ἐνταῦθα

English (LSJ)

Ion. ἐνθαῦτα (also ἐντοῦθα, q. v.), Elean ἐνταῦτα SIG9 (Olympia, vi B.C.): Adv., formed from ἔνθα, but more common in Prose:    I of Place, here, there, Hdt.1.76, A.Pr.82, etc.; ἐνταῦθά που hereabouts, Ar.Av.1184: folld. by ἵνα, ὅπου, etc., S.Ph.429, Tr. 800, etc.    b in this material world, opp. ἐκεῖ (in the ideal world), Arist.Metaph.990b34, etc.    2 hither, thither, Il.9.601; παριέναι ἐνθαῦτα Hdt.5.72; ἐνταῦθα πέμπειν A.Pers.450, etc.; ἐ. πέμψειν ἔνθα μήποθ' ἡλίου φέγγος προσόψῃ S.El.380; ὅθεν δ' ἕκαστον ἐς τὸ φῶς ἀφίκετο, ἐνταῦθ' ἀπελθεῖν E.Supp.533; φέρε δεῦρο . . ἐ. Ar.Ec.739; ἐ. προελήλυθας Pl.Tht.187b; μέχρι ἐ. Id.Cra.412e.    3 freq. c. gen., ἐ. τοῦ οὐρανοῦ X.Mem.4.3.8; ἐ. τῆς ἠπείρου Th.1.46; ἐ. τοῦδ' ἀφικόμην κακοῦ A.Ch.891; ἐ. που ἦμεν τοῦ λόγου Pl.Tht.177c; ἐνταῦθ' ἑαυτὸν τάξας τῆς πολιτείας in that department of .., D.18.62.    II of Time, at the very time, then, A.Pr.206; in apodosi, ἡνίκα... ἐνταῦθα δὴ μάλιστα . . S.Tr.37; after ὅτε, Id.OT802; after ἐπειδή, ἐπεί, Th.1.11, X. An.3.4.25; ἐ. δή Id.Cyr.4.5.9, etc.    2 c.gen., ἐ. ἤδη εἶ τῆς ἡλικίας Pl.R.328e.    III of Sequence, thereupon, Hdt.1.61,62.    IV generally, herein, S.OT582, Fr.77, Pl.Ap.29b, etc.; in this position, ἐ. ἕστηκε τὸ πρᾶγμα D.21.102; ἐνταῦθ' ἔνι depends upon that circumstance, S.OT598.—In Att. also strengthd. ἐνταυθί [ῑ], Pl.Com.173.8 (prob.), Pl.Prt.31ca, D.15.22, al.

German (Pape)

[Seite 853] ion. ἐνθαῦτα, = ἔνθα, aber nur demonstr.; – a) vom Orte, hier, daselbst; Aesch. Prom. 82 u. die anderen Tragg., wie in Prosa überall, dem ἐκεῖ entgeggstzt, Plat. Conv. 187 c; ἐνταῦθά που, hier irgendwo, Ar. Av. 1184; c. gen., ἐνταῦθα τῆς ἠπείρου Thuc. 1, 46; ἐνταῦθα ἦμεν τοῦ λόγου Plat. Theaet. 177 c; Rep. IX, 588 a u. öfter. Auch bei Verbis der Bewegung, hierher; Il. 9, 601; ἐνταῦθα πέμπει τούσδε Aesch. Pers. 442; ἐνταῦθα γὰρ δὴ τοῦδ' ἀφικόμην κακοῦ Ch. 878, so weit im Unglück; πέμπειν Soph. El. 372, vgl. Tr. 1183; ἐμοὶ ἀκολούθησον ἐντ. οἷ ἀφικόμενος Plat. Gorg. 527 c; προελήλυθας, προβέβηκα, Theaet. 187 b Phil. 57 a, ἐπειδὴ ἐντ. ἀναβεβήκαμεν τοῦ λόγου, da wir so weit gekommen sind, Rep. IV, 445 c, die perfecta nicht zu übersehen; ἐνταῦθα κατέφυγεν Xen. An. 3, 4, 11; μέχρις ἐντ., bis hierher, 5, 5, 4. – b) von der Zeit, da, dann, nun, jetzt; Aesch. Prom. 204; Soph. O. C. 802; in Prosa, Thuc. 1, 11, wo es das voranstehende ἐπειδή aufnimmt, wie Xen. Cyr. 4, 5, 9 dem ἐπεί entsprechend. Oft steht δή, ἤδη dabei, vgl. Krüger zu Xen. An. 3, 4, 25; ἐπειδὴ ἐνταῦθα ἤδη εἶ τῆς ἡλικίας Plat. Rep. I, 328 e. – c) Allgemeiner, hierin, in diesem Punkte, Falle, z. B. ἐντ. γὰρ κακὸς φαίνει φίλος Soph. O. R. 582, hierin zeigst du dich als schlechten Freund; τί οὖν ἐγὼ ἐντ. ἠδίκησα Xen. An. 7, 6, 14; ἐντ. ἴσως διαφέρω τῶν πολλῶν, hierin unterscheide ich mich, Plat. Apol. 29 b.

