ἄνθραξ

English (LSJ)

ᾰκος, ὁ,
A charcoal, Sotad.Com.1.12: mostly in plural ἄνθρακες Ar.Ach.34,332, Nu.97; ἄ. Παρνήθιοι Id.Ach.348; ὀπτωμέναις κόγχαισιν ἐπί τῶν ἀ. Id.Fr.68; ἄνθρακας ἡμμένους Th.4.100, etc.; their vapour produced stupor, Arist.Sens.444b31: prov., ἄνθρακας κατεσθίειν, of a glutton, Euphro 10.14, cf. Ion Trag.29.
2 coal, οἷς καὶ οἱ χαλκεῖς χρῶνται Thphr. De Lapidibus 16, PHolm.2.33; ἐπὶ ἀνθράκων μαλακῶν on a slow fire, Xenocr.16.
II a precious stone of dark-red colour, including the carbuncle, ruby, and garnet (Adams), Arist.Mete.387b18, LXX Ex.28.18, Phylarch.41, etc.
2 hence, carbuncle, malignant pustule (acc. to some, small-pox), Hp.Epid.3.7, Gal.7.719, al.
III = ἰσάτις, woad, PHolm.18.34, al.

Spanish (DGE)

-ᾰκος, ὁ
I 1carbón vegetal πολλὴν μαρίλην ἀνθράκων Hippon.71.1, ἄνθρακας ἡμμένους Th.4.100, cf. Ar.Ach.34, 332, 348, Nu.97, Men.Sam.227, Chrysipp.Stoic.2.140, οὐδέ ποτε χθιζὸν περιβόσκεται ἄνθρακα τέφρη nunca se amontona la ceniza en torno al carbón de ayer Call.Ap.84, cf. Erinn.1B.20, Cic.Att.383.1, ἄνθρακα διάπυρον D.C.47.49.3, ἄνθρακος καθαροῦ PAmh.2.138.13 (IV d.C.), ἀ. τῶν χλωρῶν ξύλων ἢ τῶν αὔων Thphr.Sens.75 (= Democr.A 135)
•carbón mineral οἷς καὶ οἱ χαλκεῖς χρῶνται Thphr.Lap.16, PHolm.9
•en gener. brasa, tizón E.Cyc.244, 374, Ar.Fr.68, Sotad.Com.1.12, Arist.Sens.444^b31, LXX Is.6.6, Ph.2.223, Ep.Rom.12.20, ἐπὶ ἀνθράκων μαλακῶν a fuego lento Xenocr.16
•prov. ἄνθρακας κατεσθίοντα de un glotón, Euphro 10.14, cf. Io Trag.29, ἄνθρακες ὁ θησαυρὸς πέφηνε de esperanzas fallidas, Zen.2.1, Luc.Philops.32, Herm.71
•como n. pr. lat. Antrax «carbón», n. de un cocinero, Plaut.Aul.passim.
2 piedra preciosa de color rojo oscuro, granate Arist.Mete.387^b18, IG 11(2).161A.102 (III a.C.), LXX Ex.28.18, Phylarch.41, I.BI 5.234, AI 3.168.
II 1medic. ántrax, carbunclo Hp.Epid.3.7, Gal.7.719.
2 fig. sent. obs. σκαλεύοντ' ἄνθρακας escarbando las brasas Ar.Pax 440, cf. ἢ τὸ γυναικεῖον αἰδοῖον ἄνθρακα εἶπεν Sch.ad loc.
3 fig. carbón encendido como símbolo de Cristo ἄ. ... τοῦτο ἄρα ... Χριστοῦ σύμβολον Cyr.Al.M.70.181A, ἡ λαβὶς τοῦ καθαρτικοῦ ἄνθρακος Meth.Sym.et Ann.M.18.372C.
III bot. glasto, hierba pastel, Isatis tinctoria L., planta de cuyas hojas se obtiene un color parecido al añil καλεῖται δὲ χειρισθεῖσα ἡ ἰσάτις οὕτως ἄ. PHolm.109.
• Etimología: Etim. dud. No parece acertada la aproximación a aisl. sindr ‘impureza del metal’. Si hay rel. c. arm. ant-el ‘ascua’, se trata de una raíz no ide. Tb. se ha propuesto rel. c. het. ant- ‘caliente’.

German (Pape)

[Seite 233] ακος, ὁ, 1) die Kohle, gew. plur., Ar. Ach. 34; Thuc. 4, 100 u. sonst; γαιώδης od. ἐκ τῆς γῆς, Steinkohle. – 2) ein dunkelrother Edelstein, Karfunkel, Rubin, Arist. meteor. 4, 9; Theophr. – 3) Zinnober. – 4) ein fressendes Geschwür, Karbunkel, Medic.

