ἀδύνατος

English (LSJ)

ον,    I of persons, unable to do a thing, c. inf., Hdt.3.138, Epich.272, E.HF56, etc.; ἀ. εἰπεῖν Arist.Rh.1379a2; ἀ. ὥστε . . Onos.1.13: Comp., τὸν δυνατώτερον τοῦ -ωτέρου [πλέον ἔχειν] Pl.Grg.483d: Sup. -ώτατος, λέγειν Eup.95.    2 abs., without strength, powerless, weakly, Hdt.5.9, E.Ion596, Andr.746; οἱ ἀ. men disabled for service, whether as invalids or paupers, Lys.24 tit., Arist.Ath.49.4; ἐν τοῖς ἀ. μισθοφορεῖν Aeschin.1.103; ἀ. σώματι Lys.2.73; ἀ. χρήμασι poor, Th.7.28; εἴς τι Pl.Hp.Mi.366b; οἱ -ώτατοι persons of no importance, Phld.Herc. 1457.8; of ships, disabled, Hdt.6.16; τὸ ἀ. want of strength, Pl. Hp.Ma.296a; τὰ ἀ. disabilities, D.18.108.    II of things, impossible, E.Or.665, Hel.1043; ἐλπίδες unrealizable, Democr.58; τὸ ἀ. Arist.Cael.280b12; ἡ εἰς τὸ ἀ. ἀπαγωγή reductio ad impossibile, APr. 29b5; ὁ διὰ τοῦ ἀ. συλλογισμός, ἡ διὰ τοῦ ἀ. δεῖξις, ib.34b30, 45a35; ἀδύνατα βούλομαι Lync.1.12:—ἀδύνατόν [ἐστι] c. inf., Hdt.1.32, al.; ἀδύνατά [ἐστι] Pi.P.2.81, Hdt.1.91, 6.106, Th.1.59; ἀ. ὑμῖν ὥστε . . Pl.Prt.338c; ὑμέας καταλελάβηκε ἀ. τι βοηθέειν Hdt.9.60; τὰ ἀ. καρτερεῖν E.IA1370; τολμᾶν ἀδύνατα Id.Hel.811; ἀδυνάτων ἐρᾶν Id.HF318, cf. Luc.DDeor.8, etc.; prov., ἀδύνατα θηρᾷς Macar.1.26: Comp. -ώτερον, ἔτι . . εἰ οἷόν τε . . Pl.Tht.192b, cf. Prm.138d: Sup., ὃ δὴ πάντων -ώτατον Id.Phlb.15b.    III Adv. -τως without power or skill, feebly, ἀμύνεσθαι Antipho 4.3.3, cf. 3.3.4 (Comp.), Lys.12.3:—ἀ. ἔχειν to be unwell, Pl.Ax.364b; to be unable, c. inf., Arist. Rh.Al.1435a16; ἀ. ἔχει it is impossible, Epicur.Ep.2p.49U.; ἀ. λέγεται it is an impossible story, Phld.Rh.2.122 S.—Rare in poetry: Trag. only in E.

Greek (Liddell-Scott)

