingeschlossener Raum, bes. Hürde für Vieh, Stall, σηκοὶ βοῶν καὶ ἵππων, Hesych.; Soph. frg. 587 bei Ael. H. A. 2, 10; Plut. adv. Stoic. 45 Symp. 3, 1, 3 E.; Bahr. 113, 1; ἦλθες ἔσω μάνδρης, Automed. 2 (XI, 326), u. öfter in der Anth.; vgl. Plat. ep. 17 (IX, 747), νῦν δὲ κρατεῖται τῇ χρυσῇ μάνδρῃ τὸ βραχὺ βουκόλιον, von fünf Rindern, die auf einen Siegelring eingeschnitten sind, u. so öfter der Ringkasten, in welchem der Stein des Ringes liegt; vgl. noch Schol. Theocr. 4, 61. – Später = das Kloster.

French (Bailly abrégé)

ας (ἡ) :
étable, écurie.
Étymologie: DELG pas d'étym. i.-e. plausible, pê emprunt à l'Asie Mineure -- Babiniotis cf. skr. mandirá « habitation », mandurá « installation ».

Russian (Dvoretsky)

μάνδρα: ион. μάνδρη ἡ
1 загон, стойло, ограда, Soph., Theocr., Plut.;
2 перен. стойло (для камня с изображением пяти быков), т. е. оправа (χρυσῆ Anth.).

Greek (Liddell-Scott)

μάνδρα: ἡ, τόπος περιπεφραγμένος: 1) διὰ κτήνη, μάνδρα, «μανδρί», στάβλος, Σοφ. Ἀποσπ. 587, Καλλ. εἰς Δήμ. 106, Θεόκρ. 4. 61, Πλούτ. 2. 648Α, κτλ. 2) τὸ κοίλωμα ἐν ᾧ ὁ λίθος δακτυλίου εἶναι προσηρμοσμένος, Λατ. pala, funda, Πλάτ. ἐν Ἀνθ. Π. 9. 747. 3) μονή, μοναστήριον, Ἐπιφάν. Ι, 156D, ΙΙ, 340Α, 765C, κλ.: ἐντεῦθεν ἀρχιμανδρίτης, ου, ὁ, ἴδε τὴν λέξιν.

Greek Monolingual

η (AM μάνδρα)
βλ. μάντρα.

Greek Monotonic

μάνδρα: ἡ, περίκλειστος χώρος·
1. λέγεται για κοπάδι, στάνη, μαντρί για αγελάδες, στάβλος, σε Θεόκρ. κ.λπ.
2. κοίλωμα δαχτυλιδιού όπου είναι τοποθετημένη η πέτρα του, σε Ανθ.

Frisk Etymological English

Grammatical information: f.
Meaning: fold, hurdle, stable (S. Fr. 659, Call., Theoc., Peripl. M. Rubr., Plu.), also cloister in ἀρχι-μανδρίτης chief of a cloister, abbot, archimandrite (Just.; Redard 46 f.).
Other forms: μάνδραι ἕρκη, φραγμοί, αὐλαι, σηκοί βοῶν καὶ ἵππων Hes.
Derivatives: Formal enlargement (after the nom. in -ευμα) μάνδρευμα (D. H.).
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]
Etymology: Since Fick (s. Bq) compared with Skt. mandirá- n. living(place), house, mandurā́ f. stable; which would be a LW [loanword] from a common source (Asia Minor) cf. Chantraine Form. 371, Schwyzer 481 n. 12). Krahe Festgabe Bulle 205 f. reminds of Illyrian names, e.g. Mandarium, -ia (Calabria), from Illyr. mand- small horse. -- The connection of μάνδρα, μάνδαλος, μανδάκης under one root mand- fence in resp. twisting of rods as hurdle (Bq with Fick and Prellwitz, WP. 2, 234, also [doubting] Pok. 699) has little basis. Semit. etymology by Lewy KZ 58, 59 (to be rejected). Chantr. mentions a μανδρο- in names, on which see Nilsson, Gr. Religion 558 n. 3. Hardly IE (*mh₂n(d)-?); so Pre Greek?

Middle Liddell

μάνδρα, ἡ,
1. an inclosed space:
1. for cattle, a fold, byre, stable, Theocr., etc.
2. the setting of a ring, Anth.

Frisk Etymology German

μάνδρα: {mándra}
Grammar: f.
Meaning: Pferch, Hürde, Stall (S. Fr. 659, Kall., Theok., Peripl. M. Rubr., Plu. usw.), auch Kloster in ἀρχιμανδρίτης Vorsteher eines Klosters, Abt, Archimandrit (Just.; Redard 46 f.). Formale Erweiterung (nach den Nom. auf -ευμα) μάνδρευμα (D. H.).
Etymology: Seit Fick (s. Bq) mit aind. mandirá- n. Wohnsitz, Haus, mandurā́ f. Stall verglichen; es muß sich wohl dann um ein LW aus gemeinsamer (kleinasiatischer?) Quelle handeln (vgl. Chantraine Form. 371, Schwyzer 481 A. 12 m. Lit.). Krahe Festgabe Bulle 205 f. erinnert an illyrischen Namen, z.B. Mandarium, -ia (Kalabrien), von illyr. mand- kleines Pferd. — Die Vereinigung von μάνδρα, μάνδαλος, μανδάκης unter einen Hauptnenner mand- einfriedigen bzw. Rutenverflechtung als Hürde (Bq mit Fick und Prellwitz, WP. 2, 234, auch [fragend] Pok. 699) ruht auf einer sehr schwachen Unterlage. Semit. Etymologie bei Lewy KZ 58, 59 (abzulehnen).
Page 2,169

English (Woodhouse)

stable

Mantoulidis Etymological

(=τόπος περιφραγμένος, μαντρί). Ἔχει σχέση μέ τό μάνδαλος.