French (Bailly abrégé)

ακος (ὁ) :
charbon;
NT: braise.
Étymologie: DELG obsc. -- Babiniotis cf. arm. ant-el « charbon » ?

Russian (Dvoretsky)

ἄνθραξ: ᾰκος ὁ
1 преимущ. pl. уголь Eur., Thuc., Arph., Arst., Plut.;
2 карбункул Arst.

Greek (Liddell-Scott)

ἄνθραξ: -ακος, ὁ, (ἡ ῥίζα ἄγνωστός) «κάρβουνον», ἐνίοτε ὁ πεπυρακτωμένος ἄνθραξ: «τρίγλας ... καὶ κίχλας ... ἔρριψα ... ἐπὶ τὸν ἄνθραχ’ ὡς ἔχει» Σωτάδ. ἐν «Ἐγκλειομέναις» 1. 12· ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον κατὰ πληθ. ἄνθρακας πρίω Ἀριστοφ. Ἀχ. 34· ὅστις ἀνθράκων τι κήδεται αὐτόθι 332· ἡμεῖς δ’ ἄνθρακες ὁ αὐτ. 98· ἄν. Παρνήσιοι, κατεσκευασμένοι ἐν τοῖς δρυμοῖς τῆς Πάρνηθος, ὁ αὐτ. Ἀχ. 348· ἐμφερέστατα ὀπτωμέναις κόγχαισιν ἐπὶ τῶν ἀνθράκων ὁ αὐτ. Ἀποσπ. 49· ἄνθρακας ἡμμένους Θουκ. 4. 100, κτλ.· περὶ τοῦ ἐκ τῶν καιομένων ἀνθράκων ἀερίου ὁ Ἀριστοτέλης (περὶ Αἰσθ. 5. 25) λέγει: οἱ ἄνθρωποι ὑπὸ τῆς τῶν ἀνθράκων ἀτμίδος καρηβαροῦσι καὶ φθείρονται πολλάκις. 2) λιθάνθραξ, Θεοφρ. Λιθ. 16. ΙΙ. πολύτιμος λίθος, χρώματος βαθέος ἐρυθροῦ, ὁ ἄνθραξ περιλαμβάνων καὶ τὸν λυχνίτην (ῥουβίνι), πρὸς δὲ καὶ τὸν καρχηδόνιον (Adams), Ἀριστ. Μετεωρ. 4. 9, 30, Ἑβδ. 2) ἐντεῦθεν, ὡς τὸ Λατ. carbunculus, ὁ ἄνθραξ, διαβρωτικόν τι καὶ κακόηθες ἀπόστημα, κατὰ τινας δὲ καὶ ἡ εὐλογία, ἄνθρακες πολλοὶ κατὰ θέρος, καὶ ἄλλα ἃ σὴψ καλέεται Ἱππ. Ἐπιδ. 3. 1082, Γαλην. - ὡσαύτως, ἀνθράκωσις, Γαλην. ΙΙΙ. τὸ κινάβαρι, Βιτρούβ.

English (Strong)

of uncertain derivation; a live coal: coal of fire.

English (Thayer)

ἄνθρακος, ὁ, coal (also, from Thucydides and Aristophanes down, ἄνθραξ πυρός a coal of fire i. e. a burning or a live coal), live coal; ἄνθρακας πυρός σωρεύειν ἐπί τήν κεφαλήν τίνος, a proverbial expression, from burning coals of the heart and fire in the liver; cf. Gesenius in Rosenmüller's Biblical-exeg. Repert. i., p. 140f (or in his Thesaurus i. 280; cf. also BB. DD. under the word Coal>).

Greek Monolingual

ο (AM ἄνθραξ)
βλ. άνθρακας.

Greek Monotonic

ἄνθραξ: -ᾰκος, ὁ, κάρβουνο, ξυλάνθρακας, σε Αριστοφ., Θουκ.

Frisk Etymological English

-ακος
Grammatical information: m.
Meaning: charcoal (Ar.), metaph. carbuncle (Arist.).
Other forms: mostly pl. ἄνθρακες
Derivatives: Many deriv., e.g. ἀνθρακών m. heap of coals (Hdn.).
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: One compares Arm. ant-el charcoal, and further Georg. *nt in v-a-nt-ab kindle (Vogt NTS 9,333), but the formations are quite different. S. Winter Prothet. Vokal 45. - Fur. 197, 393 compares ἀνδράχλη warming-pan, brazier Eust. (cf. ἀνθράκιον brazier); further κάνδαρος ἄνθραξ H. (391) with κ-/zero; cf. the suffix -ακ- (Bee. Pre-Gr.). So substr. origin is clear. (Comparison with Hitt. ant- warm is useless: it does not explain the formation of the Greek word.)