ἀδύνᾰτος: [ῠ], -ον. Ι. ἐπὶ προσώπων, ἀνίκανος νὰ πράξῃ τι, μετ’ ἀπαρ. Ἡρόδ. 3. 138, Ἐπίχ. 130 Ahn., Εὐρ. Ἠρ. Μαιν. 56, κτλ.· - ἀδύνατος εἰπεῖν, Ἀριστ. Ρητ. 2. 2, 7: -Συγκρ. τὸν δυνατώτερον τοῦ ἀδυνατωτέρου [πλέον ἔχειν] Πλάτ. Γοργ. 483D· ὑπερθ. -ώτατος λέγειν, Εὔπολ. ἐν «Δήμοις» 8. 2) ἀπολ. ἄνευ ἰσχύος, ἀδύνατος, ἀσθενής, Ἡρόδ. 5. 9. Εὐρ. Ἴων 596, Ἀνδρ. 746· - οἱ ἀδύνατοι, οἱ καταστάντες ἀνίκανοι πρὸς ὑπηρεσίαν στρατιωτικὴν εἴτε δι’ ἀσθένειαν εἴτε διὰ πενίαν· πρβλ. Λυσ. ὑπὲρ τοῦ ἀδυνάτου, Ἀριστ. Ἀποσπ. 430, Βοικχ. Π. Οἰ. 1. 323 κἐξ.: - ἐν τοῖς ἀδυνάτοις μισθοφορεῖν, Αἰσχίν. 14, 40· ἀδ. σώματι, Λυσ. 197, 26· ἀδ. χρήμασι, πτωχός, Θουκ. 7. 28· εἴς τι, Πλάτ. Ἱππ. Ἐλ. 366Β· - οὕτως ἐπὶ πραγμάτων· ὁ παθὼν καιρίαν βλάβην καὶ καταστὰς ἀνίκανος, νέες, Ἡρόδ. 6, 16: - τὸ ἀδ., ἔλλειψις δυνάμεως, ἀδυναμία, Πλάτ. Ἱππ. Μείζ. 296Α· τὰ ἀδ., αἱ ἐλλείψεις, ἀνικανότητες, Δημ. 262. 24. ΙΙ ἐπὶ πραγμάτων, τὰ ὁποῖα ἀδύνατον εἶναι νὰ τελεσθῶσιν, Εὐρ. Ὀρ, 665., Ἑλ. 1043., Πλάτ., κτλ.· - ἀδύνατα βούλομαι, Λυγκ. ἐν «Κενταύρῳ» 12· - ἀδύνατόν [ἐστι], μετ’ ἀπαρ., Ἡρόδ. 1. 32, καὶ ἀλλ. ἢ ἀδύνατά [ἐστι], ὁ αὐτ. 1. 91, 6. 106, Θουκ. ἀδ. τινὶ ὥστε..., Πλάτ. Πρωτ. 338C: τὸ ἀδ., = τὸ ἀδύνατον, Ἡρόδ. 9. 60. Ἀττ. - τὰ ἀδ. καρτερεῖν, Εὐρ. Ι. Α. 1370· τολμᾶν ἀδύνατα, ὁ αὐτ. Ἑλ. 811· - ἀδυνάτων ἐρᾶν, ὁ αὐτ. Ἡρ. Μαιν. 318: - Συγκρ. ἀδυνατώτερον ἔτι..., εἰ οἷόν τε, Πλάτ. Θεαίτ. 192Β· πρβλ. Παρμ. 138D·- ὑπερθ., ὃ δὴ πάντων ἀδυνατώτατον, ὁ αὐτ. Φίληβ. 15Β. ΙΙΙ Ἐπίρρ. -τως, = ἄνευ δυνάμεως ἢ ἐπιτηδειότητος, ἀσθενῶς· λέγεσθαι, Ἀντιφῶν 122. 42, ἀμύνεσθαι, ὁ αὐτ. 127. 26: - ἀδ. ἔχειν, = εἶμαι ἀσθενής, Πλάτ. Ἀξ. 364Β. ἢ εἶμαι ἀνίκανος, μετ’ ἀπαρεμ. Ἀριστ. Ρητ. πρὸς Ἀλ. 25, 3· - ἐν ὀλίγῃ χρήσει παρὰ ποιηταῖς, καὶ ἐκ τῶν Τραγικῶν μόνον παρ’ Εὐριπίδῃ.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
1 impuissant, faible ; οἱ ἀδύνατοι les invalides ; ἀδύνατοι νέες HDT navires hors de service ; ἀδύνατος χρήμασι THC pauvre ; avec l’inf., impuissant, impropre à, incapable de;
2 impossible : τὸ ἀδύνατον l’impossible ; τὰ ἀδύνατα καρτερεῖν EUR s’obstiner à faire l’impossible ; ἀδύνατόν ἐστι, ἀδύνατά ἐστι il est impossible de.
Étymologie: ἀ, δύναμαι.

English (Slater)

ᾰδῠνᾰτος
   1 impossible c. acc. and inf. ἀδύνατα δ' ἔπος ἐκβαλεῖν κραταιὸν ἐν ἀγαθοῖς δόλιον ἀστόν (P. 2.81) τυχεῖν δ' ἕν ἀδύνατον εὐδαιμονίαν ἅπασαν ἀνελόμενον (N. 7.55)

Spanish (DGE)