Greek (Liddell-Scott)

ἐνταῦθα: Ἰων., ἐνθαῦτα, Δωρ. ἐνταῦτα, Ἐπιγρ. Ἐλέας ἐν τῇ Συλλ. Ἐπιγρ. 11: - Ἐπίρρ., ἐσχηματισμένον ἐκ τοῦ ἔνθα (ὡς τὸ τηνικαῦτα ἐκ τοῦ τηνίκα), ἀλλὰ συνηθέστερον ἐν τῷ πεζῷ λόγῳ: Ι. ἐπὶ τόπου, ἐδῶ, Λατ. hic, illic, ἐνθαῦτα ἐστρατοπεδεύετο Ἡρόδ. 1. 76· ἐνταῦθά νυν ὕβριζε Αἰσχύλ. Πρ. 82, κτλ.· ἐνταῦθά που, ἐδῶ κἄπου, Ἀριστοφ. Ὄρν. 1184· προηγούμενον τοῦ ἵνα, ὅπου, κλ., ὡς ἐνταῦθ’ ἐμὲν (= ἐσμὲν) ἵν’ οὐκέτι ὀκνεῖν καιρὸς Σοφ. Ἠλ. 21· ἐνταῦθ’ ὅπου με μή τις ὄψεται βροτῶν ὁ αὐτ. Τρ. 800, κτλ.: - ἐνταῦθα, ἐν τῷ ὑλικῷ τούτῳ κόσμῳ, ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὸ ἐκεῖ (ἐν τῷ ἰδεώδει κόσμῳ), Ἀριστ. Μετὰ τὰ Φυσ. 1. 9, 7 κ. ἀλλ. 2) συχνάκις ὡς τὸ ἐνταυθοῖ μετ’ ἐννοίας τινὸς κινήσεως πρός τι, Λατ. huc, illuc, μηδέ σε δαίμων ἐνταῦθα τρέψειε Ἰλ. Ι. 601· παριέναι ἐνθαῦτα Ἡρόδ. 5. 72· οὕτω παρ’ Ἀττικ, ἐνταῦθα πέμπειν Αἰσχύλ. Πέρσ. 450, Σοφ. Τρ. 1193, κτλ.· ἐνταῦθα πέμψειν ἔνθα μήποθ’ ἡλίου φέγγος προσόψει ὁ αὐτ. Ἠλ. 380· φέρε δεῦρο… ἐνταῦθα Ἀριστοφ. Ἐκκλ. 739: ἐν τῷ πεζῷ λόγῳ μετὰ πρκμ., ἐνταῦθα προσελήλυθας, κτλ., Πλάτ. Θεαίτ. 187Β. 3) συχνάκις μετὰ γεν. ὡς πάντα τὰ ἐπιρρ. τόπου, ἐνταῦθα γῆς, Λατ. hic terrarum· ἐνταῦθα τῆς ἠπείρου Θουκ. 1. 46· ἐντ. ἀφικόμην κακοῦ Αἰσχύλ. Χο. 691· μέχρι ἐνταῦθα τοῦ λόγου Πλάτ. Κρατ. 412Ε· ἐνταῦθά που τοῦ λόγου ὁ αὐτ. Θεαίτ. 177C· ἐνταῦθ’ ἦλθον ἡλικίας ὁ αὐτ. Πολ. 329Β· τῆς πολιτείας, εἰς τοῦτο τὸ μέρος…, Δημ. 245. 29. ΙΙ. ἐπὶ χρόνου, κατ’ ἐκεῖνον ἀκριβῶς τὸν χρόνον, τότε, ἐνταῦθ’ ἐγὼ τὰ λῷστα βουλεύων πιθεῖν Αἰσχύλ. Πρ. 204· ἐν ἀποδόσει μετὰ τὸ ἡνίκα, ὅτε, Σοφ. Τρ. 37, Ο. Τ. 802· μετὰ τὸ ἐπειδή, ἐπεί, Θουκ. 1. 11, Ξεν. Κύρ. 4. 5, 9· ἐντ. δή, ἐντ. ἤδη ὁ αὐτ. Ἀν. 3. 4, 25, Πλάτ. Πολ. 328Ε. 2) ὡσαύτως μετὰ γεν., ἐνταῦθ’ ἡλικίας, Λατ. ad hoc ætatis, αὐτόθι 329Β. ΙΙΙ. ἐπὶ ἀκολουθίας, Λατ. deinde, ἐπὶ τούτῳ, τότε, ἐνθαῦτα ὁ Κροῖσος ἕκαστα ἀναπτύσσων ἐπώρα τῶν συγγραμάτων Ἡρόδ. 1. 48, 62· ἐνταῦθ’ ἀπῆλθε Εὐρ. Ἱκ. 533, κτλ. IV. καθόλου, ἐν τούτῳ, ἐνταῦθα γὰρ δὴ καὶ κακὸς φαίνει φίλος, ἴσα ἴσα εἰς τοῦτο φαίνεσαι τῷ ὄντι καὶ κακὸς φίλος, Σοφ. Ο. Τ. 582, Πλάτ. Ἀπολ. 29Β, κτλ. ἐν τῇ παρούσῃ καταστάσει τῶν πραγμάτων, Σοφ. Ἀποσπ. 98· ἐν ταύτῃ τῇ θέσει, ἐντ. ἕστηκε τὸ πρᾶγμα Δημ. 547. 24· τὸ γὰρ τυχεῖν αὐτοῖσι πᾶν ἐνταῦθ’ ἔνι, διότι ἐν τῷ ἐκκαλεῖν με ὑπάρχει αὐτοῖς πᾶσα ἡ ἐλπὶς τῆς ἐπιτυχίας, Σοφ. Ο. Τ. 598: ― Ἐν τῇ Ἀττ. κωμῳδίᾳ καὶ τῷ πεζῷ λόγῳ ὡσαύτως ἐπιτεταμένον ἐνταυθὶ ῑ Ἀριστοφ. Ἀχ. 152, κτλ., Δημ. 830. 18, πρβλ. τὸ ἑπόμ.

