κομέω

English (LSJ)

(A), Ep. impf. κομέεσκον Od.24.390:—Ep. Verb, take care of, tend, in Il. of horses, τούτω μὲν θεράποντε κομείτων 8.109, cf. 113, h.Ap.236; of dogs, Od.17.310, 319, Hes.Op.604; elsewhere in Od. always of men, γέροντα ἐνδυκέως κομέεσκεν 24.390, cf. 6.207, etc.; of children, σὺ δὲ τοὺς κομέειν ἀτιταλλέμεναί τε 11.250; κούρην… κομέουσι τοκῆες IG3.1335, cf. Supp.Epigr.1.567 (Karanis, iii B.C.). (Prob. cogn. with κάμνω, q.v.)

(B), Ion. for κομάω.

German (Pape)

[Seite 1477] besorgen, warten, pflegen; Od. 6, 206; τὸν δὲ γυναῖκες ἀκηδέες οὐ κομέουσι 17, 319; καί ῥα γέροντα ἐνδυκέως κομέεσκεν 24, 388, pflegte sorglich den Greis; – von Pferden, Il. 8, 109. 113; – σὺ δὲ τοὺς κομέειν ἀτιταλλέμεναί τε Od. 11, 249; – κύνα Hes. O. 602; – sp. D., wie Ap. Rh. 1, 780, εὖ κομέουσιν ἐδωδῇ ἀνέρας 2, 1015. – Verwandt mit κόμη, comere, κομίζω. – S. auch κομάω.

French (Bailly abrégé)

1-ῶ :
prendre soin de, soigner, acc..
Étymologie: DELG cf. κάμνω, κομίζω.
2-ῶ :
ion. c. κομάω.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

κομέω [~ κομίζω] ep. imperf. κομέεσκον verzorgen.
κομέω Ion. voor κομάω.

Russian (Dvoretsky)

κομέω:
I ион. = κομάω.
II одного корня с κομίζω (эп. impf. iter. κομέεσκον)
1) заботиться, холить, окружать вниманием (γέροντα ἐνδυκέως Hom.);
2) содержать, держать, кормить (ἵππους HH; κύνα Hes.).

English (Autenrieth)

κομέουσι, ipf. ἐκόμει, κομείτην, iter. κομέεσκε: take care of, tend, by affording food, bed, clothing, bath, Od. 11.250; of animals, Od. 17.310, 319.

Greek Monotonic

κομέω: Ιων. παρατ. κομέεσκον, φροντίζω, παρακολουθώ, επιμελούμαι, περιποιούμαι, σε Όμηρ.

Greek (Liddell-Scott)

κομέω: Ἰων. ἀντὶ τοῦ κομάω.
Ἰων. παρατ. κομέεσκον· ― Ἐπικ. ῥῆμα, φροντίζω περί τινος, ἐπιμελοῦμαί τινος, περιποιοῦμαι, ἐν τῇ Ἰλ. ἀείποτε ἐπὶ ἵππου, τούτω μὲν θεράποντε κομείτων Θ. 109, πρβλ. 113, κτλ.· οὕτω, Ὁμ. Ὕμ. εἰς Ἀπόλλ. 236· ἐπὶ κυνῶν, Ὀδ. Ρ. 310, 319, Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 602· ἀλλαχοῦ ἐν τῇ Ὀδ. ἀείποτε ἐπὶ ἀνδρῶν, γέροντα ἐνδυκέως κομέεσκον Ὀδ. Ω. 390, πρβλ. Ζ. 207, κτλ.· καὶ ἐπὶ τέκνων, σὺ δὲ τοὺς κομέειν ἀτιταλλέμεναί τε Λ. 250· κούρην... κομέουσι τοκῆες Συλλ. Ἐπιγρ. 765. 17. (πρβλ. κομίζω, κομψός, Λατ. comptus· ἐν συνθέτ. ἱπποκόμος.)