(ἀδύνᾰτος) -ον

• Prosodia: [-ῠ-]
I gener. de pers.
1 sent. fís. débil, que no tiene fuerzas, enfermo ἄνδρες Hdt.5.9, ἀ. σώματι Lys.2.73, ἀ. τοῖς ὄμμασι PAdl.17.5 (I a.C.), τοῖς ποσίν Act.Ap.14.8, τὰ κυκλικὰ ... ἀδύνατα los cuerpos que giran no tienen fuerza Thphr.Metaph.5b.13
•subst. τὸ ἀ. falta de fuerzas Pl.Hp.Ma.296a
•fig. οἱ ἀ. débiles en la fe, Ep.Rom.15.1.
2 inválido, inútil para el ejército, Lys.24 tít., Arist.Ath.49.4, ἐν τοῖς ἀδυνάτοις μισθοφορεῖν Aeschin.1.103, para el trabajo πρεσβύτεροι καὶ ἀδύνατοι UPZ 157.23 (III a.C.)
•de un campo estéril ἀ. πρὸς καρπούς Plb.36.16.7
•de un barco inutilizado Hdt.6.16.
3 sin poder, sin influencia, sin importancia νῆσοι Th.8.44, πόλις X.Vect.5.2
•subst. οἱ ἀ. gentes sin importancia, sin poder E.Io 596, Phld.Vit.8B, ἀ. χρήμασι pobres, económicamente débiles, insolventes Th.7.28, cf. X.Cyr.3.1.34.
4 incapaz de, impotente para gener. c. inf. σιγῆν Epich.184, προσφέρειν Hdt.3.138, προσωφελεῖν E.HF 56, εἰπεῖν Arist.Rh.1379^a2, Ar.Nu.1077, c. ὥστε Onas.1.13, c. ac. de rel. ἀ. τοῦτο τὸ πρᾶγμα Pl.Men.94c, c. giro prep. εἴς ταῦτα Pl.Hp.Mi.366b, abs., Pl.Grg.483d, ἀδυνάτους αὐτοὺς πόει καὶ ἀτελεῖς en una defixión IG 3(3).98.5 (Ática IV/III a.C.), cf. SEG 35.227.4 (Atenas III a.C.), IIasos 152.23 (II a.C.).
II 1imposible ἔργα Gorg.B 11a.25, ἐλπίδες Democr.B 58, ὑμέας καταλελάβηκε ἀ. τι βοηθέειν Hdt.9.60, τῶν ἀδυνάτων δή τι συμβαίνειν φαίνεται Pl.Tht.164b, cf. Phlb.15b, Prm.159d, E.Or.665, τινὰ διεγέλα ὡς ἀπίθανα καὶ ἀδύνα[τὰ ἐόν] τα IG 4².121.35 (IV a.C.), cf. Eu.Matt.19.26
•subst. τὸ τολμᾶν δ' ἀδύνατ' ἀνδρὸς οὐ σοφοῦ tentar lo imposible no es propio de un sabio E.Hel.811, cf. 1043, ἀδυνάτων ... ἐρᾶν desear lo imposible E.HF 318, Luc.DDeor.13.8, ἀδύνατα βούλομαι Lync.1.12, prov. ἀδύνατα θηρᾷς Macar.1.26, δι' ἀδυνάτου por imposibilidad Procl.in Euc.73.22, τὰ ἀ. demandas imposibles D.18.108, c. gen. τὸ ἀ. τοῦ νόμου lo imposible para la ley, Ep.Rom.8.3
•ἀδύνατον c. inf., c. o sin ἐστί: τὰ ἀγένητα ... ἀ. μαρτυρηθῆναι Gorg.B 11a.23, συλλαβεῖν Hdt.1.32, ἀποφυγεῖν Hdt.1.91, τὸ παραυτίκα ποιέειν Hdt.6.106, ἐκβαλεῖν Pi.P.2.81, πολεμεῖν Th.1.59, συμβαίνειν Arist.Xen.976^a34, c. ὥστε Pl.Prt.338c
•lóg. ἡ εἰς τὸ ἀ. ἀπαγωγή reducción al absurdo Arist.APr.29^b5, ὁ διὰ τοῦ ἀδυνάτου συλλογισμός Arist.APr.34^b30, ἡ διὰ τοῦ ἀ. δεῖξις Arist.APr.45^b38.
2 contra lo que nada se puede hacer, inevitable τὰ ἀ. ἡμῖν καρτερεῖν E.IA 1370.
3 ὁ ἀ. causa judicial insostenible consistente en presentar algo imposible de creer, Fortunat.Rh.83.12.24.
III adv. -ως
1 débilmente ἀμύνεσθαι Antipho 4.3.3, τὴν κατηγορίαν ποιήσομαι Lys.12.3, ἀπιθάνως λέγεται καὶ ἀ. Phld.Rh.2.122, ἀ. ἔχειν encontrarse enfermo Pl.Ax.364b.
2 c. inf. ser incapaz de ἀ. ἔχει πρεσβεύειν Anaximen.Rh.1435^a16, Epicur.Ep.[3] 107.

English (Abbott-Smith)

ἀδύνατος, -ον, [in LXX for אֶבְיוֹן, דַּל, etc. ;]
1.of persons, unable, powerless: Ac 14:8; fig. Ro 15:1 (MM, VGT, s.v.).
2.Of things, impossible: Mt 19:26, Mk 10:27, Lk 18:27, Ro 8:3, He 6:4,18 10:4 11:6. †

English (Strong)

from Α (as a negative particle) and δυνατός; unable, i.e. weak (literally or figuratively); passively, impossible: could not do, impossible, impotent, not possible, weak.