French (Bailly abrégé)

adv.
1 en parl. du lieu là, là même ; ἐνταῦθα τῆς ἠπείρου THC à cet endroit du continent ; fig. ἐνταῦθα αφικόμην κακοῦ ESCHL j’en suis arrivé à ce degré de malheur;
2 en parl. du temps à ce moment-là, alors ; ἐνταῦθα ἡλικίας à cet âge.
Étymologie: ἔνθα, αὐτός.

English (Autenrieth)

hither, Il. 9.601†.

Spanish (DGE)

• Alolema(s): jón. ἐνθαῦτα Hdt.1.76, 5.72; el. ἐνταῦτα IO 9.10 (VI a.C.), Ar.Th.1001; ἐνθαῦθα Gramm.Pap.1.48 (I d.C.)
A adv. de lugar
I sent. ‘en donde’
1 indic. cercanía al hablante ahí, en ese lugar, a veces tb. aquí ἔν τ' ἐπιάροι ... τοῖ 'νταῦτ' ἐγραμένοι en la sagrada multa ahí, e.e., arriba mencionada, IO l.c., ἐνταῦθα νῦν ὕβριζε ahora sé ahí insolente dice Cratos saliendo tras encadenar a Prometeo, A.Pr.82, cf. Ar.Th.1001, Ach.720, Din.1.102, Ach.Tat.4.7.7, ἐπὶ τοῦ βήματος ἐ. D.6.30, ἐ. κεῖται AP 7.455 (Leon.), cf. Aeschrio SHell.4.2
•en correl. c. subord. de lugar ἐ. μὲν ἵν' ἦσαν αὐτοὶ Ar.Pax 204. Aesop.14
•c. subst. οἱ ἐ. φίλοι αὐτῶν D.17.21, οἱ ἐ. θεοί BGU 2418.10 (II a.C.), διὰ τοῦ ἐ. ἀρχείου POxy.3477.7 (III d.C.)
•subst. ἐπὶ τὰ ἐ. aquí, PMich.Gagos 19 (VI d.C.), SB 9376.3 (VI/VII d.C.)
•aquí, en este mundo op. Hades Ὀδυσσεὺς δ' ἔστιν αὖ κἀνταῦθ' ἵνα χρῆν ... αὐτὸν αὐδᾶσθαι νεκρόν S.Ph.429, op. al mundo ideal ταὐτὰ δὲ ἐ. οὐσίαν σημαίνει κἀκεῖ Arist.Metaph.990^b34, cf. de An.425^a12, Cael.269^a31, Simp.in Ph.774.15, op. ἐν ἑτέρῳ κόσμῳ Arist.Cael.277^a5
•en textos, como anafórico de cercanía aquí, en éste, en el último, en el que se acaba de mencionar ἐ. οὐκ ἔνι ... aquí no consta tras darse lectura al juramento de los heliastas, D.24.151, οὐ ... μόνον ἀναμνῆσαι δεῖν ... περὶ τῶν εἰρημένων ἐ. Anaximen.Rh.1444^b27, cf. Ach.Tat.2.14.2, frec. op. ἐκεῖ o ἐκεῖνος: ἐν ἐκείνοις μὲν δεῖ προδιομολογήσασθαι ... ἐ. δὲ καὶ μὴ προδιομολογησάμενοι συγχωροῦσι Arist.APr.50^a35, οὔτε γὰρ ἐκεῖ σχῆμα παρὰ τὸ τρίγωνον ἔστι ..., οὔτ' ἐ. ψυχὴ παρὰ τὰς εἰρημένας Arist.de An.414^b22.
