ἀεικέλιος: Difference between revisions
οὐκ ἐπιλογιζόμενος ὅτι ἅμα μὲν ὀδύρῃ τὴν ἀναισθησίαν, ἅμα δὲ ἀλγεῖς ἐπὶ σήψεσι καὶ στερήσει τῶν ἡδέων, ὥσπερ εἰς ἕτερον ζῆν ἀποθανούμενος, ἀλλ᾿ οὐκ εἰς παντελῆ μεταβαλῶν ἀναισθησίαν καὶ τὴν αὐτὴν τῇ πρὸ τῆς γενέσεως → you do not consider that you are at one and the same time lamenting your want of sensation, and pained at the idea of your rotting away, and of being deprived of what is pleasant, as if you are to die and live in another state, and not to pass into insensibility complete, and the same as that before you were born
m (Text replacement - "<span class="ggns">• Adv.</span>" to "<b class="num">• Adv.</b>") |
m (Text replacement - "Apoll" to "Apoll") |
||
| Line 29: | Line 29: | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=α, ον, <i>Od</i>. 19.341 ἀεικελίῳ ἐνὶ κοίτῃ; <i>[[unziemlich]], [[schmählich]]</i>, πληγαί <i>Od</i>. 4.244, [[ἄλγος]] 14.32, [[ἀλαωτύς]] 9.503; dah. <i>[[schlecht]], [[gering]]</i>, [[δίφρος]] 20.259 ( | |ptext=α, ον, <i>Od</i>. 19.341 ἀεικελίῳ ἐνὶ κοίτῃ; <i>[[unziemlich]], [[schmählich]]</i>, πληγαί <i>Od</i>. 4.244, [[ἄλγος]] 14.32, [[ἀλαωτύς]] 9.503; dah. <i>[[schlecht]], [[gering]]</i>, [[δίφρος]] 20.259 (Apoll. <i>Lex</i>. [[εὐτελής]]), [[χιτών]] 24.228, und so von dem zum [[Bettler]] verwandelten [[Odysseus]] 13.402, <i>[[unansehnlich]]</i>, vgl. 6.242; so [[δέμας]] Eur. <i>Andr</i>. 131.<br><b class="num">• Adv.</b> <i>Od</i>. 8.231. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 10:10, 25 November 2022
English (LSJ)
α, ον, Od.4.244, also ος, ον 19.341; poet. form of ἀεικής (inconvenient, unworthy, fatal, worthless, cowardly), 13.402, Il.14.84; contr. αἰκέλιος Thgn.1344, E.Andr.131 (lyr.): —of things, words, and actions; more rarely of persons, Od.6.242. Adv. ἀεικελίως = in an unfitting way, unworthily Od.8.231, 16.109, B.3.45.
Spanish (DGE)
v. αἰκέλιος.
French (Bailly abrégé)
η ou ος, ον :
inconvenant, honteux, déplorable.
Étymologie: ἀ, εἴκελος.
Russian (Dvoretsky)
ἀεικέλιος: и ἀεικής 2
1) недостойный, оскорбительный, унизительный, позорный (λοιγός, πληγαί Hom.; δεσμός Aesch.; δουλοσύνη Plut.);
2) непристойный, неприличный (ἔπεα Her.);
3) жалкий, плохой (χιτῶν Hom.; στολή Soph.; δέμας Eur.): ἀεικέα (sc. εἵματα) ἕσσαι Hom. ты одет в лохмотья;
4) скудный, незначительный, ничтожный (μισθός, ἄποινα Hom.);
5) необычный: οὐδὲν ἦν ἀεικὲς κινηθῆναι Δῆλον Her. вполне естественно, что Делос пережил землетрясение.
Greek (Liddell-Scott)
ἀεικέλιος: α, ον. Ὀδ. Δ. 244· ἀλλὰ καὶ -ος, -ον, Τ. 341· παράλληλος ποιητ. τύπος τοῦ ἀεικής, Ὀδ. Ν. 402., Ἰλ. Ξ. 84, Ἠρόδ. - συνεσταλμ. αἰκέλιος, Θέογν. 1344. Εὐρ. Ἀνδρ. 131. (λυρ.)· - ἐπὶ πραγμάτων, λόγων καὶ πράξεων· σπανιώτερον ἐπὶ προσώπων, Ὀδ. Ζ. 212· - ἐπίρρ. -ίως, Ὀδ. Θ. 231, Π. 109.
English (Autenrieth)
2 and 3, = ἀεικής: ill-favored, Od. 6.242; adv., ἀεικελίως: disgracefully.
Greek Monotonic
ἀεικέλιος: -α, -ον ή -ος, -ον = ἀεικής, σε Όμηρ., Ηρόδ.· συνηρ. αἰκέλιος, σε Θέογν., Ευρ.· επίρρ. -ίως, σε Ομήρ. Οδ.
German (Pape)
α, ον, Od. 19.341 ἀεικελίῳ ἐνὶ κοίτῃ; unziemlich, schmählich, πληγαί Od. 4.244, ἄλγος 14.32, ἀλαωτύς 9.503; dah. schlecht, gering, δίφρος 20.259 (Apoll. Lex. εὐτελής), χιτών 24.228, und so von dem zum Bettler verwandelten Odysseus 13.402, unansehnlich, vgl. 6.242; so δέμας Eur. Andr. 131.
• Adv. Od. 8.231.