Middle Liddell

charcoal, coal, Ar., Thuc.

Frisk Etymology German

ἄνθραξ: -ακος
{ánthraks}
Forms: gew. pl. ἄνθρακες
Grammar: m.,
Meaning: Glutkohle, übertr. Karfunkel, Karbunkel (ion. att.).
Derivative: Mehrere Ableitungen: Demin. ἀνθράκιον (Thphr., Inschr. usw.); ἀνθρακιά Glutkohlenhaufen (I 213 usw.), vgl., außer Chantraine Formation 82 und Schwyzer 469: 5, Scheller Oxytonierung 66f.; ἀνθρακίας "Kohlenmensch" (Luk., vgl. Chantraine 93); ἀνθρακίτης m. N. eines Edelsteins (Plin.), -ῖτις f. Art Kohle (Plin.), vgl. Redard Les noms grecs en -της 45, 50 und 52; ἀνθρακών m. Kohlenhaufen (Hdn.), ἀνθράκωμα ib. (Dsk.); zur nominalen Ableitung Chantraine 187; ἀνθρακάριος· carbonarius (Gloss.). — Adjektiva: ἀνθρακώδης kohlenähnlich (Hp., Arist. u. a.), ἀνθρακηρός zu Kohlen gehörig (Alex., Delos), ἀνθράκινος ‘aus Karfunkel, karfunkel-farbig’ (LXX, Pap.). — Denominative Verba: 1. ἀνθρακόομαι zu Kohlen verbrannt werden (A., E., Thphr.), auch ein Geschwür bilden (Aët.); davon ἀνθράκωσις Verkohlung (Dsk.), auch Geschwür, Karbunkel (Paul. Aeg., Gal.). — 2. ἀνθρακεύω Kohlen verbrennen, verkohlen (Ar., Thphr. u. a.); davon postverbal (evtl. von ἄνθραξ) ἀνθρακεύς Kühler, Kohlenbrenner (App., Aesop., Them.); φιλανθρακεύς schon Ar., vgl. Boßhardt Die Nomina auf -ευς 50; ferner ἀνθρακευτής ib. (And., Ael.), ἀνθρακεία das Kohlenbrennen (Thphr.). — 3. ἀνθρακίζω auf Kohlen rösten oder dörren (Ar., Pap.); davon als retrograde Bildung ἀνθρακίδες kleine Fische zum Rösten (Philyll.); vgl. ἐπανθρακίδες ib. (Ar.) von ἐπανθρακίζω.
Etymology: Unklar. Vgl. indessen arm. ant‘-el Glutkohle, wozu noch georg. *nt‘ in v-a-nt‘-ab ich entzünde (Vogt NTS 9,333); bildungsmäßig weichen allerdings die Wörter stark voneinander ab. — Verfehlt Winter Prothet. Vokal 45.
Page 1,109-110

Chinese

原文音譯：¥nqrax 安特拉克士
詞類次數：名詞（1）
原文字根：燃屑 相當於： （גַּחַל‎ / גַּחֶלֶת‎）
字義溯源：炭火*，正在燃燒的炭，炭。這裏的炭，不是煤礦的炭，乃是燃燒木材製造出來的木炭。新約只一次用這字。保羅說到好待仇敵，就有如把炭火堆在他的頭上（ 羅12:20）。這樣對待仇敵，可能引起仇敵身心極度的痛苦；或者，使他們臉紅耳赤，無地可容，覺得自己惡待了好人
同源字：1） （ἀνθρακιά）燒著的炭 2） （ἄνθραξ）炭火
出現次數：總共（1）；羅（1）
譯字彙編：
1） 炭（1） 羅12:20

English (Woodhouse)

charcoal

Léxico de magia

ὁ carbón vegetal procedente de diversas plantas, usado en ofrendas ἐπιθύσας ἐπὶ γηίνου θυμιατηρίου ἐπ' ἀνθράκων ἀπὸ ἡλιοτροπίου βοτάνης tras haber hecho la ofrenda en un incensario de barro con carbones de heliotropo P I 64 P IV 2713 ἐπίθυε εἰς τοὺς ἄνθρακας τοὺς ἀμπελίνους σήσαμον καὶ μελάνθιον ofrece sobre brasas de sarmientos de vid sésamo y comino negro P IV 918 P IV 2895 ἐπίθυε ἐπὶ ἀνθράκων καλπασίνων βόλβιθον βοὸς μελαίνης ofrece sobre carbones de madera de lino estiércol de una vaca negra P IV 1439 P IV 1497 ἐπιθύων ἐπ' ἀνθράκων δρυίνων κοῖφι ἱερατικόν ofrece sobre carbones de encina kifi hierático P VII 538