2 indic. lejanía del hablante allí, en aquel lugar Κροῖσος ... ἀπίκετο τῆς Καππαδοκίης ἐς τὴν Πτερίην ..., ἐνθαῦτα ἐστρατοπεδεύετο Hdt.1.76, ἔστιν πόλις Κάνωβος ...· ἐ. δή σε Ζεὺς ... A.Pr.848, τοῦτ' ἐστὶ φροντιστήριον. ἐ. ἐνοικοῦσ' ἄνδρες ... Ar.Nu.95, cf. Ra.484, ἐ. ἔφασαν τεθνάναι τὸν ἄνδρα dijeron que allí había muerto el hombre Antipho 5.29, cf. Aesop.3.1, Aeschin.3.186, D.47.12, Arist.Ath.3.5, Mnesith.Ath.38.46, SB 10866.3 (III a.C.), Gramm.Pap.l.c.
•de textos allí, en él ἐ. ἔνεστιν, αὐτὸς ὡς ἀπόλλυται Ar.Eq.127, cf. Aeschin.1.18.
3 c. valor indef., en correl. c. subord. de lugar allí, en algún lugar μέθες ἐνταῦθ' ὅπου με μή τις ὄψεται S.Tr.800, cf. D.8.43, ὅθεν ἐξέπλευσε τὸ πλοῖον, ἐ. καὶ καταπλεῖν αὐτό D.32.14
•en combinación c. otros adv. o partículas ἐ. που por alguna parte οἱ μεμυημένοι ἐ. που παίζουσιν Ar.Ra.319
•repetido ἐ. ἢ ἐ. aquí o allí, en una o en otra parte Arist.APo.97^a15.
4 fig. en eso, en esa situación, en ese aspecto, en esa cuestión ἐ. γὰρ δὴ καὶ κακὸς φαίνῃ φίλος S.OT 582, τὸ γὰρ τυχεῖν αὐτοῖσι πᾶν ἐ. ἔνι toda su suerte radica en esto S.OT 598, τούτῳ καὶ ἐ. ἴσως διαφέρω τῶν πολλῶν ἀνθρώπων Pl.Ap.29b, cf. Antipho 5.10, Arist.APo.79^a2, οὐ μὴν ἐ. ἕστηκε τὸ πρᾶγμα D.21.102, οὔτ' ἐκεῖ οὔτ' ἐ. γένοιτ' ἂν αἴσθησις ni en un caso ni en otro se produciría la percepción Arist.de An.423^b21
•aquí, en esto, en este punto, en este razonamiento ἐ. λαβὼν τὸ τί ἦν εἶναι δείκνυσι Arist.APo.92^a24, cf. 94^b7.
II c. mov., sent. ‘hacia donde’
1 indic. acercamiento al hablante hacia aquí, aquí, a este lugar οὐ γὰρ θεμιτὸν Δωριεῦσι παριέναι ἐ. Hdt.5.72, φέρε δεῦρο ταύτην τὴν ὑδρίαν ..., ἐ. trae aquí ese cántaro, aquí mismo Ar.Ec.739, cf. Ach.725, V.391, ἐ. ἀναβάς And.Myst.23, cf. POxy.150 (VI d.C.).
2 indic. alejamiento del hablante hacia allí, allí, a aquel lugar ἐ. πέμπει τούσδε A.Pers.450, ἐ. συγκατέλθωμεν Aesop.43.2, cf. Ach.Tat.1.1.2
•en correl. c. subord. de lugar σ' ... ἐ. πέμψειν ἔνθα μήποθ' ἡλίου φέγγος προσόψει S.El.380, ὅθεν δ' ἕκαστον ἐς τὸ φῶς ἀφίκετο, ἐνταῦθ' ἀπελθεῖν de donde cada elemento vino a la luz, allí retorne E.Supp.533
•indic. acercamiento al interlocutor κἀγὼ γὰρ ἐ. ἔρχομαι yo también me pongo ahí Ar.V.153