English (Thayer)

(δύναμαι) (from Herodotus down);
1. without strength, impotent: τοῖς ποσί, δυνατός).
2. impossible (in contrast with δυνατόν): παρά τίνι, for (with) anyone, τό ἀδύνατος τοῦ νόμου 'what the law could not do' (this God effected by, etc.; (others take τό ἀδύνατος here as nominative absolutely, cf. Buttmann, 381 (326); Winer's Grammar, 574 (534); Meyer or Gifford at the passage)), Hebrews 11:6.

Greek Monotonic

ἀδύνᾰτος: [ῠ], -ον·
I. 1. λέγεται για πρόσωπα, είμαι ανίκανος, δεν μπορώ, δεν δύναμαι να πράξω κάτι· με απαρ., σε Ηρόδ., Ευρ. κ.λπ.
2. απόλ., αδύναμος, ανίσχυρος, σε Ηρόδ., Ευρ. κ.λπ.· οἱ ἀδύνατοι, αυτοί που κατάντησαν ανίκανοι στρατιωτικής υπηρεσίας λόγω ασθένειας ή φτώχειας, ανίκανοι, σακάτηδες, σε Αισχίν. κ.λπ.· ἀδύνατος χρήμασι, φτωχός, σε Θουκ.· εἴς τι, σε Πλάτ.· λέγεται και για πλοία, αυτά που κατέστησαν ανίκανα για πλεύση λόγω βλάβης, σε Ηρόδ.· τὸ ἀδύνατον, έλλειψη δύναμης, αδυναμία, σε Πλάτ.· τὰ ἀδύνατα, ελλείψεις, ανικανότητες, σε Δημ.
II. λέγεται επίσης και για πράγματα που δεν μπορούν, είναι αδύνατον να γίνουν, για πράγματα ακατόρθωτα, ανέφικτα, σε Ευρ., Πλάτ. κ.λπ.· ἀδύνατόν ή ἀδύνατά (ἐστι), είναι αδύνατον, ακατόρθωτο, σε Ηρόδ. κ.λπ.· τὸἀδύνατον, αδυναμία, το ανέφικτο, στον ίδ.· τολμᾶν ἀδύνατα, ἀδυνάτων ἐρᾶν, σε Ευρ.

Russian (Dvoretsky)

ἀδύνᾰτος: (ῠ)
1) бессильный, слабый, немощный Her., Eur.: ἀ. τῷ σώματι Lys. физически слабый, хилый;
2) неспособный, не умеющий (ποιεῖν τι Eur., Arst.; εἴς τι Plat.);
3) неимущий, бедный (χρήμασι Thuc.);
4) негодный, неисправный (νέες Her.);
5) невозможный, невыполнимый (ἔργα, πορεία Xen.): ἀδύνατον εἶπας Eur. ты сказал(а), что это невозможно.
II ὁ инвалид Lys., Aeschin.

Middle Liddell

I. of persons, unable to do a thing, c. inf., Hdt., Eur., etc.
2. absol. without strength, powerless, Hdt., Eur., etc.; οἱ ἀδύνατοι men disabled for service, incapable, Aeschin., etc.; ἀδύνατος χρήμασι poor, Thuc.; εἴς τι Plat.:—of ships, disabled, Hdt.:— τὸ ἀδ. want of strength, Plat.; τὰ ἀδ. disabilities, Dem.
II. of things, that cannot be done, impossible, Eur., Plat., etc.; ἀδύνατόν ορ ἀδύνατά [ἐστι], it is impossible, Hdt., etc.: τὸ ἀδ. impossibility, Hdt.; τολμᾶν ἀδύνατα, ἀδυνάτων ἐρᾶν Eur.

Chinese

原文音譯：¢dÚnatoj 阿-笛那拖士
詞類次數：形容詞（10）
原文字根：不-能 相當於：H
字義溯源：不能的，不能行的，不堅固的，無能力的，軟弱的，無力的；由（α / ἄλφα）= （ἄνευ）*=不）與（δυνατός）=有力的）組成；而 （δυνατός）出自（δύναμαι）*=能夠）。這字描述律法與祭物的無能（ 羅8:3； 來10:4）。其次，人若不信，也使人無能（ 來6:4 ,5 ,6），並且也不能討神的喜悅（ 來11:6）。相反的，在神凡事都能（ 太19:26, 可10:27； 路18:27）
出現次數：總共（10）；太（1）；可（1）；路（1）；徒（1）；羅（2）；來（4）
譯字彙編：
1） 就不能（1） 來6:6；
2） 決不能（1） 來6:18；
3） 無能力（1） 來10:4；
4） 不可能（1） 來11:6；
5） 不堅固人（1） 羅15:1；
6） 不能行的（1） 羅8:3；
7） 是不能（1） 可10:27；
8） 所不能的（1） 路18:27；
9） 無力（1） 徒14:8；
10） 不能的（1） 太19:26