Frisk Etymological English

Grammatical information: v.
Meaning: care (Il.),
Other forms: Ipf. κομέεσκον, only present-stem ἀμφι-κομέω (AP); κομίζω, -ομαι, aor. κομισ(σ)αι, -ασθαι, Dor. (Pi.) κομίξαι, pass. κομισθῆναι, fut. κομιῶ, -οῦμαι (ο 546; Schwyzer 785, Chantraine Gramm. hom. 1, 451), hell. κομίσω, -ίσομαι,
Compounds: very often with prefix, e. g. ἀνα-, ἀπο-, εἰσ-, ἐκ-, κατα-, παρα-, συν-, care, attend, look after, loot, save, fetch, bring, transport (Il.).
Derivatives: (ἀνα-, ἀπο- etc.) κομιδή care, loot, saving, supply, escape (Il.; cf. Porzig Satzinhalte 189f.); dat. κομιδῃ̃ as adv. exact, definitely, completely (IA.); κομιστήρ, -τής who cares, provides (E.; Fraenkel Nom. ag. 2, 14; 18; 35) with κομίστρια f. (AB, Orph.); κόμιστρα (-ον sg.) reward for saving, promotion (trag., inscr.); κομιστικός for care, fit for carrying (IA.); ἐκ-κομισμός export, burial (Str., Phld.), μετα-κόμισις, εἰσ-κόμισμα a. o. (sch., Gloss.). - As 2. member in several compounds -κόμος, e. g. εἰρο-κόμος working wool, woolspinster (Γ 387, AP), ἱπποκόμος who cares for horses, groom (IA.). - On the development of the meaning of κομίζω and derivv. Wackernagel Unt. 219f., Hoekstra Mnem. 4: 3, 103f.
Origin: IE [Indo-European] [557] *ḱemh₁- tire (out)
Etymology: Iterative-intensive deverbative to primary κάμνω (like φορέω etc.; Schwyzer 719); w. enlargement κομίζω with backformation κομιδή (Schwyzer 421 n. 3). - With ἱππο-κόμος agrees Hitt. aššuššani- groom from Indo-Iran. *aśva-śam(a)-, s. Mayrhofer Sprache 5, 87. Further s. κάμνω.
See also: .

Middle Liddell

to take care of, attend to, tend, Hom.

Frisk Etymology German

κομέω: {koméō}
Forms: Ipf. κομέεσκον, nur Präsensstammἀμφι-~ (AP); κομίζω, -ομαι, Aor. κομίσ(σ)αι, -ασθαι, dor. (Pi.) κομίξαι, Pass. κομισθῆναι, Fut. κομιῶ, -οῦμαι (seit ο 546; Schwyzer 785, Chantraine Gramm. hom. 1, 451), hell. u. sp. κομίσω, -ίσομαι,
Grammar: v.
Meaning: besorgen, pflegen (ep. seit Il.),
Composita: sehr oft mit Präfix, z. B. ἀνα-, ἀπο-, εἰσ-, ἐκ-, κατα-, παρα-, συν-, ‘besorgen, warten, pflegen, sich js. od. einer Sache annehmen, erbeuten, retten, holen, bringen, transportieren’ (seit Il.).
Derivative: Davon (ἀνα-, ἀπο- usw.) κομιδή Besorgung, Pflege, Erbeutung, Rettung, Zufuhr, Fahrt (seit Il.; vgl. Porzig Satzinhalte 189f.); Dat. κομιδῇ als Adv. genau, geradezu, ganz und gar (ion. att.); κομιστήρ, -τής Pfleger, Herbeischaffer (E.; Fraenkel Nom. ag. 2, 14; 18; 35) mit κομίστρια f. (AB, Orph.); κόμιστρα (-ον sg.) Lohn für Errettung, Beförderung (Trag., Inschr.); κομιστικός zur Pflege, Beförderung geeignet (ion. att.); ἐκκομισμός Ausfuhr, Bestattung (Str., Phld.), μετακόμισις, εἰσκόμισμα u. a. (Sch., Gloss.). — Als Hinterglied in zahlreichen Zusammenbildungen -κόμος, z. B. εἰροκόμος Wolle bearbeitend, Wollspinnerin (Γ 387, AP), ἱπποκόμος Pferdewärter, Stallknecht (ion. att.). — Zur Bedeutungsentwicklung bei κομίζω nebst Ableitungen Wackernagel Unt. 219f., Hoekstra Mnem. 4: 3, 103f.
Etymology: Iterativ-intensives Deverbativ zu dem primären κάμνω (wie φορέω usw.; Schwyzer 719); daraus durch Erweiterung κομίζω mit der Rückbildung κομιδή (Schwyzer 421 A. 3 m. Lit.). — Dem Komp. ἱπποκόμος entspricht heth. aššuššani- Pferdewärter aus indoiran. *aśva-śam(a)-, s. Mayrhofer Sprache 5, 87 m. Lit. Weiteres s. κάμνω.
Page 1,908