•fig. μηδέ σε δαίμων ἐ. τρέψειε que la divinidad no te vuelva hacia allí, e.e. no te lleve en esa dirección, Il.9.601, ἐπειδὴ ἐ. προελήλυθας puesto que has llegado hasta ahí en el razonamiento, Pl.Tht.187b, μέχρι ... ἐ. ... παρὰ πολλῶν ὁμολογεῖται hasta ahí hay acuerdo entre la mayoría Pl.Cra.412e.
B adv. temp.
1 indic. coincidencia temp. c. el acto de habla ahora, en este momento, inmediatamente ἐ. νυν ζήτει τιν' ἄλλην μηχανήν Ar.V.149, ὅτι δὲ ταῦτ' ἀληθῆ λέγω, ἐ. μέντοι ... ὑμῖν τοὺς μάρτυρας παρέξομαι Aeschin.1.98
•en esta ocasión ἐ. μέν ἐστι τἆθλα ... ὑμέτερα ... ἐκεῖ δὲ ... D.2.28
•en correl. c. subord. temp. νῦν δ' ἡνίκ' ἄθλων τῶνδ' ὑπερτελὴς ἔφυ, ἐ. ... μάλιστα ταρβήσασ' ἔχω S.Tr.37.
2 indic. coincidencia temp. c. otro hecho entonces, en ese o aquel momento ἐ. ἐγὼ τὰ λῷστα βουλεύων A.Pr.204, ἐ. ... πρὸ τοῦ πολέμου Ar.Pax 892, οὐδ' αὖ πω ἐ. ἀπεγράψαντο Antipho 6.44, cf. 5.62, Hdt.1.62, Ath.151b
•en correl. c. subord. temp. ὅτ' ἦ κελεύθου τῆσδ' ὁδοιπορῶν πέλας, ἐ. μοι κῆρύξ τε κἀπὶ πωλικῆς ἀνὴρ ... ξυνηντίαζον S.OT 802, cf. Fr.77, Arist.de An.431^b9, ἐπειδὴ ... μάχῃ ἐκράτησαν ... φαίνονται δ' οὐδ' ἐ. πάσῃ τῇ δυνάμει χρησάμενοι Th.1.11, cf. Antipho 5.33, D.18.25, Aesop.14, ἐπεὶ ... ἀνέβησαν ἐπὶ τὸν πρῶτον γήλοφον ... ἐ. ἐπιγίγνονται οἱ βάρβαροι X.An.3.4.25, cf. Cyr.4.5.9
•subst. οἱ ἐ. los de aquel tiempo Ath.18f.
3 c. valor consecutivo entonces, por ello Ἰππίεω ... γνώμῃ νικήσαντος ἀνακτᾶσθαι ὀπίσω τὴν τυραννίδα, ἐνθαῦτα ἤγειρον δωτίνας ἐκ τῶν πολίων habiendo prevalecido la opinión de Hipias de que se recobrase la tiranía, entonces reunían donativos de las ciudades Hdt.1.61.
C en uso prep., c. gen.
I local
1 en aquella parte de, en aquel lugar de τῆς ἠπείρου ἐ. Th.1.46, ἐ. τοῦ οὐρανοῦ ἀναστρέφεσθαι ἔνθα ὢν μάλιστ' <ἂν> ἡμᾶς ὠφελοίη dar vueltas en aquel lugar del cielo estando en el cual nos resultaría de mayor provecho el sol, X.Mem.4.3.8.
2 fig. hasta ese punto, a tal punto de ἐ. ... τοῦδ' ἀφικόμην κακοῦ A.Ch.891, ἐ. που ἦμεν τοῦ λόγου Pl.Tht.177c, ὁ γὰρ ἐνταῦθ' ἑαυτὸν τάξας τῆς πολιτείας εἴμ' ἐγώ pues yo soy el que se encargó de ese aspecto de la política D.18.62, τό γε ἐ. τοῦ μύθου γενέσθαι πᾶν Ach.Tat.2.2.3.
II temp. en el momento de, en ese momento de ἐ. ... τῆς ἡλικίας Pl.R.328e.

• Etimología: Metát. át. de ἐνθαῦτα, cf. ἔνθα.

Greek Monolingual

(AM ἐνταῡθα, Α ιων. τ. ἐνθαῡτα και ἐντοῡθα)
επίρρ. (για τόπο) εδώ, στο ίδιο μέρος
αρχ.-μσν.
σ' αυτόν τον υλικό κόσμο (αντιθ. εκεί
ο ιδεώδης κόσμος)
αρχ.
1. (με ρήμ. κινήσεως) προς τα εδώ («μηδέ σε δαίμων ἐνταῡθα τρέψειε», Ομ. Ιλ.)
2. (με γεν. τόπ.) σ' αυτό το μέρος («ἐνταῡθα τῆς ἠπείρου», Θουκ.)
3. σ' αυτό το σημείο, σ' αυτό τον βαθμό («οὐκοῡν ἐνταῡθα που ἦμεν τοῡ λόγου», Πλάτ.)
4. τότε, εκείνο τον καιρό («φαίνονται δὲ οὐδ' ἐνταῡθα πάσῃ τῇ δυνάμει χρησάμενοι», Θουκ.)
5. πάνω σε αυτό, μετά απ' αυτό («Ἱππίεω γνώμῃ νικήσαντος... ἐνταῡθα ἤγειρον δωτίνας», Ηρόδ.)
6. σ' αυτή την περίσταση («ἐνταῡθα γὰρ δὴ καὶ κακὸς φαίνει φίλους», Σοφ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. Ο αττ. τ. ενταύθα, παρεκτεταμένος τ. του ένθα (πρβλ. ταύτα < τα), προήλθε από ιων. τ. ενθαύτα (με μετάθεση τών δασέων), «σύνθετο εκ συναρπαγής» από τη φράση ένθα αυτά. Το επίθημα -θα οφείλεται σε αναλογική επίδραση του ένθα. Τέλος, ο ομ.-αττ. τ. ενταυθοί < ενταύθα + τοπικό επίθημα -οί.